هشدار جدی، بدافزار Dolphin اطلاعات مهمتان را هک می‌کند!

شرکت ESET به عنوان یک شرکت فعال در حوزه امنیت سایبری به تازگی بدافزار خطرناکی را تحت عنوان Dolphin کشف کرده‌ است که تحت حمایت دولت کره شمالی می‌باشد. این گروه هکری مدت‌هاست که در حال فعالیت است. به گفته محققان این بدافزار پس از نصب شدن بر روی رایانه‌های شخصی و آلوده کردن سیستم عامل ویندوز می‌تواند تمام دستگاه‌های متصل به رایانه را برای سرقت اطلاعات بیشتر و ویروسی کردن مورد بررسی قرار دهد. شاید برخی از آن‎ ها ساده به نظر برسند اما با گذشت زمان نسخه‌های پیشرفته‌تر و پیچیده‌تری از بدافزارها طراحی می‌شوند؛ درست مانند بدافزار Dolphin.

انواع بد افزارها 

بدافزار یکی از ابزارهای اقدامات ضد امنیتی است و به برنامه هایی گفته می شود که بدون اجازه صاحب سیستم قصد انجام کارهای ناخواسته یا خرابکارانه در سیستم دارند. انواع متنوعی از بد افزار وجود دارد که شامل: ویروس‌های کامپیوتری، تروجان‌ها، باج افزارها، نرم افزارهای جاسوسی، کرم‌ها و بات نت‌ها می‌شود.

ویروس‌های کامپیوتری

ویروس کامپیوتری برنامه مخربی است که خود را با کپی در برنامه‌های دیگر تکثیر می‌کند. به عبارت دیگر ویروس‌های کامپیوتری خود به خود درون سایر کدهای اجرایی و برنامه‌ها گسترش می‌یابند. هدف از ایجاد ویروس کامپیوتری این است که سیستم‌ها را آلوده کرده و کنترل سیستم را بدست آورد. هکرها این ویروس‌ها را با هدف تخریب کاربران آنلاین طراحی می‌کنند.

تروجان‌ها

این نوع بد افزار به شکل‌های مختلف برای فریب کاربران وارد کامیپوتر می‌شود و به قسمت‌هایی از کامپیوتر که برای آن برنامه ریزی شده است، حمله می‌کند. تروجان‌ها می‌توانند با ورود به سیستم کاربران به صورت یک نرم افزار یا یک برنامه قانونی علاوه بر دسترسی به پرونده‌ها و فایل‌های کاربران، آن‌ها را به سیستم‌های دیگر نیز ارسال کند.

باج افزارها

باج افزارها نوع خطرناکی از بد افزارها هستند که به سیستم‌های افراد، شرکت‌های شخصی و دولتی نفوذ کرده و دسترسی به سامانه یا فایل‌هایی مانند اطلاعات مالی را محدود می‌کنند. محدود کردن دسترسی توسط باج‌ افزار معمولا از طریق رمزگذاری یا قفل‌ کردن روی فایل‌ها و داده‌ها صورت می‌گیرد. باج افزار می‌تواند از طریق لینک‌های فریبنده مانند: ایمیل، پیامک، وب سایت و غیره به سیستم نفوذ کند. مهاجم در ازای ارسال کلید رمز گشایی برای کاربر، از او باج درخواست می‌کند. این اتفاق در دنیای خرید و فروش ارز دیجیتال نیز زیاد اتفاق می افتد.

نرم افزارهای جاسوسی

این نوع از بد افزارها به صورتی طراحی شده‌اند که مخفیانه فعالیت‌های یک سیستم را زیر نظر بگیرند. این اطلاعات ممکن است برای ردیابی فعالیت آنلاین کاربر مورد استفاده قرار بگیرد یا به رقیبان فروخته شود. به همین ترتیب، گاها از نرم‌ افزارهای جاسوسی برای دزدیدن اطلاعات شخصی استفاده می‌شود. یعنی اطلاعاتی مانند: گذرواژه‌ها یا شماره کارت اعتباری ممکن است منجر به سرقت هویت شود.

بات نت‌ها

بات نت‌ها شبکه‌هایی هستند که با در اختیار گرفتن مجموعه‌ای از کامپیوترها به نام بات (bot) تشکیل می‌شوند. این شبکه‌ها توسط یک یا چند مهاجم که botmasters نامیده می‌شوند، با هدف انجام فعالیت‌های مخرب طراحی شده است. به عبارت ساده‌تر، هکرها با انتشار ویروس‌ها و برنامه‌های مخرب به صورت غیر قانونی و بدون اطلاع صاحب کامپیوتر کنترل آن را در دست می‌گیرند. سپس درخواست‌های جعلی زیادی را به سمت سرور یا سایت قربانی ارسال می‌کنند که منجر به انجام یک حمله DDoS می‌شود.

کرم‌ها

کرم‌ها نوع متفاوتی از بدافزارها هستند که مانند ویروس بعد از ورود به محیط شبکه یا یک کامپیوتر به ‌سرعت تکثیر می‌شوند. برخلاف ویروس‌ها، کرم‌ها به برنامه یا فایل میزبان برای اجرا شدن در محیط باینری نیاز ندارند. بلکه با دانلود یک نرم‌ افزار آلوده از سطح اینترنت و سایتی نامعتبر یا حتی از طریق پلاگ کردن یک فلش آلوده، کرم به همراه فایل‌ها وارد سیستم می‌شود.

بدافزار Dolphin چیست و چگونه کار می‌کند؟

بد افزار Dolphin یک جاسوس افزار و گروه هکری دولت کره شمالی است که هدف آن جمع آوری دیتا و آسیب رساندن به ارگان‌های خاص می‌باشد. تا کنون چهار نسخه مختلف از این بدافزار کشف شد. نکته قابل توجه این است که بد افزار Dolphin می‌تواند تمام اطلاعات حساس موجود در تمام درایوهای محلی و خارجی از جمله اطلاعات گوشی موبایل را اسکن کند. به گفته ESET، تروجان این کار را از طریق Windows Portable Device API انجام می‌دهد. Dolphin دستورات خود را از Google Drive دریافت و اطلاعات سرقتی را نیز به آن ارسال می‌کند. علاوه بر این، بدافزار Dolphin اطلاعاتی مانند نام کامپیوتر و آدرس IP، مشخصات سخت افزاری و نسخه سیستم عامل را هم می‌تواند استخراج کند.

بدافزار Dolphin از روش‌های استاندارد مبتنی بر پایتون برای پیدا کردن دستگاه‌های مختلف و نفوذ به آن‌ها استفاده می‌کند. در مرحله بعد، اطلاعات حساسی مانند رمز عبور و مدارک امنیتی را در حساب Google Drive یک گروه هکری آپلود کرده و هکرها می‌توانند به‌ راحتی به آن‌ها دسترسی داشته باشند. محققان شرکت ESET همچنان دریافتند که بدافزار Dolphin به‌ راحتی می‌تواند به افزونه‌های نصب شده روی سیستم، تصاویر ذخیره شده و اسکرین شات‌ها دسترسی داشته باشند.

هدف هکرهای کره شمالی از ایجاد بدافزار Dolphin چیست؟

گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد بد افزار Dolphin تا به امروز تنها در حملات watering hole مورد استفاده قرار گرفته است.  جهت کسب اطلاعات بیشتر در این باره با شرکت رهاکو تماس حاصل فرمایید. راه های ارتباطی با ما 02154521 و سایت رسمی RAHACO.NET

آیا گزارش speed test درست است؟

speed test ماهانه گزارشی درباره سرعت اینترنت ثابت و موبایل در جهان و کشورهای مختلف منتشر می‌کند. در گزارش ماه اکتبر 2022، رتبه اینترنت ثابت و موبایل ایران اگرچه افزایش پیدا کرده، اما همچنان از بسیاری از کشورها مانند ونزوئلا، تانزانیا و آنگولا پایین‌تر است. اما رشد اخیری که این سایت از اینترنت ایران گزارش داده، با آنچه که در واقعیت حس می‌شود، متفاوت است. فعالان این حوزه باور دارند آمارهای Speed Test الزاما نشانگر خوبی برای وضعیت اینترنت کشور نیستند. با گزارش speed test می‌توانند سرعت اینترنت و پهنای باند خود را تست کنید.

speed test چیست؟

Speed Test اپلیکیشنی است که برای استفاده از آن باید در هر مکان و زمان که هستید به شبکه‌ی اینترنت دسترسی داشته باشید تا بتوانید کیفیت و سرعت ارتباط خود را بسنجید. از طریق این اپلیکیشن می‌توانید سرعت آپلود و دانلود اینترنت خود را آزمایش کنید. نسخه پیشرفته این برنامه با عنوان Speedtest.net premium در فروشگاه گوگل پلی قابل دریافت است. تست سرعت اینترنت بهترین روش برای داشتن درک درستی از میزان سرعت کنونی اینترنت است.

speed test چگونه کار می‌کند؟ 

زمانی که شروع به تست سرعت می‌کنید، چند اتفاق رخ می‌دهد. ابتدا کلاینت مکان شما را تعیین کرده و نزدیک‌ترین سرور را برای شما انتخاب می‌کند. در برخی نسخه‌ها مانند Speedtest.net امکان تغییر دادن این سرور وجود دارد. زمانی که سرور انتخاب شد، تست سرعت یک سیگنال منفرد (Ping) به سرور ارسال می‌کند و پاسخ را دریافت می‌کند. این تست زمان رفت و برگشت را بر حسب میلی‌ ثانیه اندازه ‌گیری می‌کند.

پس از این که تست پینگ پایان یافت، تست دانلود آغاز می‌شود. کلاینت چند اتصال با سرور باز کرده و تلاش می‌کند قطعه کوچکی از داده را دانلود کند. در این مرحله، دو چیز اندازه ‌گیری می‌شود یکی این که چه قدر طول می‌کشد تا آن بخش از داده دانلود شود. و دیگر این که چه مقدار از منابع شبکه مورد استفاده قرار گرفته است.

اگر کلاینت تشخیص دهد که فضای بیشتری برای استفاده دارید، اتصال‌های بیشتری به سرور باز می‌کند و داده‌های بیشتری را دانلود می‌کند. ایده کلی این است که اتصال اینترنتی شما ارزیابی شده و مشخص شود به طور همزمان چه مقدار می‌تواند دانلود داشته باشد.

گزارش speed test

تصور کنید سرویس اینترنت شما یک بزرگراه با محدودیت سرعت است. باز کردن اتصال‌های بیشتر مانند این است که مسیرهای بیشتری به این بزرگراه اضافه کنید. محدودیت سرعت تغییر نمی‌یابد اما خودروهای بیشتری می‌توانند در همان فضا با نرخ جابجایی بسیار بالاتر انتقال یابند.

زمانی که کلاینت تشخیص دهد اتصال صحیحی برای تست سرویس اینترنت دارد، بخش‌های بیشتری از داده را دانلود می‌کند و مقدار داده دانلود شده در زمان تعیین ‌شده را محاسبه کرده و سرعت دانلود را ارائه می‌کند. سپس نوبت به تست آپلود می‌رسد. این تست نیز اساسا همانند تست دانلود است، اما در جهت عکس اجرا می‌شود. کلاینت به جای دریافت داده‌ها از سرور روی رایانه، داده‌هایی را از روی رایانه به سرور آپلود می‌کند.

آیا گزارش speed test دقیق است؟

روند تست‌های سرعت ساده به‌ نظر می‌رسند اما اندازه‌ گیری دقیق سرعت اتصال شما سخت‌تر از آن است که به ‌نظر می‌آید.

مرحله اول فرآیند

اغلب نزدیک‌ترین سرور ممکن به شما برای تست سرعت انتخاب می‌شود. این مجاورت یک شرایط مطلوب است تا داده مسیر طولانی را طی نکند. شرکت‌های تجاری می‌دانند که مجاورت با سرور تا چه اندازه در میزان سرعت تغییر ایجاد می‌کند، به ‌همین علت است که بعضی از آن‌ها مانند Netflix از یک شبکه تحویل محتوا استفاده می‌کنند تا داده‌ها را به شما نزدیک‌تر نمایند.

اما در حقیقت تمام محتوای اینترنت به شما نزدیک نیست. بعضی اوقات این داده‌ها بر روی کامپیوترهایی که بسیار از شما دور هستند، قرار دارند. در سراسر کشور و یا حتی در کشور دیگر. بنابراین ممکن است در حالی ‌که تست سرعت شما اتصال فوق ‌العاده سریعی را نشان می‌دهد، دانلود یک برنامه به ‌علت دور بودن سرور میزبان از شما بسیار زمان ببرد. در این سناریو تست سرعت شما، نتیجه عملکرد سریع‌تری را نسبت به واقعیت نشان می‌دهد.

به‌ علت تفاوت در مکان قرارگیری سرورهاست که شما با امتحان کردن تست‌های مختلف، نتایج متفاوتی را دریافت می‌کنید.ISPها نیز تست‌های سرعت ارائه می‌کنند که البته شما نباید به آن‌ها اتکا کنید، زیرا این تست‌ها برای شرایط مطلوب بهینه شده‌اند (آن‌ها از سرورهای نزدیک به شما که اغلب در همان شبکه ISP خود شما نگه ‌داری می‌شوند، استفاده می‌کنند). این یعنی که نتایج حاصل از تست‌های سرعت ISP شما با نتایج تست‌های سرعت گوگل و نت‌ فلیکس متفاوت است. انجام این تست‌ها برای مشاهده نتایج حقیقی توصیه نمی‌شود.

مرحله دوم فرآیند

کلاینت سعی می‌کند استفاده از شبکه را به حداکثر برساند. اگر در حین مشاهده آنلاین Netflix و یا دانلود یک فایل سنگین، تست سرعت‌ را اعمال کنید این امکان وجود دارد که نتایج پایین‌تر از حد معمول نشان داده شود. نحوه اتصال و دستگاهی که با آن تست را انجام می‌دهید نیز بر روی نتایج تاثیر ‌گذار هستند. کامپیوتری که با یک کابل اترنت به اینترنت متصل است. نسبت به تبلتی که به Wi-Fi متصل است نتایج سرعت بالاتری خواهد داشت، زیرا عموما Wi-Fi از اترنت کندتر است. باید توجه داشته باشید که نتایج تست سرعت اینترنت حتی با وجود اتصال یکسان در دستگاه‌های مختلف متفاوت است.

چگونه می‌توان دقیق‌ترین نتیجه را از سرعت اینترنت گرفت؟

دریافت نتیجه دقیق تست سرعت به چیزی که می‌خواهید اندازه ‌گیری‌ کنید بستگی دارد. اگر می‌خواهید ببینید‌ که آیا ISP شما سرعتی که اظهار کرده است را ارائه داده است باید در شرایط مطلوب تست را انجام دهید. و از دستگاهی که با اترنت به اینترنت متصل شده است، استفاده کنید. نزدیک‌ترین سرور تست را انتخاب نمایید و سپس هر آن ‌چه را که در حال استفاده از اینترنت است، متوقف کنید. همچنین می‌توانید پیش از اجرای تست سرعت، روتر خود را restart کنید.

هر چند برای دریافت یک نتیجه نزدیک به واقعیت بهتر است از گزارش speed test استفاده کنید. استفاده از تست‌های سرعت غیر روتری هم به شما اجازه می‌دهد تا سرورهای دورتری را انتخاب کنید. اگر معمولا در حال مشاهده آنلاین و دانلود فایل هستید، پیش از اجرای تست آن‌ها را نیز اجرا کنید.

در نهایت فرقی نمی‌کند که شما کدام مراحل را طی می‌کنید و چگونه سرعت را اندازه ‌گیری می‌کنید زیرا در آخر نتیجه کاملا دقیقی دریافت نخواهید کرد. به هر حال این نتایج تا حدی که کنجکاوی شما را رفع کنند و سرعت وعده داده شده توسط ISP را مشخص نمایند، دقیق هستند.

سرعت اینترنت ثابت موبایل در ایران 

در ماه سپتامبر سرعت اینترنت ثابت در کشورمان برابر 10.44 مگابیت بر ثانیه بود که در ماه اکتبر به 11.54 مگابیت بر ثانیه رسیده است. همین افزایش سرعت باعث شده که رتبه کشورمان از 147، به 141 برسد. با این حال همچنان رتبه قابل قبولی ندارد. 

مهندس داده چه نقشی در کسب و کارهای امروزی دارد؟

مهندسان داده اغلب مسئول ساخت الگوریتم‌ها برای دسترسی به داده‌های خام هستند. اما برای انجام این کار، مهندسان داده باید اهداف یا نیازهای یک شرکت یا مشتری را کامل متوجه شوند، زیرا همراستایی استراتژی‌های داده با اهداف تجاری بسیار مهم است، به‌ ویژه زمانی که مهندسان داده درگیر مجموعه داده‌ها و پایگاه‌های داده بزرگ و پیچیده هستند. سازمان‌ها برای جمع آوری حجم عظیمی از داده‌ها به Data Engineer نیاز دارند. 

تعریف مهندس داده 

Data Engineer یک کارشناس فناوری اطلاعات است. وظیفه اصلی کارشناس مهندس داده تهیه داده‌ها برای استفاده‌های تحلیلی یا عملیاتی می‌باشد. مهندسان داده در ارتباط با تیم‌های علم داده کار می‌کنند و شفافیت داده‌ها را بهبود می‌بخشند و کسب ‌و کارها را قادر می‌سازند تا تصمیمات تجاری قابل اعتمادتری بگیرند. آن‌ها داده‌ها را ادغام و پاکسازی می‌کنند. 

هدف مهندسان داده دسترسی آسان به داده‌ها و بهینه سازی اکوسیستم کلان داده سازمان‌ها است. مهندسان داده علاوه بر دسترسی به داده‌ها، تجزیه و تحلیل داده‌های خام را برای ارائه  پیش بینی و نشان دادن روندهای کوتاه مدت و بلند مدت ایجاد می‌کنند. بدون مهندسی داده، درک حجم عظیمی از داده‌هایی که در دسترس کسب و کارها هستند غیر ممکن خواهد بود.  

یک مهندس داده چه کارهایی را باید انجام ‌دهد؟

مهندسان داده برای ساختن سیستم‌هایی کار می‌کنند، که داده‌های خام را جمع آوری و مدیریت کنند تا بتوانند اطلاعات قابل استفاده را برای تفسیر دانشمندان داده و تحلیلگران تجاری ارسال کنند. هدف نهایی یک Data Engineer این است که داده‌ها را در دسترس قرار دهد، تا سازمان‌ها بتوانند از آن برای ارزیابی و بهینه سازی عملکرد سازمان استفاده کنند. مهندسان داده سیستم‌هایی را برای جمع آوری، اعتبار سنجی، آماده سازی داده‌های با کیفیت بالا می‌سازند.  

مسیر شغلی مهندسان داده چگونه است؟   

Data Engineer برای همیشه نقش ثابتی ندارد بلکه بسیاری از مهندسان داده به عنوان مهندس نرم افزار  یا تحلیلگر هوش تجاری می‌توانند تغییری در مسیر شغلی خود داشته باشند. بنابراین هنگامی که در حال پیشرفت در رشته مهندس داده هستید، این احتمال وجود دارد که بتوانید به سمت نقش‌های مدیریتی نیز حرکت کنید یا یک معمار داده شوید.

مهارت‌هایی که برای تبدیل به یک مهندس داده باید بلد باشید 

کدنویسی: مهارت در زبان‌های برنامه نویسی برای نقش مهندس داده بسیار ضروری است، بنابراین برای یادگیری و تمرین مهارت‌های خود دوره‌هایی را در نظر بگیرید. زبان‌های برنامه نویسی رایج برای مهندسی داده عبارتند از: SQL، NoSQL، Python، Java، R و Scala.

سیستم‌های ETL (استخراج، تبدیل و بارگذاری): ETL فرآیندی است که توسط آن داده‌ها را از پایگاه‌های داده و سایر منابع به یک مخزن واحد مانند: یک انبار داده منتقل می‌کند. ابزارهای رایج ETL عبارتند از : Xplenty، Stitch، Alooma و Talend.

ذخیره سازی داده‌ها: تمام داده‌ها نباید به یک شکل ذخیره شوند، به خصوص وقتی صحبت از کلان داده می‌شود. همانطور که راه حل‌های داده را برای یک شرکت طراحی می‌کنید، باید بدانید که برای مثال: چه زمانی از یک دریاچه داده در مقابل یک انبار داده استفاده کنید.

اتوماسیون و اسکریپت نویسی: اتوماسیون بخشی ضروری از کار با کلان داده است، زیرا سازمان‌ها قادر به جمع آوری اطلاعات زیادی هستند. شما باید بتوانید اسکریپت‌هایی بنویسید که کارهای تکراری را به صورت خودکار انجام دهد.

ابزارهای کلان داده: مهندسان داده فقط با داده‌های معمولی کار نمی‌کنند. آن‌ها اغلب وظیفه مدیریت کلان داده را بر عهده دارند. امروزه ابزارها و فناوری‌ها در حال تکامل هستند و بسته به شرکت‌ها متفاوت می‌باشند، اما برخی از محبوب‌ترین آن‌ها عبارتند از: Hadoop، MongoDB و Kafka.

Hadoop یک چارچوب مهندسی داده محسوب می‌شود. که برای ذخیره و محاسبه مقادیر زیادی داده با استفاده از شبکه‌ای از رایانه‌ها استفاده می شود. 

آپاچی کافکا یک ابزار محبوب برای ساخت خطوط لوله استریم است و بیش از 80 درصد از شرکت‌ها از آن استفاده می‌کنند. به عنوان مثال: نتفلیکس از کافکا برای پردازش بیش از 500 میلیارد رویداد در روز استفاده می‌کند، از فعالیت‌های مشاهده کاربر گرفته تا گزارش‌های خطا.

Striim یک پلتفرم ادغام داده است. که توسط مهندسان داده برای ادغام داده‌ها استفاده می‌شود. 

رایانش ابری: شما باید فضای ذخیره سازی ابری و رایانش ابری را درک کنید زیرا شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای سرورهای فیزیکی را با خدمات ابری مبادله می‌کنند. مبتدیان بهتر است یک دوره آموزشی در زمینه خدمات وب آمازون (AWS) یا Google Cloud در نظر بگیرند.

امنیت داده‌ها: در حالی که برخی از شرکت‌ها ممکن است تیم‌های اختصاصی امنیت داده داشته باشند، اما بسیاری از مهندسان داده وظیفه دارند تا داده‌ها را به طور ایمن مدیریت و ذخیره کنند تا بتوانند از گم شدن یا سرقت داده‌ها محافظت کنند.

مهندسان داده از چه ابزارهایی استفاده می‌کنند؟ 

هیچ ابزار یکسانی وجود ندارد که مهندسان داده از آن استفاده کنند. در عوض، هر سازمانی بر اساس نیازهای تجاری که دارد از ابزارهایی متفاوت استفاده می‌کند. با این حال، در متن زیر برخی از ابزارهای محبوبی که مهندسان داده استفاده می‌کنند آورده شده است. احتیاج نیست در اینجا بر همه ابزارها تسلط داشته باشید، اما توصیه می‌کنیم اصول هر ابزار اصلی را بیاموزید.

پایگاه داده: در دنیای امروز ابزارها و فناوری‌ها دائما در حال تکامل هستند، SQL ابزاری اساسی برای مهندسان داده است. SQL زبان برنامه نویسی استاندارد برای ایجاد و مدیریت سیستم‌های پایگاه داده رابطه‌ای (مجموعه‌ای از جداول که از سطر و ستون تشکیل شده) است.

پایگاه‌های داده NoSQL غیر جدولی هستند و بسته به مدل داده‌هایشان می‌توانند به شکل یک نمودار یا یک سند باشند. پایگاه داده‌های معروف SQL شامل: MYSQL، PostgreSQL و Oracle می‌باشند. MongoDB، Cassandra و Redis نمونه‌هایی از پایگاه‌های داده محبوب NoSQL هستند.

پردازش داده‌ها: یکی از وظایف مهندسان داده اهمیت پردازش داده‌ها، برای کسب و کارهای امروزی در زمان مناسب برای ارتقای تصمیمات تجاری است. در اصل مهندسان داده مسئول ساخت خطوط لوله انتقال داده و پردازش داده‌ها در زمان مناسب هستند. آپاچی اسپارک یک موتور تحلیلی است که برای پردازش‌هایی با سرعت بالا استفاده می‌شود. 

زبان‌های برنامه نویسی: مهندسان داده حداقل باید به یک زبان برنامه نویسی، برای ایجاد راه حل‌های نرم افزاری برای چالش‌های داده، مسلط باشند. پایتون به عنوان محبوب‌ترین و پرکاربردترین زبان برنامه نویسی در جامعه مهندسی داده در نظر گرفته می‌شود. 

مسئولیت‌های مهندس داده 

• ساخت و نگهداری زیر ساخت داده برای استخراج، تبدیل و بارگذاری بهینه داده‌ها از منابع متنوعی مانند: خدمات وب آمازون (AWS) و پلتفرم‎های کلان داده ابری گوگل.

• اطمینان از دسترسی به داده‌ها در هر زمان و اجرای سیاست‌ها، حفظ داده‌های شرکت با توجه به حریم خصوصی و محرمانه بودن داده‌ها.

• بهبود قابلیت اطمینان، سرعت و عملکرد سیستم‌های داده.

• ایجاد انبارهای داده، خطوط لوله (اصلی‌ترین وظیفه یک مهندس داده ساخت کانال‌های انتقال اطلاعات است که به آن خطوط لوله می‌گویند) و سیستم‌های گزارش دهی بهینه برای حل مشکلات تجاری.      

نتیجه گیری

مهندسان داده مسئول طراحی، نگهداری و بهینه سازی زیر ساخت داده برای جمع آوری و مدیریت داده‌ها هستند. آن‌ها مسئول ایجاد خطوط لوله هستند که داده‌های خام را به فرمت‌های قابل استفاده برای دانشمندان داده و سایر مصرف کنندگان داده تبدیل می‌کنند. نقش مهندس داده برای رسیدگی به جنبه‌های داده‌ اصلی، با مهندسی نرم افزار و علم داده تکامل یافته است.

مهندسان داده از اصول مهندسی نرم افزار برای توسعه الگوریتم‌هایی استفاده می‌کنند که فرآیند جریان داده‌ها را به صورت خودکار انجام می‌دهد. مهندسان داده همچنین با دانشمندان داده همکاری می‌کنند تا زیر ساخت یادگیری ماشین و تجزیه و تحلیل داده را از آزمایش کنند.

چگونه می‌توان ارزش واقعی NFT را قبل از سرمایه گذاری شناسایی کرد؟

این روزها همه در مورد NFTها یا توکن‌های غیر قابل تعویض صحبت می‌کنند. تحولات جدید همیشه در حال وقوع هستند و اگر بگوییم که ارزش ارزهای دیجیتال همیشه ثابت هستند اغراقی بیش نیست. امروزه انواع جدیدی از NFTها به بازار عرضه می‌شوند. در حالی که همه چیز با بیت کوین شروع شد، اکنون بیش از  9000 رمز ارز در صنعت ارز دیجیتال در گردش است. مانند هر چیز جدیدی که وارد بازار می‌شود، حدس و گمان‌ها در مورد این تکنولوژی فراوان است. برخی فکر می‌کنند که NFTها به نقطه اوج رسیده‌اند و مانند حباب در حال انفجارند، اما برخی دیگر می‌گویند که این فناوری همانند قله یک کوه یخ می‌باشد. در واقع این سردرگمی در درجه اول ناشی از سو تفاهم در مورد مفهوم NFT است. در واقع، توکن‌های غیر قابل تعویض چیزی بیش از تصاویر دیجیتالی هستند که در سراسر اینترنت دیده می‌شوند.

با این حال، سوال اصلی این است که چگونه ارزش NFT را ارزیابی کنیم؟ آیا قیمت پیشنهادی برای NFT هایی که می‌خرید معقول است؟ هنگام خرید NFT به چه عواملی باید توجه کنیم؟ ما درک می‌کنیم که این سوالات ممکن است برایتان پیش بیاید، چرا که هر روز با اخبار جدید NFT مواجه می‌شوید. بنابراین برای شناخت ارزش واقعی NFT به خواندن این مقاله ادامه دهید.

تاریخچه مالکیت NFT و رکورد آن در سال 2022

در موارد خاص، ارزش NFT به هویت صادر کننده و سهامداران قبلی آن بستگی دارد. NFTهایی که ارزش بالایی دارند، اغلب کار هنرمندان یا شرکت‌های معروفی هستند که برندینگ قوی دارند. به عنوان مثال: اولین NFT مجاز به نمایندگی از فرمول 1 به قیمت 113124 دلار فروخته شد.

NFTها در سال 2022 رکوردهای بزرگی ایجاد کرده‌اند. آیا می‌دانستید حجم ماهانه خرید از Open Sea که یکی از بزرگ‌ترین بازارهای NFT است در ماه ژانویه از مرز 5 میلیارد دلار گذشت؟ بازار جدید Looks Rare در اولین ماه خود شاهد تراکنش‌های میلیون دلاری بوده است. شرکت‌های بزرگ مانند: آدیداس، نایک، تک ماهیندرا، مایکروسافت، دیزنی و غیره همگی در اقیانوس NFT شناورند. این شرکت‌ها هر روز با یک پروژه جدید ظاهر می‌شوند و NFT خود را راه اندازی می‌کنند.

چگونه می‌توان ارزش واقعی NFT را تعیین کرد؟

چرا تعیین مقدار دقیق NFT دشوار است؟ زیرا این مفهوم یک دارایی کاملا جدید محسوب می‌شود. آثار هنری معروف مانند: نقاشی مونالیزا یا کلکسیون‌های فیزیکی مانند: کارت‌های بازیکنان NBA ارزش مشخصی دارند. در طی چند سال گذشته با توجه به رشد سریع و پیوسته NFTها در چندین صنعت و رسیدن به سطوح بالای ارزش گذاری، چند فاکتور اصلی وجود دارد که هنگام سنجش ارزش آن‌ها باید در نظر گرفت.

عوامل تعیین کننده شناخت ارزش واقعی NFT

بودجه مورد نیاز برای یک NFT ارزشمند

سرمایه گذاری در NFTها به سرمایه زیادی نیاز دارد. بنابراین مهم است NFTهایی که انتخاب می‌کنید با بودجه و ریسک پذیری شما مطابقت داشته باشد. حواستان باشد که کورکورانه روی یک رمز ارز سرمایه گذاری نکنید فقط به این دلیل که بازدهی بالایی دارد. بهترین توصیه این است که به این سرمایه گذاری از منظر ROI (معیاری برای سنجش بازدهی عملکرد و میزان موفقیت) نگاه کنید.

 انتخاب یک پروژه مناسب برای تعیین و شناخت ارزش واقعی NFT

پس از تعیین بودجه به دنبال پلتفرمی باشید که یک نمای کلی از پروژه‌های NFT را به شما نشان دهد. به عنوان مثال Moonly یک پلتفرم NFT است که پروژه‌ها را در بلاک چین NFT Solana بر اساس 18 عامل رتبه بندی می‌کند. هدف این پلتفرم فیلتر کردن پروژه‌های بالقوه با ROI بالا است. پلتفرم‌های دیگر نیز پیرامون این مفهوم ساخته شده‌اند. Open Sea و Nansen چند نمونه دیگر از این پلتفرم‌ها هستند که باید در نظر بگبرید. 

ابزار مناسب برای شناخت ارزش واقعی NFT

هنگامی که لیست نهایی NFT ها را انتخاب کردید، اولین ویژگی که باید به آن توجه داشته باشید ابزار است. NFT ها با استفاده از ابزارهای مفید مزایایی را ارائه می‌دهند که ارزش معنوی آن‌ها بسیار زیاد است. این NFTها چیزی فراتر از آثار هنری هستند و با آن‌ها می‌توانید رویدادهای انحصاری اعضا، مالکیت شخصیت‌های ویژه در یک بازی، سود سهام و سایر مزایا دست یابید. شکی وجود ندارد که سودرسانی ویژگی تعیین کننده یک NFT موفق است. این پروژه‌ها با افزایش ارزش برند خود، سرمایه گذاران بیشتری را جذب می‌کنند.

نقشه راه پروژه برای تعیین شناخت ارزش واقعی NFT

فقط روی NFTهایی سرمایه گذاری کنید که نقشه راه شفاف و دقیقی دارند و می‌توانید آن را درک کنید. نقشه راه باید نقاط عطف خاصی را تعریف کند و هرگونه تغییر باید به وضوح به همه ذینفعان اطلاع داده شود.

نادر بودن یا کمیاب بودن NFT 

نادر و کمیاب بودن NFT به این معناست که چقدر می‌تواند خاص و گران باشد. نمونه‌های عالی از NFT های کمیاب اولین اثر هنری در صنعت هنر دیجیتال قرار دارد. NFTهایی که توسط افراد مشهور و خاص مورد استقبال و تایید قرار می‌گیرند برای خریداران ارزش بیشتری پیدا می‌کنند؛ اما باز هم نباید فقط به همین مورد اکتفا کرد. در برخی موارد افراد معروفی از یک NFT حمایت کردند، اما ارزشی که خریداران تصور می‌کردند را نداشته و از آن‌ها شکایت شده است.

البته عکس این موضوع هم وجود دارد و آن هم این است که یک NFT بسیار معروف و محبوب شده است. افراد مشهوری از جمله جاستین بیبر، امینم، سرنا ویلیامز، استف کری جزو مالکان این NFT های محبوب هستند. عامل دیگری که باعث نادر بودن NFT می‌شود تاثیری است که باید ایجاد کند. به عنوان مثال آیتم‌های کمیاب بازی‌های ویدیویی در این دسته قرار می‌گیرند. نمونه‌هایی از NFT هایی که به دلیل کمیاب بودن قیمت بالایی دارند مانند Crypto Kitties و Every day’s-The First 5000 Days توسط Beeple طراحی شده‌اند.

میزان سودمند بودن NFT

شناخت ارزش واقعی NFT به نحوه استفاده از آن بستگی دارد. دو دسته اصلی NFTها که ارزش کاربردی بالایی دارند شامل بلیط‌ها و بازی‌ها می‎باشند. روش دیگر برای شناخت ارزش واقعی NFT استفاده از آن در برنامه‌های مختلف است. راه دیگر برای افزایش سودمندی از طریق ترکیب آن با سایر مشاغل است که مزایایی را برای افرادی که آن NFT را دارند، فراهم می‌کند.

نقدینگی بودن NFT 

هر چقدر نقدینگی بالاتر باشد ارزش NFT بیشتر است. نقدینگی دلیل اصلی این است که چرا یک توکن ساخته شده روی بلاکچین باید ارزش بالاتری نسبت به دارایی‌های خارجی داشته باشد. سرمایه گذاران همیشه ترجیح می‌دهند در NFTهایی سرمایه گذاری کنند که حجم معاملات بالایی دارند چرا که نقدینگی بالا، ریسک نگهداری NFTها را کاهش می‌دهد.

NFTهای ساخته شده بر اساس استاندارد ERC می‌توانند به راحتی بر روی پلتفرم‌های مختلف بدون اصطکاک زیاد معامله شوند. این رمز ارزها توسط خریداران اتر (ETH) خریداری می‌شوند که باعث می‌شود به طور قابل توجهی ارزش آن‌ها افزایش پیدا کند. NFTهایی که بر اساس اتریوم ساخته نشده‌اند، اغلب با کمبود نقدینگی مواجه می‌شوند و ارزش آن‌ها کاهش می‌یابد. کارشناسان بر این باورند که شرکت‌ها باید اقتصاد رمزی ارائه دهند. این کار به نوبه خود کاربران را تشویق می‌کند تعامل با NFT را افزایش داده و با آن‌ها معامله کنند تا در نتیجه نقدینگی افزایش یابد.

شناخت ارزش واقعی NFT در آینده

ارزش NFT در آینده به دو عامل جریان نقدی و ارزش گذاری بستگی دارد. اگر چه نقدینگی عامل اصلی ارزش گذاری است، اما گاهی اوقات به عنوان محرک اصلی افزایش قیمت نیز عمل می‌کند. به عنوان مثال: در دسامبر 2017، قیمت Crypto Kitty #18 در عرض 3 روز از 9ETH به 253 ETH افزایش یافت. در واقع این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که نقدینگی هم بخشی از سیستم مالی است. کمبود عرضه و نقدینگی دو نیروی محرکه اصلی در پس این ارزش گذاری هستند.

یک راه عالی برای تصمیم گیری موثر مشاهده نمودارهای قیمت و عملکرد اقلام NFT می‌باشد. جریان نقدی آینده می‌تواند بهره یا حق امتیازی باشد که صاحب اصلی NFT به دست آورده است. Super Rare به سازندگان NFT خود اجازه می‌دهد با هر بار فروش اثر هنری در بازار ثانویه 3 درصد حق امتیاز دریافت کنند.

نتیجه گیری

درک و شناخت ارزش واقعی NFT به طور کلی به خود شخص بستگی دارد. اما باز هم ارزش واقعی آن از چندین قانون تبعیت می‌کند که در مورد NFTها این قوانین در 9 مورد خلاصه شده است. این عوامل به پلتفرم صادر کننده NFT هم بستگی دارد. تطبیق پذیری که NFTها با خود به ارمغان می‌آورند مزایای بی شمار آن‌ها را برجسته می‌کند. در نهایت این آثار هنری به وضوح چیزی بیش از کلکسیون یا نمایش دیجیتالی هستند.

ارتباطات لیزری فناوری مورد استفاده در ناسا و پروژه استارلینک

امروزه سازمان‌های فضایی برای انتقال اطلاعات از فضا به زمین از ارتباطات رادیویی استفاده می‌کنند. که در این میان سازمان ناسا و شرکت اسپیس ایکس در حال حرکت به سمت استفاده از ارتباطات لیزری هستند. ایلان ماسک اعلام کرده است آخرین گروه از ماهواره‌های اینترنت استارلینک اسپیس ایکس، به ارتباطات لیزری مجهز هستند. در جدیدترین ماهواره‌های پرتاب شده استارلینک از فناوری لیزر استفاده می‌شود.

ارتباطات لیزری یکی از نوآوری‌های در حال ظهور 

با این حال، ارتباط لیزری یک نوآوری در حال ظهور است که بخش فضایی و صنعت مخابرات زمین را به ارتفاعات جدیدی خواهد برد. این ارتباطات به این معنی است که نیازی به کابل‌های فیبر نوری نیست. و بر اساس پیشرفت‌های اخیر مخابراتی ساخته می‌شوند. این نوآوری‌ها در ارتباط با ماهواره‌ها کار می‌کنند و جریان داده‌ها را به زمین بهبود می‌بخشند. تا انسان‌ها بتوانند تله‌ متری(ضبط و انتقال خودکار داده‌ها از منابع از راه دور یا غیر قابل دسترسی به یک سیستم IT در مکانی متفاوت برای نظارت و تجزیه و تحلیل است) بیشتری را منتقل کنند، که امکان کاوش عمیق‌تر در فضا را فراهم می‌کند.

راه اندازی ارتباطات لیزر

ارتباط های لیزری به عنوان سرعت نوری هم شناخته می‌شود. زیرا از سرعت نور برای ارسال اطلاعات استفاده می‌کند. در سال‌های اخیر، صنایع تجاری بر توسعه سیستم‌های لیزری فضا برای استفاده در مدار پایین زمین (LEO) متمرکز شده‌اند. شرکت‌ها در بخش NewSpace و مجاور آن در صورت فلکی ماهواره‌ای سرمایه ‌گذاری کرده‌اند که از ارتباطات لیزری برای ارائه پوشش پهنای باند گسترده استفاده می‌کنند. صورت‌های فلکی تجاری به پیوندهای فرکانس رادیویی برای ارسال داده‌ها به زمین متکی هستند، فناوری جدید می‌تواند لیزرها را برای ارتباطات در فضا به زمین پیاده ‌سازی کند. ناسا با کمک شرکت‌های خصوصی ثابت می‌کند که می‌تواند یک مبتکر بزرگ در فناوری لیزر باشد.

ارتباطات لیزری چگونه کار می‌کند؟

لیزرها به صورت دقیق‌تری به گیرنده‌ها هدایت می‌شوند، در حالی که امواج رادیویی به صورت همگانی پخش می‌شوند و داده‌ها در ریسک بالاتری برای شنود قرار می‌گیرند. عرضه و ایجاد تکنولوژی ارتباطات لیزری باعث کاهش سرعت پرتاب ماهواره‌ای استارلینک  شده است. علاوه بر آن تولید ترمینال‌های لیرزی هزینه گران‌تری دارد. ایجاد این ارتباط های لیزری و ماهواره‌ای می‌تواند، سرعت ارتباطات را افزایش داده و میزان تاخیر در دسترسی به داده‌ها را پایین بیاورد. ارائه این تکنولوژی همانند گذر از کابل‌های مسی در شبکه‌های اینترنتی خانگی به کابل‌های فیبر نوری است. ایلان ماسک در توییتی درباره‌ی این فناوری جدید گفته: ارتباط لیزری در مدار می‌تواند به سبب سرعت بالاتر از نور در خلاء و فاصله کمتر نسبت به فیبرهای زیر دریا، تاخیر ناشی از فاصله‌های طولانی را تا 50 درصد کاهش دهد.

تجاری سازی فناوری ارتباط لیزری    

ناسا از دهه‌ی 1980 مجموعه‌ای از ماهواره‌های ردیابی و رله‌ی داده را با استفاده از فرکانس‌های رادیویی برای برقراری ارتباط بین شاتل‌های فضایی، پایگاه کنترل ماموریت و ایستگاه فضایی پرتاب کرده است. و دیگر برنامه‌ای برای ساخت و پرتاب ماهواره‌های رله‌ی داده به‌ صورت دولتی ندارد.

ناسا قصد دارد تا بسیاری از قابلیت‌های ارتباطی فضای نزدیک زمین را تجاری سازی کند و خدمات ارتباطی را از بخش خصوصی دریافت نماید. یونس گفته است که ما محیطی را دنبال می‌کنیم که کاربران بتوانند با ماهواره‌های خود در فضا فعال باشند. و از هر ارائه دهنده‌ای که در آنجا حضور دارد، پشتیبانی دریافت کنند.

سرعت ارتباطات لیزری 

ارتباط لیزری به فضاپیما اجازه می‌دهد تا اطلاعات بیشتری مانند ویدیو 4K یا آنالیزهای علمی را با سرعت بیشتری به زمین ارسال کنند. سیستم ارتباطات لیزری می‌تواند حجم داده‌های انتقالی را بین 10 تا  100 برابر نسبت به سیستم کنونی افزایش دهد. برای مثال انتقال نقشه کامل مریخ به زمین 9 هفته طول می‌کشد اما با ارتباط لیزری می‌توان در 9 روز حجم زیادی از اطلاعات را منتقل کرد.

سرعت اینترنت استارلینک با ارتباطات لیزری

وب سایت استارلینک اعلام کرده است که کاربران می‌توانند در اغلب مناطق طی چند ماه آینده از اینترنت استارلینک که مجهز به سیستم ارتباطات لیزری است استفاده کنند. و همچنین گفته است ما در حال بهبود سیستم استارلینک هستیم، کاربران انتظار سرعت داده‌ها در طیف 50 مگابایت بر ثانیه تا 150 مگابایت بر ثانیه و زمان تاخیر بین 20 تا 40 میلی ثانیه را داشته باشند.

این سرعت‌ها با استقرار ماهواره‌های بیشتر و ارتقا و توسعه نرم‌ افزارهای شبکه، مدام در حال افزایش خواهد بود. اسپیس ایکس در متن بایگانی اصلی ثبت شده در کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده (FCC) ادعا کرده که منظومه ماهوارهای این شرکت احتمالا قادر خواهد بود که سرعت اینترنت تا میزان 1 گیگابایت بر ثانیه را ارائه دهد.

آزمایش LCRD ناسا

LCRD مخفف عبارت: Laser Communications Relay Demonstration می‌باشد. ناسا اعلام کرده که نمونه آزمایشی این سیستم را در ماموریتی با عنوان (نمونه آزمایشی بازپخش ارتباطات لیرزی) به فضا خواهد فرستاد. این ماموریت به ناسا کمک می‌کند تا بتواند فواید سیستم ارتباطات لیزری را به راحتی آزمایش کند تا به صورت تجربی به عملکرد بهتری دست یابند.

به گفته آقای میچل، سامانه LCRD و نمایش‌های لیزری آتی که کمی دورتر از زمین پدیدار خواهند شد، به ما کمک خواهند کرد تا نحوه کار با لیزرها از یک مرکز همچون یک قمر را به‌ خوبی یاد بگیریم. وی می‌گوید در عوض، تجربه یادگیری در ماه به ما نشان خواهد داد که این کار را در مریخ (و در واقع هر جای دیگری) چگونه باید اجرا کنیم. ماموریت LCRD ارتباط لیزری فضا به زمین را نشان خواهد داد که ایستگاه‌های زمینی در هاوایی و کالیفرنیا را به هم متصل می‌کند.

با اثبات کارایی سیستم ارتباط لیزری می‌توان از آن در ماموریت‌های آتی استفاده نمود و آن را به عنوان یک سیستم استاندارد برای ارتباط میان ستاره‌ای شناخت. ناسا برای آزمایش LCDR ابزار مورد نظر را در مداری تا ارتفاع 35 کیلومتری زمین می‌فرستد. ناسا به مطالعه و تحقیقات و آزمایش‌های مکرر نیاز دارد تا بهتر بتواند متوجه نتایج شود.

در دو سال اول ماموریت، این سیستم ارتباطی بارها به صورت آزمایشی اطلاعاتی را از کالیفرنیا به هاوایی به صورت امتحانی منتقل می‌کند. تا بتواند تاثیرات جوی را روی این سیستم مشاهده کند. LCRD توسط مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین ‌بلت، مریلند هدایت می‌شود.

مزایای ارتباطات لیزری 

ترودی کورتس مدیر اداره ماموریت فناوری فضایی ناسا در یک تله کنفراس گفته است که این سیستم جدید نه تنها نرخ انتقال داده‌های بالاتری را ارائه می‌دهد، بلکه حجم، وزن و قدرت ماموریت‌ها را بهینه می‌کند. این تکنولوژی نسبت به تکنولوژی‌های کنونی، کوچک‌تر، کم حجم‌تر، دارای وزن کمتر و مصرف انرژی کمتر خواهد بود. 

نتیجه گیری 

طبق تحقیقات انجام شده تمام ماهواره‌هایی که در سال آینده پرتاب می‌شوند، مجهز به ارتباطات لیزری خواهند بود. سیستم‌های لیزری به استانداردی جدید در ارتباط میان ماهواره‌ها تبدیل خواهد شد. پروژه استارلینک شرکت اسپیس ایکس عرضه اینترنت به کاربران از فضا را به واسطه هزاران ماهواره ارائه می‌دهد. در حال حاظر، ارتباط میان این ماهواره‌ها از طریق ایستگاه‌های فضایی صورت می‌گیرد که تا کنون 20 ایستگاه زمینی در کشور آمریکا ایجاد شده است. اما در سیستم جدید ارتباط لیزری که قرار است به زودی مورد استفاده قرار گیرد دیگر نیازی به ایستگاه‌های زمینی نخواهد بود. ارتباط لیزری روزی گامی فراتر از منظومه شمسی خواهد گذشت.

فارکس فکتوری چیست و چه کاربردی در خرید و فروش ارزهای دیجیتال دارد؟

کلمه  Forex مخفف عبارت (Foreign Exchange Market) است که به معنی بازار تبادل ارزهای دیجیتال خارجی می‌باشد. بازار جهانی ارز دیجیتال در سال ۱۹۷۱ فعالیت خود را آغاز کرده و با پیشرفت تکنولوژی از سال ۱۹۹۸ توسعه پیدا کرده است. از مراکز عمده معاملات ارزی در جهان می‌توان به کشورهای انگلیس، آمریکا و ژاپن اشاره کرد. روزانه تریلیون دلار خرید و فروش ارزهای دیجیتال در بازارها انجام می‌شود. بازار تبادل جهانی یا فارکس فکتوری، موقعیت مکانی فیزیکی مشخص ندارد.

و کاربران از طریق شبکه‌های الکترونیکی معامله و خرید و فروش ارزهای دیجیتال را انجام می‌دهند. بزرگ‌ترین کارگزاری‌هایی که در این زمینه فعالیت می‌کنند در کشورهای لندن، توکیو و لندن قرار دارند. دارایی‌هایی که در این بازار معامله می‌شوند شامل: سهام‌های آمریکا، تمام ارزهای جفت، ارز دیجیتال، طلا و نفت و .. می‌باشد.تمام دارایی‌های نام برده شده در یک کارگزاری فارکس قابل معامله است. در این بازار می‌توان هر ارز را به میزان برابری با ارز دیگر معامله کرد که به این کار، تبدیل نرخ یا (Exchange rate) می‌گویند.

فارکس فکتوری چیست؟

فارکس فکتوری یک وب سایت رایگان است که اخبار، اطلاعات و داده‌های اقتصادی، تحلیل بازار و سایر خدمات را برای معامله گران فارکس آماده می‌کند. آدرس وب سایت فکتوری forexfactory.com می‌باشد. این سایت یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین سایت‌ها برای معامله گران ارز دیجیتال فارکس است. به عبارت دیگر فارکس فکتوری یک سایتی است که اخبار روز دنیای اقتصاد در آن قرار می‌گیرد. و بسیار معتبر است و کاربران می‌دانند که خبرهای منتشر شده شایعه نیستند و با اطمینان می‌توانند از اطلاعات این سایت استفاده کنند. زیرا اطلاعات روز دنیا را به صورت طبقه بندی شده و مدرن در اختیار کاربران و معامله گران قرار می‌دهد.

مفهوم نرخ تبدیل یا (Exchange rate)

در بازار فارکس با استفاده از نرخ تبدیل، می‌توانید تمام ارزها را به یکدیگر تبدیل کنید. به عنوان مثال: به ازای یک یورو، ۱.۱۳ دلار به شما تعلق می‌گیرد. به عبارت دیگر، اگر ۱۰۰،۰۰۰ یورو داشته باشید، می‌توانید با ۱۱۳،۰۰۰ دلار تبدیل نرخ کنید. هدف اصلی بازار فارکس ، سنجش ارزها و محاسبه نرخ برابری ارزها می‌باشد، همچنین به غیر از این ارزها، دارایی‌های مختلفی نظیر: نفت، طلا و ... که جز فارکس نیستند نیز معامله می‌شوند.

نحوه معامله در بازار فارکس فکتوری

همانطور که در بالا اشاره شد، در بازار فارکس ، نرخ ارزها با یکدیگر معامله می‌شوند که به اصطلاح به آن جفت ارز می‌گویند. در این بازار همانند: سایر بازارهای مالی، روند معاملات رابطه مستقیمی با وضعیت اقتصادی و سیاسی هر کشور دارد. برای اطلاع از رویدادهای اقتصادی چند سایت معتبر از جمله: fxstreet.com و forexfactory.com وجود دارند. علاوه بر آن می‌توان از اطلاعات کارشناسان خبره نیز استفاده کرد.

کارگزاری‌ها واسط بین معامله گران و بازار فارکس هستند که کار اصلی کارگزاری‌ها ارسال سفارش معامله گران به بازار جهانی است. این اطلاعات از طریق نرم افزارهایی که نرخ ارز را به صورت لحظه‌ای نمایش می‌دهند، قابل انتقال می‌باشد. از معروف‌ترین این نرم ‌افزارها می‌توان به نرم افزار متاتریدر(Metatrader) اشاره کرد.  

معرفی قسمت‌های مختلف سایت فارکس فکتوری

این سایت بزرگ‌ترین فروم اخبار اقتصادی در مابین دیگر سایت‌ها است که باعث می‌شود کاربران زیادی جذب سایت فارکس فکتوری شوند. کاربران برای دریافت خبرنامه این سایت، می‌توانند به صورت بسیار ساده با وارد کردن ایمیل ثبت نام خود را انجام دهند و از اخبار مربوط به حوزه معاملاتی خود مطلع باشند. این سایت بخش‌های دیگری نیز مانند:  خبر، تقویم اقتصادی، forum، کارگزاری یا بروکر، بازارها و معاملات دارد که در ادامه همه آن‌ها را توضیح خواهیم داد.

صفحه اصلی سایت فارکس فکتوری

در صفحه اول این سایت چند نمودار کوچک وجود دارد که نوسانات لحظه‌ای جفت ارزها را نشان می‌دهند. و در بخش دیگر که forum کوچک نام دارد، داغ‌ترین بحث‌های اقتصادی روز را مشاهده می‌کنید که می‌توانید با کلیک بر روی هر کدام جزئیات آن‌ها را مطالعه کنید. در پایین‌ترین نقطه صفحه اول این سایت می‌توانید یک تقویم کوچک مشاهده کنید که فاصله زمانی بازارهای جهان را نشان می‌دهد و معمولا فاصله زمانی  بازارهای نیویورک، توکیو، پاریس و سیدنی هستند.

قسمت اخبار (News)

 این قسمت شامل خبرهای مهم اقتصادی می‌باشد و نکته مهم این است که نشان می‌دهد منتشر کننده این خبر کیست و از چه منابعی دریافت شده است. این سایت اخبار را در دسته بندی مشخصی از رنگ‌ها قرار می‌دهد تا کاربران اهمیت یک خبر را بدانند. این رنگ‌ها زرد، نارنجی، قرمز هستند که رنگ زرد نشان دهنده کم اهمیت بودن خبر است، رنگ قرمز تاثیر خیلی بالای خبر و مهم بودن آن خبر را نشان می‌دهد و رنگ نارنجی اهمیت متوسط بودن خبر را نشان می‌دهد. تمام خبرهای جهانی در این سایت قرار می‌گیرد که کاربران با استفاده از فیلترهای درون سایت، می‌توانند اخبار مورد نظر خود را دریافت کنند.

بروکر یا کارگزاری (Brokers) 

بروکر یا کارگزاری‌های زیادی در این سایت وجود دارد که کاربران می‌توانند با مراجعه به زبانه بروکرها در سایت فارکس فکتوری بروکر یا کارگزاری‌ها را مشاهده کنند. از معروف‌ترین بروکرها می‌توان به اوربکس(Orbex)، تریدینگ دات کام(Traiding.com)، ادمیرال مارکت(Admiral Market) و هات فارکس(Hot Forex) اشاره کرد. این بروکرها بسیار معتبر هستند که به صورت روزانه معاملات زیادی با آن‌ها انجام می‌شود. 

بازارها (Markets)

این سایت بازارهای زیادی را در خودش جای داده است که خبرهای مربوط به آن‌ها را در بخش اخبار منتشر می‌کند. در بخش بازارها شما می‌توانید نمودارها و ابزارهای تحلیل مختلفی را مشاهده کنید. از معروف‌ترین بازارهایی که در این سایت قرار داده شده، می‌توان به بازار ارزهای دیجیتال (Crypto Market)، بازار فلزات (Metal market) و بازار انرژی (Energy market) اشاره کرد. همانطور که می‌دانید ارزش این بازارها در جهان بسیار زیاد است و نوسانات زیادی دارد که همین امر افراد زیادی را برای معامله جذب می‌کند. در بین این بازارها، بازار ارزهای دیجیتال روزانه بیشترین معامله را به خود می‌بیند.

معاملات (Trades)

در این بخش از سایت فارکس فکتوری می‌توانید معامله‌گران را مشاهده کنید. بهترین معامله‌گران بر اساس روز، هفته و ماه در آنجا دسته بندی شده‌اند و شما می‌توانید با دنبال کردن آن‌ها معاملات خوبی داشته باشید. برای مثال شخصی با نام کاربری (raja Gold) بیشترین سود معاملاتی را داشته است که مقدار سود ماهانه آن 1500 درصد در بازار جفت ارزهای فارکس بوده است. این شخص یک تحلیل‌گر بازار است و شما نیز می‌توانید با یاد گرفتن تحلیل‌های مختلف اقدام به معامله کنید و سود خوبی را به دست آورید.

تقویم اقتصادی (Economic Calendar)

تقویم اقتصادی جدولی زمانی است که در آن رویدادهای مهم اقتصادی با جزئیاتی مانند: ساعت رویداد، منبع اعلام نتایج، آمار مربوط به دوره گذشته، پیش بینی و تحلیل کارشناسان از بازار را مشاهده کرد. معامله‌گران به منظور آگاهی از وقایع مهم اقتصادی که می‌توانند در قیمت‌های بازار تاثیر مستقیم بگذارند، از تقویم اقتصادی استفاده می‌کنند. این تقویم در صفحه اول سایت وجود دارد و یک لینک نیز در زبانه‌ها دارد که شما را به بخش تقویم اقتصادی هدایت می‌کند.

بخش فروم یا انجمن (forum)

فروم در اینترنت و کامپیوتر به معنی یک مجمع عمومی است که هر فرد از هر جای دنیا می‌تواند در آن عضو شود و با اعضای دیگر در هر حوزه‌ای صحبت کرده و یا نظر خود را مطرح کند. در این بخش می‌توان اطلاعات خیلی مفیدی به دست آورد و با بزرگان بازار و بهترین معامله‌گران در ارتباط بود. همچنین افرادی از نقاط مختلف جهان از جمله ایران در آنجا وجود دارد و شما می‌توانید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید.

زمان انجام معاملات در بازار فارکس

طبق تقویم کاری بین اللملی، بازار فارکس از یک شنبه تا جمعه به صورت 24 ساعته فعال می‌باشد. ساختار 24 ساعته بودن بازار کار فارکس فکتوری برای افرادی که مشغله کاری زیادی دارند بسیار حائز اهمیت است. زیرا در این صورت در هر ساعتی که بخواهند می‌توانند معاملات خود را انجام دهند و همچنین نگرانی برای باز یا بسته بودن بازار فارکس ندارند. 

تحلیل بنیادی یا فاندامنتال(Fundamental)

جمع آوری اطلاعات و تحلیل‌های بنیادی کمک بزرگی به شناخت بازارهای اقتصادی می‌کند که این ویژگی با استفاده از سایت فارکس فکتوری در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. این بخش به کاربران این قابلیت را می‌دهد تا بتوانند تحلیل‌های بنیادی و مقاله‌های مختلف را بررسی کنند و بیشتر با بازارها آشنا شوند.

نتیجه گیری

عضویت در سایت فارکس فکتوری اطلاعات مفید و موثقی را در اختیار معامله گران قرار می‌دهد. افرادی که قصد دارند به عنوان یک تریدر در بازار فارکس کار کنند این سایت بهترین انتخاب برای اطلاع از اخبار روز جهان می‌باشد. که معامله گران می‌توانند با اطمینان خاطر خرید و فروش را انجام دهند.

نمایشگاه الکامپ بار دیگر به تعویق افتاد!

با تصمیم شورای مرکزی سازمان نصر قرار بود بیست و ششمین نمایشگاه بین المللی الکامپ در بازه زمانی 19 تا 22 آبان 1401 برگزار شود. اما بسیاری از کارشناسان معتقدند با وجود شرایط پیش آمده در کشور درمورد محدودیت حداکثری اینترنت و همچنین برخوردهای انجام شده با بعضی از فعالان حوضه فناوری برگزاری این نمایشگاه اشتباه است. پیش از این بسیاری از شرکت‌ها انصراف دسته جمعی خود را برای لغو الکامپ اعلام کرده‌ بودند؛ چرا که قطعی اینترنت خسارت‌های زیادی را به کسب و کارها وارد کرده است. 

تعویق برگزاری نمایشگاه الکامپ

اگر اخبار فناوری را دنبال کرده باشید، حتما اخبار مربوط به برگزاری الکامپ 1401 را شنیده اید. نمایشگاه الکترونیک کامپیوتر و تجارت الکترونیک ایران که الکامپ نام دارد هر سال در فصل تابستان با حضور شرکت‌های معتبر حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات برگزار میشد. 

نمایشگاه الکامپ چندین بار  به دلایل مختلف مانند کرونا و عزاداری ماه محرم به تعویق افتاد. اما این بار به دلیل فلیترینگ شبکه‌های اجتماعی و محدودیت اینترنت و همچنین از بین رفتن بسیاری از کسب و کارهای اینترنتی،  شرکت‌ها راغب به برگزاری نمایشگاه الکامپ نیستند و طبق گزارشات انجام شده، به احتمال زیاد این رویداد بزرگ بین المللی امسال لغو خواهد شد.  

مصوبه سازمان نصر  

این مصوبه تیر ماه سازمان نصر کشور، با پیگیری و برنامه‌ ریزی نصر استان تهران برای برگزاری هر چه باشکوه‌تر الکامپ، منجر به استقبال چشم گیر اعضا سازمان در تهران و دیگر استان‌های کشور شد و تعداد قابل توجهی از آن‌ها آمادگی خود برای حضور در بزرگ‌ترین جشنواره فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور را اعلام، و ثبت‌ نام خود را نهایی کردند. با این وجود، به دلیل انصراف تعدادی از شرکت‌ها طی هفته‌های اخیر و طبق اعلام پیمانکار برگزار کننده نمایشگاه، با شرایط موجود امکان برگزاری الکامپ وجود ندارد.

علت برگزاری نمایشگاه الکامپ

نمایشگاه بین المللی الکامپ بهترین مکان برای معرفی محصولات جدید حوزه الکترونیک، کامپیوتر و تجارت الکترونیک در ایران است که فرصت خوبی را برای ملاقات و تعامل میان عرضه کنندگان و بازدید کنندگان صنایع مختلف در ایران و جهان فراهم می‌کند.

مهم ترین دلیل برگزاری نمایشگاه الکامپ توسعه صنعت دیجیتال و تجارت الکترونیک است. این صنعت نقش ویژه ای در حوزه فناوری کشور دارد. نمایشگاه الکامپ می‌تواند برای فریلنسرها (افرادی که به صورت شخصی و دور کاری پروژه‌های کارفرمایان را انجام می‌دهند) یک بنگاه کاریابی محسوب می‌شود. آن‌ها در این نمایشگاه با کارفرمایان وارد مذاکره شده و برای خود ایجاد اشتغال می‌کنند.

همچنین نمایشگاه بین المللی الکامپ اهدافی از قبیل ارتباط با بخش‌های مختلف برای همکاری با یکدیگر و رفع نیازهای جامعه را بر عهده دارد. البته هدف اصلی آن عرضه رقابت پذیری ایران در بازار جهانی و توسعه پتانسیل‌های بین المللی بازرگانی ایران می‌باشد که این هدف تنها با رقابت بین المللی و استفاده از تکنولوژی‌های نوین امکان پذیر است.

اما با وجود قطعی اینترنت و فلیترینگ پلتفرم‌های اجتماعی دیگر امکان برقراری ارتباط با مشتریان خارجی وجود ندارد و کسب و کارهای بسیاری از بین رفته‌اند. در واقع، قطعی اینترنت مرگ ارتباطات میان کسب و کارها بود و همین دلیل برای لغو و تعویق نمایشگاه الکامپ کافی است.

نمایشگاه الکامپ؛ از گذشته تا کنون

نمایشگاه الکامپ بیش از ربع قرن تجربه دارد. تاریخچه الکامپ با فراز و نشیب‌های جالبی همراه بوده و باید گفت که نخستین تجربه برگزاری این نمایشگاه در کشور به سال 1369 برمی‌گردد که با نام نمایشگاه بین‌ المللی کامپیوتر، برق، الکترونیک و ارتباطات و در یک چادر بادی برگزار شد. بعد از گذشت نزدیک به یک دهه، برق از الکامپ جدا و به صورت نمایشگاهی مستقل برگزار شد. مخابرات نیز در همان سال‌ با نام تلکام نمایشگاه مخصوص به خود را برگزار کرد و از این نمایشگاه بین‌ المللی، تنها نام‌های کامپیوتر و الکترونیک باقی ماندند.

بنابراین با حذف دو صنعت برق و مخابرات نمایشگاه با برگزاری صنعت کامپیوتر و تجارت الکترونیک و نام اختصاصی الکامپ فعالیت خود را ادامه داد. تا سال 1379 مسئولیت برگزاری نمایشگاه با شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین المللی تهران بود و بعد از آن با مشارکت بخش خصوصی به فعالیت خود ادامه داد. در این میان برگزاری نمایشگاه چند سالی هم به طور کامل به بخش خصوصی واگذار شد. اما امروزه مسئولیت برپایی این نمایشگاه که قبل از کرونا شکل روتین یک ساله هم به خود گرفت، بر عهده سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور است.  

نکته لازم به ذکر این است که تصمیم گیری درباره تاریخ جدید نمایشگاه الکامپ به نظرات اعضای سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور و بررسی زمان مناسب بستگی دارد. زمان برگزاری نمایشگاه الکامپ بعد از نظر سنجی و تصمیم گیری نهایی اطلاع رسانی خواهد شد.

پردازش موازی روشی برای تکمیل کارها به صورت همزمان

پردازش موازی یک تکنیک محاسباتی است که به عنوان محاسبات موازی هم شناخته می‌شود. با این پردازش میتوان مسائل بزرگ را به مسائل کوچک تر تقسیم کرد سپس همزمان آن ها را حل نمود. محاسبات موازی نوعی رایانش است که در آن اکثر محاسبات یا فرایندها به طور همزمان انجام می شود. این مقاله کاربرد پردازش موازی و نمونه‌هایی از عملکرد آن در دنیای واقعی را توضیح می‌دهد. این پردازش دو یا چند وظیفه را به طور همزمان بر روی چندین پردازنده اجرا می‌کند تا زمان پردازش های عظیم داده کاهش یابد.

پردازش موازی چیست؟

این پردازش روشی برای اجرای همزمان وظایف بر روی چندین ریز پردازنده به منظور افزایش سرعت علمکرد است. پردازش موازی ممکن است با یک کامپیوتر که دارای دو یا چند پردازنده CPU است، یا با چندین پردازنده کامپیوتری متصل از طریق یک شبکه کامپیوتری انجام شود. عمده کاربرد پردازش موازی این است که به افراد و همچنین مدیران شبکه و مراکز داده اجازه می‌دهد تا از رایانه‌های رومیزی و لپ‌تاپ معمولی برای حل مشکلات پیچیده‌ای که زمانی به کمک یک ابر رایانه قدرتمند نیاز داشتند، استفاده کنند.

تا اواسط دهه 1990، رایانه‌ها فقط می‌توانستند داده‌ها را به صورت سریال پردازش کنند. اما امروزه اکثر سیستم عامل‌ها نحوه کار چندین پردازنده را با هم مدیریت می‌کنند. اهمیت محاسبات موازی همراه با افزایش نیاز به نتایج فوری توسط نقاط پایانی اینترنت اشیا در حال رشد است. دسترسی آسان امروزی به پردازنده‌ها و واحدهای پردازشگر گرافیکی (GPU) از طریق سرویس‌های ابری، کاربرد پردازش های موازی را به یک ملاحظات مهم برای هر عرصه میکروسرویس تبدیل می‌کند.

پردازش موازی چگونه کار می‌کند؟

به طور کلی، این پردازش به تقسیم یک کار بین حداقل دو ریز پردازنده اشاره دارد. این ایده بسیار ساده است: یک دانشمند کامپیوتر از نرم افزار تخصصی ایجاد شده برای این کار استفاده می‌کند تا یک مشکل پیچیده را با اجزای آن تجزیه کند. سپس برای هر قسمت یک پردازنده خاص تعیین می‌کنند. برای تکمیل تمام مشکلات محاسباتی، هر پردازنده بخش خود را تکمیل می‌کند. نرم افزار دوباره داده‌ها را جمع می‌کند تا چالش اولیه پیچیده را حل کند. در پردازش‌موازی، یک کار پیچیده به چندین کار کوچک‌تر تقسیم می‌شود. پس از تقسیم کار، هر پردازنده به استثنای ارتباط مداوم، از طریق نرم افزار به منظور به روز ماندن، پردازنده‌ها به طور مستقل از یکدیگر در قسمت خود شروع به کار می‌کند.

معماری‌های پردازش موازی 

• چند هسته‌ای: مدار مجتمع (IC) دستگاه دارای دو یا چند هسته پردازش جداگانه است. که هر کدام می‌توانند دستور العمل‌های برنامه را به صورت موازی اجرا کنند. معماری‌های چند هسته‌ای می‌توانند همگن و دارای هسته‌های یکسان، یا ناهمگن و دارای هسته‌هایی باشند که یکسان نیستند.

• متقارن: دو یا چند پردازنده مستقل و همگن توسط یک نمونه سیستم عامل کنترل می‌شوند که با همه پردازنده‌ها به طور یکسان رفتار می‌کند.

• توزیع شده: پردازنده‌ها بر روی دستگاه‌های مختلف شبکه قرار دارند که از طریق HTTP یا صف‌های پیام، اقدامات لازم را با هم هماهنگ می‌کنند. 

• انبوه محاسبات موازی: تعداد زیادی از پردازنده‌های کامیپوتری به طور همزمان مجموعه‌ای از محاسبات را به صورت موازی اجرا می‌کنند.

• Loosely Coupled Multiprocessing: پردازنده‌های جداگانه با حافظه خود پیکربندی شده‌اند و می‌توانند برخی از دستور العمل‌های کاربر و سیستم عامل را به صورت مستقل از یکدیگر جدا کنند.

انواع پردازش موازی 

در حال حاضر سه نوع پردازش موازی وجود دارد که بر اساس منبع داده‌ها و نوع پردازش آن دسته بندی می‌شوند.

پردازش داده‌های چندگانه (MIMD):

هر مجموعه از پردازنده‌ها داده‌هایی را که از منابع مختلف به دست می‌آیند، با پیروی از دستور العمل‌ها و الگوریتم‌های منبع داده اجرا می‌کنند. یک کامپیوتر MIMD قادر است چندین کار را به طور همزمان اجرا کند. رایانه‌های MIMD نسبت به رایانه‌های SIMD سازگارتر هستند، توسعه الگوریتم‌های پیچیده‌ای که این ماشین‌ها را نیرو می‌دهند چالش ‌برانگیزتر است.

دستور العمل‌های چندگانه، داده‌های چندگانه یا MIMD، رایانه‌ها با وجود پردازنده‌های متعدد مشخص می‌شوند که هر یک به طور مستقل می‌توانند جریان دستور العمل خود را بپذیرند. این نوع کامپیوترها دارای پردازنده‌های زیادی هستند.

پردازش داده‌های تک دستورالعمل چندگانه (MISD):

چندین پردازنده مجموعه داده‌های یکسانی را دریافت می‌کنند اما به آن‌ها دستور داده می‌شود که آن‌ها را متفاوت پردازش کنند تا نتایج متنوع‌تری تولید کنند. در این نوع از پردازش موازی از چندین الگوریتم استفاده می‌شود که همه پردازنده‌ها داده‌های ورودی یکسانی را به اشتراک می‌گذارند. رایانه‌های MISD می‌توانند به طور همزمان چندین عملیات را روی یک دسته از داده‌ها انجام دهند. همانطور که انتظار می‌رود، تعداد عملیات تحت تاثیر تعداد پردازنده‌های موجود است. ساختار MISD از واحدهای پردازش بسیاری تشکیل شده است که هر یک تحت دستور العمل‌های خود و بر روی یک جریان داده قابل مقایسه عمل می‌کنند.

پردازش داده‌های چندگانه تک دستورالعمل (SIMD):

چندین پردازنده با استفاده از دستورالعمل‌های یکسان، کار یکسانی را برای تایید نتایج انجام می‌دهند. کامپیوترهایی که از معماری Single Instruction، Multiple Data (SIMD) استفاده می‌کنند دارای چندین پردازنده هستند که دستورالعمل‌های یکسانی را انجام می‌دهند. با این حال، هر پردازنده دستورالعمل‌ها را با مجموعه منحصر به فرد خود از داده‌ها ارائه می‌کند.

کامپیوترهای SIMD الگوریتم یکسانی را برای چندین مجموعه داده اعمال می‌کنند. معماری SIMD دارای اجزای پردازشی متعددی است. همه این اجزا تحت نظارت یک واحد کنترل قرار می‌گیرند. در حین پردازش تعداد زیادی داده، هر پردازنده دستور العمل یکسانی را از واحد کنترل دریافت می‌کند.

فرق پردازش موازی و پردازش همزمان

محاسبات موازی و پردازش همزمان اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند زیرا هر دو بر روی پردازش چندین کار به طور همزمان کار می‌کنند. پردازش همزمان مشابه multitasking واقعی است، اما کارها به صورت همزمان تکمیل نمی‌شوند. اما در پردازش موازی کارها به صورت هم زمان انجام و تکمیل می‌شوند.

کاربردهای فعلی و آتی پردازش موازی 

پردازش موازی در دستاوردهای بی‌شماری از اکتاشافات علمی، مانند: ساخت مدل‌های کامپیوتری پیچیده برای ترسیم چگونگی گردش جرم به دور سیاه‌ چاله تا پیش ‌بینی‌هایی که به اقتصاد کمک می‌کنند، نقش دارد. در سال 2019، محققان دانشگاه ایلینویز از پردازش موازی استفاده کردند تا به وزارت کشاورزی ایالات متحده کمک کنند که با ترکیب داده‌های بیشتر از قبل و پردازش آن در زمان‌های بی‌سابقه، ویژگی‌های محصول را با دقت بیشتری پیش ‌بینی کنند. پردازش موازی نقش مهمی در توسعه و پیاده سازی الگوریتم‌های یادگیری ماشین و برنامه‌های هوش مصنوعی ایفا می‌کند، زیرا به آن‌ها اجازه می‌د‌هد سریع‌تر اجرا شوند، نقاط داده بیشتری را پردازش کنند و بینش‌های دقیق و مفید بیشتری تولید کنند.

نمایش تصویری پردازش موازی و مشخص کردن عملکرد آن

پردازش موازی از دو یا چند پردازنده یا CPU به طور همزمان برای مدیریت اجزای مختلف یک فعالیت واحد استفاده می‌کند. سیستم‌ها می‌توانند زمان اجرای یک برنامه را با تقسیم بسیاری از بخش‌های یک کار بین چندین پردازنده کاهش دهند. پردازنده‌های چند هسته‌ای که اغلب در رایانه‌های مدرن یافت می‌شوند که هر سیستمی با بیش از یک CPU قادر به انجام پردازش موازی هست.

هدف اصلی پردازش موازی چیست؟

یک سیستم پردازش موازی می‌تواند داده‌ها را به صورت همزمان پردازش کند تا وظایف را با سرعت بیشتری انجام دهد. به عنوان مثال: سیستم می‌تواند دستور العمل بعدی را از حافظه دریافت کند، زیرا دستور العمل فعلی توسط  CPUپردازش می‌شود. هدف اصلی پردازش موازی، افزایش قدرت پردازش کامپیوتر و افزایش توان عملیاتی یا افزایش حجم کاری است که می‌توان در یک زمان معین انجام داد. می‌توان از بسیاری از واحدهای عملکردی برای ایجاد یک سیستم پردازش موازی با انجام فعالیت‌های مشابه یا غیر مشابه به طور همزمان استفاده کرد.

نتیجه گیری 

پردازش موازی برای عملیات سیستم معاصر ضروری است و از جریان‌های متعدد وظایف پردازش داده‌ها از طریق چندین CPU که به طور همزمان کار می‌کنند پشتیبانی می‌کند. دانشمند کامپیوتر معمولا از یک ابزار نرم افزاری استفاده می‌کند تا یک کار پیچیده را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کند و هر قسمت را به یک پردازنده اختصاص دهد. سپس هر پردازنده مسئله بخش خود را حل می‌کند و داده‌ها توسط یک ابزار نرم افزاری برای خواندن پاسخ یا انجام عملیات دوباره کنار هم قرار می‌گیرند.

علت زمانبر بودن تراکنش بیت کوین

امروزه بسیاری از افراد تجربیات متفاوتی از سرعت تراکنش ارزهای دیجیتال دارند. گفته می شود زمان لازم برای انجام یک تراکنش بسیار طولانی است و منطقی نیست که کاربران اغلب مجبور باشند مدت زیادی منتظر بمانند. زمان انتقال بیت کوین را می‌توان بر حسب ساعت و حتی روز شمارش کرد.

عملکرد تراکنش‌های بیت کوین چگونه است؟

تراکنش‌های بیت کوین در شبکه با کمک رمزنگاری تایید می‌شوند. ثبت این تراکنش در بلاک چین صورت می‌گیرد. اگر چه تراکنش‌های بیت کوین ساده به نظر می‌رسند اما فرایند پیچیده‌ای دارند. برای موفقیت آمیز بودن تراکنش باید چند مرحله بررسی شود. تراکنش بعد از انجام مراحل لازم و تکمیل آن‌ها، تایید می‌شود. تنها در این صورت است که گیرنده می‌تواند مبلغ مورد نظر را از طریق این تراکنش دریافت کند. این مراحل با استفاده از شبکه و کیف پول بیت کوین انجام می‌شوند. در این قسمت عوامل تاثیرگذار در انواع تراکنش‌ها را شرح می‌دهیم:

• ثبت تراکنش ورودی (آدرس بیت کوین فرستنده) 

• خروجی تراکنش (آدرس بیت کوین گیرنده)

• مقدار بیت کوینی که منتقل می‌شود

تراکنش‌ها در بلاک‌ها جمع آوری می‌شوند. خروجی تراکنش قبلی در این فرایند به عنوان ورودی تراکنش جدید محسوب می‌شود. تراکنش‌ها رمزنگاری نشده‌اند، به این معنی که جستجو و مشاهده تراکنش‌های جمع آوری شده در بلاک‌ها امکان پذیر است. 

مدت زمان تراکنش بیت کوین 

در بیشتر موارد، تراکنش بیت کوین در عرض یک ساعت انجام می‌شود. پنج بلوک دیگر باید در بالای بلوکی که شامل تراکنش می‌باشد استخراج شود. به طور متوسط هر ده دقیقه یک بلوک جدید استخراج می‌شود و به همین دلیل است که در بیشتر موارد کاربر باید حداقل حدود یک ساعت صبر کند. این فرمول فقط در صورتی قابل اجراست که ماینری که بلوک را استخراج می‌کند، تراکنش را اولویت بندی کرده و آن را به بلوک اضافه کرده باشد. در غیر این صورت، معاملات با تاخیر مواجه می‌شوند و تایید نخواهند شد.

عوامل موثر بر سرعت تراکنش بیت کوین 

به طور خلاصه، سرعت تراکنش‌ها در شبکه ارزهای دیجیتال به عوامل مختلفی بستگی دارد:

• حجم تراکنش‌هایی که شبکه در حال حاضر مدیریت می‌کند،

• میانگین زمان تایید بین یک بلوک و بلوک دیگر

• رشد یا کاهش قدرت استخراج شبکه

• متوسط کمیسیونی که به ماینرها پرداخت می‌شود.

همچنین باید در نظر داشت که برخی از نهادهای متعلق به اکوسیستم ارزهای دیجیتال، تراکنش را تا زمانی که حداقل 5 تا 6 تایید دریافت نکنند، معتبر نمی‌دانند. بدیهی است که این امر می‌تواند زمان انتظار را بیشتر ‌کند. عوامل تاثیرگذار بر سرعت تراکنش بیت کوین به شرح زیر است:

کارمزد تراکش

تراکنش‌های بیت کوین شامل فرایندی به نام استخراج می‌باشد. این فرآیند به دلیل تلاش‌هایی که ماینرها انجام می‌دهند، نیازمند بازپرداخت است. به عبارت دیگر تراکنش‌های بیت کوین یک کارمزد اضافی به نام کارمزد تراکنش دریافت می‌کنند. پرداخت هزینه‌ بیشتر به تایید سریع تراکنش‌ها منجر می‌شود. تراکنش ها به هیچ کارمزد رسمی نیاز ندارند، اما ماینرها تراکنش‌ها را با کارمزد اولویت بندی می‌کنند. به طور کلی، تراکنش‌های بیت کوین مشمول هزینه و کارمزد اضافی هستند. این هزینه‌ها عمدتا به این دلیل است که فرآیند استخراج به تلاش و فناوری قابل توجهی نیاز دارد. کارمزدها باعث می‌شوند تا ماینرها فرآیند تراکنش را در سریع‌ترین زمان ممکن تایید کنند.

فعالیت شبکه

تراکنش‌های بیت کوین به یک استخر بزرگ به نام mempool فرستاده می‌شوند. تراکنش‌ها تا زمانی که استخراج شوند، در ممپول باقی می‌مانند. در برخی موارد تراکنش‌ها به طور همزمان به ممپول ارسال می‌شوند. بعضی از تراکنش‌ها باید مدت زمان بیشتری منتظر بمانند تا در بلوک بعدی گنجانده شوند. گاهی اوقات ممکن است نقل و انتقالات توسط ممپول رد شوند و علت این رد کردن به خاطر پرداخت هزینه‌های پایین است. بیت کوین در بیشترین و بهترین حالت فقط می‌تواند هفت تراکنش در ثانیه انجام دهد.

نرخ هش

یکی دیگر از عواملی که می‌تواند منجر به تاخیر در تراکنش بیت کوین شود، کمبود ماینرهاست. هنگامی که ماینرها پول کافی برای کاری که انجام می‌دهند دریافت نکنند، دیگر مایل به انجام همکاری و استخراج بلاک‌های جدید نیستند. زمانی که نرخ هش به طور ناگهانی کاهش می‌یابد، یعنی ماینر کافی برای استخراج سریع بلوک‌های جدید و تایید تراکنش در دسترس نیست.

حملات به شبکه

بیت کوین برای مدت زیای مورد توجه هکرها بوده است. حملات اسپم و سایبری از دیگر دلایل زمانبر بودن تراکنش‌های بیت کوین است که بر تراکنش‌های شبکه تاثیر مستقیم دارد. در طول یک حمله سایبری، هکرها به طور مداوم در تلاش هستند تا بارهایی را روی mempool قرار دهند. هکرها به کمک تراکنش‌هایی با کارمزد کم تلاش می‌کنند تا شبکه را از بین ببرند.

اعتبار سنجی تراکنش‌ها و اندازه بلوک

گاهی اوقات می‌توان اندازه بلاک ارز دیجیتال را افزایش داد تا تراکنش‌های بیشتری انجام شود. در این صورت سرعت تراکنش بیت کوین بیسار کمتر خواهد شد. و این موضوع دلیل بزرگی است که چرا جامعه بیت کوین در برابر bitcoin cash برای افزایش اندازه بلوک از 1 به 8 مگابایت مقاومت می‌کند.

تکنیک هش چیست؟

استخراج کنندگان یا ماینرها وظیفه تایید تراکنش‌ها را بر عهده دارند که این کار از طریق مکانیسم اثبات کار (Proof of work)  انجام می‌شود. در این معتبرترین نسخه، نسخه‌ای است که بیشترین محاسبات را انجام داده است. در این الگوریتم ایجاد تراکنش‌های جدید بسیار سخت و زمان بر است اما تایید آن‌ها بسیار سریع و آسان انجام می‌شود. این فرآیند با استفاده از تکنیک هش کردن (Hashing) انجام می‌شود.

به زبان ساده یک تابع هش داده‌های ورودی را هر مقدار که باشند به یک خروجی با مقدار مشخص تبدیل می‌کند. هش کردن فرایندی یک طرفه است که در آن امکان به دست آوردن داده‌های اولیه بر اساس خروجی وجود ندارد. طبق پروتکل‌های بیت کوین کل این فرایند حدود ده دقیقه طول می‌کشد. این فرایند اجازه می‌دهد تا بلاک‌های جدید و معتبر به پلتفرم اضافه شوند و امنیت و یکپارچگی کل شبکه بیت کوین را تضمین می‌کند.

با توجه به نکته‌هایی که در این مقاله گفته شد، استخراج بیت کوین اساسا مسابقه‌ای است که گاهی اوقات دو برنده دارد. این مسئله باعث تاخیر در تراکنش می‌شود.

مدت زمان انتقال بیت کوین

به طور متوسط 10 دقیقه طول می‌کشد تا یک تراکنش بیت کوین تایید شود. یعنی معامله فوری به سرعت انجام نمی‌شود. تراکنش‌ها باید توسط ماینرهای شبکه تایید شوند؛ چرا که آن‌ها مسئول تشخیص معتبر بودن یا معکوس شدن یک تراکنش هستند. تراکنش‌هایی که معتبر هستند باید به عنوان رکورد در بلاک چین مربوطه ثبت شوند.

پس از 10 دقیقه، یک بلوک آزاد شده و تراکنش‌های درون آن وارد بلاک چین می‌شوند. علاوه بر این، هر بار که بلوکی که در آن تراکنش ثبت شده است به بلوک دیگری پیوند داده می‌شود، یک تاییدیه ایجاد خواهد شد. این جزئیات برای امنیت تراکنش بسیار مهم است؛ چرا که حداقل 3 تاییدیه موردنیاز است تا ثابت شود تراکنش باید معتبر و غیر قابل برگشت در نظر گرفته شود.

نحوه کارکرد بیت کوین به صورت کلی 

بیت کوین یک پلتفرم غیر متمرکز است که تمام تراکنش‌های مالی روی آن ثبت می‌شوند. به کامیپوترهایی که که درون شبکه بلاک چین قرار دارند نود (Node)  گفته می‌شود. ماهیت غیر متمرکز شبکه بیت کوین عملا با گسترش نود‌ها در سراسر جهان امکان پذیر می‌شود.نودها پس از تایید هر تراکنش، اطلاعات ثبت شده جدید را در اختیار بقیه قرار می‌دهد. برای حفظ امنیت و تامین توان محاسباتی لازم در شبکه، نود‌ها باید در ۷ روز هفته ۲۴ ساعته کار کنند. برای حفظ امنیت شبکه و جلوگیری از دستکاری اطلاعات، شبکه بیت کوین به حداقل ۱۰ هزار نود قدرتمند و فعال نیاز دارد.

چگونه سرعت تراکنش های بیت کوین را افزایش دهیم؟

زمان تایید تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین قابل افزایش است. در اینجا چند راه برای انجام این کار وجود دارد. به خاطر داشته باشید که برای شش تایید، کاربران باید حدود یک ساعت صبر کنند.

کارمزد (RBF)

شما می‌توانید با پرداخت هزینه بیشتر، احتمال انجام تراکنش در بلوک بعدی را افزایش دهید. ساده‌ترین راه برای سرعت بخشیدن به تراکنش‌ها این است که فعال باشید و کارمزد بالای ماینر را در نظر بگیرید. به این ترتیب تراکنش شما توسط ماینرها در اولویت قرار می‌گیرد. RBF در حال حاضر یکی از موثرترین راه‌ها برای پاک کردن تراکنش از mempool است.

استفاده از شتاب دهنده تراکنش

یکی دیگر از راه‌های افزایش سرعت تراکنش‌های بیت کوین، استفاده از شتاب دهنده تراکنش‌های بیت کوین است. این پلتفرم به شما امکان می‌دهد تا تراکنش‌های BTC را تسریع کنید. عملکرد بیشتر شتاب دهنده‌های بیت کوین شبیه به هم است. هر بار که تراکنش انجام می‌دهید (ارسال یا دریافت بیت کوین از یا به کیف پول) بر روی بلاک چین پخش می‌شود. این کار به ماینرها می‌گوید که تراکنش آماده است و در انتظار پردازش می‌باشد.

با خرج بیت کوین، تاییدیه‌ دریافت خواهید کرد. تاییدیه ثابت می‌کند که بیت کوین‌های شما ارسال و دریافت شده‌اند. شتاب دهنده‌های بیت کوین تراکنش‌های شما را در بسیاری از بلاک‌های جهانی عرضه می‌کنند. به همین ترتیب، تراکنش دوباره در صف قرار می‌گیرد و به ماینرها یادآوری می‌کند که برای پردازش آماده است.

Child-Pays-for-Parent (CPFP)

برخلاف روش Replace-By-Fee که برای پرداخت‌های ارسالی با تاخیر کار می‌کند، تراکنش‌های دریافتی را پاک می‌کند. Child-Pays-for-Parent مستلزم ایجاد یک تراکنش جدید به نام فرزند با استفاده از تراکنش تاخیری به نام Parent است.

پس از آن، تراکنش با کارمزد بالاتر ارسال می‌شود. هر دو تراکنش باید استخراج شوند تا این گزینه کار کند. اگر کارمزد ماینر به اندازه کافی بالا باشد، تراکنش‌ها را وارد بلوک می‌کند. این گزینه به کیف پولی نیاز دارد که از این قابلیت پشتیبانی کند.

نتیجه گیری

بیت کوین یک دارایی فیزیکی، سکه، ژتون یا ورقه کاغذ نیست. بیت کوین یک دارایی مجازی است که شامل زنجیره‌ای از تراکنش‌ها می‌باشد که روی بلاک چین ثبت می‌شوند. عوامل مختلفی تعیین کننده سرعت استخراج تراکنش‌ها هستند. نکته مثبت این است که اگر کارمزد اضافه کنید، ماینرها تراکنش شما را در اولویت قرار می دهند.

تفاوت توکن و کوین چیست؟ مقایسه و کاربرد آن‌ها

ارز دیجیتال وارد بازار شده است و مسلما درک اصطلاحات جدید مرتبط به ان ممکن است کمی دشوار باشد. یک شروع خوب برای تسلط بر جهان رمز ارزها، درک تفاوت بین کوین‌ها و توکن‌هاست. واقعیت این است که کوین و توکن در مفهوم پایه خود بسیار شبیه هم هستند. آن‌ها هم با ارزشند و هم یه منبع بزرگ برای سرمایه گذاری محسوب می‌شوند. همچنین می‌توان کوین‌ها را با توکن‌ها تعویض کرد و بالعکس.

تفاوت اصلی بین این دو به سوددهی باز می‌گردد. کارهایی وجود دارد که می‌توانید با توکن انجام دهید و انجام آن ها با کوین امکانپذیر نیست. از سوی دیگر، برخی از بازارها کوین را می‌پذیرند ولی توکن را نه. تفاوت توکن و کوین را می‌توان با سرمایه گذاران و معامله گران مقایسه کرد. همه معامله گران سرمایه گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه گذاران معامله نمی‌کنند. توجه داشته باشید که بیشتر کاربران ارزهای دیجیتال معمولا کوین و توکن دارند. در ادامه با مفهوم و تفاوت توکن و کوین بیشتر آشنا می‌شوید.

کوین چیست؟

زمانی که بیتکوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای ارز دیجیتال کوین تعیین کرد. ویژگی‌های مشخصی وجود دارد که کوین‌ها را از توکن‌ها متمایز می‌کند که شبیه پول‌های دنیای واقعی است. کوین با ویژگی‌های زیر تعریف می‌شود: 

1. کوین بر روی بلاک چین خود عمل می‌کند. بلاکچین تمام تراکنش‌هایی را که شامل توکن‌های رمزنگاری شده باشد را پیگیری می‌کند. وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می‌کنید، رسید آن به بلاکچین اتریوم می‌رود. اگر همان شخص بعدا با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاکچین بیت کوین می‌رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می‌شود و توسط هر عضو در شبکه قابل دسترسی است.

2. کوین به عنوان پول شناخته می‌شود. در واقع بیت کوین با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت و ناشناس بودن باعث ایجاد کوین‌های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد. امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند: آمازون، مایکروسافت و تسلا کالا و خدمات را با استفاده از بیتکوین‌ خریداری کنید. بیتکوین اخیرا در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.

3. کوین قابل استخراج است. شما می‌توانید کوین‌های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از آن‌ها از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیتکوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می‌کنند. مشکل این است که در حال حاضر بیتکوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت‌تر می‌شود. روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن‌تری برای دریافت کوین است. از نظر مصرف انرژی سبک‌تر و کار با آن بسیار آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگ‌ترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می‌کند.

کوین‌ها (که اغلب به آن‌ها آلت کوین یا کوین‌های ارز دیجیتال جایگزین نیز گفته می‌شود) پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجاد می‌شوند و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می‌کنند. 

ویژگی‌های اصلی کوین

اساسا بیتکوین معادل پول دیجیتالی است. بیت کوین معروف‌ترین نمونه برای رمزارز دیجیتال می‌باشد. بیت کوین مبتنی بر بلاکچین است که در آن همه تراکنش‌ها قابل مشاهده هستند. داده‌ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان شبکه بلاکچین به اشتراک گذاشته می‌شود. بلاکچین معتبر است و کلاهبرداری را کاهش می‌دهد. کوین‌هایی بر اساس الگوریتم اصلی بیت کوین وجود دارند که توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده و برای عموم قابل استفاده است (Litecoin، Namecoin). از طرفی دیگر، کوین‌هایی وجود دارند که بر روی بلاکچین کار می‌کنند و به طور خاص برای آن‌ها ایجاد شده‌اند.

کوین‌ها دارای ویژگی‌هایی مشابه پول هستند: قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل حمل، بادوام و عرضه محدود. بیشتر مشتاقان ارزهای دیجیتال اصرار دارند که کوین‌ها در آینده جایگزین پول‌های معمولی خواهند شد. ویژگی‌های اصلی کوین عبارتند از:

• هر کسی مجاز است به بلاکچین بپیوندد و در آن شرکت کند.

• این ارز ارسال، دریافت یا استخراج شوند.

• کوین‌ها هیچوقت فراتر از پول عمل نمی‎کنند.

توکن چیست؟

برخلاف کوین‌ها، توکن‌ها روی پلتفرم بلاکچین نیستند. در عوض، آن‌ها روی بلاکچین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند: اتریوم کار می‌کنند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT، BNT، Tether و استیبل کوین‌های مختلف مانند: USDC. اگر تراکنش‌های ارز دیجیتال در بلاکچین به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آن‌ها مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت‌های میان کاربران را تسهیل می‌کنند. هر بلاکچین از قرارداد هوشمند خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال: اتریوم از ERC-20 و NEO از Nep-5 استفاده می‌کند.

وقت می‌گوییم یک توکن خرج شد یعنی به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شود. یک مثال عالی از این امر، تجارت NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض) است. آن‌ها اقلام بی‌نظیری هستند، بنابراین تغییر مالکیتشان باید به صورت دستی انجام شود. NFTها اغلب فقط دارای ارزش معنوی یا هنری هستند، بنابراین می‌توان گفت که به نوعی شبیه به توکن‌ها هستند. از تفاوت‌های قابل توجه بین توکن‌ها و کوین‌ها چیزی است که آن‌ها از خود نشان می‌دهند. در حالی که کوین‌های کریپتو اساسا نسخه‌های دیجیتالی پول هستند، توکن‌ها می‌توانند به صورت دارایی یا اسناد ارائه شوند.

یکی دیگر از موارد جالب در مورد توکن‌ها نحوه ساخت آن‌هاست. برخی از شبکه‌ها مانند: اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که می‌توانید توکن‌های خود را علامت ‌گذاری و تجارت را شروع کنید. این امر باعث می‌شود که هر کسی با دانش فنی کم یا بدون دانش فنی بتواند وارد این بازار شود. در صرافی‌های غیر متمرکز، مانند: Uniswap، تراکم بالایی از این نوع فعالیت‌ها را مشاهده می‌کنید.

توکن‌ها چه ویژگی‌هایی دارند؟

توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که می‌توانند به عنوان روشی برای پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه استفاده شوند و عملکردهای مشابهی را با پول واقعی انجام دهند، اما تفاوت اصلی این است که دارنده آن حق مشارکت در شبکه را خواهد داشت. ممکن است فعالیت‌های دارایی دیجیتال را انجام دهد، سهام شرکت را به نمایش بگذارد، به عملکرد پروژه دسترسی داشته باشد و بسیاری موارد دیگر. در حقیقت، با راه اندازی پروژه‌های جدید جنبه‌های ناشناخته عملکرد توکن‌ها کشف می‌شود.

 برای مثال: بلیت یک کنسرت، یک «توکن واقعی» است می‌توانید در یک زمان خاص، در یک مکان خاص از آن استفاده کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و قبض خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتال هم به همین شکل هستند و فقط در داخل پروژه خاصی موارد استفاده خاصی دارند.

توکن‌ها یک دارایی یا ابزار مفید را نشان می‌دهند، بنابراین از توکن‌های امنیتی و کاربردی متمایز می‌شوند. توکن‌های امنیتی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که سهم شرکت باشند (توکن DAO که بلافاصله پس از راه‌اندازی هک شد، به‌عنوان توکن امنیتی شناخته می‌شود)، در حالی که توکن‌های ابزار کاربرد خاصی در داخل پروژه دارند (BON Token).

اصلی‌ترین تفاوت بین کوین و توکن چیست؟

کلمات "کوین" و "توکن" اغلب به عنوان مترادف استفاده می‌شوند و توسط بسیاری از مردم قابل تعویض هستند. آن‌ها کاملا به دو مفهوم کاملا متفاوت اشاره می‌کنند. پس چرا بسیاری از رمزگذاران کوین‌ها و توکن‌ها را با هم اشتباه می‌گیرند و تفاوت اساسی بین آن‌ها چیست؟  به عبارت ساده، یک توکن نشان دهنده چیزی است که شما دارید، در حالی که یک کوین نشان دهنده چیزی است که شما قادر به داشتن آن هستید. در مقیاس وسیع‌تر، توکن‌ها مدت‌ها قبل از ارز دیجیتال وجود داشته‌اند. حتی امروزه نیز ارتباط کمی با رمز ارزها دارند.

در حوزه‌ ارز دیجیتال که به سرعت در حال تغییر است، ظهور اصطلاحات جدید منجر به سو تفاهم و سو استفاده از آن‌ها می‌شود. طبق تعریف، ارز یک وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیتکوین همه این ویژگی‌ها را دارد، بنابراین نام «رمز ارز » در این مورد مناسب است. اما تمام کوین‌ها و توکن‌ها که تولید انبوه آن‌ها پس از بیت‌کوین آغاز شد، به عنوان «ارز رمزنگاری» نامیده شدند، اگر چه بسیاری از آن‌ها ویژگی‌های لازم را ندارند. بنابراین کوین‌ها و توکن‌ها دو نوع واحد مختلف هستند که با استفاده از رمزنگاری ایجاد و رمز ارز نامیده می‌شوند. این واقعیت برای کسانی که می‌خواهند مقداری رمز ارز بخرند و صاحب خوشبختی شوند کمی گمراه کننده است.

ایجاد یک توکن ساده‌تر از ایجاد یک کوین است زیرا نیازی به ایجاد کد جدید یا تغییر کد موجود ندارید. برای ایجاد توکن فقط باید از یک الگوی استاندارد در پلتفرم‌هایی مانند: اتریوم استفاده ‌کنید که مبتی بر بلاکچین است و به هر کسی اجازه می‌دهد توکن ایجاد کند. کاربران می‌توانند انواع مختلف توکن‌ها را در یک کیف پول ذخیره کنند. شما می‌توانید توکن‌ها را با کوین خریداری کنید، اما برخی از توکن‌ها می‌توانند ارزش بیشتری نسبت به کوین داشته باشند. 

نتیجه گیری

کوین‌ها فقط روش پرداخت هستند در حالی که توکن‌ها ممکن است سهم یک شرکت را ارائه دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و کارهای دیگر را انجام دهند. کوین‌ها ارزهایی هستند که می‌توان از آن‌ها برای خرید و فروش موارد مورد نظر استفاده کرد. شما می‌توانید یک توکن با یک کوین خریداری کنید اما عکس این جریان را نمی‌توانید انجام دهید. کوین به طور مستتقل عمل می‌کند در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم دارد.

تفاوت بین توکن و کوین زیاد نیست اما اگر اغلب نادیده گرفته شود و طبیعتا مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید. اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید. اگر یک سرویس است، معمولا می‌توانید از توکن‌های ابزاری استفاده کنید.