پروتکل‌های زیرو کلاینت

وقتی صحبت از زیرو کلاینت (Zero Client) می‌شود، همه به یاد سرعت، امنیت و سادگی در زیرساخت‌های VDI می‌افتند. اما در پشت صحنه‌ی این دستگاه‌های کوچک و بی‌صدا، فناوری‌های پیچیده‌ای نهفته است که تعیین‌کننده‌ی کیفیت تصویر، سرعت پاسخ‌گویی و تجربه‌ی کاربری هستند. این فناوری‌ها همان پروتکل‌ های زیرو کلاینت هستند؛ مسیری که از دیتاسنتر تا نمایشگر کاربر جریان دارد. اگر تا به حال بین PCoIP، Blast Extreme، HDX و RDP مردد بودی که کدام را انتخاب کنی، این مقاله دقیقا برای تو نوشته شده است. در ادامه، همه چیز را از پایه و به زبان ساده ولی فنی بررسی می‌کنیم.

پروتکل زیرو کلاینت چیست؟

در معماری مجازی‌سازی دسکتاپ (VDI)، تمام پردازش‌ها روی سرور انجام می‌شوند و کاربر تنها از طریق یک زیرو کلاینت به دسکتاپ مجازی خود متصل می‌شود. اما این ارتباط بدون یک پروتکل ارتباطی ممکن نیست. پروتکل زیرو کلاینت در واقع زبان مشترک بین سرور مجازی و کلاینت است؛ یعنی مجموعه‌ای از قوانین و روش‌ها که مشخص می‌کند داده‌ها، تصویر و صدا چگونه فشرده، رمزگذاری و ارسال شوند. اگر سرور مغز سیستم باشد، پروتکل زیرو کلاینت سیستم عصبی آن است.

انواع پروتکل‌ های زیرو کلاینت (Main Protocols)

در بازار VDI و Remote Desktop، چند پروتکل اصلی وجود دارد که تقریبا تمام برندهای معتبر از آن‌ها استفاده می‌کنند. هرکدام از این پروتکل‌ها مزایا، محدودیت‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. در ادامه آن‌ها را یک‌به‌یک بررسی می‌کنیم:

پروتکل PCoIP (Teradici / VMware)

PCoIP که مخفف PC over IP است، یکی از معروف‌ترین پروتکل‌ها در دنیای VMware Horizon محسوب می‌شود. این پروتکل توسط شرکت Teradici طراحی شد و بعدها به هسته اصلی راهکارهای مجازی‌سازی VMware تبدیل گردید.

ویژگی‌ها و مزایا:

• کیفیت تصویر بسیار بالا با فشرده‌سازی هوشمند (Adaptive Compression)
• پشتیبانی از رزولوشن‌های 4K و حتی چند مانیتور
• رمزگذاری سخت‌افزاری (AES-256) برای امنیت بالا
• عملکرد عالی در شبکه‌های با Latency پایین و پهنای باند متوسط
• کاربرد ایده‌آل: محیط‌های گرافیکی و طراحی (مانند: AutoCAD، Photoshop، 3D Max)