بهره گیری از پیشرفته ترین فناوری روز دنیا در شهر های هوشمند جهان

بسیاری از شهرهای جهان از فناوری هوشمند برای بهبود زندگی روزمره شهروندان، اجتناب از هزینه‌های غیر ضروری و افزایش کارایی در مدیریت منابع استفاده می‌کنند. در این مقاله درباره‌ی شهرهای هوشمند جهان صحبت می کنیم که توانسته‌اند برای بسیاری از چالش‌های خود با استفاده از فناوری‌های روز دنیا راه حل‌های کارآمد و مناسبی پیدا کنند.

لندن 

شهر لندن که تقریبا بیشتر استار آپ‌ها و برنامه نویسان مطرح جهان را در خود جای داده است، در شاخص سالانه عملکرد خوبی داشت و از سال 2017 رتبه اول را در هوشمندسازی به خود اختصاص داده است. لندن با اندازه‌ای مشابه با نیویورک، 5 ماموریت برای اجرای طرح شهر هوشمند ایجاد کرده است. که شامل خدمات طراحی شده برای کاربران، تجزیه و تحلیل داده‌ها در مقایس بزرگ، بهبود مهارت‌های دیجیتالی افراد و تشویق همکاری بین شهروندان و سازمان هاست.

به کارگیری قدرت داده‌ها

برنامه های مختلفی در این شهر هوشمند اجرا شده است، مانند: پایگاه داده توسعه لندن (LDD)؛ پروژه ای که برای مدیریت مجوزهای ساخت و ساز و مراحل مختلف آن طراحی شده است و از طریق وب قابل دسترسی می‌باشد. هر شهروند مهارت‌های دیجیتالی را با استفاده از فناوری‌های جدید آموزش می‌بیند. علاوه بر این، کنتورهای برق هوشمند از قدرت داده‌ها برای تولید شهرهای پایدار استفاده ‌می‌کنند. حمل و نقل لندن نیز هوشمندسازی شده است و به لطف ایجاد Heathrow Pods، وسایل نقلیه بدون راننده در شهر مشاهده می‌شوند.

نیویورک

ترافیک، حمل و نقل ‌و سیستم اجتماعی در شهر نیویورک از چالش‌هایی بود که باید بر آن غلبه می‌شد. این شهر که برخی از شرکت‌های پیشرو در فناوری جهان را در خود جای داده است، به دلیل پیشرفت‌هایش در هوشمند سازی، در بین 10 شهر برتر هوشمند قرار دارد. توصیف دقیق «شهر هوشمند» برای نیویورک، «شهر عادلانه» است؛ شهری که همه در آن به امکانات دسترسی برابر دارند. نیویورک پر از چالش‌ها، امکانات و ایده‌های جدید است. مرکز اقتصادی جهان پروژه Home-stat را تاسیس کرد. پروژه‌ای که با هدف ریشه کنی فقر در میان افراد بی‌خانمان و انتقال آن‌ها به خانه‌های دائمی انجام می‌شود.

برخی از راهکارهای شهر هوشمند در شهر نیوورک

شبکه LinkNYC برای تقویت دسترسی برابر به فناوری اجرا شد، که برای آسان کردن خدمات شهری، وای فای را جایگزین باجه‌های تلفن ‌کردند. هم‌چنین، برنامه Midtown in Motion را جهت مدیریت ساعات شلوغی و ترافیک در مرکز شهر اجرا نمودند. آن‌ها با استفاده از سنسورهای سرعت و مرکز داده‌ای که توسط مهندسان ترافیک شهری مدیریت می‌شود، زمان رفت و آمد را تا 10 درصد بهبود بخشیدند.

پاریس

پاریس به همراه لندن، یکی از پایتخت‌های اقتصادی اروپا است و همچنین یکی از پربازدیدترین شهرهای توریستی در سراسر جهان است. پروژه تحقیقاتی "شهر هوشمند پاریس 2050" با هدف ادغام ساختمان‌های بلند، به منظور کاهش 75٪ از انتشار گازهای گلخانه‌ای آغاز شد. معماری به نام Vincent Callebaut پروژه‌ای را به شورای شهر پاریس ارائه کرده است که در آن نشان می‌دهد که پایتخت در 30 سال آینده چگونه خواهد بود. اگر ساختمان‌های اکولوژیکی در هسته شهری ادغام شوند، انتشار گازهای گلخانه‌ای کاهش میابد.

توجه به حمل و نقل

پاریس توسعه زیرساخت اینترنت اشیا را با هدف بهینه سازی حمل و نقل شهری تقویت کرده است. علاوه بر این، سیستم حمل‌ و نقل را از طریق Grand Paris Express به طور کامل بازسازی کرده است که در میان اختراعاتش، یک متروی 100٪ خودکار به لطف Big Data احداث کرد.

توکیو یکی از شهرهای هوشمند جهان

در میان شهرهایی با بالاترین تراکم جمعیت، شهر هوشمند توکیو با المپیک 2020 بسیار تقویت شد. پایتخت ژاپن با راه اندازی سیستم‌های موثر و پایدار، منابع مختلف انرژی‌های تجدید پذیر را برای افراد فراهم می‌کند. شرکت برق توکیو (TEPCO) قصد دارد تا سال 2025، 27 میلیون کنتور هوشمند نصب کند. در صورت بروز بلایای طبیعی از مشکلات بسیاری جلوگیری خواهد کرد. در سال‌های اخیر هدف شهر هوشمند توکیو با مسائلی مانند: پیری جمعیت کشور، به بعد اجتماعی تغییر کرده است.

ریکیاویک

تعداد شهروندان پایتخت ایسلند چندان زیاد نیست و با این وجود، آن‌ها می‌خواهند تا سال 2040 طرحی را برای شهر هوشمند اعمال کنند که به تمام مزایای آن دسترسی داشته باشند. به این ترتیب، علیرغم این که شهری نسبتا کوچک است،اما با تعهد به حفاظت از محیط زیست می‌تواند در رتبه بندی جهانی شهرهای هوشمند به جایگاه‌های برتر دست ‌یابد.

ابتکارات برای سرمایه پایدار

پیشنهادهای مرتبط با انرژی در کشوری با پتانسیل گسترده برای استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر مانند: انرژی زمین گرمایی قابل ذکر است. در واقع، از طریق اجرای ابتکارات پایدار، کل کشور با موفقیت توانسته است 70 درصد از مصرف خود را از انرژی‌های تجدیدپذیر تامین کند، عددی که بسیار بیشتر از هر جای دیگری در جهان است. ابتکارات مشارکت دیجیتالی شهروندان نیز وجود دارد، مانند Better Reykjavík، یک انجمن آنلاین که در آن شهروندان ایده‌های خود را برای بهبود خدمات پایتخت ارائه می‌دهند.

کپنهاگ

پایتخت دانمارک، خود را به عنوان یک آزمایشگاه معرفی کرد که در آن فرآیندهای هوشمندسازی پیاده می‌شود. این شهر هوشمند به شهری قابل سکونت و پایدار تبدیل خواهد شد. کپنهاگ یکی از شهرهای هوشمند جهان از نظر فناوری است. و در سال 2017، آزمایشگاه راهکارهای کپنهاگ برای سیستم کیفیت هوا، مصرف انرژی و مدیریت زباله جایزه دریافت کرد. این شهر بر روی اتوبوس‌هایی با سوخت پاک، راهکارهای محیط زیستی و زیرساخت‌های دوچرخه در سراسر کپنهاگ سرمایه‌گذاری می کند.

طرح شهر هوشمند آن‌ها

در سال 2016، کپنهاگ اعلام کرد که اولین شهر در جهان خواهد بود که سیستم Big Data را برای مدیریت عمومی و خصوصی پیاده سازی می‌کند. بین سال‌های 2015 تا 2019، این شهر محیطی را در پایتخت به نام EnergyLab ایجاد کرد تا نشان دهد که چگونه برق، گرمایش و حمل‌ و نقل پایدار را می‌توان در یک سیستم بهینه ادغام کرد.

برلین

برلین در رتبه 7 بهترین شهر هوشمند جهان قرار دارد و بهترین فعالیت‌های هوشمندسازی این شهر در زمینه حمل و نقل و سرمایه انسانی است. حوزه‌هایی که به بیشترین بهبود نیاز دارند، اقتصاد و محیط زیست می‌باشند. این شهر آلمانی تمرکز پروژه شهر هوشمند خود را بر روی خانه‌های مسکونی قرار داده است. این برنامه به دنبال ترکیبی از یک زندگی زیست محیطی و پایدار است که توسط تکنولوژی پیاده سازی ‌شود.

آمستردام

آمستردام ویژگی‌های خاص خود را دارد. این شهر به دلیل روش جدیدی که برای حل مشکلات دارد، در بین 10 شهر هوشمند دنیا قرار گرفته است. آن‌ها یک پروژه هوشمند را برای شنیدن نیازهای شهروندان و گردشگرانی که هر ساله از شهر بازدید می‌کنند. طراحی می‌کنند. این سیستم عکس‌ها و نظرات موجود در شبکه‌های اجتماعی را تجزیه و تحلیل می‌کند تا از وضعیت برخی مکان‌ها و خدمات به صورت لحظه‌ای مطلع شوند.

سنگاپور

این شهر یکی از پیشرفته‌ترین شهرهای جهان است. و به دلیل گام‌های بلندی که در زمینه فناوری داشته است، جزو 10 شهر برتر هوشمند قرار گرفته است. سنگاپور در خط مقدم نوآوری‌های شگفت انگیزی قرار دارد. اولین بیمارستان هوشمند در این شهر توسعه یافته است، جایی که بیشتر کارکنان آن را ربات‌ها تشکیل می‌دهند و از پتانسیل داده‌های بزرگ در زمینه بهداشت و درمان استفاده می‌کنند. همچنین از سال 2019، اولین تاکسی‌های بدون راننده به عنوان یک پروژه آزمایشی ظاهر شدند. با توجه به پیر شدن جمعیت، دولت بر فناوری‌های دیجیتال برای افزایش بهره‌وری و تقویت اقتصاد کشور تمرکز می‌کند. فناوری‌های هوشمند در حال حاظر در تمام خانه‌های این شهر دیده می‌شود.

دبی

اخیرا یک برنامه هفت ساله را برای هوشمندسازی تمام خدمات دولتی در شهر دبی راه اندازی کرده‌اند. این طرح شامل سیستم‌های ارتباطی، حمل و نقل، شهرسازی و غیره می‌باشد. هوش مصنوعی از طریق اپلیکیشن Dubai Now در خدمت شهروندان قرار می‌گیرد و خدمات دیجیتال را در دسترس همگان قرار می‌دهد. به لطف هوش مصنوعی میزان تصادف‌ها کاهش چشمگیری داشته است.

دیگر شهرهای هوشمند جهان

بیلبائو، اسپانیا

در رتبه‌بندی بر اساس میزان تلاش‌های انجام‌شده، و موفقیت‌های به‌دست‌آمده شهرها در بکارگیری فناوری‌های نوآورانه، بیلبائو در رتبه اول قرار دارد.

ژنو، سوئیس

کانتون ژنو از اینترنت برای بهبود کیفیت زندگی در فضاهای عمومی استفاده می‌کند. طرح «کانتون هوشمند» زیرساخت‌های پایدارتر و محیط زندگی لذت‌بخش‌تری را برای شهروندان فراهم کند.

زوریخ، سوییس

زوریخ یکی از باهوش‌ترین شهرهای جهان است. این شهر رتبه دوم شهر هوشمند امسال را به خود اختصاص داد. زوریخ بر نوآوری تمرکز دارد و شهر را به سوی توسعه سریع فناوری هدایت می‌کند.

اسلو، نروژ

اسلو پایتخت یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است که چندین مرتبه در رتبه بندی نوآورترین شهرهای جهان جای گرفت. این شهر در زمینه کاهش مصرف انرژی و گازهای گلخانه‌ای از طریق فناوری اطلاعات به پیشرفت چشمگیری دست یافته است. اسلو مانند سایر شهرهای هوشمند حسگرهای نظارتی را در پارکینگ‌ها قرار داده است. علاوه بر این، یک شبکه حسگر برای مدیریت بهتر مراقبت‌های درمانی ایجاد کرده است. اسلو یک شبکه روشنایی هوشمند خیابانی راه اندازی کرده است که مصرف انرژی را تقریبا تا دو سوم کاهش می‌دهد.

سئول، کره جنوبی

سئول در حال ایجاد فصل جدیدی در تاریخ شهرهای هوشمند است و در زمینه‌هایی مانند: حمل و نقل، اقتصاد و محیط زیست هوشمندسازی خود را پیاده کرده است. سیستم ترافیک هوشمند سئول (ITS)، و سیستم حمل و نقل هوشمند به طور قابل توجهی حمل و نقل عمومی (BIS) را بهبود بخشیده است. شهر متروپولیتن سئول یکی از شناخته شده‌ترین شهرهای هوشمند جهان است که در آن ترافیک، محیط زیست و خدمات دیگر بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد.

سئول داده‌های سیگنال LTE را با داده‌های عمومی ادغام کرد تا از آن ها برای اهداف مختلف از جمله فعالیت‌های بازاریابی، رفاه و حمل و نقل استفاده کند. علاوه بر این، شهر سئول با نصب 50000 حسگر اینترنت اشیا در سراسر شهر، داده‌هایی از زندگی شهری مانند: گرد و غبار ریز، سر و صدا، جمعیت، اشعه‌های فرابنفش و عوامل دیگر، قدمی بزرگ در هوشمندسازی برداشته است.

نتیجه گیری

شهرهای هوشمند جهان نتیجه تفکر بشریت درباره چگونگی شادتر و کامل‌تر زندگی کردن است. نتیجه این تفکر شهر و ساکنان آن هستند که از فناوری‌های پیشرفته بهره می‌برند. اهداف کلیدی شهر هوشمند افزایش کارایی، به حداقل رساندن مزاحمت و بهبود کیفیت اجتماعی و اقتصادی است. علاوه بر این، شهر هوشمند به عنوان موثرترین تکنیک برای بهبود کیفیت زندگی ساکنان و رسیدگی به نگرانی‌های شهری ظاهر شده است. پیاده سازی مفهوم شهر هوشمند در عمل یک کار بسیار بزرگ و ارزشمند است.

 

 

روز جهانی ایموجی 2022: ایموجی‌ها چگونه ارتباطات ما را تغییر دادند؟

در عصر ارتباطات استفاده از اینترنت چیزی بیشتر از فشار دادن دکمه ارسال پیامک‌هاست. شبکه‌های اجتماعی خود را ببینید؛ چند شکلک لبخند، قلب، گل و تک شاخ می‌بینید؟ این تصاویر کوچک ژاپنی که به نام ایموجی شناخته می‌شوند، امروزه بیش از هر زمان دیگری در اینترنت محبوب هستند و بنابراین، روز خاص خود را دارند. روز جهانی ایموجی در 17 جولای به رسمیت شناخته شده است و این مناسبت، علاقه ما را به این نمادهای گرافیکی تایید می‌کند. شاید احمقانه به نظر برسد، اما به گفته روانشناسان استفاده از ایموجی‌ها نقشی حیاتی در نحوه برقراری ارتباطات امروز ما داشته‌اند. در واقع، کلمه سال دیکشنری آکسفورد در سال 2015، ایموجی «😂» بود.

پیشینه روز جهانی ایموجی

در گذشته این ایموجی‌های کوچک و بامزه وجود نداشتند و مردم نمی‌توانستند برای ابراز شرمندگی از ایموجی میمون‌ها استفاده کنند! البته شکلک‌ها قبل از ایموجی وجود داشتند. این مفهوم اولین بار در سال 1982 استفاده شد. یک متخصص کامپیوتر پیشنهاد کرد که نمادهای مبتنی بر متن، مانند 🙂 و 🙁 می‌توانند جایگزین زبان شوند. اما این اولین باری نبود که در مورد این صورتک‌ها صحبت می‌شد؛ ولادیمیر ناباکوف، رمان‌نویس روسی، در دهه 1960 و طی مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز گفت که نمادهای خاصی که نشان دهنده لبخند هستند باید در متن وجود داشته باشند. با این حال، سال‌ها طول کشید تا این نمادها به سوشال مدیا وارد شوند.

در دهه 1990، شرکت‌های کامپیوتری به روش‌های مختلف از این صورتک‌ها استفاده کردند. با توسعه تلفن‌ها و پیام رسان‌ها، استفاده از ایموجی‌ها افزایش یافت. تا جایی که شرکت دیکشنری شکلک لبخند را توسعه داد. این آغاز صفحه کلید ایموجی بود که امروز می‌شناسیم و آن را بسیار دوست داریم. در ابتدا، این ایموجی‌ها زیاد استفاده نمی‌شد اما با ظهور ایموجی‌های اپل و گوگل، همه چیز تغییر کرد.

استفاده از ایموجی در شرکت‌های فناوری

ایموجی که برای اولین بار در ژاپن مورد استفاده قرار گرفت، تقریبا یک دهه بعد شرکت‌های بزرگ فناوری نیز از ایموجی‌ها در سیستم عامل خود استفاده کردند. گوگل اولین پلتفرمی بود که در سرویس ایمیل خود از ایموجی‌ها استفاده کرد. یک سال پس از آن، گوگل ایموجی متحرک خود را نیز برای جیمیل منتشر کرد. در همان سال‌اپل نیز ایموجی‌های خود را در نوامبر 2018 معرفی کرد.

جالب است بدانید که در حال حاضر هر ایموجی کد مخصوص به خود را دارد که در سراسر جهان به یک شکل استفاده می‌شود. Unicode یک سیستم رمزگذاری است که کاراکترها و زبان‌ها را نشان می‌دهد و ایموجی هم بخشی از این یونیکد‌هاست.

اهمیت روز جهانی ایموجی

برای درک کاربرد گسترده ایموجی‌ها لازم است بگوییم که یک اکانت توییتری برای روز جهانی ایموجی وجود دارد. این اکانت ویدئویی از دکتر کریستینا سودالی، مدرس ارشد زبان‌شناسی را به اشتراک گذاشت که نشان می‌دهد چگونه این شخصیت‌های تصویری به بخشی از ارتباطات روزانه ما تبدیل شده‌اند.

امروزه ایموجی به یکی از بخش‌های اصلی کیبوردها تبدیل شده است و استفاده از آن‌ها در متن، کپشن و حتی مقالات رنگ و بویی دیگر به متن شما می‌بخشد. به دلیل محبوبیت این ایموجی‌ها، در سال 2017 فیلمی به همین نام ساخته شد. در همان سال، فیسبوک اعلام کرد که روزانه یک میلیون ایموجی در این شبکه اجتماعی ارسال می‌شود.

محبوب‌ترین ایموجی‌های 2021

ایموجی‌های برتر در سال 2021 ایموجی اشک شوق، قلب، لایک، گریه، تشکر، بوسه، چشم قلبی و صورت خندان هستند: 😂 ❤️ 👍 😭 😘 😍 😊.

محبوب‌ترین ایموجی‌ها در طول چند سال گذشته تغییر چندانی نکرده‌اند، و در واقع، صورت گریان و قلب قرمز پرکاربردترین ایموجی‌های سال 2019 نیز بودند. سایر شکلک‌های موجود در لیست بالا جای خود را تغییر داده‌اند و تعداد کمی از آن‌ها در لیست ۱۰ ایموجی برتر امسال قرار دارند، مانند لایک و چشم قلبی.

روز جهانی ایموجی مبارک!

تقویم روز 17 جولای یا 26 تیر را به عنوان روز ایموجی نمایش می‌دهد. این روز توسط جرمی بورگ، بنیانگذار Emojipedia به عنوان روز جهانی ایموجی نامگذاری شد. اولین روز جهانی ایموجی در سال 2014 جشن گرفته شد و پس از آن به یک مناسبت سالانه تبدیل شد.

ایموجی نتیجه تکامل زبان بشر است و بیشتر مردم از طریق این زبان با هم ارتباط برقرار می‌کنند. ایموجی‌ها این شکاف‌هایی که هنگام برقراری ارتباطات مجازی انجام می‌شود را پر می‌کنند. بنابراین، برای تجلیل از این شخصیت‌های فروتن، یک روز در تقویم جهانی به آن‌ها اختصاص داده شده است. واژه “emoji” ترکیبی از دو کلمه ژاپنی است: “e” یعنی تصویر و “moji” یعنی شخصیت.

نتیجه گیری

ما اغلب از ایموجی‌ها برای انتقال یک احساس خاص استفاده می‌کنیم. حتی بیشتر اوقات برای یافتن ایموجی مناسب احوالات خود ساعت‌ها در صفحه چت به جستجو می‌پردازیم. با این حال، ایموجی‌ها به بخش مهمی از ارتباطات نوشتاری ما تبدیل شده‌اند.

22 تیر؛ روز ملی فناوری اطلاعات

22 تیر؛ روز ملی فناوری اطلاعات
محمد خوارزمی به عنوان پدر علم انفورماتیک شناخته می‌شود. از آنجایی که فناوری نقش بسیار مهمی در زندگی انسان‌ها ایفا می‌کند، تاریخ  22 تیر ماه مصادف با زادروز محمد خوارزمی  روز ملی فناوری اطلاعات نامگذاری شده است. موضوع امسال روز فناوری اطلاعات «رویکرد یکپارچه در علم و فناوری برای آینده پایدار» است.
مفهوم فناوری اطلاعات
فناوری اطلاعات (IT) برای پردازش، ذخیره، بازیابی و مبادله انواع داده‌ها و اطلاعات در رایانه اشاره می‌کند. به طور کلی، سیستم فناوری اطلاعات یا IT یک سیستم اطلاعاتی و به طور خاص، یک سیستم کامپیوتری است که شامل تمام سخت افزارها، نرم افزارها و تجهیزات جانبی می‌شود و توسط گروهی از کاربران فناوری اطلاعات اداره می‌شود. فناوری اطلاعات شامل ایجاد شبکه‌های ارتباطی، حفاظت از داده‌ها و اطلاعات، ایجاد و مدیریت پایگاه‌های داده، کمک به کارکنان برای عیب‌یابی مشکلات رایانه‌ها است.
صحبت‌های رئیس نصر درباره برنامه‌های مرتبط با روز ملی فناوری اطلاعات
رئیس نصر اعلام کرده است به دلیل شیوع ویروس کرونا هنوز مشخص نیست که نمایشگاه الکامپ برگزار شود. با اینکه یک دعوت نامه برای رئیس جمهور فرستاده بودند اما در حال حاظر تصمیم بر این است که نمایشگاه را خود سازمان برگزار کنند.
ایران در چه سطحی از پیشرفت در فناوری قرار دارد؟
نمی‌توان به این سوال پاسخ قطعی داد، چرا که کشورهای بسیاری در برخی از زمینه‌های تکنولوژی جایگاه خوبی کسب کرده‌اند. ایران در جدول آمار جهانی پیشرفت فناوی و تکنولوژی در سطح متوسطی قرار دارد. البته با توجه به سرعت پیشرفت تکنولوژی، فیلم‌های علمی تخیلی در حال تبدیل به واقعیت هستند و ما در حال حاظر متاورس را در پیش روی خود داریم. همچنین بهتر است در کنار ویژگی‌های بسیار عالی و کارآمد فناوری‌، برخی از ویژگی‌های منفی آن را هم در نظر بگیریم. 
تاریخچه روز ملی فناوری اطلاعات
هیئت توسعه فناوری (TDB) هر سال این روز را با ارائه نوآوری‌های مختلف فناوری که تاثیر مثبتی بر کشور داشته‌اند، جشن می‌گیرد. همچنین TDB هر ساله موضوعی را انتخاب می‌کند و بر این اساس مسابقات متعددی در کشور برگزار می‌شود. روز ملی فناوری اطلاعات همچنین نشان دهنده اهمیت علم در زندگی روزمره ماست.
هدف از نام گذاری روز ملی فناوری اطلاعات
هدف اصلی این موضوع ترویج توسعه فناوری در زمینه‌های مختلف است. همچنین برای این کار، این وزارتخانه پروژه‌هایی را جهت توسعه فناوری را ایجاد کرده است که شامل مواد، دستگاه‌ها و فرآیندها می‌شود.
چندین برنامه در مناطق پیشرفته یا نوظهور برای حمایت از فعالیت‌های مرتبط با فناوری اجرا می‌شود. در این برنامه‌ها، ایده‌های جدید و مفاهیم تازه ارزیابی می‌شوند تا شاید بتوان از آن‌ها در فناوری و تولید محصولات استفاده کرد.
تکنیک‌های پردازش سریع اطلاعات
    استفاده از مدل‌های آماری و ریاضی
    شبیه سازی تفکر هوشمند از طریق برنامه‌های کامپیوتری
علم انفورماتیک
انفورماتیک از قدرت و امکان فناوری دیجیتال برای تبادل داده‌ها و اطلاعات استفاده می‌کند. این فناوری و محاسبات قوی به مردم کمک می‌کند تا به بهترین و کارآمدترین شکل ممکن باهم تعامل داشته باشند. در دانشکده انفورماتیک و محاسبات IU، بر این باور هستند که انفورماتیک بخش انسانی محاسبات IT است که استفاده از نرم‌افزارها و سخت‌افزارها را بسیار آسان می‌کند.
انفورماتیک در مورد درک چگونگی «زندگی» مردم در فضای دیجیتال، با ظرافت طراحی شده است. این مفهوم داده‌های مختلف را برای کشف راه حل‌ها بررسی می‌کند و همچنین تعیین می‌کند که کدام سخت افزار و نرم افزار بهترین تجربه را به کاربر ارائه می‌دهد.
صحبت‌هایی درباره روز ملی فناوری اطلاعات
اسلامی، رئیس نظام صنفی رایانه‌ای گفته است که استفاده از گوشی‌های هوشمند، اپلیکیشن‌ها برای کارت به کارت کردن یا پرداخت قبوض، انجام کارهای اینترنتی و استفاده از ارزهای دیجیتال در بین مردم بسیار حائز اهمیت است. با توجه به نفوذ عمیق تکنولوژی و فناوری در تمام قسمت‌های زندگی، چه در کار و چه در زندگی شخصی، مهم است که یک روز فناوری اطلاعات در تقویم داشته باشیم.
استفاده از داده‌های بزرگ برای سرعت بخشیدن به نوآوری
انفورماتیک استفاده از رویکردهای داده محور برای حل مسائل پیچیده است. این فرا رشته‌ جامعه پزشکان، دانشمندان، اساتید و محققان را در جهت دستیابی به نوآوری در زمینه‌های بهداشت، درمان و علوم زیستی گرد هم می‌آورد. 
انفورماتیک راهی برای مدیریت کلان داده‌ها ارائه می‌دهد که منجر به مزایای متعددی از جمله سرعت کشفیات علمی، بهبود تصمیم‌گیری و توانایی ترویج رفتارهای سالم در سطح جامعه می‌شود. این دانش جدید از طریق جمع‌آوری، ذخیره‌سازی و تجزیه و تحلیل داده‌های متنوع، از پرونده‌های پزشکی گرفته تا الکترونیکی تولید می‌شود.
فناوری پردازش اطلاعات را در سیستم‌های طبیعی و مهندسی بررسی می‌کند و مفهوم اصلی آن تغییر اطلاعات است، چه از طریق محاسبات یا ارتباطات و چه با استفاده از نیروهای انسانی.
نتیجه گیری
فناوری اطلاعات (IT) همان چیزی است که کسب‌وکارها برای دستیابی به آن از رایانه‌ها استفاده می‌کنند. انفورماتیک همه جا هست به صورت تخصصی شامل مسائلی در مورد نرم افزار و سخت افزار، برنامه نویسی، روباتیک، برنامه‌های کاربردی و غیره می‌باشد و تقریبا تمام بخش های زندگی ما تحت تاثیر این علم نوین قرار گرفته است.
همزمان با روز ملی فناوری اطلاعات همایشی راهبردی برای شرکت های دانش بنیان برگزار خواهد شد تا در سالی که به نام (تولید، دانش بنیان، اشتغال آفرین) نامگذاری شده است گامی برای تقویت نقش دانش بنیان ها در حوزه اقتصادی برداشته شود. فناوری اطلاعات (IT) همان چیزی است که کسب‌وکارها برای دستیابی به تمامی جوانب آن تلاش های بسیاری کرده اند. انفورماتیک همه جا هست. که به صورت تخصصی شامل مسائلی در مورد نرم افزار و سخت افزار، برنامه نویسی، روباتیک، برنامه‌های کاربردی و غیره می‌باشد. و تقریبا تمام بخش های زندگی ما تحت تاثیر این علم نوین قرار گرفته است. 
(تاریخ برگزاری همایش چهارشبه 22 تیرماه 1401)

تفاوت پردازنده های 2 هسته ای و 4 هسته ای؛ قدرت پردازش کدام CPU بیشتر است؟

کامپیوترها با وجود چندین هسته می‌توانند چندین فرآیند را همزمان اجرا کند. در عصر حاضر، مردم به خرید دستگاه‌های الکترونیکی با ویژگی‌ها و امکانات هیجان انگیز بیشتر تمایل دارند تا نیازهای مختلف خود را برطرف کنند. این تقاضا به تولیدکنندگان کمک کرد تا ایده‌ای بیابند که نه تنها به قدرتمند شدن پردازنده کمک می‌کند، بلکه باعث می‌شود این وسایل عمر باتری، گرافیک و سرعت بهتری داشته باشند. این ایده نهایی افزایش هسته‌ها بود. پردازنده‌های چند هسته‌ای به افراد کمک می‌کنند که برنامه‌های متعدد را با تقسیم میان چندین پردازنده مدیریت کنند.
گشت و گذار در اینترنت در صورتی برای کاربران لذت بخش است که حداقل از پردازنده چهار هسته‌ای استفاده کنند. این پردازنده‌ها برای افرادی که به سرعت بیشتری نیاز دارند و چندین کار را به صورت همزمان انجام می‌دهند، بسیار مفید و کاربردی  است. یک پردازنده دو هسته‌ای شامل دو پردازنده است که عملکرد موثرتری نسبت به پردازنده‌های تک هسته‌ای ارائه می‌دهند. بدیهی است که پردازنده چهار هسته‌ای سرعت بیشتری نسبت به پردازنده های پایین تر ارائه می‌دهد. در ادامه به مقایسه و تفاوت پردازنده‌های 2 هسته و 4 هسته‌ای می‌پردازیم.

تفاوت پردازنده‌های 2 هسته‌ای و 4 هسته‌ای

انتخاب پردازنده مناسب دو هسته‌ای یا چهار هسته‌ای؟ کدام یک مناسب‌تر است؟ آیا تعداد هسته بیشتر همیشه بهتر است؟ اگر در حال خرید تین کلاینت، کامپیوتر، لپ تاپ هستید، احتمالا هزاران بار با اصطلاحات چهار هسته‌ای، دو هسته‌ای، هشت هسته‌ای و غیره مواجه شده‌اید. اولین موردی که به ذهن شما خطور می‌کند این است که کدام‌ یک بهتر است؟ ما به شما خواهیم گفت تفاوت پردازنده های 2 هسته ای و 4 هسته ای در چیست.

انتخاب میزان هسته های پردازنده بستگی به این دارد که چه نوع برنامه‌هایی را اجرا می‌کنید. اگر صرفا فعالیت شما با یک سیستم رایانه محدود به انجام امور اداری مانند افیس و گشت و گذار در اینترنت است پردازنده های 2 یا 4 هسته ای نیز پاسخگو نیاز شما هستند. اما اگر فعالیت های سنگین تر همچون طراحی های گرافیکی و رندر گیری دارید و چندین امور را همزمان با سیستم رایانه ای خود انجام میدهید لازم است تا پردازنده شما هسته های بیشتری داشته باشد. تعداد بیشتر هسته نیز به شما امکان می‌دهد بسیاری از برنامه‌ها را هم‌ زمان اجرا کنید بدون اینکه کامپیوتر شما خیلی کند باشد. با پردازنده های چند هسته ای عملکرد بهتری خواهید داشت زیرا هر وظیفه می‌تواند در یک‌زمان به یک هسته اختصاص یابد.

طریقه نام گذاری پردازنده توسط اینتل چگونه است؟

اینتل برای نام‌گذاری پردازنده‌های خود از الگوی خاصی استفاده می‌کند. اطلاع از معنای حروف انتهای CPU به شما در داشتن بهترین انتخاب کمک می‌کند. با هر بار ورود نسل جدید پردازنده‌های شرکت اینتل، تکنولوژی‌های تازه‌ای به پردازنده اضافه می‌شود. این تکنولوژی‌ها عملکرد کلی پردازنده را بهینه‌تر و بهتر می‌کنند. این تغییر سبب تغییر در نام پردازنده می‌شود تا متفاوت بودنِ نسل خود را نسبت به مدل‌های قبلی نشان دهد.

پردازنده دو هسته‌ای (Dual-core processor) چگونه عمل می‌کند؟

پردازنده دو هسته‌ای یک واحد پردازش مرکزی با 2 پردازنده است. این پردازنده با امکانات خاص خود بسیار کارآمدتر و موثرتر از یک پردازنده تک هسته‌ای کار می‌کند. از آنجایی که قدرت دو پردازنده باهم ترکیب می‌شود، می‌توانند کارها را با سرعت بیشتری انجام دهند. از فناوری‌های دو هسته‌ای می‌توان به AMD X2، Intel core duo اشاره کرد. پردازنده‌های دو هسته‌ای داده‌ها را برای پردازش به چندین واحد تقسیم می‌کنند. هنگامی که فرد مجبور باشد همزمان بیش از یک فرآیند را اجرا کند، افزایش عملکرد این پردازنده‌ها بسیار مفید خواهد بود.

hyper-threading چیست؟

Hyper-Threading به اختصار HTT یا HT نامیده می‌شود به پیاده سازی اختصاصی چند رشته‌ای (SMT) اینتل اشاره دارد که برای بهبود محاسبات و انجام چندین کار به طور همزمان روی ریز پردازنده‌های x86 استفاده می‌شود. معمولا، پردازنده‌های رایانه هنگام جابجایی بین رشته‌های مختلف متوقف می‌شوند، اما پردازنده‌های دو هسته‌ای نیازی به این کار ندارند. این پردازنده‌ها در مقایسه با پردازنده‌های چند هسته‌ای عمر باتری بهتر و سرعت بالاتری دارند.

معایب پردازنده دو هسته‌ای

برخی از اشکالات پردازنده‌های دو هسته‌ای این است که یک واحد پردازش مرکزی تک هسته‌ای (CPU) می‌تواند از واحد پردازش مرکزی دو هسته‌ای (CPU) پیشی بگیرد زیرا سرعت کلاک بیشتری دارند. یک پردازنده تک هسته‌ای 3.8 گیگاهرتزی می‌تواند مفیدتر از یک پردازنده دو هسته‌ای 1.8 گیگاهرتز باشد، زمانی که قرار است یک کار واحد انجام شود. از این رو برخی از برنامه‌ها را نمی‌توان روی یک پردازنده دو هسته‌ای اجرا کرد. یک CPU با چهار هسته می‌تواند در مقایسه با پردازنده‌های دو هسته‌ای، ابر رشته‌ای را با سرعت برجسته‌تری انجام دهد.

پردازنده 4 هسته‌ای (Quad-core processor) چگونه عمل می‌کند؟

پردازنده چهار هسته‌ای یک واحد پردازش مرکزی با 4 پردازنده است. از آنجایی که چندین هسته وجود دارد، تولیدکنندگان تراشه می‌توانند عملکرد بهتری را بدون نیاز به افزایش سرعت آغاز کنند. این به سیستم عامل اجازه می‌دهد تا بار پردازشی را بین بسیاری از پردازنده‌ها تقسیم کند تا کار با سرعت بیشتری انجام شود.

برخی از نمونه‌های پردازنده‌های چهار هسته‌ای عبارتند از: AMD Phenom X4، Intel Core 2 Quad. وقتی در مورد مزایای یک پردازنده چهار هسته‌ای صحبت می‌کنیم، می‌توانیم مشخص کنیم که چگونه پردازنده‌های چهار هسته‌ای عملکرد را نه تنها به دلیل سرعت بلکه به دلیل توانایی انجام همزمان کارهای بیشتر افزایش می‌دهند. انجام چند وظیفه بر روی یک پردازنده چهار هسته‌ای امکان پذیر است.

معایب پردازنده‌های چهار هسته‌ای

وقتی در مورد معایب پردازنده‌های چهار هسته‌ای صحبت می‌کنیم، موضوع اصلی این است که این پردازنده‌ها در مقایسه با پردازنده‌های تک یا دو هسته‌ای انرژی زیادی مصرف می‌کنند. این مشخصه به نوبه خود منجر به پرهزینه بودن این پردازنده‌ها می‌شود. چرا که فرد مجبور است برای جلوگیری از داغ شدن لپ‌تاپ چهار هسته‌ای، به همراه آن فن خنک کننده نیز خریداری کند. پردازنده‌های چهار هسته‌ای به یک درگاه متصل می‌شوند و مخزن کش دارند. یک پردازنده خوب می‌تواند تا 8 مگابایت حافظه کش را در یک هسته نگه دارد. بنابراین یک پردازنده چهار هسته ای می‌تواند تا 2 مگابایت حافظه کش را در هر هسته نگه دارد.

اصلی ترین تفاوت پردازنده های 2 هسته‌ای و 4 هسته‌ای

اصلی‌ترین تفاوت پردازنده های 2 هسته ای و 4 هسته ای این است که پردازنده دو هسته‌ ای دارای دو هسته پردازنده است و بیشتر برای فعالیت‌های روزمره استفاده می‌شوند. رایانه‌های کم مصرف و مقرون به صرفه برای فعالیت این پردازنده‌ها کافی است. پرسرعت نبودن پردازنده‌های دو هسته‌ای به این دلیل است که نمی‌توانند چندین کار را همزمان انجام دهند. پردازنده‌های چهار هسته‌ای سریع‌تر هستند، زیرا می‌توانند همزمان چندین کار را پردازش کنند که به نوبه خود سرعت عملیات را افزایش می‌دهد.

مصرف انرژی در پردازنده‌های دو هسته‌ای خیلی زیاد نیست و در نتیجه، باعث داغ شدن دستگاه الکترونیکی شما نخواهد شد. از طرفی دیگر، مصرف انرژی در پردازنده‌های چهار هسته‌ای بسیار بالاست و این به نوبه خود باعث داغ شدن کامپیوتر می‌شود. هر چه تعداد پردازنده‌ها بیشتر باشد، گرمای بیشتری تولید می‌شود.

پردازنده دو هسته‌ای نمی‌تواند همزمان کارها را به صورت مالتی تسک انجام دهد زیرا فقط دو هسته‌ دارد.  یک پردازنده چهار هسته‌ای می‌تواند چند وظیفه‌ را همزمان انجام دهد زیرا دارای چهار پردازنده تک هسته‌ای است و می‌تواند با استفاده از منابع زیاد، برنامه ها را به طور موثر اجرا کند. پردازنده‌های دو هسته‌ای از نظر گرافیکی تعرفی ندارند و برای بهبود عملکرد گرافیکی آن‌ها باید روی یک CPU بهتر سرمایه‌گذاری کرد.

نتیجه گیری

به طور کلی، پردازنده چهار هسته‌ای عمر باتری کمتری نسبت به پردازنده‌های دو هسته‌ای دارد زیرا از انرژی بیشتری استفاده می‌کند که به دنبال آن گرمای بیشتری تولید می‌شود. تولیدکنندگان سعی می‌کنند هر ساله طراحی و فناوری بهتری را نسبت به پردازنده‌های قبلی ارائه کنند؛ به همین دلیل است که نسخه‌های بسیاری از این پردازنده‌ها در بازار موجود است. با توجه به اینکه کاربر به چه میزان سرعتی نیاز دارد، قیمت پردازنده‌ها متفاوت خواهد بود. البته اینکه کاربر از چه نرم افزارهایی استفاده می‌کند هم بی‌تاثیر نیست. جهت مطالعه بیشتر در ارتباط با پردازنده های 10 نانومتری اینتل  بر روی لینک کلیک نمایید.

صاحب اینترنت چه کسی است؟

از زمان توسعه اینترنت در بیش از 50  سال گذشته، این تکنولوژی بیش از هر اختراع دیگری در جهان بر زندگی ما تاثیر داشته است. هنوز هم با گذشت سال‌ها اینترنت برای ما چیز عجیبی است. بسیاری از ما وقتی به آن فکر می‌کنیم متوجه می‌شویم که چقدر اطلاعات کمی درباره آن داریم. اینترنت یک سرویس حیاتی است که هر روزه میلیاردها نفر از آن استفاده می‌کنند و مطمئنا همه ما می‌دانیم که نحوه استفاده از اینترنت چگونه است. اما آیا می‌دانید که این تکنولوژی از کجا آمده است و صاحب اینترنت کیست؟

صاحب اینترنت کیست؟

هر ماه 328 میلیون دستگاه جدید به اینترنت متصل می‌شوند. امروزه در هر ثانیه 6000 توییت منتشر می‌شود، 40000 جستجو در گوگل پردازش و 2 میلیون ایمیل ارسال می‌شود. اینترنت روز به روز در حال گسترش است و همچنین تعداد وب سایت‌های فعال در هر ثانیه بیشتر می‌شود. جالب است بدانید که در حال حاضر بیش از یک میلیارد و نیم سایت در شبکه جهانی وب وجود دارند. شبکه وسیعی از خطوط فیبر نوری،‌ قطب‌های تلفن، کابل‌های زیر دریایی، ماهواره‌ها و هر تجهیزات دیگری که بخش فیزیکی اینترنت را تشکیل می‌دهند این فناوری را امکانپذیر کرده‌اند.

چه کسی اینترنت را ایجاد کرد؟

اینترنت در اصل برای یک نفر نیست بلکه افراد و شرکت‌های بزرگ زیادی نقش کلیدی را در توسعه آن ایفا می‌کنند. تاریخچه اینترنت بسیار پیچیده است. در اوایل دهه 90، نظریه پردازانی مانند نیکولا تسلا و مارشال مک لوهان یک سیستم بی‌سیم جهانی را پیشنهاد کردند که مانند یک دهکده جهانی عمل می‌کند و در آن مردم می‌توانند آزادانه به اطلاعات دسترسی داشته باشند و دیتاها را با هم به اشتراک بگذارند.

این ایده‌ها در دهه 60 یعنی زمانی که وزارت دفاع ایالات متحده شبکه آژانس پروژه‌های تحقیقاتی یا ARPANET را تاسیس کرد، به واقعیت تبدیل شد. این پروژه از روش جدیدی به نام «سوئیچینگ بسته» برای اتصال رایانه‌ها در یک شبکه استفاده می‌کرد. امروزه، سوئیچینگ بسته که داده‌ها را قبل از انتقال در بسته‌ها گروه بندی می‌کند هنوز پایه اصلی ارتباطات در سراسر جهان است.

اما ماجرا به اختراع سوئیچینگ بسته ختم نمی‌شود. در اوایل دهه 1980، تیم برنرزلی پروژه‌ای را بر اساس مفهوم فرامتن (اسناد به هم پیوسته از طریق لینک‌ها) طراحی کرد تا به اشتراک گذاری و به روز رسانی اطلاعات را در میان محققان تسهیل کند. در سال 1989، برنرزلی فرامتن را با اینترنت ترکیب کرد که نتیجه آن ایجاد وب جهانی بود؛ یک فضای اطلاعاتی که در آن اسناد و سایر منابع وب توسط مکان‌یاب‌های منبع یکنواخت (URL) که توسط لینک‌ها به هم مرتبط شده‌اند، شناسایی می‌شوند.

شبکه جهانی وب از طریق اینترنت قابل دسترسی است اما با آن متفاوت است. این شبکه راهی برای دسترسی به اطلاعات از طریق شبکه عظیم اینترنت می‌باشد. اما با تمام این تفاسیر برنرزلی هم صاحب وب نیست. در واقع، او آگاهانه انتخاب کرد که شبکه جهانی وب را رایگان در اختیار جامعه قرار دهد.

چه کسی اینترنت را کنترل و تنظیم می‌کند؟

هیچ شخص یا سازمانی به تنهایی نمی‌تواند اینترنت را به طور کامل کنترل کند. مانند شبکه تلفن جهانی هیچ فرد، شرکت یا دولتی نمی‌تواند ادعای مالکیت آن را داشته باشد. اما با این حال بسیاری از افراد، شرکت‌ها و دولت‌های اداری بخش‌های خاصی از آن را در دست دارند. اینترنت تا حد زیادی کنترل نشده و به صورت خودکار تنظیم می‌شود. هیچ سازمان واحد و متمرکزی وجود ندارد که اینترنت را کنترل کند. طراحی زیرساخت اینترنت، تنظیم آن را دشوار کرده است.

دیتاها در بسته‌ها از طریق مسیرهای مختلف ارسال می‌شوند. دستگاه‌ها با کمک پروتکل اینترنت داده‌ها را دریافت می‌کنند. از آنجایی که بسته‌ها می‌توانند از طریق مسیرهای مختلف ارسال شوند، برای پروتکل اینترنت (IP) آسان است که مسیر جدیدی برای رسیدن آن داده‌ها به مقصد پیدا کند.

دولت‌های مختلف به دلایل مختلفی که معمولا به محتوای غیرقانونی یا مضر در اینترنت مربوط است، تلاش کرده‌اند اینترنت را در حوزه قضایی خود تنظیم کنند. این مقررات معمولا در سطح محتوا، به عنوان مثال، فیلتر کردن یک وب سایت یا در سطح کاربر، یعنی اتهامات جنایی رخ می‌دهد.

اینترنت چگونه عمل می‌کند؟

اینترنت به شبکه‌های کامپیوتری مختلف اجازه می‌دهد تا با استفاده از مجموعه‌ای استاندارد از قوانین با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. هیچ نهادی مالک این قوانین نیست، آن‌ها برای کمک به تسهیل و استاندارد کردن ارتباطات وجود دارند.

اینترنت مجموعه جهانی از سیستم‌های درون شبکه‌ای است که توسط مجموعه‌ای از قوانین به نام پروتکل‌ها پشتیبانی می‌شود. این پروتکل‌ها به دستگاه‌ها اجازه می‌دهند تا در سراسر جهان و در شبکه‌ها باهم ارتباط برقرار کنند. بنابراین، اینترنت به نقاط گسترده‌ای از روترها، نقاط دسترسی شبکه و سیستم‌های کامپیوتری متکی است. این سیستم غول پیکر از سیستم‌های بسیار کوچک‌تری تشکیل شده است و این سیستم‌های کوچک‌ را می‌توان در اختیار داشت، اما سیستم‌های بزرگ را نه.

با این اوصاف صاحب اینترنت چه کسی است؟

پاسخ کوتاه است: هیچ کس و همه کس.

اگر اینترنت را به عنوان یک موجودیت واحد در نظر بگیرید هیچ کس مالک آن نیست. سازمان‌هایی هستند که ساختار اینترنت و نحوه عملکرد آن را تعیین می‌کنند، اما هیچ مالکیتی بر خود اینترنت ندارند. هیچ شرکت یا دولتی نمی‌تواند ادعا کند که مالک اینترنت است. اینترنت درست مانند سیستم‌های تلفنی هیچ مالکی ندارد.

از دیدگاهی دیگر، هزاران سازمان صاحب اینترنت هستند. اینترنت از تعداد زیادی بیت و قطعات مختلف تشکیل شده است که هر کدارم از آن‌ها صاحبی دارند که حتی برخی از این مالکان می‌توانند کیفیت و سطح دسترسی افراد به اینترنت را کنترل کنند. آن‌ها با اینکه مالک کل سیستم نیستند اما می‌توانند بر تجربه دسترسی شما به اینترنت تاثیر بگذارند. شبکه فیزیکی که ترافیک اینترنت را بین سیستم‌های مختلف کامپیوتری حمل میکند ستون فقرات اینترنت است. در روزهای اولیه ورود اینترنت به زندگی ما، ARPANET به عنوان ستون فقرات این سیستم عمل می‌کرد.

چه شرکت‌هایی ستون فقرات اینترنت را تشکیل می‌دهند؟

امروزه، چندین شرکت بزرگ از ارائه دهندگان روترها و کابل‌هایی هستند که ارکان اصلی اینترنت را تشکیل می‌دهند. این شرکت‌ها ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) هستند. این بدان معناست که هر کسی که می‌خواهد به اینترنت دسترسی داشته باشد باید در نهایت با این شرکت‌ها کار کند. اسامی آن‌ها عبارتند از:

UUNET

Level 3

Verizon

AT&T

Qwest

Sprint

IBM

نقطه تبادل اطلاعات اینترنتی (IXP)

محیط‌های IXP یکی از مهم‌ترین زیرساخت‌ها در حوزه فناوری اطلاعات می‌باشند که داده‌های درون اینترنت را منتقل کنند. نقاط تبادل اینترنت (IXP) در ستون فقرات وجود دارد که اتصالات فیزیکی بین شبکه‌ها و امکان تبادل میان داده‌ها را فراهم می‌کنند.

به عنوان مثال، در حالی که Sprint، Verizon و AT&T بخشی از شرکت‌های زیر ساخت اینترنت را تشکیل می‌دهند، اما این سه شبکه در هم تنیده نیستند. آن‌ها در یک IXP به یکدیگر متصل می‌شوند که چندین شرکت و سازمان آن‌ها را مدیریت می‌کنند.

شبکه‌های کامپیوتری منفرد که اینترنت را تشکیل می‌دهند می‌توانند صاحبانی داشته باشند. هر ISP شبکه مخصوص به خود را دارد و چند کشور بر این شبکه‌های کامپیوتری نظارت دارند. بسیاری از شرکت‌ها دارای شبکه‌های محلی (LAN) هستند که به اینترنت پیوند دارند. هر یک از این شبکه‌ها هم بخشی از اینترنت هستند و هم موجودیت جداگانه خود را دارند. بسته به قوانین محلی، صاحبان این شبکه‌ها می‌توانند سطح دسترسی کاربران به اینترنت را کنترل کنند.

هر قطب تلفن، کابل، ماهواره، روتر، مرکز داده و غیره متعلق به یک شخص خاص است. اما همه‌ی این‌ها به تنهایی عملا بی‌فایده است و تنها زمانی که به هم متصل هستند اینترنت را تشکیل می‌دهند. بر این اساس اینترنت بیشتر یک مفهوم است تا یک دستگاه فیزیکی. اگر چه ساخت‌هایی وجود دارند که از آن پشتیبانی می‌کنند، اما این زیرساخت دائما در حال تغییر است.

ISPهای سطح 1

ISPهای سطح 1 بخش بزرگی از اینترنت را تشکیل می‌دهند و بیشتر آدرس‌های IPv4 در سراسر جهان را در اختیار دارند. ارائه دهندگان سطح 1 معمولا زیرساخت خود را به ISP های کوچک‌تر اجاره می‌دهند و به همین ترتیب، اینترنت را به کاربران نهایی ارائه می‌دهد. چندین ISP سطح 1 وجود دارد، از جمله Level 3، Cogent، Telia Carrier، NTT، GTT، Tata Communications و Telecom Italia.

جالب توجه است که بسیاری از زیرساخت‌های اینترنت، به‌ویژه زمانی که صحبت از دکل‌های تلفن و کابل‌کشی به میان می‌آید، قبل از خصوصی‌سازی زیرساخت شبکه، توسط مالیات‌دهندگان تامین می‌شد. با این حال، امروزه، تعداد بسیار کمی از زیرساخت‌های اینترنت در مالکیت عمومی است.

نتیجه گیری

به طور خلاصه اینترنت بسیار گسترده است. هرکسی ممکن است خود را صاحب اینترنت بداند! آیا شما صاحب دستگاهی هستید که از آن برای اتصال به اینترنت استفاده می‌کنید؟ اگر چنین است، به این معنی است که دستگاهی که شما در اختیار دارید بخشی از سیستم عظیم بین شبکه‌ای را تشکیل می‌دهد. شما صاحب مفتخر بخشی از اینترنت هستید؛ اما فقط بخش بسیار کوچکی از آن.

اینترنت بیشتر یک مفهوم است تا یک موجود واقعی مملوس. اینترنت به یک زیر ساخت فیزیکی متکی است که شبکه‌ها را یکدیگر متصل می‌کند. این مفهوم شبیه به یک اتاق پر از افرادی است که همه به زبان‌های مختلف صحبت می‌کنند. برای برقراری ارتباط باید مجموعه‌ای از استاندارد از قوانین ایجاد شود تا همه بتوانند در یک صفحه با هم تعامل داشته باشند.

تاریخچه شرکت مایکروسافت از ابتدا تا اکنون

شرکت مایکروسافت یک شرکت فناوری چند ملیتی آمریکایی است که نرم افزار، لوازم الکترونیکی، رایانه‌های شخصی و خدمات مربوط به آن را ارائه می‌کند. مقر این شرکت در واشنگتن، ایالات متحده آمریکا است. شناخته شده‌ترین محصولات نرم‌افزاری شرکت مایکروسافت سیستم عامل ویندوز، مجموعه مایکروسافت آفیس Microsoft Office و مرورگرهای وب Internet Explorer و Edge هستند. کلمه Microsoft از ترکیب دو لغت minicomputer و software گرفته شده است.  بیل گیتس در 25 ژوئن 1981 نام شرکت را Microsoft Corporation, Inc گذاشت. تمرکز شرکت روی تولید نرم‌افزار برای سیستم‌ها و شرکت‌های مختلف آغاز شد. مایکروسافت به غیر از زبان برنامه نویسی بیسیک برای سیستم‌های مختلف، اولین سیستم عامل خود Xenix را در سال 1980 راه اندازی کرد.
رتبه شرکت مایکروسافت 
مایکروسافت در رتبه‌بندی سال 2020 به عنوان بزرگ‌ترین شرکت‌ ایالات متحده آمریکا بر اساس درآمد کل، رتبه 21 را به خود اختصاص داد. این شرکت بزرگ‌ترین سازنده نرم‌افزار در جهان از نظر درآمد تا سال 2016 بود.
رشد و پیشرفت چشمگیر بیل گیتس
در اواسط دهه ۱۹۸۰ کمپانی مایکروسافت از MS-DOS  رونمایی کرد و بعد از آن ویندوز را به بازار عرضه نمود. عرضه اولیه عمومی (IPO) این شرکت در سال 1986، و متعاقبا افزایش قیمت سهام آن، سه میلیاردر و حدود 12000 میلیونر در میان کارمندان مایکروسافت ایجاد کرد و خود بیل گیتس هم تبدیل به یک میلیاردر شد.
محصولات شرکت مایکروسافت
مایکروسافت طیف گسترده‌ای از نرم‌افزارها را برای رایانه‌های رومیزی، انواع مختلف لپ‌تاپ، گجت‌ها و سرورها، خدمات دیجیتال از طریق MSN، واقعیت ترکیبی (HoloLens)، محاسبات ابری تولید می‌کند.
بیل گیس استیو بالمر را به عنوان مدیر عامل انتخاب کرد.
استیو بالمر در سال 2000 به عنوان مدیر عامل ارشد انتخاب شد و بعد مسئولیت استراتژی دستگاه‌ها و خدمات را بر عهده گرفت گرفت. این امر با خرید شرکت Danger در سال 2008 توسط مایکروسافت آشکار شد. برای اولین بار در ژوئن 2012 با راه‌اندازی خط رایانه‌های تبلت Microsoft Surface وارد بازار تولید رایانه‌های شخصی شد. و بعدا مایکروسافت موبایل را از طریق خرید دستگاه‌های نوکیا تشکیل داد. بخش خدمات از زمانی که ساتیا نادلا به عنوان مدیرعامل در سال 2014 انتخاب شد بر محاسبات ابری تمرکز کرد. حرکتی که به سهام شرکت کمک کرد به بالاترین ارزش خود از دسامبر 1999 رسید.
شرکت مایکروسافت به جایگاه سوم جهانی رسید
در سال 2018 مایکروسافت موقعیت خود را به عنوان با ارزش‌ترین شرکت سهامی عام در جهان پس گرفت. در آوریل 2019، مایکروسافت به ارزش بازار تریلیون دلاری رسید. و سومین شرکت دولتی ایالات متحده  آمریکا شد که به ترتیب پس از اپل و آمازون بیش از 1 تریلیون دلار ارزش داشت. از سال 2020، مایکروسافت دارای سومین ارزش برند جهانی است.
دفتر مرکزی شرکت مایکروسافت کجا قرار دارد؟
دفتر مرکزی شرکت که به طور غیر رسمی به عنوان مایکروسافت ردموند شناخته می‌شود، در One Microsoft Way در ردموند، واشنگتن واقع شده است. مایکروسافت در ابتدا در 26 فوریه 1986، چند هفته قبل از اینکه شرکت در 13 مارس عمومی شود، به محوطه دانشگاه نقل مکان کرد. دفتر مرکزی از زمان تاسیس خود، توسعه‌های متعددی را تجربه کرده است. تخمین زده می‌شود که بیش از 8 میلیون فوت مربع (750000 مترمربع) فضای اداری و 30000 تا 40000 کارمند را شامل شود.
دفاتر اضافی در Bellevue و Issaquah، واشنگتن (90000 کارمند در سراسر جهان) واقع شده‌اند. این شرکت در حال برنامه ریزی برای ارتقا محوطه دانشگاه مانتین ویو، کالیفرنیا در مقیاس بزرگ است. در سال 2016، این شرکت محوطه 32 هکتاری را با برنامه ریزی برای بازسازی و گسترش آن به میزان 25% خریداری کرد. مایکروسافت یک دفتر مرکزی در ساحل شرقی شارلوت کارولینای شمالی دارد.
تجارت سیستم عامل با نسخه یونیکس
مایکروسافت در سال 1980 با نسخه یونیکس خود به نام Xenix وارد تجارت سیستم عامل (OS) شد، اما این MS-DOS بود که تسلط شرکت را مستحکم کرد. IBM در نوامبر 1980 قراردادی را با مایکروسافت اعطا کرد تا نسخه‌ای از سیستم عامل CP/M را برای استفاده در رایانه شخصی IBM (IBM PC) ارائه دهد. برای این معامله، شرکت مایکروسافت یک کلون CP/M به نام 86-DOS از Seattle Computer Products خریداری کرد که آن را با نام MS-DOS معرفی کرد، اگرچه IBM آن را به IBM PC DOS تغییر نام داد.
مایکروسافت مالکیت MS-DOS را پس از انتشار رایانه شخصی IBM در آگوست 1981 حفظ کرد. IBM حق چاپ بایوس رایانه شخصی IBM را حفظ کرده بود، بنابراین سایر شرکت‌ها مجبور شدند آن را مهندسی معکوس کنند تا سخت افزارهای غیر IBM به عنوان رایانه‌های شخصی IBM سازگار اجرا شوند. مایکروسافت در نهایت به فروشنده پیشرو سیستم عامل رایانه‌های شخصی تبدیل شد.
 انتشار ماوس و استفعا پلن آلن
این شرکت با انتشار ماوس مایکروسافت در سال 1983 و همچنین با یک بخش انتشاراتی به نام مایکروسافت پرس به بازارهای جدیدی گسترش پیدا کرد. پل آلن در سال 1983 پس از ابتلا به بیماری هوچکین از شرکت مایکروسافت استعفا داد.
معرفی برنامه آفیس
در سال 1990 مایکروسافت، مجموعه مایکروسافت آفیس را معرفی کرد که برنامه‌های جداگانه‌ای مانند: مایکروسافت ورد و مایکروسافت اکسل را در کنار هم قرار داد. و آفیس و ویندوز هر دو در مناطق مربوطه خود غالب شدند.
رویداد راه اندازی ویندوز 8 در آکیهابارا، توکیو در 25 اکتبر 2012
در سال 2004، مایکروسافت به شرکت‌های تحقیقاتی ماموریت داد تا مطالعات مستقلی را برای مقایسه کل هزینه مالکیت (TCO) ویندوز سرور 2003 با لینوکس انجام دهند. محققان به این نتیجه رسیدند، که شرکت‌هایی که از این سیستم عامل‌ها استفاده می‌کردند مدیریت ویندوز را آسان‌تر از لینوکس می‌دانستند. بنابراین کسانی که از ویندوز استفاده می‌کردند مدیریت سریع‌تری داشتند و در نتیجه هزینه‌های کمتری برای شرکتشان به همراه داشت.
این امر موجی از مطالعات مرتبط را برانگیخت. یک مطالعه توسط گروه Yankee به این نتیجه رسید که ارتقا از یک نسخه ویندوز سرور به نسخه دیگر کسری از هزینه‌های تغییر از ویندوز سرور به لینوکس هزینه دارد، اگرچه شرکت‌های مورد بررسی، به افزایش امنیت، قابلیت اطمینان به سرورهای لینوکس، اشاره کردند.
مطالعه دیگری که توسط آزمایشگاه‌های توسعه منبع باز منتشر شد، ادعا کرد که مطالعات مایکروسافت "به سادگی منسوخ و یک طرفه" هستند و نظرسنجی آن‌ها به این نتیجه رسید که TCO لینوکس به دلیل مدیریت سرورهای بیشتر توسط مدیران لینوکس و دلایل دیگر کمتر است.
فروشگاه‌های شاخص 
مهم‌ترین فروشگاه مایکروسافت در تورنتو است. در 26 اکتبر 2015، این شرکت محل خرده فروشی خود را در خیابان پنجم در شهر نیویورک افتتاح کرد. این مکان دارای یک ویترین شیشه‌ای پنج طبقه و 22270 فوت مربع است. طبق گفته مدیران شرکت، مایکروسافت از سال 2009 به دنبال یک مکان برجسته بود.
مکان‌های خرده فروشی شرکت مایکروسافت بخشی از یک استراتژی بزرگ‌تر برای کمک به ایجاد ارتباط با مصرف کنندگان است. افتتاح فروشگاه همزمان با عرضه سرفیس بوک و سرفیس پرو 4 بود. در 12 نوامبر 2015، مایکروسافت دومین فروشگاه شاخص را در مرکز خرید خیابان پیت سیدنی افتتاح کرد.
فرهنگ شرکت مایکروسافت 
مرجع فنی برای توسعه دهندگان و مقالات مجلات مختلف مایکروسافت Systems Journal(MSJ) ،Microsoft از طریق Microsoft Developer Network (MSDN) در دسترس است. سایت اجتماعی دیگری که پخش ویدیویی روزانه و سایر خدمات را ارائه می‌دهد، On10.net، در 3 مارس 2006 راه اندازی شد.
MSDN همچنین اشتراک‌هایی را برای شرکت‌ها و افراد ارائه می‌دهند، اشتراک‌های گران‌تر معمولا دسترسی به نسخه‌های بتا پیش از انتشار نرم افزار مایکروسافت ارائه می‌دهند. در آوریل 2004، مایکروسافت یک سایت اجتماعی برای توسعه دهندگان و کاربران راه اندازی کرد، با عنوان Channel9  که یک ویکی و یک انجمن اینترنتی را فراهم می‌کند.
پشتیبانی فنی رایگان به طور سنتی از طریق گروه‌های خبری Usenet آنلاین و CompuServe در گذشته که توسط کارمندان مایکروسافت نظارت می‌شد، ارائه می‌شود. ممکن است چندین گروه خبری برای یک محصول وجود داشته باشد. افراد مفید را می‌توان توسط کارمندان مایکروسافت برای وضعیت با ارزش‌ترین حرفه‌ای که مایکروسافت (MVP) انتخاب کرد، به آن‌ها حق برخورداری از یک نوع موقعیت اجتماعی ویژه و امکانات برای جوایز و سایر مزایا را می‌دهد.
 نتیجه گیری
مدیران ارشد شرکت مایکروسافت بیل گیتس در سال(1975-2000)، استیو بالمر در سال(2000–2014)، ساتیا نادلا از سال(2014–اکنون)بودند. پلن آلن و بیل گیتس به معنای واقعی آدم‌های حرفه‌ای بودند. هر دو کاملا اهل کامپیوتر بوده و هیچ‌وقت فرصت تجربه هر چیزی مرتبط با فناوری را از دست ندادند. بنابراین، پلن آلن و بیل گیتس هر دو مایکروسافت را در سال 1975 در یک گاراژ آلبوکرکی تاسیس کردند. در حال حاظر با تمام اتفاقاتی که برای شرکت مایکروسافت اتفاق افتاد این شرکت امروزه به غول فناوری تبدیل شده است.

تاثیر کلان داده یا بیگ دیتا بر آینده تکنولوژی

کلان داده به مجموعه‌های وسیع و متنوعی از اطلاعات اشاره دارد که با سرعت فزاینده ای رشد می‌کنند. تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ استفاده از تکنیک‌های تحلیلی پیشرفته در برابر مجموعه‌های کلان داده بسیار بزرگ و متنوع است. که شامل داده‌های ساختار یافته،‌ نیمه ساختاریافته و بدون ساختار، از منابع مختلف و در اندازه‌های مختلف از ترابایت تا پتابایت است. کلان داده یا بیگ دیتا را می‌توان به عنوان مجموعه داده‌هایی تعریف کرد که اندازه یا نوع آن‌ها فراتر از توانایی پایگاه داده‌های سنتی برای جمع آوری، مدیریت و پردازش داده‌ها با حداقل تاخیر ممکن دانست.

در کلان داده یا بیگ دیتا ، منابع داده در مقایسه با داده‌های سنتی پیچیده‌تر می‌شوند. زیرا توسط هوش مصنوعی (AI)، دستگاه‌های تلفن همراه، رسانه‌های اجتماعی و اینترنت اشیا (IoT) هدایت می‌شوند. به عنوان مثال: انواع مختلف داده‌ها از حسگرها، دستگاه‌ها، ویدئو / صوت، شبکه‌ها، فایل‌های گزارش، برنامه‌های کاربردی تراکنش‌ها، وب و رسانه‌های اجتماعی سرچشمه می‌گیرند. بیشتر آن‌ها در زمان واقعی و در مقیاس بسیار بزرگ تولیدمی‌شوند.

پلتفرم‌های کلان داده چیست؟

پلتفرم‌های کلان داده به طور ویژه‌ای طراحی شده‌اند تا حجم‌های غیرقابل اندازه‌گیری از داده‌ها را که با سرعت‌های بالا و تنوع زیاد وارد سیستم می‌شوند را مدیریت کنند. این پلتفرم‌های کلان داده معمولا از سرورها، پایگاه‌های داده و ابزارهای هوش تجاری متفاوتی تشکیل شده‌اند که به دانشمندان اجازه می‌دهند داده‌ها را برای یافتن روندها و الگوها دستکاری کنند. کلان داده اساسا مشاجره سه V برای به دست آوردن بینش و پیش بینی است، بنابراین نگاه دقیق تر به هر ویژگی مفید است.

سه V برای پیش بینی و به دست آوردن بینش

حجم (Volume)

مقدار داده‌های تولید شده و ذخیره شده و ارزش آن‌ها تعیین می‌کند که آیا می‌توان آن را کلان داده در نظر گرفت یا خیر؟ اندازه کلان داده معمولا بزرگ‌تر از ترابایت و پتابایت است.

سرعت تولید و پردازش داده‌ها (Velocity)

برای پاسخگویی به خواسته‌ها و چالش‌هایی که در مسیر رشد و توسعه قرار دارند داده‌های بزرگ اغلب در زمان واقعی در دسترس هستند. در مقایسه با داده‌های کوچک، داده‌های بزرگ به طور مستمر بیشتر تولید می‌شوند. دو نوع سرعت مربوط به کلان داده عبارتند از: فرکانس تولید و فرکانس پردازش.

نوع و ماهیت داده‌ها (Variety)

فناوری‌های قبلی مانند RDBMS قادر به مدیریت کارآمد و موثر داده‌های ساختار ‌یافته بودند. با این حال، تغییر در نوع و ماهیت از ساختار یافته به نیمه ساختاریافته یا بدون ساختار ابزارها و فناوری های موجود را به چالش کشید.

ویژگی‌های کلان داده یا بیگ دیتا

مقیاس پذیری(گسترش سریع اندازه داده‌ها)

گستردگی(قابلیت تغییر و اضافه شدن زمینه‌های جدید در هر عنصر داده‌ای)

جامعیت(جامع و کامل بودن دیتای ظبط شده)

تغییر پذیری(تغییر جریان داده‌ها)

ارزش(سود و منفعت داده‌ها)

مرتبط بودن(زمینه های مشترک داده‌ها)

صحت (کیفیت داده‌ها)

کلان داده چگونه کار می کند؟

کلان داده‌ها را می‌توان به عنوان بدون ساختار یا ساختار یافته طبقه بندی کرد. داده‌های ساختاریافته شامل اطلاعاتی است که قبلا توسط سازمان در پایگاه‌های داده و صفحات گسترده مدیریت شده است. و غالبا ماهیت عددی دارد.

داده‌های بدون ساختار اطلاعاتی هستند که سازماندهی نشده‌اند و در یک مدل یا قالب از پیش تعیین شده قرار نمی‌گیرند. این شامل داده‌های جمع آوری شده از منابع رسانه‌های اجتماعی است که به موسسات کمک می‌کند اطلاعات مربوط به نیازهای مشتری را جمع آوری کنند.

کلان داده‌ها اغلب در پایگاه‌های داده کامپیوتری ذخیره می‌شوند. و با استفاده از نرم افزارهایی که به طور خاص برای مدیریت مجموعه‌ داده‌های بزرگ و پیچیده طراحی شده‌اند، تجزیه و تحلیل می‌شوند.

موارد استفاده از کلان داده یا بیگ دیتا

تحلیلگران داده به رابطه بین انواع مختلف داده‌ها مانند: داده‌های جمعیتی و سابقه خرید، نگاه می‌کنند تا تعیین کنند که آیا همبستگی وجود دارد یا خیر؟

چنین ارزیابی‌هایی ممکن است توسط شخص ثالثی که بر پردازش داده‌های بزرگ در قالب‌های قابل هضم تمرکز دارد، در داخل یا خارج از کشور انجام شود. کسب ‌و کارها اغلب از ارزیابی داده‌های بزرگ توسط چنین کارشناسانی استفاده می‌کنند تا آن‌ها را به اطلاعات عملی تبدیل کنند.

بسیاری از شرکت‌ها، مانند: آلفابت و متا (فیسبوک سابق) از داده‌های بزرگ برای تولید درآمد تبلیغاتی با قرار دادن تبلیغات هدفمند برای کاربران در رسانه‌های اجتماعی و کسانی که وب گردی می‌کنند، استفاده می‌کنند. تقریبا هر بخش در یک شرکت می‌تواند از یافته‌های تجزیه و تحلیل داده‌ها، از منابع انسانی و فناوری گرفته تا بازاریابی و فروش، استفاده کند.

هدف کلان داده چیست؟

هدف کلان داده افزایش سرعت ورود محصولات به بازار، کاهش زمان و منابع مورد نیاز برای جذب بازار، مخاطبان هدف، و اطمینان از رضایت مشتریان است. با گسترش ابزارها و فلسفه‌های کلان داده یا بیگ دیتا، ایده‌های دیرینه درباره ارزش تجربه، ماهیت تخصص و عملکرد مدیریت را تغییر خواهند داد.

رهبران باهوش تجاری در صنایع، تجربه یک انقلاب مدیریتی با استفاده از داده‌های بزرگ را خواهند داشت. اما مانند هر تغییر عمده دیگری در کسب و کار، چالش‌های تبدیل شدن به یک سازمان مبتنی بر داده‌های بزرگ می‌تواند بسیار زیاد باشد. و نیاز به رهبری عملی داشته باشد. با این وجود، این انتقالی است که مدیران اجرایی باید امروز با آن درگیر شوند.

کلان داده یا بیگ دیتا چگونه استفاده می‌شود؟

تنوع کلان داده‌ها ذاتا پیچیده هستند و در نتیجه نیاز به سیستم‌هایی است که قادر به پردازش تفاوت‌های ساختاری و معنایی مختلف آن هستند. داده‌های بزرگ به پایگاه‌های داده تخصصی NoSQL نیاز دارند که بتوانند داده‌ها را به گونه‌ای ذخیره کنند که نیازی به رعایت دقیق یک مدل خاص نداشته باشد. این انعطاف‌پذیری لازم را برای تجزیه و تحلیل منسجم منابع اطلاعاتی به ظاهر متفاوت فراهم می‌کند تا دیدی جامع، از آنچه اتفاق می‌افتد، نحوه عمل و زمان عمل به دست آورید. هنگام جمع آوری، پردازش و تجزیه و تحلیل کلان داده‌ها، آن‌ها اغلب به عنوان داده‌های عملیاتی یا تحلیلی طبقه‌ بندی می‌شوند و بر این اساس ذخیره می‌شوند.

مزایای تجزیه و تحلیل کلان داده یا بیگ دیتا

• تصمیم گیری سریع‌تر و بهتر

کسب‌وکارها می‌توانند به حجم زیادی از داده‌ها دسترسی داشته باشند. و منابع متنوعی از داده‌ها را تجزیه و تحلیل کنند تا بینش جدیدی به دست آورند و اقدامی انجام دهند.

• کاهش هزینه و بهره‌وری عملیاتی

ابزارهای انعطاف پذیر با پردازش و ذخیره سازی داده‌ها می‌توانند به سازمان‌ها با صرفه جویی در هزینه‌ها در ذخیره سازی و تجزیه و تحلیل مقادیر زیادی از داده‌ها کمک کنند.

• بهبود یافته مبتنی بر داده به بازار می‌رود

تجزیه و تحلیل داده‌ها از حسگرها، دستگاه‌ها، ویدئو، گزارش‌ها، برنامه‌های کاربردی تراکنش‌ها، وب و رسانه‌های اجتماعی به یک سازمان قدرت می‌دهد که داده محور باشد. نیازهای مشتری و ریسک‌های بالقوه را اندازه گیری کنید و محصولات و خدمات جدید ایجاد کنید.

کلان داده یا بیگ دیتا یک معامله بزرگ برای صنایع است. هجوم اینترنت اشیا و سایر دستگاه‌های متصل افزایش زیادی در میزان اطلاعات جمع‌آوری شده، مدیریت و تجزیه و تحلیل سازمان‌ها ایجاد کرده است.

فناوری اطلاعات

داده‌های بزرگ در عملیات تجاری به عنوان ابزاری برای کمک به کارمندان برای کار موثرتر و ساده کردن جمع آوری و توزیع فناوری اطلاعات (IT) برجسته شده است. استفاده از داده‌های بزرگ برای حل مسائل فناوری اطلاعات و جمع‌آوری داده‌ها در یک شرکت، تجزیه و تحلیل عملیات فناوری اطلاعات (ITOA) نامیده می‌شود.

با اعمال اصول کلان داده در مفاهیم هوش ماشینی و محاسبات عمیق، بخش‌های فناوری اطلاعات می‌توانند مسائل بالقوه را پیش بینی کرده و از آن‌ها جلوگیری کنند. کسب ‌و کارهای ITOA پلتفرم‌هایی را برای مدیریت سیستم‌ها ارائه می‌کنند که داده را گرد هم می‌آورد و بینش‌هایی را از کل سیستم ایجاد می‌کند.

نتیجه گیری

با تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ، در نهایت می‌توانید به تصمیم گیری بهتر و سریع‌تر، مدل سازی و پیش بینی نتایج آینده و هوش تجاری کمک کنید. همانطور که راه حل کلان داده خود را ایجاد می‌کنید، نرم افزارهای منبع باز مانند: Apache Hadoop، Apache Spark و کل اکوسیستم Hadoop را به عنوان ابزارهای پردازش و ذخیره سازی داده‌ها مقرون به صرفه و انعطاف پذیر در نظر بگیرید که برای مدیریت حجم داده‌های تولید شده امروزی طراحی شده‌اند. کلان داده یا بیگ دیتا تقریبا در هر صنعتی برای شناسایی الگوها و روندها، پاسخ به سوالات، به دست آوردن بینش در مورد مشتریان و مقابله با مشکلات پیچیده استفاده می‌شود.

 

موزه مجازی اینتل؛ تکامل فناوری در طول نیم قرن

در دنیای فناوری اینتل همیشه حرفی برای گفتن داشت. اینتل به تازگی در توییتر از افتتاح رسمی موزه مجازی خود خبر داد که به عنوان موزه مجازی اینتل شناخته می‌شود. شاید شما هم دوست داشته باشید از فضای نمایشگاهی که بیش از نیم قرن از دنیای فناوری را در خود جای داده است، بازدید کنید. از این پس می‌توانید تاریخ 50 ساله تکنولوژی جهان را در این موزه مجازی ببینید. نمایشگاه اینتل تجربه تعاملی بسیار جالبی را برای علاقه مندان به دنیای تکنولوژی رقم می‌زند.

موزه اینتل از گذشته تا کنون

پیش از این، موزه مجازی اینتل در سال 1983 درهای خود را به روی عاشقان تکنولوژی باز کرد تا تاریخچه شرکت خود را به تصویر بکشد. گفته می‌شود اینتل تنها شرکت فناوری در امریکا است که یک موزه عمومی در مورد تاریخچه و فناوری خود برای آموزش مردم افتتاح کرده است. دفتر مرکزی این شرکت بزرگ در سانتا کلارای کالیفرنیا قرار دارد.

جالب است بدانید که این موزه قبل از تعطیل شدن به دلیل شیوع کرونا، سالانه حدود 85000 بازدید کننده داشت. سرانجام، اینتل موزه مجازی جدید خود را در روز جهانی موزه (IMD) معرفی کرد که هدف آن افزایش آگاهی در مورد اهمیت تبادل فرهنگی و ترویج همکاری و صلح در بین مردم است.

نسخه دیجیتالی این موزه سال‌هاست که در حال انجام بوده است. البته، در زمان انتشار اخبار افتتاح نسخه موزه مجازی اینتل، نمونه اولیه آن موقتا بسته شد و فقط نسخه سه بعدی آن قابل بازدید بود. لیز جونز، تاریخ نویس اینتل، می‌گوید: «در حالت ایده‌آل، نیازی نیست که به طور فیزیکی در دفتر مرکزی ما حضور یابید تا گشت و گذار در این موزه را تجربه کنید.

چگونه از موزه مجازی اینتل بازدید کنیم؟

پس از رفتن به سایت رسمی اینتل، ورودی موزه را مشاهده می‌کنید. در کنار این موزه امکان بازدید از فروشگاه اینترنتی اینتل هم وجود دارد که امکان خریداری محصولات رسمی این برند را برای بازدیدکنندگان فراهم کرده است. در اینجا یک نکته جالب وجود دارد. شما می‌توانید با رفتن به برنامه Google Maps و نوشتن نام خیابان وارد موزه شوید! در واقع، موزه مجازی اینتل واقعا وجود دارد و می‌توانید آن را در خیابان Santa Clara پیدا کنید. حتی برای یک تجربه عالی‌تر، می‌توانید از خیابان عبور کنید و وارد ساختمان شوید، انگار واقعا در کالیفرنیا هستید! هنگام بازدید از هر بخش این موزه، فیلم‌های پاپ‌آپ مختلف و سایر اطلاعات مربوط به آن را مشاهده خواهید کرد.

چه چیزهایی در موزه مجازی وجود دارد؟

اینتل در توییت خود می‌گوید که در فضای موزه مجازی پرسه بزنید و از کارخانه تولید تراشه آن بازدید کنید. این تنها یکی از مکان‌های دیدنی این موزه مجازی است که با قدم زدن در آن اطلاعات جالبی را در مورد این شرکت بزرگ به دست می‌آورید. از آنجایی که اینتل بزرگترین تولیدکننده تراشه‌ و پردازنده‌ است، تاریخ تکامل این محصولات مهم را در موزه مجازی مشاهده خواهید کرد.

بازدیدکنندگان مجازی می‌توانند با کلیک بر روی مکان‌ها در موزه قدم بزنند و وقتی چیز جالبی دیدند، روی آن کلیک کنند. سپس یک پنجره به شما نمایش داده می‌شود که در آن ترکیبی از متن، کلیپ‌، مدل سه بعدی و لینک هایی را برای مطالعه بیشتر مشاهده خواهید کرد. به عنوان مثال، در نزدیکی نمایشگاه طراحی تراشه، یک نماد پخش ویدیو ظاهر می‌شود که با کلیک بر روی آن یک ویدیوی چهار دقیقه‌ای و یک متن کوتاه در مورد طراحی تراشه می‌بینید.

یک ایده خوب با طراحی فوق العاده

طبق گفته پورتال Tom’s Hardware، شرکت اینتل به جای ایجاد یک نمایشگاه انحصاری، از تیم  Google Street View برای ایجاد یک فضای سه بعدی استفاده کرد. از لحاظ UI، بازدید از موزه مجازی اینتل تا حدودی مشابه سرویس Google Street View است، یعنی فقط باید ماوس را بگیرید و در جهت‌های دلخواه کلیک کنید. علاوه بر این، نقطه دید شما به دنبال نشانگر حرکت می‌کند و با کلیدهای جهت‌دار می‌توانید به اطراف نگاه کنید. بسته به تنظیمات شما، این حرکت می‌تواند بسیار سریع یا آرام باشد.

اخبار خوبی در مورد موزه اینتل منتشر شده است و افرادی که فرصت بازدید از این موزه را داشتند، از طراحی فوق العاده آن صحبت می‌کنند. به نظر می‌رسد یک پیاده روی مجازی ایده خوبی برای تعطیلات آخر هفته باشد!

تاریخچه کمپانی اینتل

حقایق جالبی در مورد یکی از بزرگ‌ترین و با ارزش‌ترین سازندگان تراشه در جهان یعنی شرکت اینتل وجود دارد. در ابتدا، اینتل شامل یک کارخانه تولیدی با 80 کارمند واقع در شهر سانتا کلارای کالیفرنیا بود. اولین موفقیت بزرگ اینتل زمانی بود که اولین پردازنده دنیا را در 18 جولای 1971 معرفی کرد.

در آن زمان، این تراشه 4004 نام داشت و معرفی آن به انقلابی در فناوری الکترونیک بود و در بسیاری از صنایع استفاده می‌شد. تخمین زده می‌شود که امروزه بیش از دو میلیارد نفر از محصولاتی استفاده می‌کنند که حداقل یکی از پردازنده‌های اینتل را در خود جای داده است!

اینتل با توسعه اولین تراشه ریزپردازنده  از زمان خود جلوتر رفت و تولید تراشه به بخش اصلی تجارت آن تبدیل شد؛ البته تا زمانی که رایانه‌های شخصی را وارد بازار کرد. کمپانی اینتل با سرمایه گذاری در طراحی‌های ریزپردازنده ها نقش پررنگی در رشد سریع صنعت کامپیوتر در دهه 1990 ایفا کرد. در آن زمان اینتل به بزرگ ترین تولید کننده در تامین ریزپردازنده‌های رایانه‌های شخصی تبدیل شد.

از سال 2016، کمپانی DELL 15 درصد، لنوو 13 درصد و HP 10 درصد از کل درآمد از کل درآمد صنعت تکنولوژی را به خود اختصاص داده است. بیشترین سهم برای اینتل بود. این کمپانی در طول تاریخ 50 ساله خود همواره یکی از نوآورترین و موفق ترین شرکت‌ها در جهان بوده است.

اینتل بیش از یک میلیارد دلار در استارتاپ‌های هوش مصنوعی سرمایه گذاری کرده است، از جمله ربات داده هوش مصنوعی و لو میاتا. آن‌ها همچنین حدود 16 میلیارد دلار برای خرید شرکت‌های هوش مصنوعی از جمله نیروانا هزینه کرده اند.

نتیجه‌گیری

به طور کلی، با توجه به قابلیت‌های فنی اینتل، این نمایشگاه تجربه نسبتا خوبی را ارائه می‌دهد. مزیت اصلی بازدید از موزه مجازی این است که می‌توانید این کار را بدون بلند شدن از روی صندلی خود انجام دهید! موزه مجازی اینتل یک فرصت عالی برای مشاهده سیر تکاملی تاریخ یکی از معروف‌ترین و مهم‌ترین برندهای دنیای فناوری اطلاعات و مشاهده می‌باشد. پیشنهاد می‌کنیم در اسرع وقت از این موزه اینتل دیدن کنید و از قدم زدن در 50 سال از تاریخ فناوری لذت ببرید.

نمایشگاه بین المللی الکامپ: بیست و ششمین دوره نمایشگاه الکامپ 1401

نمایشگاه الکامپ بزرگترین رویداد صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور است که هر ساله با حضور فعالان این حوزه در برگزار می‌شود. این نمایشگاه بین‌المللی الکترونیک، رایانه و تجارت الکترونیک که با عنوان الکامپ شناخته می‌شود همه ساله در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار می‌شود و لقب پربازدید ترین نمایشگاه تخصصی در میان نمایشگاه‌های ایرانی را از آن خود کرد. نمایشگاه بین المللی الکامپ بهترین مکان برای معرفی محصولات جدید حوزه الکترونیک، کامپیوتر و تجارت الکترونیک در ایران است که فرصت خوبی را برای ملاقات و تعامل میان عرضه کنندگان و بازدیدکنندگان بخش‌های مختلف ایران و جهان فراهم می‌کند. تاریخ برگزاری نمایشگاه الکامپ 1401 اعلام شد.

تاریخ برگزاری نمایشگاه الکامپ 1401

زمان برگزاری نمایشگاه بین المللی الکامپ تا سال 1395 در پاییز و زمستان بوده است. در سال‌های اخیر تغییراتی در تاریخ نمایشگاه الکامپ صورت گرفت و این نمایشگاه در فصل تابستان برگزار شد. در حال حاضر، بیست و ششمین دوره نمایشگاه الکامپ از 11 تا 14 مردادماه 1401 در محل دائمی نمایشگاه‌های تهران برگزار خواهد شد.

مساحت تقریبی محل نمایشگاه حدودا ٢۵٠٠٠ متر مربع می‌باشد. در دوره‌های پیشین ۴٨٠ شرکت فعال در حوزه تجارت الکترونیک در این نمایشگاه شرکت کردند و تعداد بازدیدکننده‌ها حدودا ١١٠٠٠٠٠ نفر گزارش شد. جالب است بدانید که برگزاری الکامپ تنها به تهران محدود نمی‌شود و افراد پویا و فعال در حوزه فناوری این نمایشگاه را در سایر استان‌ها و همچنین خارج از کشور برگزار می‌کنند.

نمایشگاه الکامپ 1401 در یک نگاه

تاریخ برگزاری	11 تا 14 مرداد 1401
مکان برگزاری	تهران - بزرگراه چمران - محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران
ساعت بازدیــد	10 صبح الی 6 بعد از ظهر
وب سایت نمایشگاه	www.iran-elecomp.com
برگزار کننده	سازمان نظام صنفی رایانه ای تهران، شرکت راهکار تجارت مدیریت کوشا

 

هر ساله فعالان حوزه اقتصاد و تحول دیجیتال در حوزه‌های مختلف الکترونیک، کامپیوتر محصولات و خدمات خود را در معرض نمایش قرار می‌دهند تا قدمی در راستای گسترش اقتصاد کشور بردارند. مشارکت فعال ذینفعان اقتصاد و تحول دیجیتال در بخش‌های مختلف اقتصادی، صنعتی و خدماتی کشور برای رسیدن به به اقتصاد دانش بنیان امری ضروریست.

افراد فعال در بخش‌های مختلف ICT در رویداد الکامپ تاکز به گفتگو در حوزه الکترونیک، کامپیوتر، هوشمندسازی و بسیاری دیگر از استراتژی‌های راهبردی در این بخش می‌پردازند. مهم‌ترین هدف نمایشگاه الکامپ 1401 توانمند سازی نیروی انسانی فعال و هدایت آن‌ها به سمت مشاغل مرتبط است و بخش‌های مختلف نمایشگاه در راستای رسیدن به این هدف برگزار می‌شوند.

ثبت نام در الکامپ ۱۴۰۱

ثبت نام بیست و ششمین دوره الکامپ از روز 21 خردادماه با استقبال گسترده علاقمندان آغاز شد و تا 4 تیر ادامه خواهد داشت. نام شرکت‌های مطرح و اپراتورهای بزرگ تلفن همراه در میان شرکت کنندگان روز اول پیش ثبت نام دیده می‌شود.

غرفه‌های داخل سالن سرپوشیده شامل غرفه‌های با تجهیزات (پیش ساخته) و بدون تجهیزات (خودساز) می‌باشد. حداقل متراژ غرفه‌های پیش ساخته برای بخش ریالی و ارزی 12 مترمربع است. این مقدار برای غرفه‌های خودساز بخش ریالی 36 مترمربع و برای بخش ارزی 12 مترمربع اعلام شده است. علاوه بر این، متراژ غرفه‌های فضای باز 30 مترمربع می‌باشد.

فضای نمایشگاهی الکامپ 26 در مقایسه با دوره‌های قبلی بسیار محدودتر است و به محض تکمیل فضا، دیگر هیچ ثبت نامی انجام نخواهد شد. با توجه به استقبال بی نظیر علاقمندان صنعت الکترونیک، پیش بینی می‌شود که دوره جدید یکی از بزرگ‌ترین نمایشگاه‌های الکامپ در طی این سال‌ها باشد.

موضوعات نمایشگاه الکامپ 1401 تهران

در دوره‌های مختلف موضوعات پیرامون این نمایشگاه دستخوش تغییراتی شده‌اند، اما حوزه‌های اصلی عبارتند از:

بانکداری الکترونیک، تجارت الکترونیک و دولت الکترونیک

نرم افزار و سخت افزار

امنیت، شبکه و ارتباطات

هوش مصنوعی

قطعات و تجهیزات موبایل

آموزش و راهکاریابی

اینترنت

پایگاه داده و سیستم‌های هوشمند

دستگاه‌ها، ماشین آلات و تجهیزات اداری

رباتیک

اپراتورها

تجهیزات دیجیتال قابل حمل

تجهیزات سمعی بصری

رسانه، سرگرمی

آموزش و مشاوره

اصناف شرکت کننده در نمایشگاه الکامپ 1401

اصناف فعال در بخش‌های زیر معمولا در میان شرکت کنندگان اصلی نمایشگاه الکامپ دیده می‌شوند:

شرکت‌های خدمات کامپیوتری

شرکت‌های IT و متخصصین حوزه

تولید کننده‌های محصولات الکترونیک

کامپیوتر و عمده فروشان صنایع مربوطه

تولید کننده‌های و فروشنده‌های کامپیوتر و خدمات مربوطه

دولت الکترونیک

ماشین‌های اداری

در سال‌های اخیر مشاغل دیگر نیز مانند: استارت آپ‌ها و سرمایه گذاران در این نمایشگاه شرکت کرده‌اند. شرکت‌ها و سازمان‌های غیرمرتبط از جمله بیمه و شرکت‌های حقوقی نیز به منظور برقراری ارتباط با اصناف مختلف در حوزهIT  در دوره‌های مختلف الکامپ حضوری موثر دارند.

رویداد الکامپ در سال‌های گذشته

نمایشگاه الکامپ برای اولین بار در سال 1369 برگزار شد. در ابتدا برگزاری این رویداد هر دو سال یک بار انجام می‌شد و از سال 79 به نمایش گذاشتن خدمات و محصولات حوزه IT به صورت سالانه صورت پذیرفت.

از آنجایی که هر نمایشگاه با یک هدف خاص برگزار می‌شود، نمایشگاه الکامپ نیز به منظور اشاعه فرهنگ تکنولوژی در زندگی و ارتقا سطح دانش افراد جامعه با حضور شرکت‌های ایرانی و خارجی فعال در این حوزه برگزار می‌شود.

نام این رویداد سالانه در ابتدا نمایشگاه بین المللی رایانه، برق، الکترونیک و ارتباطات بود. با حذف واژه‌های برق و ارتباطات، نام آن به نمایشگاه الکترونیک، رایانه و تجارت الکترونیکی تغییر یافت که امروزه آن را به عنوان الکامپ می‌شناسیم. شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین المللی تا سال 1379 مسئول برگزاری نمایشگاه بین المللی الکامپ بود و پس از آن کاملا به بخش خصوصی واگذار شد.

دوره جدید نمایشگاه الکامپ در فاصله 11 مرداد تا  14 مرداد 1401 برگزار می‌شود و فرصتی ویژه را در اختیار فعالان صنعت الکترونیک و همچین افراد علاقمند به این حوزه در داخل و خارج از کشور قرار می‌دهد. کسب و کارهای مختلف در این نمایشگاه می‌توانند با جذب مخاطب و افراد علاقمند، میزان تقاضا را افزایش دهند و تعامل خود را در سطح بین المللی بهبود ببخشند.

سالن‌های تحت پوشش نمایشگاه الکامپ 1401

در دوره جدید الکامپ سالن‌های 35، 38، 38B، 31A، 31B،  41B، 41A، 27، 5، 6، 7، 8، 9 و فضای باز محل برگزاری این نمایشگاه می‌باشند.

 

پایداری در شهر هوشمند: راهی برای ساخت یک جهان پایدارتر

مفهوم پایداری در شهر هوشمند به یک موضوع کلیدی در توسعه این شهرها تبدیل شده است. امروزه بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌­کنند و پیش ­بینی می­‌شود تا سال 2025 این رقم به 70 درصد نیز برسد. جالب است بدانید روند سریع شهرنشینی منجر به مشکلات متعددی مانند: مصرف بالای انرژی، انتشار کربن، آلودگی، نابرابری اجتماعی و افزایش ترافیک شده ­است.

شهرهای هوشمند همیشه راه­ حل­‌هایی برای رفع مشکلات ناشی از شهرنشینی، تغییرات، نوآوری و بهبود جنبه­ های اجتماعی ارائه می‌­دهند. هم چنین، ساخت ساختمان‌های هوشمند، سیستم ­های حمل و نقل، خدمات عمومی و غیره کاملا به زیرساخت ­های دیجیتال متکی است. فناوری­ های نسبتا جدید مانند: اینترنت اشیا و هوش مصنوعی کلید اصلی موفقیت شهرهای هوشمند هستند. در ادامه به شما می­‌گوییم که چرا؟

شهر هوشمند چیست؟

شهر هوشمند به عنوان یک سیستم پیچیده و به هم پیوسته تعریف می‌شود که از فناوری‌های جدید (ICT) برای ایجاد زیرساخت‌های بهتر استفاده می­‌کند. هدف شهر هوشمند مدیریت مناسب جنبه‌های اساسی یک شهر، از حمل‌ و نقل گرفته تا استفاده از منابع انرژی، پایداری و بهبود ساختار شهری می‌­باشد.

اساسا این هوشمندسازی یک شبکه از حسگرها و اشیاء متصل است که داده‌­ها را با استفاده از کلود (cloud) منتقل می­‌کند. برنامه‌­های مرتبط با اینترنت اشیا این داده‌ها را دریافت می‌کنند، آن­ ها را تجزیه و تحلیل کرده و برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان مدیریت می‌کنند؛ همه بصورت همزمان!

مفهوم پایداری در شهر هوشمند

شهرهای هوشمند راهی برای بهبود زندگی شهروندان و در عین حال دستیابی به یک مدل شهری پایدار هستند. آن‌ها علاوه بر رسیدگی به چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌ محیطی که امروز و آینده با آن مواجه هستیم، عملکردها و خدمات شهری را نیز بهبود می‌بخشند.

پایداری در شهر هوشمند چیزی بیش از یک تعریف ساده است. پایداری به هم پیوستگی عوامل را بررسی می­‌کند و نشان می­‌دهد که چگونه این فاکتورها می­‌توانند به شیوه‌­ای عادلانه برای همه کار کنند و سودرسان باشند. این روزها صحبت از شهرهای پایدار هوشمند زیاد است و سوال ­هایی نیز در همین زمینه وجود دارد. اما پایداری در شهر هوشمند به چه معناست و چگونه شهرها را به این شکل بسازیم؟ ورود به شهر پایدار چگونه است؟ چگونه این شهرها می‌­توانند مکان‌های بهتر، امن‌تر و سالم‌تری برای زندگی باشند؟

چالش­ های پایداری در شهرهای هوشمند

چالش‌هایی که شهرهای هوشمند با آن‌ها روبه‌رو هستند، بی‌شمارند. بزرگ ترین آن­‌ها دستیابی به زیرساخت‌های مخابراتی پایدار، ایمن و قابل اعتماد است تا در مقیاس بزرگ از آن پشتیبانی شود. به لطف پیشرفت در فناوری­‌هایی مانند: اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، شبکه و G5، گسترش شهرهای هوشمند در سراسر جهان بسیار آسان­ تر شده است.

با رشد شهرها، انتظار می­رود که تا سال 2040 به جمعیت شهرنشین 2.5 میلیارد نفر دیگر اضافه شود. خوشبختانه، تقریبا 200 کشور تا به الان به اهداف رشد پایدار متعهد شده­ اند و از اینترنت اشیا و هوش مصنوعی استفاده
می‌­کنند. نرم‌افزارهای مبتنی بر ابر مسئولیت دریافت، مدیریت و تجزیه و تحلیل داده‌هایی را دارند که شبکه‌های متصل ارسال می‌کنند. سپس با هوشمندسازی این داده­ ها به بهبود تعامل کمک می‌کنند.

یک عنصر حیاتی در تضمین موفقیت یک شهر هوشمند، شبکه اتصال بی­‌سیم است. اما موارد دیگری مانند: داده‍‌­های باز و امنیت نیز در آن نقش دارند.

عناصر پایداری در شهر هوشمند

مزایا و عناصر شهرهای هوشمند متعدد است، از مزایای اقتصادی گرفته تا مزایای اجتماعی و زیست محیطی. اصلی­‌ترین آن­‌ها عبارتند از:

افزایش ایمنی عمومی: به لطف نظارت تصویری و حسگرهای هوشمند، تصادفات یا جنایات را می­توان بلافاصله شناسایی کرد.
تصمیم‌گیری مؤثر: با تکیه بر استراتژی داده‌ها، می‌توان معیارهای مورد نظر را در زمان واقعی پردازش کرد و در نتیجه کیفیت خدمات را بهبود بخشید.
کاهش ردپای محیط زیستی: فناوری به ما این امکان را می‌­دهد که محیط اطراف خود را بهتر درک کنیم و تغییرات آب و هوایی را مدیریت کنیم.
حمل و نقل مفید: شهرهای هوشمند به بهبود و کاهش ترافیک، تسهیل استفاده از حمل و نقل عمومی، طراحی فضاهای بهتر برای عابران پیاده و کاهش آلودگی کمک می­‌کنند.
شهرهایی برای زندگی بهتر: فناوری مناطقی که زیرساخت آن‌­ها به بهبود نیاز دارد را شناسایی می­‌کند و گزارش­‌های تحلیلی از آن ارائه می‌­دهد. علاوه بر آن، رفاه ساکنان شهرها را نیز افزایش می­‌دهد.
ترویج توسعه اجتماعی: نیازهای شهر و ساکنان آن با برنامه‌­ریزی آسان­‌تر شناسایی می­‌شود.

شهرهای هوشمند به لطف پتانسیلی که برای جمع آوری داده‌­ها دارند، امکان بهبود کیفیت زندگی را ارائه می‌­دهند. علاوه بر این، اتخاذ این مدل‌ها راهی برای تضمین پایداری در شهر هوشمند است.

نتیجه گیری

هدف از پایدارکردن شهرها، جایی که آن را خانه می‌نامید، هدف مهمی است. برای اینکه یک شهر واقعا پایدار باشد، همه بخش‌­های آن نیز باید پایدار باشند. حمل و نقل عمومی باید قوی، قابل اعتماد و عاری از سوخت­‌های فسیلی باشد. ساختمان­ ها باید با مصالح پایدار ساخته شوند و فضای سبز داشته باشند. خیابان­ ها باید جایی برای پیاده­‌روی داشته باشند و مکان­‌هایی برای استراحت و معاشرت به خود اختصاص دهند. این­‌ها تنها چند جنبه از پایداری در شهر هوشمند می‌­باشند که امیدواریم در آینده‌­ای نه چندان دور به آن­‌ها دست پیدا کنیم.