تفاوت پروتکل‌های RDP و DDP در چیست؟

پروتکل مجموعه‌ای از قوانین برای سازماندهی و پردازش داده‌هاست. پروتکل‌های شبکه همان زبان مشترک کامپیوترها هستند. درون یک شبکه، کامپیوترها از نرم افزارها و سخت افزارهای متفاوتی استفاده می‌کنند و این پروتکل‌ها هستند که ارتباط آن‌ها با یکدیگر را فراهم می‌کنند.

پروتکل‌های استاندارد یک زبان مشترک هستند که رایانه‌ها از آن استفاده می‌کنند. درست مانند این که دو نفر از نقاط مختلف جهان با زبان‌های یکدیگر هیچگونه آشنایی ندارند، اما با استفاده از یک زبان سوم مشترک باهم ارتباط برقرار می‌کنند. استفاده از این پروتکل‌ها در انواع سیستم‌های کامپیوتری از جمله زیروکلاینت‌ها نیز صدق می‌کند. زیروکلاینت دستگاه کوچک و قدرتمندی است که به کاهش هزینه و مصرف انرژی کمک زیادی می‌کند. زمان نصب و راه‌اندازی زیروکلاینت فوق‌العاده سریع است و به مراقبت کمی نیاز دارد. به بیانی ساده‌تر، زیروکلاینت هیچ سیستم عامل و فضای ذخیره سازی ندارد. با استفاده زیروکلاینت، تمام برنامه‌های دسکتاپ از طریق سرور کنترل و مدیریت می‌شوند.

اگر زیروکلاینت برای اتصال به سرور از پروتکل‌هایDDP  وRDP  استفاده کند، قادر به برقراری ارتباط خواهد بود؛ همانطور که سازمان ملل برای برقراری ارتباط میان نمایندگان سراسر جهان به 6 زبان رسمی خود متکی است. هرکدام از این پروتکل‌ها روش‌های خاص خود را برای انتقال دیتا دارند و برای اتصال، به زیروکلاینت‌های مخصوص خود نیاز دارند.

پروتکل‌های مجازی‌سازی

فعالیت‌هایی که کاربر روی دسکتاپ خود انجام می‌دهد در پردازنده سرور صورت می‌گیرد و نتیجه‌ آن به زیروکلاینت فرستاده می‌شود. درواقع، زیروکلاینت فقط نمایش این پردازش را برعهده دارد و این انتقال و نمایش تصویر به شکل‌های مختلفی انجام می‌شود. پروتکل‌های مجازی‌سازی بسیاری وجود دارند که زیروکلاینت را به سرور متصل می‌کنند. هرکدام از این پروتکل‌های روش‌های منحصر به فرد خود را در تحویل دسکتاپ به کاربر ارائه می‌دهند. همچنین برای اتصال به سرور به زیروکلاینت‌های مخصوص خود نیاز دارند.

آشنایی با مفهوم ریموت دسکتاپ 

واژه قابلیت اتصال یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر از راه دور و کنترل دسکتاپ آن‌ها به عنوان Remote Desktop  شناخته می‌شود. این اتصال به گونه‌ای است که انگار کاربر در همان سیستم لاگین کرده و در حال کار است. در واقع، ارتباط بین کامپیوترها از طریق بستر شبکه انجام می‌شود و مهم نیست دو کامپیوتر چقدر از هم فاصله دارند. ممکن است کامپیوتر دوم در مکانی پایین‌تر یا بالاتر از کامپیوتر دیگر باشد. آنچه که اهمیت دارد این است که دو کامپیوتر در شبکه باشند.

درست مثل زمانی که میخواهید از یک کامپیوتر دیگر استفاده کنید، باید هنگام ریموت دسکتاپ نام کاربری و رمز عبور ورود به سیستم دوم را نیز وارد نمایید. به بیانی دیگر، ریموت دسکتاپ یعنی در اختیار گرفتن ویندوز کامپیوتر دیگر. ریموت دسکتاپ از پروتکل RDP استفاده میکند. در ادامه با این پروتکل بیشتر آشنا می‌شوید.

عملکرد پروتکل RDP چگونه است؟

شرکت مایکروسافت ابداع کننده پروتکلRDP  است. RDP یا Remote Desktop Protocol یک پروتکل در شبکه‌های کامپیوتری می‌باشد که وظیفه آن کنترل و مدیریت سیستم عامل های مختلف در سیستم است. پروتکل RDP به کاربران امکان می‌دهد تا از راه دور به یک سرور یا کامپیوتر متصل شوند. این پروتکل یک رابط گرافیکی (GUI) را برای اتصال به کامپیوتر از طریق شبکه فراهم می‌کند. این رابط گرافیکی طوری طراحی شده است که عملکرد آن هیچ تفاوتی با استفاده مستقیم از کامپیوتر نخواهد داشت.

در واقع، استفاده از پروتکل RDP امکان دسترسی مستقیم به سیستم را برای کاربر دوم فراهم می‌کند. بر همین اساس، کاربر می‌تواند تنها با استفاده از یک کامپیوتر به کامپیوترهای دیگر متصل شود و تغییراتی را در آن انجام دهد. همچنین کاربر می‌تواند از راه دور به کامپیوتر محل کار خود متصل شود و کارهای خود را انجام دهد.

عملکرد پروتکل DDP چیست؟

کمپانی وی کلود پوینت ابداع کننده پروتکل DDP است. پروتکل DDP امکان استفاده از سرور را برای چندین کاربر فراهم می‌سازد. این در حالی است که میزان استفاده ازCPU  و ram در سرور به حداقل می‌رسد و پهنای باند شبکه نسبت به سایر روش‌ها و پروتکل‌های دیگر به طور چشم گیری افزایش می‌یابد. در نتیجه سرعت تبادل اطلاعات بیشتر می‌شود و شبکه به هیچ وجه داون نخواهد شد. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد این پروتکل همین است. با استفاده از پروتکلDDP ، تمام کاربران شبکه می‌توانند با بهترین سرعت و کیفیت، به طور همزمان از سنگین‌ترین نرم افزارها استفاده کنند و یا فیلم‌ها را به صورت FullHD تماشا کنند.

این پروتکل تنها منحصر به زیرو کلاینت‌هاست و بر روی دستگاه‌های دیگر از جمله تین کلاینت اجرا نمی‌شود. علاوه بر این، هر دو پروتکل‌های RDP و DDP را می‌توان بر بستر مجازی سازی اجرا کرد. همانطور که اشاره شد این پروتکل منحصر به فرد تنها در زیرو کلاینت‌های جدید vCloudPoint پشتیبانی می‌شود. دیگر زیرو کلاینت‌ها از پروتکل‌هایی همچون RDP استفاده می‌کنند که در مقایسه با پروتکل DDP قدرت کمتری دارند.

ویژگی‌های پروتکل DDP 

1. امکان سفارشی کردن دسکتاپ مجازی متناسب با نیاز کاربر و پهنای باند شبکه

2. جدیدترین و بهینه‌ترین پروتکل مجازی سازی دسکتاپ برای سایزهای متوسط (حداکثر ۵۰۰ کاربر متمرکز بر روی یک دیتاسنتر)

3. استفاده  بهینه از منابع سخت افزاری

4. ساده‌ترین روش مجازی سازی دسکتاپ

5. قابلیت استفاده در کاربری‌های حرفه‌ای

6. قابلیت استفاده روی بستر مجازی سازی سرور (وی ام ور، سیتریکس و …) و هم روی سرور فیزیکی

7. دارای پنل مدیریت و نظارت قدرتمند وی ماتریکس

8. قابلیت مدیریت تمام دستگاه‌ها از سمت سرور ( بدون اینکه به سرور دسکتاپ متصل شده باشند)

ویژگی‌های پروتکل RDP 

یک برنامه یا سرویس RDP داده ها را منتقل می‌کند و سرویس ارتباطات مایکروسافت اطلاعات را به یک کانال RDP هدایت می‌کند. در آنجا، سیستم عامل داده‌های RDP را رمزگذاری می‌کند. درایور Redirector Device Server Terminal عملکرد RDP را مدیریت می‌کند. این درایور رابط‌های کاربر، انتقال‌ها، رمزگذاری و فشرده‌سازی را مدیریت می‌کند. این درایور مسئول انتقال پروتکل در یک شبکه TCP/IP است. 

به طور کلی، از ویژگی های اصلی پروتکل RDP می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پروتکل ریموت دسکتاپ یک پروتکل امن برای ارتباط بین شبکه های کامپیوتری است. همانطور که اشاره کردیم، این پروتکل انحصاری توسط مایکروسافت ساخته شده است که دسکتاپ را به کاربر با یک رابط کاربری گرافیکی ارائه می‌کند که می‌توانند از آن برای اتصال مستقیم با رایانه دیگری از طریق اتصال شبکه استفاده کنند. برای انجام این کار، کاربر باید نرم افزار RDP را روی رایانه خود نصب کرده باشد که از آن به رایانه دیگری که سرور RDP را اجرا می کند دسترسی داشته باشد.

1. مدیریت آسان دستگاه

2. ارائه تصویر حداکثر ۲۴ بیتی

3. مصرف بالای پهنای باند

4. ساده سازی دسترسی و مدیریت داده‌ها

5. سازگاری با انواع سیستم عامل

6. پشتیبانی از دورکاری 

7. حداکثر امنیت

8. صرفه جویی در هزینه

نگاهی به تفاوت‌های پروتکل‌های RDP و DDP

اگرچه برخی از افراد RDP و VPN را باهم مقایسه می‌کنند، اما این دو فناوری به طور قابل توجهی با یکدیگر متفاوت هستند. VPN مسیری را به منابع شبکه یک سازمان ارائه می دهد. یک کاربر راه دور با اتصال VPN می تواند کار خود را همانگونه که در محل کار خود حضور داشت، انجام دهد.

در حالی که VPN اتصال به یک شبکه راه دور را فراهم می‌کند، RDP اتصال به یک منبع اختصاصی از راه دور را ارائه می‌دهد. این منبع معمولا یک سرور فیزیکی یا مجازی است، اما برخی از این پروتکل ها امکان اتصال RDP را به برنامه‌های خاص نیز فراهم می‌کنند.

در پروتکل RDP که در این مقاله آن را با DDP مقایسه می‌کنیم، کل تصویر تغییر می کند و مختصات آن مجددا از سرور دریافت و به زیروکلاینت فرستاده می‌شود. یعنی با انجام هر عملی توسط زیروکلاینت و هر تغییر کوچک‌، مختصات کل صفحه به زیروکلاینت فرستاده می‌شود.

اما در روش DDP با هر تغییر فقط مختصات آن نقطه از تصویر که تغییر کرده است به زیروکلاینت جهت نمایش فرستاده می‌شود. در روش مجازی‌سازی با پروتکلDDP ، مختصات در حال حرکت صفحه از سرور به زیروکلاینت فرستاده می‌شود و با این روش میزان ترافیک در شبکه بسیار کمتر خواهد شد. بنابراین می‌توان تصویری روان و بدون لگ را در زیروکلاینت دریافت کرد.

 اما در روش RDP چون مختصات کل صفحه مدام در حال رفرش شدن می‌باشد، ترافیک شبکه بالا می‌رود و در نتیجه‌، تصویری با لگ و کندی برای زیروکلاینت فرستاده می‌شود. اکثر قریب به اتفاق زیروکلاینت‌های کمپانی vCloudpoint از پروتکل‌های DDP استفاده می‌کنند.

 در این روش کاربر با استفاده از زیروکلاینت‌های  vCloudpoint  می‌تواند از نرم‌افزارهای سنگین نیز استفاده کند. علاوه بر این، استفاده از منابع سخت‌افزاری سرور در این زیروکلاینت‌ها به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد. با اینکه این پروتکل مجازی‌سازی بسیار سریع‌تر از پروتکل مجازی‌سازی RDP است.

نتیجه گیری

با توجه به تفاوت‌های پروتکل DDP و RDP، کاربر می‌تواند با توجه به نیازی که دارد یکی از آن‌ها را انتخاب کند. البته که پروتکلDDP  در برخی از موارد بهتر از پروتکل RDP است؛ زیرا کاربر با ترافیک پایین شبکه می‌تواند تصویری با کیفیت و بدون لگ دریافت کند. همچنین امکان استفاده از نرم افزارهای سنگین هم با استفاده از این پروتکل امکانپذیر خواهد بود.

پروتکل SSH چیست و چه کاربردی در امنیت شبکه دارد؟

پروتکل SSH یا Secure Shell یک پروتکل ارتباطی شبکه‌ای است که دو کامپیوتر را قادر می‌سازد تا با یکدیگر ارتباط رمزگذاری شده برقرار کنند. یکی از ویژگی‌های مهم SSH این است که موجب می‌شود که یک سرور و یک کلاینت با یک دیگر ارتباط رمز گذاری شده برقرار کنند. SSH یک پروتکل مدیریت از راه دور است. که به کاربران امکان دسترسی، کنترل و اصلاح سرورهای راه دور خود را از طریق اینترنت می‌دهد. سرویس SSH به عنوان جایگزینی امن برای Telnet رمزگذاری شده ایجاد شده است و از تکنیک‌های رمزنگاری استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل کند که تمام ارتباطات به سرور از راه دور به صورت رمزگذاری شده انجام می‌شود.

پروتکل SSH چیست؟

SSH اغلب برای ورود به سیستم و انجام عملیات در رایانه‌های راه دور استفاده می‌شود، اما ممکن است برای انتقال داده نیز به کار گرفته شود. SSH که با نام‌های Secure Shell یا Secure Socket Shell نیز شناخته می‌شود، یک پروتکل شبکه است که به کاربران، به ویژه مدیران سیستم، راهی امن برای دسترسی به رایانه از طریق یک شبکه امن می‌دهد.

کاربرد پروتکل SSH

سرویس SSH مکانیزمی برای احراز هویت یک کاربر از راه دور، انتقال ورودی‌ها از کلاینت به میزبان و بازگرداندن خروجی به مشتری ارائه می‌دهد. علاوه بر ارائه رمزگذاری قوی، SSH به طور گسترده توسط مدیران شبکه برای مدیریت سیستم‌ها و برنامه‌های کاربردی از راه دور استفاده می‌شود و آن‌ها را قادر می‌سازد تا از طریق شبکه به رایانه دیگری وارد شوند، دستورات را اجرا کنند و فایل‌ها را از یک رایانه به رایانه دیگر منتقل کنند.

SSH همچنین به مجموعه ابزارهایی اشاره دارد که پروتکل SSH را پیاده سازی می‌کنند. Secure Shell احراز هویت رمز عبور قوی، احراز هویت کلید عمومی، و همچنین ارتباطات داده رمزگذاری شده، بین دو کامپیوتری که از طریق یک شبکه باز مانند: اینترنت متصل می‌شوند را فراهم می‌کند.

معرفی 3 تکنیک‌ مختلف رمزگذاری

مزیت قابل توجه ارائه شده توسط SSH نسبت به پیشینیان خود، استفاده از رمزگذاری برای اطمینان از انتقال امن اطلاعات بین میزبان و مشتری است. پروتکل SSH از سه روش متفاوت برای رمزگذاری استفاده می‌کند:

• رمز گذاری متقارن

• رمز گذاری نامتقارن

• هش کردن

 رمزگذاری متقارن

رمزگذاری متقارن شکلی از رمزگذاری است که در آن یک کلید مخفی هم برای رمزگذاری و هم برای رمزگشایی استفاده می‌شود. در واقع، هر کسی که کلید را در اختیار دارد می‌تواند پیامی را که منتقل می‌شود رمزگشایی کند. رمزگذاری متقارن اغلب کلید مشترک یا رمزگذاری مخفی مشترک نامیده می‌شود. هم کلاینت و هم سرور، کلید مخفی را با استفاده از یک روش توافق شده استخراج می کنند. در این روش، یک کلید انفرادی برای رمزگذاری پیام‌های ارسال شده از سرور و یک کلید مشابه برای رمزگشایی داده‌ها در هدف خود، استفاده می‌شود.

رمزگذاری نامتقارن

بر خلاف رمزگذاری متقارن، رمزگذاری نامتقارن از دو کلید مجزا برای رمزگذاری و رمزگشایی استفاده می‌کند. این دو کلید با نام‌های کلید عمومی و کلید خصوصی شناخته می‌شوند. هر دو این کلیدها با هم یک جفت کلید عمومی-خصوصی را تشکیل می‌دهند.

هنگامی که یک ارتباط متقارن ایمن برقرار شد، سرور از کلید عمومی کلاینت برای تولید، چالش و انتقال آن به مشتری برای احراز هویت استفاده می‌کند. اگر کلاینت بتواند پیام را با موفقیت رمزگشایی کند، به این معنی است که کلید خصوصی مورد نیاز برای اتصال را در خود نگه می‌دارد.

رمزگذاری نامتقارن تا حدی پیچیده‌تر از استراتژی امنیتی متوازن است. برای این تکنیک، از دو کلید مجزا برای به هم زدن رمزگشایی استفاده می‌شود. برای دریافت این ارتباط از کلید عمومی و کلید خصوصی استفاده می‌شود. کلید عمومی را می‎توان به هر کسی ارائه کرد، اما کلید خصوصی به ندرت به اشتراک گذاشته می‌شود. هر پیامی که با استفاده از کلید عمومی یک سازمان درهم می‌آید باید با استفاده از کلید خصوصی حذف شود. کلید خصوصی روی مشتری SSH نگهداری می‌شود، در حالی که کلید عمومی روی سرور پروتکل SSH باقی می‌ماند.

هش کردن

هشینگ یکی دیگر از روش‌های معروف رمزنگاری است که در آن از اعداد و حرف برای رمزنگاری استفاده میشود. اعداد و حروف به صورت نامفهوم در کنار هم قرار میگیرند، اما در هر کدام محتوایی نگهداری میشود، که پس از رمزگشایی قابل استفاده هستند.

تولید هش رمزنگاری از یک ورودی داده شده آسان است، اما تولید ورودی از هش غیرممکن است. این بدان معناست که اگر یک کلاینت ورودی صحیح را داشته باشد، می‌تواند هش رمزنگاری را ایجاد کند و مقدار آن را برای بررسی کند.

SSH از هش برای تایید صحت پیام‌ها استفاده می‎کند. این کار با استفاده از HMACها یا کدهای احراز هویت پیام مبتنی بر هش انجام می‌شود. این موضوع تضمین می‌کند که دستور دریافت شده به هیچ وجه دستکاری نمی‌شود. HMACها می‌‎توانند پیام‎‌ها را به طور کامل و بدون تغییر منتقل کنند. هنگام استفاده از یک کار هش، هر پیامی که باید ارسال شود باید حاوی چیزی باشد که ما آن را MAC می‎‎‌نامیم.

احراز هویت کاربر

آخرین مرحله قبل از دسترسی کاربر به سرور، احراز هویت اعتبار اوست. برای این کار، اکثر کاربران SSH از رمز عبور استفاده می‌کنند. از کاربر خواسته می‌شود نام کاربری و پس از آن رمز عبور را وارد کند. این اعتبارنامه‌ها به طور ایمن از طریق تونل رمزگذاری شده متقارن عبور می‌کنند. بنابراین هیچ شانسی برای گرفتن آن‌ها توسط شخص ثالث وجود ندارد.

پروتکل SSH چگونه کار می‌کند؟

رمزنگاری کلید عمومی برای رمزگذاری داده‌ها با استفاده از پروتکل SSH صورت میگیرد. این بدان معنی است که وقتی یک اتصال برقرار شود، داده‌ها توسط رمزنگاری متقارن رمزگذاری می‌شوند. فقط سیستم‌هایی که از طریق این اتصال متصل هستند، کلید رمزگذاری را می‌دانند. هنگامی که افراد غیر مجاز وارد شبکه می‌شوند، رمزگذاری این افراد را رد می‌کند. این امر دیدن و سرقت داده‌ها، مانند رمزهای عبور مهم را غیرممکن می‌کند.

چرا از پروتکل SSH استفاده کنیم؟

البته SSH امنیت زیادی را برای توزیع داده‌ها و ارتباط بین رایانه‌های مختلف ارائه می‎دهد که یک مزیت بزرگ است. علاوه بر این، مزیت اصلی SSH این است که احراز هویت با یک جفت کلید عمومی و مخفی امکان پذیر است. این اجازه می‌دهد تا برنامه‌های SSH به طور خودکار بدون نیاز به رمز عبور استفاده شوند.

علاوه بر این، هر سیستمی که کلید عمومی به آن اختصاص داده شده است، می‌تواند با استفاده از کلید مخفی نیز وارد سیستم شود. اگر مالک، تصمیم به تغییر رمز عبور کلید مخفی داشته باشد، هیچ خطری جفت کلید را تهدید نخواهد کرد. SSH جایگزین پروتکل‌های قدیمی‌تر مانند telnet می‌شود که از رمزگذاری استفاده نمی‌کردند. بنابراین SSH بسیار امن‌تر است.

نتیجه گیری

پروتکل SSH یک پروتکل شبکه رمزنگاری است که به دو رایانه اجازه می‌دهد تا با یک شبکه ناامن مانند؛ اینترنت ارتباط برقرار کرده و داده‌ها را به اشتراک بگذارند. برای ورود به یک سرور راه دور برای اجرای دستورات و انتقال داده ها از یک ماشین به ماشین دیگر استفاده می‌شود. (SSH) یک پروتکل شبکه رمزنگاری برای عملیات ایمن خدمات شبکه، در یک شبکه ناامن است. برنامه‌های کاربردی SSH بر اساس معماری سرویس گیرنده-سرور است که یک نمونه سرویس گیرنده SSH را به یک سرور SSH متصل می‌کند. ویژگی‌های امنیتی آن به طور گسترده توسط مدیران شبکه برای مدیریت سیستم‌ها و برنامه‌های کاربردی از راه دور استفاده می‌شود.

مدیریت آسان برنامه‌ها را با نرم افزار App Volumes تجربه کنید

نرم افزار App Volumes یکی از محبوب ترین محصولات کمپانی VMware است که برای استفاده از نرم افزارها و برنامه‌ها در ماشین‌های مجازی استفاده می‌شود. کاربرد اصلی این نرم افزار مدیریت اپلیکیشن‌ها در ماشین های مجازی است و طبیعتا بیشترین استفاده را در VDI دارد.

انتقال برنامه‌ها و نرم افزارها به دسکتاپ مجازی یکی از چالش های بزرگی است که مدیران IT در بحث VDI با آن مواجه هستند. ارائه برنامه‌ها به دسکتاپ‌های دائمی و موقت به استراتژی‌های متنوعی نیاز دارد. به ویژه که نصب برنامه‌ها روی دسکتاپ موقت می‌تواند چالش برانگیز باشد. بخشی از چالش محیط دسکتاپ مجازی، مدیریت برنامه‌هاست، به خصوص وقتی که این محیط‌ گسترش میابد و بخش بزرگی از دیتاسنترهای داخلی و به فضای ابری منتقل می‌شوند. اینجاست که نرم افزار App Volumes وارد می‌شود و مدیریت برنامه‌ها را در محیط دسکتاپ مجازی آسان می‌کند.

کمپانی‌های بزرگی در سراسر جهان محصولاتی را برای رفع چالش‌های VDI به بازار ارائه کرده‌اند و یکی از این شرکت‌ها (Cloud Volumes) در آگوست 2014 توسط VMware خریداری شد. دستاور این شرکت بهApp Volumes تغییر نام یافت و به عنوان بخشی از مجموعه Horizon در دسامبر عرضه شد. در این مقاله به معرفی نرم افزار App Volumes می‌پردازیم و اثرات مطلوب آن را در فرایند مدیریت برنامه بررسی می‌کنیم.

آشنایی با نرم افزار App Volumes و اجزای آن

App Volume مجموعه ای از برنامه‌ها و راه حل‌های مدیریتی برای محیط‌های مجازی VMware Horizon،Citrix Virtual Apps and Desktops و RDSH است. همانطور که اشاره کردیم، این نرم افزار یکی از محصولات برنامه VMware است که برای مدیریت برنامه‌ها در ماشین‌های مجازی (VM) طراحی و تولید می‌شود. لایه‌های نرم افزار App Volumes با عنوان App Stacks شناخته می‌شوند. App Stacks ماشین‌های مجازی با سیستم عامل‌های مختلف هستند و از آن‌ها برای راه اندازی برنامه‌ها در دسکتاپ مجازی استفاده می‌شود.

App Stacks از Windows 7 و Windows Server 2008 R2 پشتیبانی می‌کند. بنابراین می‌توان از آن‌ها برای راه اندازی برنامه‌ها در دسکتاپ مجازی و محیط های محاسباتی مبتنی بر سرور مانند XenApp، Microsoft RDSH و Horizon Application Remoting استفاده کرد. اگرچه نسخه های جدیدتر ویندوز در این میان ذکر نشده است، اما هنگام استفاده از App Stacks در ویندوز 8.1 مشکلی گزارش نشده است.

App Stacks هنگام ورود کاربر به کامپیوتر متصل می‌شود و فقط نسخه‌های دسکتاپ ویندوز از آن پشتیبانی می‌کند. اگر می‌خواهید با ویندوز سرور از نرم افزار App Volumes استفاده کنید، App Stacks باید در رایانه‌ها نصب شود. گفتنی است که از برنامه اپ والیوم در پلتفرم‌های مجازی سازی سایر شرکت‌ها از جمله Citrix و ویندوز سرورهای مایکروسافتی هم استفاده می‌شود. این برنامه سرعت تحویل برنامه‌ها را افزایش می‌دهد و باعث یکپارچه سازی برنامه‌ها و ساده سازی مدیریت آن‌ها می‌شود. همچنین هزینه‌های فناوری اطلاعات را تا 70 درصد کاهش خواهد داد.

نرم افزار App Volumes چه کاری انجام می‌دهد؟

تحویل سریع خدمات

اپ والیوم با استفاده از شبیه سازها مشکلات سیستم عامل و برنامه‌ها را حل می‌کند. با انجام این کار، تمام اجزای بر حسب تقاضا بازسازی می‌شوند تا دسکتاپ و برنامه‌ها در توپولوژی زیرساخت ارائه و به دستگاه‌های مختلف تحویل داده شوند.

کاربرد و مدیریت آسان

این نرم افزار مدیریت بهینه را در محیط دسکتاپ مجازی و RDSH منتشر شده توسط VMware Horizon و Citrix Virtual Apps and Desktops ارائه می‌دهد. همچنین از قابلیت‌های مقیاس سازمانی مانند: به‌روزرسانی‌ها و وظایف ساده، بکاپ سریع و آسان و مدیریت برنامه‌ها پشتیبانی می‌کند.

کاهش چشمگیر هزینه‌های IT

اپ والیوم بدون اینکه هیچ گونه مداخله‌ای میان تجربه کاربر و هزینه‌ها ایجاد کند، از محیط دسکتاپ پشتیبانی می‌کند. علاوه بر این، به‌روزرسانی‌های بسیاری را ارائه می‌دهد و تامین یک به چند هزینه‌های ذخیره‌سازی و عملیاتی را کاهش می‌دهد.

ایجاد قابلیت اطمینان با یک معماری مدرن

برنامه‌ها سریع‌تر تهیه می‌شوند و در صورت نیاز برای تجربه کاربری بهتر قابلیت شخصی‌ سازی دارند.

اصول طراحی نرم افزار App Volume

نرم افزار App Volumes برای Horizon Cloud در Microsoft Azure با در نظر گرفتن مسیر حرکت مشتری طراحی شده است. این طراحی براساس 3 اصل زیر شکل گرفت:

در ابتدا مشتریان Horizon Cloud در Azure به راحتی از این نرم افزار استفاده کردند. مشتریان دیگر نیازی به راه اندازی و مدیریت سرورها، پایگاه های داده یا ذخیره سازی ندارند. همه این‌ها به صورت خودکار توسط VMware تهیه و مدیریت می‌شود.

دوم، این برنامه تضمین می‌کند که کاربران به راحتی عملکرد خود را در Horizon Cloud در Azure گسترش دهند. همچنین قابلیت‌ها و ابزارهایی را ایجاد کرده‌ است تا برنامه به فضای ابری منتقل شود.

در نهایت، سازگاری نسخه‌های داخلی و Azure همچنان حفظ شده است. در حال حاضر نرم افزار App Volumes یک راه حل ابری ترکیبی است. مهم نیست سازمان شما در کجای مسیر تحول دیجیتال خود قرار دارد، برای مدیریت بهتر برنامه‌های خود به این برنامه نیاز خواهید داشت.

مزایای کلیدی استفاده از نرم افزار App Volumes چیست؟

App Volume چندین مزیت عالی ارائه می‌دهد. معماری و محیط کاربری این نرم افزار به فناوری اطلاعات در کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره وری کمک می‌کند. چگونگی آن را در ادامه توضیح می‌دهیم.

کاربری قدرتمند و مدیریت کاربران

این برنامه به روز رسانی و مدیریت برنامه‌ها و کاربران را در محیط دسکتاپ مجازی (VDI) آسان کرده است. سیاست‌های کاربری و مدیریت پروفایل دسترسی ایمن به دسکتاپ و برنامه‌ها را فراهم می‌کند. با این نرم افزار میتوانید چرخه برنامه‌ها را مدیریت کنید؛ از نصب و به روز رسانی تا جایگزینی.

ساخت و بهبود JMP

JMP نسل بعدی پلتفرم تحویل دسکتاپ و برنامه است که در VMware Horizon Enterprise قرار گرفته است. JMP از فناوری‌های Instant Clone، App Volumes و مدیریت محیط کاربری برای حل مشکلات سیستم عامل و برنامه‌ها و شخصی‌سازی کاربر استفاده می‌کند. با انجام این کار، تمام اجزا و قطعات بر حسب تقاضا بازسازی می‌شوند تا دسکتاپ‌ها و برنامه‌ها را در زیرساخت ارائه کنند.

کاهش هزینه‌های فناوری اطلاعات

نرم افزار App Volumes یک تجربه کاربری پایدار را در محیط‌های دسکتاپ ارائه می‌دهد و با انتقال کارآمد برنامه‌ها از یک دیسک مجازی به دسکتاپ یا سرور، هزینه‌های مدیریت را کاهش می‌دهد. با استفاده از این نرم افزار ظرفیت ذخیره‌سازی مورد نیاز خود را می‌توانید تا 70 درصد کاهش دهید، بدون اینکه بر منابع شبکه و محاسبات تاثیر بگذارد. اپ والیوم این امکان را فراهم می‌کند تا برنامه‌ها بدون تغییر زیرساخت‌های موجود ارائه شوند؛ در نتیجه هزینه‌های محاسباتی، شبکه و ذخیره‌سازی کاهش خواهد یافت.

آماده برای خدمات ابری

خدمات تحویل برنامه و مدیریت کاربر بر روی یک پلتفرم مبتنی بر ابر قرار گرفته اند. این خدمات یکپارچه شامل خدمات تحویل برنامه، مدیریت کاربر و نظارت برای محیط های ابری است.

چگونه App Volumes تجربه مدیریت برنامه شما را بهبود می بخشد؟

تمرکز VMware بر فناوری تحویل برنامه این امکان را می‌دهد که همچنان سیستم‌عامل از برنامه‌ها جدا باشد. این امر منجر به پیاده‌سازی آسان‌تر می‌شود و اجازه می‌دهد برنامه‌ها در صورت نیاز به دسکتاپ یا سرورها اضافه شوند (انعطاف پذیری بیشتر در راه اندازی برنامه). علاوه بر این، نرم افزار App Volumes به سمت یک رویکرد مدیریت برنامه جامع‌تر حرکت کرده و برنامه‌ها را در دیسک‌های مجازی نظارت می‌کند. این امر ضمن تسریع در تحویل و اجرای برنامه، عادت قدیمی انباشتن برنامه‌ها را از بین می‌برد.

VMware Horizon Cloud در Microsoft Azure به کاهش هر چه بیشتر هزینه‌های محاسباتی کمک می‌کند و با استفاده از آن نظارت سازمانی و گسترده محیط کاربر ایجاد می‌شود. علاوه بر این، VMware باApp Volumes 4 که در سرویس Horizon Cloud ادغام شده است، هزینه‌های عملیاتی مدیریت و ارائه برنامه‌های نسخه‌های قدیمی و جدید ویندوز را کاهش می‌دهد. با نرم افزار App Volumes می‌توان تمام برنامه‌ها را برای ایجاد حداکثر سازگاری مدیریت کرد. همه این خدمات در کنار قابلیت اشتراک‌گذاری Azure، هزینه‌های ذخیره‌سازی را کاهش می‌دهد.

جدیدترین نسخه نرم افزار App Volume

آخرین نسخه نرم افزار App Volumes در ژانویه 2020 برای کارهای مبتنی بر vSphere منتشر شد. این نسخه جدید قابلیت جدیدی به نام مدیریت ساده برنامه ها (SAM) را معرفی کرد که تمام فرآیند مدیریت چرخه برنامه‌ها را از صفحه کنترل Horizon بهینه می‌کند. امروزه، App Volumes 4 و قابلیت‌های آن مانند: مدیریت برنامه‌های ساده برای Horizon Cloud در Microsoft Azure در دسترس هستند!

با این نسخه، افرادی که از Horizon Cloud استفاده می‌کنند، می‌توانند اندازه و کمیت برنامه‌ها را در Azure کاهش دهند. به همین ترتیب هزینه‌های ذخیره‌سازی کاهش میابد و زمان کمتری صرف مدیریت و به‌روزرسانی خواهد شد. البته که با SAM زمان مدیریت برنامه‌ها به شدت کاهش خواهد یافت.

نتیجه گیری

App Volume همیشه یک افزونه عالی برای زیرساخت دسکتاپ مجازی بوده است. اما با انتشار نسخه جدید و نسخه‌های بعدی ارزش افزوده این برنامه افزایش یافته است. خبر خوب این است که آخرین ورژن نرم افزار App Volumes هنوز با ورژن دوم این برنامه و AppStacks کار می‌کند. بنابراین، اگر هنوز از نسخه‌های قبلی استفاده می‌کنید و می‌خواهید از این ویژگی‌های جدید بهره مند شوید، بررسی کنید که آیا واجد شرایط ارتقا به نسخه جدید اپ والیوم هست یا خیر!

انواع زبان‌های برنامه نویسی و کاربرد آن‌ها به زبان ساده

انواع زبان های برنامه نویسی امکانات و محدودیت‌های خاص خود را دارند و آن‌ها را می‌توان به چند گروه دسته بندی کرد. هر ساله تعدادی از زبان‌های برنامه نویسی روی کار می‌آیند، اما تعداد کمی از آن‌ها محبوبیت پیدا می‌کنند. برنامه نویسان حرفه‌ای زبان‌های دیگر  را هم در حوزه کاری خود استفاده می‌کنند. زبان‌های برنامه نویسی برای کنترل عملکرد کامپیوتر یا ماشین استفاده می‌شوند. در حال حاظر برنامه نویسان با توجه به نوع کاری که می‌خواهند انجام ‌دهند انتخاب‌های زیادی برای کار با زبان‌های برنامه نویسی دارند. البته که هر کدام از این زبان‌ها تفاوت‌های زیادی باهم دارند. بنابراین، این مقاله اطلاعات مختصری در مورد انواع زبان‌های برنامه نویسی و تفاوت میان آن‌ها ارائه می‌دهد.

تعریف زبان برنامه نویسی

زبان برنامه نویسی نمادی است که برای اتصال دستورالعمل‌ها به ماشین یا کامپیوتر طراحی شده است. این زبان‌ها عمدتا برای کنترل عملکرد ماشین یا بیان الگوریتم‌ها استفاده می‌شوند. بسیاری از زبان‌ها در زمینه کامپیوتر باید به صورت دستوری بیان شوند، در حالی که سایر زبان‌های برنامه نویسی از فرم اعلانی استفاده می‌کنند. اعلان به طور رایج در برنامه نویسی کامپیوتر برای تابع‌ها، متغیرها و کلاس‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این موارد، اعلان برای سایر موجودیت‌ها در برنامه نویسی، مثل فهرست‌ها(Enumeration)  و تعریف نوع داده نیز کاربرد دارد.

چه کسانی از زبان‌های برنامه نویسی استفاده می‌کنند؟

برنامه نویسان کامپیوتر از انواع زبان های برنامه نویسی برای کدنویسی وب سایت، ویرایش ظاهر صفحات و سازماندهی داده‌ها استفاده می‌کنند. برخی از مشاغلی که از زبان‌ های برنامه نویسی استفاده می‌کنند شامل موارد زیر هستند:

توسعه دهنده وب: این افراد وظیفه طراحی ساختار و پایگاه داده وبسایت را بر عهده دارند.

طراح وب: ویژگی‌های بصری و تعاملی وبسایت‌ها توسط یک تیم حرفه‌ای طراح وب برنامه ریزی می‌شود.

توسعه دهنده بازی‌های ویدئویی: این افراد در توسعه و طراحی نرم افزار بازی‌های ویدئویی تخصص دارند.

مهندس سیستم‌های کامپیوتری: ساخت نرم افزار برای رایانه‌های شخصی توسط مهندس کامپیوتر انجام می‌شود.

مهندس تضمین کیفیت نرم افزار: این افاد متخصصان بر تضمین کیفیت بر فرآیند توسعه عملکرد و طراحی نرم افزار نظارت می‌کنند.

توسعه دهنده برنامه: این برنامه نویس برنامه‌هایی را برای رایانه یا دستگاه‌های تلفن همراه طراحی می‌کند.

پرکاربردترین زبان‌ های برنامه نویسی

• سی (C)

• سی پلاس پلاس (C++)

• جاوا (JAVA)

• سی شارپ (C#)

• پایتون (Python)

• ویژوال بیسیک (Visual Basic)

• پرل (Perl)

• روبی (Ruby)

• CSS

• HTML

• PHP

• جاوا اسکریپ (Java Scrip)

زبان برنامه نویسی سی (C)

زبان C یک زبان برنامه نویسی پایه و بسیار محبوب است. در کد نویسی برای برنامه یا اپلیکشین‌های بازی از این زبان استفاده می‌شود. این زبان برنامه‌ها را با سرعت بالایی اجرا می‌کند و بنابراین بیشتر برنامه نویسان از زبان سی استفاده می‌کنند.

زبان اسمبلی

این زبان اسمبلی یکی از انواع زبان های برنامه نویسی سطح پایین است زیرا دستور العمل‌های نوشته شده بسیار نزدیک به زبان ماشین است. زبان اسمبلی به عنوان نسل دوم زبان برنامه نویسی شناخته می‌شود. این زبان امکاناتی را برای کنترل سخت افزار فراهم می‌کند. کدهای نمادین مانند: SUB و MUL اختصارات معنی داری هستند که برای عملیات ضرب و غیره استفاده می‌شوند. بنابراین این زبان را زبان نمادین سطح پایین نیز می‌نامند.

زبان برنامه نویسی HTML

HTML مخفف "Hyper Text Markup Language" است و برای کد نویسی صفحات وب استفاده می‌شود. این زبان عناصر یک صفحه مانند سرفصل‌ها و پاراگراف‌ها را علامت گذاری می‌کند و به رایانه می‌گوید که چگونه باید صفحات وب را نمایش دهد.

زبان‌های آموزش محور برنامه نویسی

BASIC

در اواسط دهه 1960 زبان بیسیک در کالج دارتموث توسط جان کمنی و توماس کورتز طراحی شد. یادگیری این زبان توسط افراد تازه کار، به ویژه رشته‌های علوم غیر کامپیوتری آسان بوده است. زبان BASIC خط به خط ترجمه می‌شود و همانطور که ترجمه می‌شود برنامه را اجرا می‌کند و همچنین یافتن خطاهای برنامه نویسی را در این برنامه بسیار راحت است.

سادگی زبان برنامه نویسی BASIC آن را به یک زبان محبوب برای کامپیوترهای شخصی تبدیل کرده است. ورژن‌های اخیر آن بسیاری از داده‌ها و ساختارهای کنترلی زبان‌های امروزی را در خود جای داده است که آن را قدرتمندتر می‌کند. همچنین یادگیری آن برای مبتدیان راحت‌تر می‌شود.

پاسکال

در حدود سال 1970 نیکلاوس ویرث سوییسی پاسکال را برای آموزش برنامه نویسی طراحی کرد. نام آن برگرفته از ریاضیدان مشهور فرانسوی بلز پاسکال است. زبان برنامه نویسی پاسکال یک زبان برنامه نویسی سطح بالا است که از رشته‌های مختلف پشتیبانی می‌کند. این زبان برنامه نویسی چند منظوره یا عمومی از سبک‌های برنامه نویسی مختلف مانند: تابعی و امری پشتیبانی می‌کند. علاوه بر این، زبان برنامه نویسی پاسکال از تمامی مفاهیم برنامه نویسی شی گرا مانند کلاس، وراثت، انتزاع و غیره پیروی می‌کند.

زبان برنامه نویسی پاسکال در اصل برای آموزش زبان برنامه نویسی به برنامه نویسان مبتدی طراحی شده بود. این زبان برای ساخت برنامه‌های قابل اعتماد و کارآمدتوسعه داده شد. زبان پاسکال می‌تواند بر روی پلتفرم‌های مختلف مانند: ویندوز، مک او اس، لینوکس، یونیکس و غیره اجرا شود.

پایتون

زبان منبع باز Python توسط برنامه نویس هلندی Guido van Rossum در سال 1991 معرفی شد. پایتون به عنوان یک زبان برنامه نویسی آسان ساخته می‌شود. همچنین پایتون به گونه‌ای طراحی شده است تا کارهای پیچیده را تنها با چند عبارت اجرا کند. در دهه 2010، پایتون به همراه جاوا و جاوا اسکریپت به یکی از محبوب‌ترین انواع زبان های برنامه نویسی تبدیل شد.

ساختارهای داده‌ سطح بالای پایتون همراه با اتصال پویا آن را برای توسعه سریع برنامه‌ها و همچنین استفاده به عنوان زبان برنامه‌نویسی بسیار جذاب می‌کند. یادگیری آسان پایتون بر خوانایی تاکید دارد و بنابراین هزینه نگهداری برنامه را کاهش می‌دهد. باینری پایتون بدون هزینه برای همه پلتفرم‌های اصلی در دسترس است و آزادانه توزیع می‌شود.

ویژوال بیسیک

ویژوال بیسیک توسط مایکروسافت برای گسترش قابلیت‌های بیسیک با برنامه‌نویسی «رویداد محور» توسعه داده شد. همچنین ویژوال بیسیک در سایر نرم افزارهای مایکروسافت برای برنامه ریزی کارهای کوچک نیز استفاده می‌شود. ویژوال بیسیک در سال 2002 با یک زبان متفاوت و مبتنی بر سی شارپ و شبیه به C++جایگزین شد.

جاوا

در اوایل دهه 1990 جاوا توسط کمپانی Sun Microsystems به عنوان یکی از انواع زبان های برنامه نویسی برای شبکه جهانی وب (WWW) طراحی شد. اگرچه از نظر ظاهری شبیه C++ بود، اما شی گرا است. برنامه‌های جاوا توسط یک ماشین مجازی جاوا مخصوص هر پلتفرم ترجمه می‌شود تا برنامه نویسی آن اجرا شود. جاوا علاوه بر افزودن قابلیت‌های تعاملی به اینترنت از طریق "برنامه‌های کاربردی" وب، به طور گسترده برای برنامه نویسی دستگاه‌های کوچک و قابل حمل مانند تلفن‌های همراه استفاده می‌شود.

سی شارپ

سی شارپ (تلفظ C شارپ مانند نت موسیقی) توسط Anders Hejlsberg در سال 2000 توسعه یافت. این نوع از زبان برنامه نویسی شبیه به C و ++C است و اغلب برای توسعه بازی‌ها و برنامه‌ها در سیستم عامل مایکروسافت ویندوز استفاده می‌شود.

C++

زبان C++ در اواسط دهه 1980 توسط Bjarne Stroustrup توسعه یافت. این زبان شکل گسترش یافته زبان C است که یکی از مهم‌ترین انواع زبان های برنامه نویسی برای آموزش است. بخش‌های بزرگی از سیستم عامل‌ها به زبان C++ نوشته شده‌اند. ++C، همراه با جاوا، برای توسعه بسته‌های نرم‌افزاری تجاری محبوب شده‌اند. C++ یکی از سریع‌ترین زبان‌ها محسوب می‌شود و امکان کنترل کامل بر مدیریت حافظه را فراهم می‌کند. همین ویژگی و بسیاری از قابلیت‌های دیگر این زبان را به یکی از دشوارترین زبان‌ها برای یادگیری و کار در مقیاس بزرگ تبدیل می‌کند.

زبان پرل Perl

زبان پرل یک زبان مدیریت فایل برای یونیکس است که به دلیل برنامه نویسی رابط دروازه رایج (CGI) آن محبوبیت بسیاری دارد. این زبان برای برنامه‌هایی است که قابلیت‌های اضافی صفحات وب را انجام می‌دهند. زبان پرل برای توابع سرور و سایر پایگاه‌های داده استفاده می‌شود. سرویس‌های میزبانی وب زبان Perl را انتخاب می‌کنند. زیرا میزبان‌های وب می‌توانند فایل‌های اسکریپت آن را بررسی کنند.

نتیجه گیری

انواع زبان های برنامه نویسی کامپیوتر به ما این امکان را می‌دهند تا با کامپیوتر و با زبانی که کامپیوتر آن را می‌فهمد بتوانیم دستور العمل‌ها را اجرا کنیم. زبان‌های برنامه نویسی مختفلی وجود دارند تا برنامه نویسان بتوانند برای برقراری ارتباط با رایانه از آن‌ها استفاده کنند. هرکدام از زبان برنامه نویسی، از زبان C گرفته تا پایتون ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند البته که در بیشتر مواقع مشترکاتی میان آن‌ها وجود دارد.

 

پردازش زبان طبیعی (NLP)؛ جذاب ترین مبحث در هوش مصنوعی

پردازش زبان طبیعی (NLP) زیر شاخه‌ای از زبان‌شناسی، علوم رایانه و هوش مصنوعی است که به تعامل بین رایانه‌ها و زبان انسان برای پردازش و تجزیه و تحلیل داده‌ها اشاره دارد. برای درک زبان انسانی، نه تنها کلمات، بلکه مفاهیم و نحوه پیوند آن‌ها با یکدیگر نیز بسیار اهمیت دارد. علیرغم این که زبان یکی از ساده‌ترین مهارت‌ها برای یادگیری ذهن انسان است. اما ابهام زبان همان چیزی است که پردازش زبان طبیعی را برای کامپیوترها بسیار دشوار می‌کند. این فناوری اطلاعات را به طور دقیق استخراج می‌کند سپس دسته بندی و سازماندهی آن‌ها را به طور کامل انجام می‌دهد. چالش‌های پردازش زبان طبیعی بیشتر شامل تشخیص گفتار، درک و تولید زبان طبیعی است. NLP در تلاش است تا بتواند متن یا داده‌های صوتی را درک کند و به آن‌ها پاسخ دهد.

پردازش زبان طبیعی یعنی چه؟

NLP یکی از زیر شاخه‌های هوش مصنوعی می‌باشد. این فناوری توانایی درک متن و کلمات را به همان روشی که در انسان وجود دارد، به رایانه‌ها یاد می‌دهد. در حقیقت، رشته تحصیلی که بر تعاملات بین زبان انسان و رایانه متمرکز است، پردازش زبان طبیعی یا به اختصار NLP نامیده می‌شود. این رشته در دسته علوم کامپیوتر، هوش مصنوعی، و زبان شناسی محاسباتی قرار دارد.

NLP زبان‌شناسی محاسباتی، مدل‌سازی مبتنی بر قواعد زبان انسانی را با مدل‌های آماری، یادگیری ماشینی و یادگیری عمیق ترکیب می‌کند. این فناوری‌ها در کنار هم، رایانه‌ها را قادر می‌سازند تا زبان انسان را به صورت متن یا داده‌های صوتی پردازش کنند و معنای کامل آن را کاملا با هدف و احساسات گوینده یا نویسنده «درک» کنند.

پردازش زبان طبیعی NLP این قابلیت را دارد که یک متن را از یک زبان به زبان دیگر ترجمه کند و همچنین می‌تواند دستورات گفتاری را کدگشایی کند و پردازش متن‌های زیاد را با سرعت بالا انجام دهد. کاربران با استفاده از پردازش زبان طبیعی NLP به سیستم‌های GPS، دستیارهای دیجیتال، نرم‌افزار تبدیل گفتار به متن، چت ربات‌های خدمات مشتری و سایر امکانات دسترسی خواهند داشت. بنابراین، NLP نقش رو به رشدی در سازمان ایفا می‌کند که به ساده‌سازی عملیات تجاری، افزایش بهره‌وری کارکنان و ساده‌سازی فرآیندهای کسب‌وکار کمک می‌کند.

NLP چه وظایفی دارد؟

زبان انسان مملو از ابهامات می‌باشد و نوشتن نرم افزاری که دقیقا معنای متن یا داده‌های صوتی را تشخیص دهد بسیار دشوار است. ارایه‌ها، استعاره‌ها، کنایه‌ها، آواها، اصطلاحات، قواعد کاربردی در ساختار جملات فقط کمی از پیچیدگی‌های زبان انسان‌ را نشان می‌دهد. به همین دلیل یادگیری آن برای ماشین‌ها تا سال‌ها طول می‌کشد! اما برنامه نویسان در تلاشند تا برنامه‌های کاربردی مبتنی بر زبان طبیعی را ارائه می‌دهند.

تشخیص گفتار به متن: ابزار تشخیص گفتار به متن داده‌های صوتی را به داده‌های متنی تبدیل می‌کند. سیستم تشخیص گفتار برای هر برنامه‌ای که دستورات صوتی را دنبال می‌کند یا به سوالات گفتاری پاسخ می‌دهد، لازم است.

تجزیه و تحلیل احساسات: تجزیه و تحلیل احساسات سعی می‌کند نگرش‌های ذهنی، احساسات، کلیدی، سردرگمی و سوء ظن را در متن تشخیص دهد.

موارد استفاده از پردازش زبان طبیعی NLP

پردازش زبان طبیعی، نیروی محرکه هوش ماشینی است که در دنیای واقعی مدرن کاربرد بسیاری دارد. در این قسمت به چند نمونه اشاره می‌کنیم:

تشخیص اسپم

ممکن است تشخیص اسپم به عنوان یک راهکار NLP به نظر نرسد، اما فناوری تشخیص اسپم متن را برای اسکن ایمیل‌ها بررسی می‌کند. به همین ترتیب، زبانی که اغلب نشان دهنده اسپم یا فیشینگ است پیدا خواهد شد. این عناصر تهدید کننده شامل استفاده بیش از حد از اصطلاحات مالی، جملات تهدیدآمیز، نام برندها با املای اشتباه و غیره هستند.

ترجمه ماشینی

Google Translate نمونه‌ای از فناوری NLP می‌باشد که در همه‌ی مکان‌ها در دسترس است. این ترجمه ماشینی واقعا مفید و کاربردی است و در واقع چیزی بیش از جایگزینی ساده کلمات یک زبان با زبان دیگر می‌باشد. ترجمه موثر ترجمه‌ای است که معنی و لحن زبان ورودی را به دقت دریافت کند و آن را به متنی با همان معنا و تاثیر در زبان خروجی ترجمه کند. ابزارهای ترجمه ماشینی از نظر دقت پیشرفت خوبی داشته اند. یک راه عالی برای آزمایش ابزارهای ترجمه ماشینی، ترجمه متن به یک زبان و سپس بازگشت همان متن به زبان اصلی است.

عوامل مجازی و ربات‌های گفت و گو

برنامه‌های مجازی مانند: سیری اپل و الکسای آمازون از سیستم ترجمه برای تشخیص الگوهای دستورات صوتی و تولید زبان طبیعی استفاده می‌کنند. سیری  siriیک دستیار هوشمند است که از هوش مصنوعی استفاده می‌کند. این نرم افزار کاربردی در iOS وجود دارد.

بهترین این برنامه‌ها سرنخ‌های متنی در مورد درخواست‌های انسانی را تشخیص دهند و از آن‌ها برای ارائه پاسخ‌ها یا گزینه‌های بهتر در طول زمان استفاده کنند. پیشرفت بعدی برای این برنامه‌ها پاسخگویی به سؤالات است، توانایی پاسخگویی به سؤالات ما با جواب‌های مرتبط و مفید است.

تجزیه و تحلیل احساسات در رسانه‌های اجتماعی

NLP به یک ابزار تجاری و ضروری برای کشف بینش داده‌های پنهان، از کانال‌های رسانه‌های اجتماعی تبدیل شده است. تجزیه و تحلیل احساسات می‌تواند زبان مورد استفاده در پست‌های رسانه‌های اجتماعی، پاسخ‌ها، بررسی‌ها است و موارد دیگر را برای استخراج نگرش‌ها و احساسات در پاسخ به محصولات، تبلیغات و رویدادها تجزیه و تحلیل کند.

خلاصه‌سازی متن

خلاصه‌سازی متن از تکنیک‌های NLP برای هضم حجم عظیمی از متن دیجیتالی و ایجاد خلاصه‌ها و همچنین خلاصه‌هایی برای نمایه‌ها، پایگاه‌های اطلاعاتی پژوهشی یا خوانندگان پرمشغله‌ای که وقت خواندن متن کامل را ندارند، استفاده می‌کند.

ابزارها و رویکردهای پردازش زبان طبیعی NLP

Python and the Natural Language Toolkit (NLTK)

زبان برنامه نویسی پایتون طیف وسیعی از ابزارها و کتابخانه‌ها را برای انجام وضایف خاصNLP  فراهم می‌کند. بسیاری از این موارد در Natural Language Toolkit یا NLTK، مجموعه‌ای open source از کتابخانه‌ها، برنامه‌ها و منابع آموزشی برای ساخت برنامه‌های NLP یافت می‌شوند.

NLTK شامل کتابخانه‌هایی برای بسیاری از وظایف NLP ذکر شده در قسمت بالا، به علاوه کتابخانه‌هایی برای وظایف فرعی، مانند تجزیه جملات، تقسیم‌بندی کلمات، ریشه‌گذاری و واژه‌سازی و نشانه‌سازی (برای شکستن عبارات، جملات، پاراگراف‌ها) است. همچنین شامل کتابخانه‌هایی برای پیاده‌سازی، قابلیت‌هایی مانند: استدلال معنایی، توانایی رسیدن به نتایج منطقی بر اساس حقایق استخراج‌شده از متن است.

 NLP آماری، یادگیری ماشینی و یادگیری عمیق

NLP آماری را وارد می‌کند که بتواند الگوریتم‌های کامپیوتری را با مدل‌های یادگیری ماشینی و یادگیری عمیق ترکیب کند. تا به طور خودکار عناصر متن و داده‌های صوتی را استخراج، طبقه بندی و برچسب گذاری کند. و سپس احتمال آماری را به هر معنای احتمالی آن عناصر  اختصاص دهد.

امروزه مدل‌های یادگیری عمیق و تکنیک‌های یادگیری مبتنی بر شبکه‌های عصبی کانولوشن (CNN) و شبکه‌های عصبی مکرر (RNN) سیستم‌های NLP را قادر می‌سازند که در حین کار، «یاد بگیرند» و معنای دقیق‌تری را از حجم عظیمی از متن خام، بدون ساختار، بدون برچسب و مجموعه داده‌های صوتی استخراج کنند.

نحوه کارکرد پردازش زبان‌های طبیعی NLP چگونه است؟

NLP کامپیوترها را قادر می‌سازد تا زبان طبیعی را مانند انسان درک کنند. چه زبان گفتاری باشد چه زبان نوشتاری، پردازش زبان طبیعی از هوش مصنوعی برای دریافت ورودی‌های دنیای واقعی، پردازش آن و درک آن به گونه‌ای استفاده می‌کند که کامپیوتر بتواند آن را بفهمد.

همانطور که انسان‌ها حسگرهای مختلفی دارند مانند گوش برای شنیدن و چشم برای دیدن کامپیوترها هم برنامه‌های برای خواندن و میکروفون‌های برای جمع آوری صدا دارند. همانطور که انسان‌ها برای پردازش این ورودی مغز دارند، کامپیوترها نیز برنامه‌ای برای پردازش ورودی‌های مربوطه خود دارند. در مرحله‌ای از پردازش، ورودی به کدی تبدیل می‌شود که کامپیوتر می‌تواند آن را درک کند.

مزایای پردازش زبان طبیعی

مزیت اصلی NLP این است که نحوه ارتباط انسان و کامپیوتر با یکدیگر را بهبود می‌بخشد. مستقیم‌ترین راه برای دستکاری کامپیوتر از طریق کد زبان کامپیوتر است. با قادر ساختن رایانه‌ها به درک زبان انسان، تعامل با رایانه برای انسان بسیار شهودی‌تر می‌شود.

مزایای دیگر عبارتند از:

بهبود دقت و کارایی اسناد

توانایی ایجاد خودکار خلاصه‌ای قابل خواندن از یک متن اصلی بزرگ‌تر و پیچیده‌تر.

برای دستیاران شخصی مانند الکسا مفید است، زیرا آن را قادر به درک کلمات گفتاری می‌کند.

سازمان را قادر می‌سازد تا از چت بات‌ها برای پشتیبانی مشتری استفاده کند.

آسان‌تر برای انجام تجزیه و تحلیل احساسات، بینش‌های پیشرفته‌ای را از تجزیه و تحلیل‌ها ارائه می‌دهد که قبلا به دلیل حجم داده‌ها غیرقابل دسترسی بودند.

نتیجه گیری

پردازش زبان طبیعی (NLP) توانایی یک برنامه کامپیوتری برای درک زبان انسان به همان صورتی که گفته و نوشته می‌شود، به عنوان زبان طبیعی شناخته شده است. پردازش زبان طبیعی یکی از اجزای هوش مصنوعی (AI) می‌باشد. NLP بیش از 50 سال است که وجود دارد و ریشه در زمینه‌ی زبان شناسی دارد. NLP برای تجزیه و تحلیل متن استفاده می‌شود و به ماشین‌ها اجازه می‌دهد تا نحوه صحبت انسان‌ها را درک کنند. این تعامل انسان و رایانه، برنامه‌های کاربردی دنیای واقعی مانند خلاصه‌سازی خودکار متن، تجزیه و تحلیل احساسات، استخراج موضوع، ریشه‌یابی و غیره را ممکن می‌سازد. NLP معمولا برای ترجمه ماشینی و پاسخگویی خودکار به سوالات استفاده می‌شود.

انواع هکرها و توضیح علمکرد هکرهای قانونی و غیر قانونی

کامیپوتر و اینترنت محیط کاری را فراتر از تصور تغییر داده است. کامیپوترها امروزه بخش زیادی از زندگی انسان‌ها را در بر گرفته‌اند. تقریبا اکثر اطلاعات کاربران در رایانه‌ها ذخیره و نگهداری می‌شود و به همین خاطر سرقت داده‌ها بسیار گسترده‌تر شده است. افرادی که به صورت آگاهانه و با قصد تخریب کاری را انجام می‌دهند به عنوان هکر شناخته می‌شوند هکرها انواع مختلفی دارند. فناوری در طول زمان تکامل یافته است و به ما کمک می‌کند تا در دنیای محرک‌های فناوری خود حرکت کنیم. با این کار، دریچه‌ای گسترده از آسیب پذیری‌های امنیتی را که مجرمان دوست دارند از آن بهره برداری کنند، باز کرده است. در این مقاله به معرفی انواع هکر ها می‌پردازیم.

انواع هکر و هک

چهار عامل کلیدی که منجر به هک شدن وب‌ سایت‌ها یا سیستم‌ها می‌شود:

دریافت سود مالی از طریق سرقت جزئیات کارت اعتباری یا با کلاهبرداری از خدمات مالی

جاسوسی اطلاعات یک شرکت‌ برای شرکت رقیب

بدنام کردن افراد خاص یا بی‌احترامی کردن به افراد مهم

هک کردن استعدادها

البته به این نکته هم باید اشاره کرد که هکرهایی با انگیزه سیاسی وجود دارند که هدفشان جلب توجه عمومی با افشای اطلاعات حساس است.

توضیحات کامل راجب عملکرد هکرها

هکرهای کلاه سفید

این دسته از هکرهای کلاه سفید یکی از انواع هکر ها هستند که در زمینه امنیت سایبری تخصص دارند. هکرهای کلاه سفید دارای مجوز برای هک سیستم‌ها هستند زیرا هکرهای کلاه سفید برای دولت‌ها یا سازمان‌های قانونی کار می‌کنند. در اصل کار هکرهای کلاه سفید برای آزمایش سطح امنیت سایبری در سازمان‌ها است. با این کار نقاط ضعف را شناسایی کرده و آن‌ها را برطرف می‌کنند تا از حملات در امان بمانند. هکرهای کلاه سفید طبق قوانین و مقررات تعیین شده توسط دولت کار می‌کنند. هکرهای کلاه سفید به عنوان هکرهای اخلاقی نیز شناخته می‌شوند.

انگیزه‌ها و اهداف هکرهای کلاه سفید: اهداف این نوع هکرها کمک به کسب و کارها برای شناسایی شکاف‌ها در امنیت شبکه‌ها است. هدف آن‌ها محافظت و کمک به شرکت‌ها در نبرد مداوم علیه تهدیدات سایبری است. هکر کلاه سفید فردی است که به محافظت از شرکت در برابر افزایش جرایم سایبری کمک می‌کند. آن‌ها به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا دفاعی در برابر آسیب‌ها داشته باشند، آن‌ها آسیب‌پذیری‌ها را شناسایی می‌کنند و قبل از این که مجرمان سایبری بتوانند به آن‌ها دسترسی پیدا کنند، هکرهای کلاه سفید باید بتوانند از حمله جلوگیری کنند.

هکرهای کلاه سیاه

هکرهای کلاه سیاه نیز متخصصان کامیپوتری هستند اما قصد آن‌ها تخریب یا دزدی اطلاعات است. آن‌ها به سیستم‌ها حمله می‌کنند و به محض ورود، داده‌ها را می‌دزدند یا سیستم را از بین می‌ببرند. شیوه‌های هک مورد استفاده توسط این نوع هکرها به ظرفیت و دانش هکر بستگی دارد. میزان تخریب هکرها را نمی‌توان اندازه گیری کرد. انگیزه‌ها و اهداف هکرهای کلاه سیاه: هک کردن شبکه‌های سازمانی، سرقت داده‌های بانکی و در کل اطلاعات حساس است. به طور معمول آن‌ها از اصلاعات فوق مهم و سری برای کسب سود، یا آزار شرکت مورد نظر استفاده می‌کنند.

هکرهای کلاه خاکستری

هنگام دسته بندی هکرها، هدف هک کردن در نظر گرفته می‌شود. هکر کلاه خاکستری بین هکرهای کلاه سیاه و کلاه سفید قرار می‌گیرد. این نوع از هکرها گواهینامه ندارند. این هکرها هم با نیت خوب یا نیت بد کار می‌کنند. هک ممکن است به نفع آن‌ها باشد. هدف پشت هک، نوع عملکرد هر هکر را تعیین می‌کند. اگر قصد هکر منفعت شخصی باشد، هکر یک هکر کلاه خاکستری در نظر گرفته می‌شود.

انگیزه‌ها و اهداف هکرهای کلاه خاکستری: تفاوت آن‌ها با بقیه هکرها این است که آن‌ها نه می‌خواهند از مردم دزدی کنند و نه می‌خواهند به طور خاص به مردم کمک کنند. در عوض، آن‌ها از آزمایش کردن سیستم‌ها برای یافتن حفره‌ها، دفاع از کرک و به طور کلی از یک تجربه سرگرم‌کننده از هک کردن لذت می‌برند.

فیلمنامه Kiddies

این یک واقعیت شناخته شده است که نیمی از دانش همیشه خطرناک است. Script Kiddi نوع آماتوری از هکرها در زمینه هک هستند. آن‌ها سعی می‌کنند سیستم‌ها را با اسکریپت‌های هکرهای همکار هک کنند. هدف از هک کردن فقط جلب توجه هم نوعان خود است. Script Kiddies نوجوانانی هستند که دانش کاملی از فرآیند هک ندارند.

هکرهای کلاه سبز

هکرهای کلاه سبز نوعی از هکرها هستند. که در حال یادگیری هک هستند. آن‌ها قصدشان از هک کمی با Script Kiddies متفاوت است. هدف این است که تلاش کنند تا یاد بگیرند که به یکی از انواع هکر های تمام عیار تبدیل شوند. آن‌ها به دنبال فرصت‌هایی برای یادگیری از هکرهای با تجربه هستند.

هکرهای کلاه آبی

هکر های کلاه آبی نوع دیگری از هکرها هستند که شبیه به Script Kiddies هستند. هکرهای کلاه آبی احساس نیاز برای یادگیری بیشتر ندارند. آن‌ها از هک به عنوان یک سلاح برای به دست آوردن محبوبیت در بین هم نوعان خود استفاده می‌کنند. آن‌ها از هک برای تسویه حساب با دشمنان خود استفاده می‌کنند. هکرهای کلاه آبی نسبت هدف یا منظوری که برای هک کردن دارند می‌توانند خطرناک باشند.

هکرهای کلاه قرمز

و اما هکرهای کلاه قرمز که به آن‌ها هکرهای چشم عقابی هم می‌گویند قصد دارند جلوی حمله هکرهای کلاه سیاه را بگیرند. تفاوت بین هکرهای کلاه قرمز و هکرهای کلاه سفید در فرآیند هک از طریق یک هدف یکسان است. هکرهای کلاه قرمزی در برخورد با هکرهای کلاه سیاه یا مقابله با بدافزارها کاملا بی‌رحم هستند. توجه نمایید هکرهای کلاه قرمز به حمله خود ادامه می‌دهند و ممکن است مجبور شوند کل سیستم را جایگزین کنند.

هکرهای تحت حمایت دولت/کشور

دولت هکرها را برای به دست آوردن اطلاعات در مورد کشورهای دیگر منصوب می‌کند. این نوع هکرها به عنوان هکرهای تحت حمایت دولت یا ملت شناخته می‌شوند. آن‌ها از دانش خود برای به دست آوردن اطلاعات محرمانه از کشورهای دیگر استفاده می‌کنند تا برای هر خطری که برای کشورشان پیش می‌آید به خوبی آماده شوند. آن‌ها با استفاده از اطلاعات حساس می‌توانند در بالاترین موقعیت قرار بگیرند و همچنین از خطرات پیش رو جلوگیری کنند.

Hacktivist

این نوع از هکرها قصد دارند وب سایت‌های دولتی را هک کنند. Hacktivist می‌تواند یک فرد یا تعدادی هکر بی‌نام باشد که قصد آن‌ها دسترسی به وب سایت‌ها و شبکه‌های دولتی است. داده‌های به ‌دست‌آمده از پرونده‌های دولتی که به آن‌ها دسترسی پیدا می‌کنند را برای منافع شخصی، سیاسی یا اجتماعی استفاده می‌کنند.

خودی یا افشاگر مخرب

این نوع هکرها شامل افرادی می‌شود که در یک سازمان کار می‌کند و می‌توانند اطلاعات محرمانه را افشا کنند. هدف از افشای اطلاعات می‌تواند یک کینه شخصی با سازمان باشد یا ممکن است فرد با فعالیت‌های غیر قانونی در سازمان مواجه شده باشد.

هکرهای نخبه Elite Hackers

هکرهای الیت ماهرترین هکرها در زمینه هک هستند. آن‌ها در اصل به عنوان یک هکر کلاه سفید ظاهر می‌شوند اما کار هکرهای کلاه سیاه را انجام می‌دهند. آن‌ها اغلب از توزیع لینوکس ساخته شده توسط خودشان بر اساس نیاز خود استفاده می کنند که در آن همه ابزارهای هک را در اختیار دارند. چه سیستم عامل ویندوز، یونیکس، مک یا لینوکس باشد، هکرهای نخبه در هر محدوده ای متخصص هستند.

هک اخلاقی چیست؟

هک اخلاقی یکی از انواع هکر ها است که از شناسایی نقاط ضعف در سیستم‌های کامپیوتری و یا شبکه‌های کامپیوتری همراه با اقدامات متقابلی که از نقاط ضعف محافظت می‌کند. هکرهای اخلاقی باید قوانین زیر را رعایت کنند.

قبل از هک کردن، از صاحب سیستم کامپیوتری و یا شبکه کامپیوتری اجازه کتبی دریافت کنند.

حفاظت از حریم خصوصی سازمان هک شده است.

تمام نقاط ضعف شناسایی شده در سیستم کامپیوتری را به طور شفاف به سازمان گزارش دهند.

فروشندگان سخت افزار و نرم افزار را از نقاط ضعف شناسایی شده آگاه کنند.

چرا هک اخلاقی؟

اطلاعات یکی از با ارزش‌ترین دارایی‌های یک سازمان است. ایمن نگه داشتن اطلاعات می‌تواند از تصویر سازمان محافظت کند و در هزینه‌های سازمان صرفه جویی زیادی کند. هک اخلاقی قانونی است. هک‌های جعلی می‌توانند منجر به از دست دادن تجارت برای سازمان‌هایی شود که در امور مالی مانند پی‌پال فعالیت می‌کنند. هک اخلاقی آن‌ها را یک قدم جلوتر از مجرمان سایبری قرار می‌دهد که در غیر این صورت منجر به از دست دادن تجارت می‌شوند.

قانونی بودن هک اخلاقی

هک اخلاقی در صورتی قانونی است که هکر از قوانین مندرج در بخش فوق در مورد تعریف هک اخلاقی پیروی کند. شورای بین المللی مشاوران تجارت الکترونیک (EC-Council) یک برنامه صدور گواهینامه ارائه می‌دهد که مهارت‌های افراد را آزمایش می‌کند. به افرادی که در آزمون موفق شوند گواهینامه اعطا می‌شود. گواهینامه‌ها بعد از مدتی تمدید می‌شوند.

نتیجه گیری

در نتیجه هک کردن یا هکر بودن یک صنعت چند میلیارد دلاری با تکنیک‌های بسیار پیچیده و موفق است. هک اخلاقی در اصل شناسایی و بهره برداری از نقاط ضعف در سیستم‌های کامپیوتری و یا شبکه‌های کامپیوتری است. جرایم سایبری ارتکاب جرم با کمک رایانه و زیرساخت فناوری اطلاعات است. هک اخلاقی در مورد بهبود امنیت سیستم‌های کامپیوتری و یا شبکه‌های کامپیوتری است.

هک کامپیوتر عمل شناسایی و بهره برداری از آسیب پذیری‌های سیستم و شبکه به منظور دسترسی غیرمجاز به آن سیستم‌ها است. همه هک‌ها مخرب نیستند. هکرهای کلاه سفید ممکن است در امنیت سایبری یا به عنوان مهندسان نرم‌افزار و آزمایش‌کنندگان در جستجوی آسیب‌پذیری‌ها برای رفع آن‌ها کار کنند. هکرهای کلاه سیاه با نیت مخرب کار می‌کنند. گفتنی است، یک منطقه خاکستری بزرگ وجود دارد که توسط فعالان سیاسی و هکرهایی که هر دو کلاه بر سر دارند، پر شده است. با استفاده از راهکارهای امنیتی که امروزه وجود دارد میتوانید از خطرات ناشی از انواع هکر ها و ویروس های کامپیوتری در امان باشید.

نرم افزار مانیتورینگ Zabbix: راهی آسان برای مانیتورینگ زیرساخت شبکه

همیشه دیدن آنچه در داخل سیستم می‌گذرد دشوار بوده است و انجام این کار در دنیای امروز ما به یک چالش اساسی تبدیل شده است. داشتن یکی از ابزارهای مانیتورینگ به سازمان‌ها کمک می‌کند تا وضعیت سیستم را بررسی کرده و از اتفاقات سازمان آگاه باشند. مانیتورینگ فرایند نظارت بر منابع سیستم و سرور است که شامل CPU، حافظه، ورودی/خروجی، شبکه، هارد دیسک و فرایندهای دیگر می‌شود.

این سرویس امکاناتی را ارائه می‌دهد که بر اساس آن می‌توان عملکرد یک سیستم را به راحتی کنترل کرد و هنگامی که مشکلی پیش می‌آید، سامانه مانیتورینگ بلافاصه هشدار می‌دهد و سازمان می‌تواند به سرعت برای حل آن اقدام کند. برای این کار از ابزارهای مانیتورینگ مانند: Nagios، Zabbix، Ntop استفاده می‌شود. نرم افزار مانیتورینگ Zabbix یک ابزار عالی برای انجام این کار است که در این مقاله در مورد آن صحبت می‌کنیم. همچنین، در این مقاله به مقایسه نرم افزارهای Zabbix و Prometheus خواهیم پرداخت.

چرا به مانیتورینگ نیاز داریم؟

جمع آوری اطلاعات: برنامه‌های کاربردی بزرگ داده‌های زیادی تولید می‎کنند که باید برای بهبود عملکرد محصول و در نتیجه پیشرفت کسب و کار تجزیه و تحلیل می‌شوند.

نظارت شبانه روزی: نیروی انسانی هرگز نمی‌تواند سرورها را هفت بیست و چهاری نظارت کند. اما بسیار مهم است که هر اتفاق غیرمنتظره روی سرور بلافاصله اطلاع داده شود و نسبت به حل آن اقدام صورت گیرد. نرم افزار مانیتورینگ این کار را برای سازمان شما انجام می‌دهد.

هشدار: ابزارهای مانیتورینگ یک عضو نامرئی است که درباره اتفاقات غیرمنتظره در سیستم هشدار می‌دهد.

تاریخچه نرم افزار مانیتورینگ Zabbix

این نرم افزار توسط Alexei Vladyshev طراحی و تولید شد و در حال حاضر  تیمZabbix SIA  به طور فعال توسعه و پشتیبانی این نرم افزار را برعهده دارد. Zabbix یک نرم افزار نظارتی منبع باز است که سلامت و یکپارچگی پارامترهای شبکه و سرور را بررسی می‌کند. نرم افزار Zabbix داده‌های آرشیوی را به صورت جدول و نمودار نشان می‌دهد و همین ویژگی زابیکس را به یک نرم افزار عالی برای برنامه‌ریزی و گزارش دهی تبدیل کرده است.

این نرم افزار مانیتورینگ از سیستم عامل‌های مختلفی مانند: Mac و Linux پشتیبانی می‌کند و از یک دیتاسنتر جداگانه برای ذخیره داده‌ها و نظارت بر برنامه‌ها استفاده می‌کند. ابزار مانیتورینگ Zabbix به زبان برنامه نویسی C توسعه یافته است. و از زبان PHP برای پشتیبانی وب استفاده می‌کند.

ابزار مانیتورینگ Zabbix چیست؟

نرم افزار مانیتورینگ زابیکس یک راهکار نظارتی منبع باز برای کنترل و نظارت سرورهاست. این نرم افزار مفید توسط توسعه دهندگان برای نظارت بر شبکه و سلامت و یکپارچگی سرورها، ماشین‌های مجازی، برنامه‌ها، سرویس‌ها، دیتاسنتر، وب سایت‌ها، کلود و غیره استفاده می‌شود.

زابیکس از یک مکانیسم هشدار استفاده می‌کند که از طریق تعدادی از پلتفرم‌ها مانند: ارسال ایمیل به کاربران هشدار می‌دهد. هشدارهای مبتنی بر ایمیل این نرم افزار را می‌توانید تقریبا برای هر رویدادی تنظیم کنید و مشکلات سرور را به سرعت برطرف کنید. یکی از مزیت‌های اصلی این نرم افزار این است که هزینه ای ندارد و کاملا رایگان است. این نرم افزار داده‌ها را از تمام منابع جمع‌آوری می‌کند، آن‌ها را تجزیه و تحلیل کرده و داده‌های نهایی را به طور مناسب نمایش می‌دهد.

ویژگی‌های نرم افزار مانیتورینگ Zabbix

Zabbix  به عنوان یک نرم افزار نظارت بر شبکه، مجموعه‌ای از ویژگی‌ها را در یک پکیج ارائه می‌دهد. در زیر برخی از ویژگی‌های آن را شرح می‌دهیم:

• تصویر سازی گسترده
• رابط برنامه نویسی Zabbix
• اطلاع رسانی و بهبود
• نصب و راه اندازی بی دردسر
• امنیت و احراز هویت
• تشخیص مشکل
• مانیتورینگ گسترده
• جمع آوری داده‌ها
• ترسیم نمودار در زمان واقعی
• ثبت حسابرسی
• پیکربندی آسان

چرا Zabbix ؟

شما به راحتی می‌توانید سرورها، برنامه‌ها و دستگاه‌های شبکه را با این نرم افزار نظارت کنید و آمار دقیق و داده‌های مهم را جمع آوری نمایید. زابیکس به گونه‌ای طراحی شده است که در محیط‌های کوچک و بزرگ قابل استفاده باشد. سپس با استفاده از داده‌های جمع آوری شده، زیرساخت‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کند. و بر اساس ظرفیت برنامه ریزی را انجام می‌دهد. علاوه بر این، نرم افزار زابیکس بدون هیچ هزینه‌ای ارائه می‌شود.

مولفه‌ها و اجزای نرم افزار مانیتورینگ Zabbix

نرم افزار Zabbix از چندین بخش اصلی نرم افزاری تشکیل شده است. این مولفه‌ها به همراه ویژگی‌های منحصر به فرد آن‌ها را در ادامه توضیح می‌دهیم.

سرور: سرور زابیکس به عنوان بخش مرکزی، دسترسی و یکپارچگی اطلاعات را برای سازمان فراهم می‌کند. تمام تنظیمات، داده‌های آماری و عملیاتی در سرور ذخیره می‌شود.

ذخیره سازی دیتابیس: تمام اطلاعات و همچنین داده‌های جمع آوری شده توسط نرم افزار در یک پایگاه داده یا دیتابیس ذخیره می‌شود.

رابط وب: برای دسترسی آسان به نرم افزار مانیتورینگ Zabbix از هر مکان و از هر پلتفرمی، یک رابط مبتنی بر وب ارائه شده است. این رابط بخشی از سرور است و معمولا (نه لزوما) روی همان ماشین فیزیکی که سرور نصب شده، اجرا می‌شود.

پروکسی: پروکسی زابیکس داده‌ها و دسترسی‌ها را از طرف سرور Zabbix جمع آوری می‌کند. پروکسی یکی از اجزای اختیاری این نرم افزار است؛ اما نصب پروکسی می‌تواند بار سرور را توزیع کند.

مولفه‌ها: این مولفه‌ها بر اساس اهداف مانیتورینگ زابیکس راه اندازی می‌شوند. تا به طور فعال منابع و برنامه‌ها را ردیابی کنند و داده‌های جمع آوری شده را به سرور گزارش دهند.

نحوه نصب و پیکربندی نرم افزار  Zabbix

برای نصب این نرم افزار الزاماتی وجود دارد و اولین مورد این است که نرم افزار مانیتورینگ Zabbix به حافظه و دیسک نیاز دارد. حداقل 128 مگابایت حافظه فیزیکی و 256 مگابایت حافظه دیسک برای راه اندازی آن مورد نیاز است. ممکن است نرم افزار زابیکس بسته به تعداد پارامترهای نظارتی در دیتابیس خود، به منابع قابل توجهی برای CPU  نیاز داشته باشد. نرم افزار زابیکس به راحتی بر روی سیستم عامل‌هایی مانند مانند: لینوکس، مک، سولاریس و ویندوز نصب می‌شود. در اصل چهار روش برای نصب Zabbix در سیستم شما وجود دارد:

نصب از طریق پکیج‌های توزیع

دانلود آخرین نسخه از آرشیو منبع و نصب آن

نصب از طریق کانتینر

دانلود ابزار مجازی

مقایسه نرم افزار مانیتورینگ Prometheus و Zabbix

Prometheus و Zabbix دو نرم افزار محبوب نظارت بر شبکه با جامعه کاربران بسیار بزرگ هستند. اما تفاوت این دو نرم افزار چیست و کدام یک از ابزارهای مانیتورینگ برای سازمان شما بهتر است؟

این برنامه‌های مانیتورینگ نظارت قابل اعتماد و مقیاس پذیری را ارائه می‌دهند، اما از نظر فناوری و نحوه استفاده با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند. Prometheus و Zabbix از ابزارهای مهم نظارت بر شبکه برای بیشتر دستگاه‌ها و سیستم‌های مورد استفاده در سازمان‌های بزرگ و کوچک می‌باشند. این راهکارهای نظارت بر شبکه خدمات مقیاس پذیری را ارائه می‌دهند، اما همانگونه که اشاره کردیم، در نحوه استفاده بسیار متفاوت عمل می‌کنند.

نرم افزار Prometheus یک پلتفرم نرم افزاری منبع باز برای نظارت و هشدار می‌باشد که از فناوری خود برای ارائه گزارش‌های بسیار سریع استفاده می‌کند. پلتفرم پرومتئوس بیشتر برای فناوری‌های ابری و پلت‌فرم‌های بسیار بزرگ مناسب است. نرم افزار مانیتورینگ Zabbix یک ابزار مانیتورینگ در سطح سازمانی است. که می‌تواند هر چیزی را از محیط‌های کوچک گرفته تا سیستم‌های بزرگ و گسترده نظارت کند. Zabbix پیش از Prometheus وجود داشته است و اساسا پشتیبانی گسترده‌تری را ارائه می‌دهد.

نصب و راه اندازی

راه اندازی و پیکربندی Prometheus ممکن است بسیار چالش برانگیز باشد. این نرم افزار امکاناتی مانند: هشدار یا تصویر سازی از داده‌های پیچیده را ارائه نمی‌دهد. بنابراین سازمان‌ها باید به طور جداگانه این افزونه‌ها را نصب و فایل‌ها را به صورت دستی تنظیم کنند. Zabbix  امکانات بیشتری ارائه می‌دهد که با استفاده از آن‌ها نصب و راه اندازی این نرم افزار بسیار راحت‌تر انجام می‌شود.

ذخیره سازی داده‌ها

Prometheus از یک دیتابیس داخلی استفاده می‌کند که اتصال سریع به داده‌ها با استفاده از آن امکانپذیر می‌شود. از طرفی دیگر، نرم افزار مانیتورینگ Zabbix از دیتابیس‌های خارجی محبوب مانند MySQL یا PostgreSQL استفاده می‌کند و سازمان‌ها هنگام این نصب نرم افزاردر سیستم باید دیتابیس‌های ذکر شده را در اختیار داشته باشند.

مدیریت داده‌ها

نرم افزار Prometheus داده‌های سری زمانی را جمع‌آوری می‌کند و آن‌ها را فقط به مدت 14 روز در سیستم ذخیره می‌نماید. از طرفی دیگر، نرم افزار زابیکس حجم بیشتری از داده‌ها را می‌تواند ذخیره ‌کند.

مبتنی بر سرویس یا ماشین؟

Prometheus و Zabbix در محیط‌های مختلف نصب و راه اندازی می‌شوند. در مواقع خاص، Prometheus هشدارهایی را به سیستم‌ و دیتاسنتر ارسال می‌کند. هشدارهای Zabbix نیز از طریق ماشین‌ و دستگاه‌ ارائه می‌شوند. عملکرد هشدار Prometheus ممکن است برای برخی از برنامه‌ها بسیار پیچیده باشد.

نتیجه گیری

انتخاب نرم افزار مانیتورینگ سرور بسیار سخت است و این انتخاب کاملا به کاربر و نحوه استفاده از برنامه‌ها بستگی دارد. نرم افزار مانیتورینگ Zabbix یکی از ابزارهای مانیتورینگ بسیار عالی برای سازمان‌های بزرگ و کوچک است که هر مجموعه‌ای باید حداقل یک بار آن را امتحان کند. امیدواریم این مقاله در همین زمینه به شما کمک کند!

تفاوت HTTP و HTTPS در چیست و چگونه این پروتکل‌ها بر سئوی وبسایت تاثیرگذارند؟

HTTP و HTTPS دو واژه‌ای هستند هر روز در دنیای اینترنت آن‌ها را می‌بینیم. در واقع، تغییر HTTP به HTTPS  رتبه سئو سایت کاربر را در موتور جست و جوی گوگل افزایش می‌دهد؛ چرا که بیشتر بازدیدکنندگان معمولا از سایت‌هایی بازید می‌کنند که امنیت بیشتری داشته باشد. گوگل نیز اعلام کرد رتبه وبسایت‌هایی که از پروتکل https استفاده نمی‎‌کنند را کاهش می‌دهد. HTTPS یک نسخه امنیتی پیشرفته از پروتکل انتقال hypertext یا ابرمتن است. از طرفی دیگر، HTTP پروتکل برنامه‌ای است که از طریق آن تمام ارتباطات داده در وب انجام می‌شود. HTTP به کاربران کمک می‌کند تا صفحات وب را بازیابی کنند. HTTPS یا HTTP Secure همین کار را انجام می‌دهد اما همانطور که از نامش پیداست، به شیوه‌ای امن‌تر. هنگام جستجو در فضای وب حتما یک URL را دیده‌اید: https://www.google.com در این مقاله به بررسی تفاوت HTTP و HTTPS می‌پردازیم و اهمیت هرکدام از آن‌ها را شرح می‌دهیم.

HTTP چیست؟

عبارت HTTP مخفف Hypertext Transfer Protocol است که وظیفه اصلی آن انتقال داده‌ها در شبکه می‌باشد. HTTP از TCP (پروتکل کنترل انتقال) برای ارسال و دریافت داده‌ها از طریق وب استفاده می‌کند. به بیان ساده،‌ HTTP پروتکلی است که توسط کلاینت و سرور استفاده می‌شود. معمولا بیشتر صفحات وب از HTTP استفاده نمی‌کنند، زیرا روش امنی برای انتقال داده‌ها در یک شبکه نیست. این پروتکل اساسا برای وب سایت‌های قدیمی استفاده می‌شود.

دو نوع اصلی از پیام‌های HTTP

دو نوع اصلی از پیام‌های HTTP وجود دارد: درخواست‌ و پاسخ‌. درخواست‌های HTTP توسط مرورگر و هنگام تعامل کاربر با صفحات وب ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، اگر کاربر روی یک لینک کلیک کند، مرورگر یک سری درخواست “HTTP GET” برای محتوایی که باید در آن صفحه ظاهر شود، ارسال می‌کند. این درخواست‌ به سرور مبدا یا سرور کش پروکسی می‌روند و در نهایت سرور یک پاسخ HTTP ایجاد می‌کند.

درخواست‌ها و پاسخ‌های HTTP در سراسر اینترنت به صورت متن ساده ارسال می‌شوند و مشکل اصلی آن همین است؛ همه می‌توانند این متن‌های ساده را بخوانند! این موضوع هنگامی اهمیت می‌یابد که کاربر بخواهد داده‌های حساس را از طریق یک وب سایت یا یک برنامه تحت وب ارسال ‌کنند. در این صورت همه می‌توانند به رمز عبور، شماره کارت اعتباری یا داده‌های مهم شما دسترسی داشته باشند.

HTTPS چیست؟

HTTPS مخفف Hypertext Transfer Protocol Secure است که مسیر امن‌تری برای انتقال داده‌ها در بستر وب ارائه می‌دهد. به همین دلیل بیشتر وب سایت‌های امروزی از این پروتکل استفاده می‌کنند. معمولا سایت‌هایی که از طریق HTTPS کار می‌کنند، یک تغییر مسیر دارند، بنابراین حتی اگر ” http:// ” را تایپ کنید، برای تحویل داده به یک اتصال ایمن هدایت می‌شوید.

HTTPS همچنین از TCP (Transmission control protocol) برای ارسال و دریافت داده‌ها استفاده می‌کند و این کار را از طریق پورت 443 در یک اتصال رمزگذاری شده توسط لایه حمل و نقل امنیتی (TLS) انجام می‌دهد. داده‌های که با HTTPS ارسال می‌شوند،‌ رمزگذاری می‌شوند تا بتوانند در مقابل تهدیدات و حملات ایمن بمانند. این پروتکل با رمز گذاری داده‌ها دیگر قابل خواندن نخواهد بود.

علاوه بر رمزگذاری ارتباطات، HTTPS برای احراز هویت دو طرفه در ارتباطات نیز استفاده می‌شود. احراز هویت به معنای تایید این است که یک شخص همان چیزی باشد که ادعا می‌کند. در HTTP، هیچ تایید هویتی وجود ندارد، اما در اینترنت مدرن، احراز هویت ضروری است. این امر از حملاتی مانند: ربودن DNS و جعل دامنه که در صورت عدم احراز هویت امکان پذیر می‌شود، جلوگیری می کند.

چرا HTTPS مهم است؟

هر سایتی که با اطلاعات امن سر و کار دارد، قطعا باید از HTTPS استفاده کند. حتی سایت‌هایی که آنچنان به طور خاص با داده‌های حساس سروکار ندارند، همچنان می‌توانند از این پروتکل بهره مند شوند. گوگل یکی از بزرگ‌ترین حامیان جستجوی ایمن HTTPS بوده است. تائو تران در سخنرانیBrightEdge’s Share16، اظهار داشت که نشانی HTTPS برای اطمینان از ایمن بودن وبسایت‌ها، امری ضروری است.

تفاوت HTTP و HTTPS در چیست؟

همیشه توصیه می‌شود که کاربران  به دلایلی مانند: عملکرد بهینه،‌ امنیت بیشتر و بهبود سئو سایت HTTPS  از استفاده کنند. موارد دیگر تفاوت HTTP و HTTPS به شرح زیر است:

HTTP نا امن است در حالی که HTTPS ایمن است.

HTTP داده‌ها را از طریق پورت 80 ارسال می‌کند در حالی که HTTPS از پورت 443 استفاده می‌کند.

HTTP در لایه برنامه عمل می‌کند، در حالی که HTTPS در لایه انتقال عمل می‌کند.

HTTP به گواهی SSL نیاز ندارد، اما با HTTPS حتما باید یک گواهی SSL داشته باشید که توسط CA امضا شده باشد.

HTTP نیازی به اعتبارسنجی دامنه ندارد، در حالی که HTTPS به اعتبارسنجی دامنه نیاز دارد و حتی برای گدریافت واهی‌های خاص به تایید اسناد قانونی نیاز دارد.

در HTTP داده‌ها بدون رمزگذاری ارسال می‌شوند اما با HTTPS داده‌ها قبل از ارسال رمزگذاری می‌شوند.

لایه‌ها و URLهای OSI

یک تفاوت نهایی بین HTTP و HTTPS، لایه OSI و نحوه ساختار URLهای آن است. مدل OSI هفت لایه مختلف را نشان می‌دهد که ارتباط کامپیوترها از طریق آن‌ها برقرار می‌شود. این هفت لایه عبارتند از:

لایه برنامه

لایه ارائه

لایه جلسه

لایه حمل و نقل

لایه شبکه

لایه پیوند داده

لایه فیزیکی

HTTP در لایه برنامه کار می‌کند و عمده فعالیت HTTPS در لایه انتقال است.

سئوی HTTP و HTTPS

سئو نیز در میان موارد تفاوت HTTP و HTTPS قرار دارد. از آن جایی که سایت HTTPS  تمام داده‌ها را رمز گذاری می‌کند. به همین ترتیب، نه تنها از اطلاعات حساس کاربران مانند: رمز عبور و اطلاعات کارت اعتباری محافظت می‎شود، بلکه تاریخچه داده‌ها هم ایمن خواهد ماند.

ایجاد صفحات AMP

AMP آخرین تفاوت HTTP و HTTPS که در این مقاله به آن اشاره می‌کنیم همین است. اگر کاربران بخواهند از AMP  (صفحات شتابدار موبایل) استفاده کنند بایدHTTPS  داشته باشند. سرویس AMP گوگل به عنوان روشی برای بارگذاری محتوا با سرعت بسیار زیاد، بر روی تلفن همراه ایجاد شده است. محتوای AMP برای ایجاد تجربه‌ کاربری بهتر در گوشی‌های هوشمند و تبلت ساخته و طراحی می‌شود. اگر ایجاد یک وب سایت سازگار با موبایل برای شما در اولویت است و با توجه به اهمیت روز افزون رتبه بندی جست و جوی موبایل و سئو، استفاده از پروتکل HTTPS ضروری است.

گواهی SSL چه کاربردی دارد؟

گواهی SSL اطلاعاتی را که کاربران در اختیار سایت قرار می‌دهند رمزگذاری می‌کند و در این صورت داده‌ها به یک کد تبدیل می‌شوند. حتی اگر کسی تلاش کند به داده‌های ارسال شده بین فرستنده و گیرنده دسترسی داشته باشد، به دلیل این کدگذاری، قادر به درک آن نخواهد بود. علاوه بر این، HTTPS از طریق اضافه کردن لایه امنیتی TLS  (امنیت لایه حمل و نقل) نیز ایمن می‌شود. TLS به یکپارچگی داده‌ها و جلوگیری از تغییر یا حذف آن‌ها کمک‌ می‌کند.

کاربرد Cloudflare در HTTPS

هر وب سایتی که برای در سرویس Cloudflare ثبت نام کرده باشد می‌تواند HTTPS را فعال کرده و با یک کلیک پروتکل HTTP را از خود دور کند. این باعث می‌شود تا رمزگذاری TLS به طور گسترده‌ای در دسترس باشد تا از کاربران و داده‌ها در سراسر اینترنت محافظت کند.

نتیجه گیری

استفاده از رمزگذاری برای اتصال در سراسر اینترنت و برقرای ارتباطات شبکه داخلی سازمان بسیار مهم است. همانطور که گفتیم، گواهی SSL اصلی‌ترین تفاوت HTTP و HTTPS است. HTTP گواهی SSL ندارد، اما این مورد در پروتکل HTTPS موجود است که اطلاعات شما را رمزگذاری می‌کند تا اتصالات شما ایمن شوند. بنابراین، می‌توان گفت که HTTPS امن‌تر از HTTP است.

 

تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel: هرآنچه که باید درباره این پردازنده‌ها بدانید

بدون شک پردازنده یا CPU مهمترین جزء سخت افزاری دستگاه است. پردازنده به قسمت‌های دیگر می‌گوید که چه کاری انجام دهند، دقیقا مانند مغز شما. همچنین، پردازنده نقشی تعیین کننده در میزان مفید بودن یک دستگاه الکترونیکی دارد. پردازنده‌ها بر حسب هرتز یا معمولا گیگاهرتز رتبه بندی می‌شوند و عملکرد آن‌ها در این فرکانس صورت می‌گیرد. به طور کلی، هر چه سرعت بالاتر باشد، عملکرد بهتری دارد.

در عصر تکنولوژی امروز ما، در بیشتر دستگاه‌ها پردازنده اینتل یا پردازنده  ARM دیده می‌شود؛ مانند پردازنده‌های تلفن هوشمند یا رایانه شخصی شما. معماری هر دو تراشه برای عملکرد کم مصرف بهینه شده‌ است تا عمر باتری دستگاه‌های مختلف طولانی‌تر شود. در حالی که پردازنده اینتل طراحی پیچیده‌ای دارد، پردازنده ARM به صورت کاملا ساده طراحی شده است تا مصرف انرژی را به حداقل برساند. در این مقاله تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel را شرح می‌دهیم و به مزایا و کاربرد هرکدام از آن ها اشاره می‌کنیم.

تعریف پردازنده‌های ARM و Intel چیست؟

پردازنده‌ها یا واحدهای پردازش مرکزی (CPU)، تراشه‌های میکروسکوپی هستند که به عنوان مغز رایانه‎‌ها و تلفن‌های همراه شناخته می‌شوند. محاسبات پیچیده، ذخیره اطلاعات حیاتی و سایر وظایف توسط CPU انجام می‌شود. پردازنده‌های ARM طراحی ساده و عمر باتری طولانی‌تری دارند. این فناوری توسط کمپانی‌های اپل و اندروید در دستگاه‌های تلفن همراه استفاده می‌شود؛ در حالی که پردازنده اینتل تنها در رایانه‌ها کاربرد دارد. در حال حاضر، پردازنده ARM کاربرد بیشتری دارد: آی‌پد و آیفون‌ و دستگاه‌های ویندوزفون، به طور کامل از ARM استفاده می‌کنند، بنابراین اگر به این پلتفرم‌ها علاقه‌مند هستید، تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel چیزی نیست که نگران آن باشید.

پردازنده‌های ARM و Intel: از گذشته تا کنون

این دو پردازنده را می‌توان به پردازنده‌های اولیه رایانه‌هایی که در اوایل دهه 1980 وارد بازار شدند، یعنی Acorn Computers BBC Micro و Intel 8088 جستجو کرد. این پردازنده‌ها مسیر را برای طراحی دو پردازنده پرکاربرد امروز ما هموار کردند. شایان ذکر است که پردازنده‌های ARM و Intel علیرغم داشتن دو مسیر تولید مختلف، کارایی یکسانی در تکنولوژی دارند.

امروزه پردازنده‌های ARM عموما در گوشی‌های هوشمند، دستگاه‌های موبایل و تبلت‌ها استفاده می‌شوند. ARM به عنوان پردازنده پیشتاز گوشی‌های هوشمند، مجموعه‌ دستورالعمل‌ها و طرح‌های خود را روی یک تراشه ایجاد می‌کند. اگر این پردازنده بخواهد به هدف دیرینه خود یعنی توسعه فراتر از قلمرو موبایل دست یابد، CPU آن به قدرت بیشتری نیاز خواهد داشت.

از طرفی دیگر، اینتل محبوب‌ترین سازنده پردازنده در جهان شناخته می‌شود. تولیدکنندگانی مانند: اپل، سامسونگ و HP همگی از اینتل در رایانه‌های خود استفاده می‌کنند. پردازنده‌های اینتل بسیار پایدار هستند و بهترین عملکرد را ارائه می‌دهند. بنابراین، اصلی‌ترین تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel نحوه عملکرد آن‌ها در دستگاه‌های مختلف می‌باشد.

مزایای پردازنده‌های ARM

مقرون به صرفه

مقرون به صرفه بودن یک تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel است. ساخت پردازنده‌های ARM بسیار مقرون به صرفه است و برای تولید آن به تجهیزات گران قیمت نیازی نیست. این پردازنده‌ها اغلب برای دستگاه‌های کوچک و کم هزینه‌ مانند تین کلاینت و تلفن‌های همراه ایده آل هستند.

طراحی ساده

این پردازنده‌ها به دلیل دستورات RISC که معماری پیچیده‌تری دارند، بسیار ساده‌ و فشرده‌ هستند. این ویژگی اجازه می‌دهد تا پردازنده‌ها در دستگاه‌های کوچک‌تر جای بگیرند که به نوع خود یک مزیت برای تقاضای رو به رشد مصرف کنندگان برای دستگاه‌های کوچک و قابل حمل محسوب می‌شود.

عمر طولانی باتری

پردازنده‌های ARM به دلیل مجموعه محاسباتی تک چرخه، باتری کمتری مصرف می‌کنند. ویژگی عمر طولانی باتری برای استفاده در موبایل‌ها کاربرد بسیاری دارد.

تولید حرارت کمتر یک تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel 

پردازنده‌های ARM گرمای کمتری تولید می‌کنند و این مزیت به دستگاه‌هایی مانند تلفن‌های هوشمند اجازه می‌دهد ظریف و در دسترس باشند.

مزایای پردازند‌ه‌های Intel

سازگاری

پردازنده‌های اینتل به عنوان یکی از مهم‌ترین برندهای پردازنده در جهان، به طور گسترده در دسترس هستند. این قابلیت انعطاف‌پذیری بیشتری در انتخاب رایانه به افراد می‌دهد.

مصرف کم انرژی

پردازنده‌های اینتل در رایانه‌های نوت بوک نسبت به سایر CPU های موجود در بازار از انرژی کمتری استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، پردازنده AMD دو یا حتی سه برابر بیشتر از اینتل انرژی مصرف می‌کند.

تولید حداقل گرما

تراشه‌های اینتل به دلیل مصرف کم انرژی گرمای کمتری تولید می‌کنند. به عنوان مثال، قطعات یک مینی کامپیوتر بطور فشرده‌ کنار هم قرار می گیرند و بنابراین گرمای کمتری تولید می‌کنند.

ظرفیت تولید

اینتل با 15 کارخانه تولید CPU در جهان در حجم بالایی تولید می‌شود؛ به این معنی که پردازنده‌های آن به طور گسترده‌تری در دسترس خواهند بود و در تعداد قابل توجهی از دستگاه‌ها استفاده می‌شوند.

پردازنده ARM و Intel چه تفاوت‌هایی باهم دارند؟

در حالی که پردازندهARM  (Advanced RISC Machines) مدت‌هاست که در دنیای تکنولوژی استفاده می‌شود، اینتل یک تازه وارد است! قبل از اینکه تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel را بررسی کنیم، بهتر است اشاره کنیم که هر دو CPU مزایا و معایب خود را دارند. به طور کلی، بسته به نحوه استفاده از آن‌ها، ممکن است یکی بر دیگری برتری داشته باشد.

مجموعه دستورالعمل‌های CISC و RISC

گاهی اوقات پردازنده‌های اینتل به عنوان X86 برای ویندوزهای 32 بیتی شناخته می‌شوند و از مجموعه دستورالعمل‌های پیچیده (CISC) استفاده می‌کنند. در حالی که پردازنده‌های ARM از مجموعه دستورات ساده شده (RISC) یا ریسک استفاده می‌کنند. این دو مفهوم به تفاوت در شیوه طراحی پردازنده‌ها اشاره می‌کنند.

ایده اصلی پشت CISC سخت افزار پیچیده و نرم افزار ساده است. معماری آن براساس دستورالعمل‌های پیچیده‌ طراحی شده است که منجر به سرعت بخشیدن به اجرای دستورالعمل‌ها می‌شود. این دستورات به چرخه‌های متعدد برای تکمیل عملیات نیاز دارند. از طرفی دیگر، در معماری RISC دستورالعمل‌‌های کم برای اجرای خیلی سریع در داخل پردازنده قرار می‌گیرد.

هر دو طراحی RISC و CISC در ابزارهای مختلف کاربرد دارند. سیستم RISC بر اساس یک سخت افزار ساده و نرم افزار پیچیده طراحی می‌شود و دستورات کوچک و به شدت بهینه شده را پردازش می‌کند. درست برخلاف CISC که در آن دستورات پیچیده را پردازش می کند. از آنجایی که پردازنده‌های ARM دستورالعمل‌های ریسک را در یک چرخه اجرا می‌کنند، عملکرد کمتری خواهند داشت. در نتیجه، این  پردازنده‌ها برای دستگاه‌هایی مانند: تلفن همراه و سیستم‌های نهفته بسیار مناسب‌ هستند.

سازگاری نرم افزار

یک تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel این است که پردازنده‌های اینتل قادر به درک کدهای ARM  نیستند و بالعکس. در نتیجه، برای هر CPU  یک سیستم عامل و نرم افزار باید طراحی شود. البته اجرای نرم افزار طراحی شده برای یک نوع CPU بر روی دیگری امکان پذیر است، اما این کار معمولا منجر به اختلالات قابل توجهی در سرعت و کارایی دستگاه و پردازنده موردنظر خواهد شد.

به عنوان مثال، دستگاه‌های Surface مایکروسافت از پردازنده‌های ARM استفاده می‌کنند. وقتی این دستگاه کد اینتل را با استفاده از شبیه سازی اجرا کند، دستگاه با اختلال شدیدی مواجه می‌شود تا جایی که ممکن است نرم افزار غیر قابل استفاده شود.

مصرف انرژی

مصرف انرژی پردازنده‌های ARM یک مزیت قابل توجه نسبت به اینتل و سایر پردازنده‌های اینتل دارد. به نظر می‌رسد که تکنیک  RISCبه همراه طراحی نوآورانه ARM، پردازنده‌های کم هزینه‌ای تولید می‌کند؛ به همین دلیل است که بازار گوشی‌های هوشمند و تبلت در درست این پردازنده است.

این مسئله را با یک مثال بارز برای شما روشن می‌کنیم: گوشی شما با یک بار شارژ ممکن است حتی تا 24 ساعت دوام بیاورد، اما باتری بزرگ لپ‌تاپ اینتل شما تنها چند ساعت دوام می‌آورد، آن هم اگر خوش شانس باشید!

عملکرد قابل قبول

با سرمایه گذاری در توسعه پردازنده‌های ARM، عملکرد آن‌ها در نتیجه ظهور گوشی‌های هوشمند و تبلت نسل‌های مختلف به سرعت افزایش یافته است. از نظر قدرت محاسباتی، گوشی‌های هوشمند میان رده اکنون از عنوان “قابل قبول” فراتر رفته‌اند و برای برآورده کردن نیازهای روزانه کاربران به اندازه کافی قدرتمند هستند.

عملکرد در هر وات

اگر  عملکرد یک پردازنده ARM را به ازای هر وات انرژی مصرفی بررسی کنیم، به نظر نمی‌رسد CPU های اینتل x86 عملکرد چندان خوبی داشته باشند. اگرچه اینتل اقدامات بسیاری برای توسعه مدل‌های پردازنده با کم‌ترین مصرف انرژی انجام داده است، اما هنوز یک ایراد بزرگ در عملکرد آن وجود دارد.

سرعت پردازنده

تراشه‌های ARM معمولا سرعت کم‌تری از همتای اینتل خود دارند، چرا که مصرف انرژی در آن‌ها بسیار پایین است. در حالی که بیشتر افراد تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel را از لحاظ عملکرد متوجه نمی‌شوند، سرعت پردازنده‌های اینتل بسیار بیشتر از سایر رقبا است و برای محاسبات سریع‌تر طراحی می‌شود.

البته این بدان معنا نیست که پردازنده‌های ARM سرعت کمی دارند. به طور کلی، استفاده از هسته‌ها و حافظه پنهان بیشتر در این پردازنده‌ها وسیله‌ای موثر برای مصرف هرچه کم‌تر انرژی با بیشترین سرعت است.

کدام پردازنده بهتر است؟

پس از بررسی تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel ، سوال اصلی در مورد فناوری پردازنده‌ها این است که “بهترین CPU کدام است؟” و همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، پاسخ مشخص است: “بستگی دارد”. در این مرحله باید بگوییم که هر دو پردازنده ARM  و Intel مزایا و معایب خود را دارند که پیش‌تر به آن اشاره کرده‌ایم.

اینکه کدام یک از آن‌ها را انتخاب کنید، تا حد زیادی به کاری که می‌خواهید با دستگاه خود انجام دهید و سازگاری آن با سایر سخت افزارها و نرم افزارها بستگی دارد. پردازنده‌های اینتل سریع‌تر و قدرتمندتر از پردازنده‌های ARM هستند. با این حال در بیشتر موارد پردازنده‌های ARM نسبت به پردازنده‌های اینتل سازگاری بیشتری با موبایل ارائه می‌دهند. در هر دو پردازنده به طور مدام در حال پیشرفت و تکامل هستند و این نشان می‌دهد که آنچه اکنون به عنوان یک چیز ایده‌آل شناخته می‌شود، ممکن است در یک سال آینده چندان خوب به نظر نرسد.

نتیجه گیری

در پایان، هنگام بررسی تفاوت پردازنده‌های ARM و Intel باید موارد زیادی را در نظر گرفت. اینکه یکی بهتر از دیگری است یا نه به نحوه استفاده از آن و مصرف برق دستگاه مورد نظر بستگی دارد. اگر از هرکدام از پردازنده‌های ARM و Intel  استفاده می‌کنید، نظرات خود را در زیر با ما به اشتراک بگذارید.

با نرم افزار ESXI به بهترین نتیجه برسید

محصولات VMware عموما بسیار شناخته شده و ساده هستند. با این حال، VMware ESXi یکی از محصولات کمتر شناخته شده است که با چندین نام مختلف در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین ما اینجا هستیم تا به دو سوال پاسخ دهیم: نرم افزار ESXI چیست و اهمیت این نرم افزار برا سازمان‌ها چقدر است؟

آشنایی با نرم افزار VMWare ESXi به زبان ساده

VMware ESXi یک نرم افزار است که در حال حاضر به دلیل طیف وسیعی از ویژگی‌های پرکاربرد، یک سرویس پیشرو در صنعت محسوب می‌شود. نرم افزار ESXI یک نرم افزار مناسب برای استفاده در سازمان است و ویژگی هایب به طور محسوس در طراحی آن برای این موضوع منعکس شده است. این نرم افزار به صورت مستقیم بر روی یک سرور نصب می‌شود، به این معنی که می‌توان آن را به چندین ماشین مجازی تقسیم کرد و نیاز به خرید، ارتقا یا نگهداری سخت افزار را به طور قابل توجهی کاهش داد.

سرورهای ESXi توسط یک VMkernel مدیریت می‌شوند و راه اندازی آن‌ها مستقیما روی دیسک انجام می‌شود. زمانی که VMkernel درخواستی دریافت می‌کند، پردازنده درخواست را برای پردازش به سخت افزار هدایت می‌کند. سپس VMware ESXi سخت‌افزار را برای یکپارچه سازی برنامه‌ها و کاهش هزینه‌ها به طور موثر پارتیشن بندی می‌کند.

ESXi سازمان‌ها، مشاغل کوچک و کاربران را هدف قرار می‌دهد و یک لایه مجازی سازی می‌سازد تا CPU، حافظه و منابع شبکه را در چندین ماشین مجازی ترکیب ‌کند. این بدان معناست که برنامه‌های اجرا شده در ماشین‌های مجازی می‌توانند بدون دسترسی مستقیم به سخت افزار، به منابع موردنیاز خود دسترسی داشته باشند. vmkernel درخواست‌ها را از ماشین‌های مجازی دریافت و آن‌ها را به سخت افزار فیزیکی هدایت می‌کند.

مزایای نرم افزار ESXi چیست؟

تیم‌های فناوری اطلاعات برای پاسخگویی لحظه‌ای به نوسانات بازار و افزایش تقاضای مشتریان تحت فشار هستند. در عین حال، آن‌ها باید جدیدترین منابع فناوری اطلاعات را برای انطباق با پروژه‌های پیچیده‌تر گسترش دهند. خوشبختانه، ESXi  که قبلا به عنوان ESX شناخته می‌شد، به کسب نتایج بهتر کسب و کارها و صرفه جویی در فناوری اطلاعات کمک می‌کند.

یکی از مزایای اصلی VMware ESXi این است که معماری آن فرآیند نگهداری از زیرساخت مجازی را به طور قابل توجهی ساده‌تر می‌کند. گزینه‌های پیکربندی کمی در این نرم افزار وجود دارد؛ اگرچه این ویژگی به طور بالقوه می‌تواند به عنوان یک نقطه ضعف در نظر گرفته شود.

بله، با اینکه ویژگی‌ها و گزینه‌های سفارشی‌سازی کمتری در این نرم افزار وجود دارد، اما همچنان کاربرپسند است. نگهداری آسان از زیرساخت مجازی یک موهبت واقعی برای هر سازمان است. البته امنیت با نرم افزار ESXI شاید مهم‌تر از کاربر پسند بودن آن باشد. سیستم در برابر تهدیدات بسیار ایمن است و روز به روز ویژگی‌های امنیتی خود را ارتقا می‌دهد. همچنین، با ترکیب ویژگی‌های امنیتی و مدیریتی، VMware ESXI  یک گزارش دقیق از تمام فعالیت‌های کاربر به صورت لحظه‌ای ارائه خواهد داد.

مدیریت VMware ESXi از طریق API ها انجام می‌شود، به این معنی که این رویکرد نیازی به نصب مجوزهای اضافی برای امکانات مدیریتی ندارد. خطوط فرمان از راه دور مانند: رابط خط فرمان vSphere و PowerCLI اسکریپت نویسی را به روشی بسیار دقیق، سریع و کنترل شده انجام می‌دهند.

قابلیت‌های VMware ESXi برای کاربران

VMware ESXiقابلیت‌های زیر را برای کاربر فراهم می‌کند:

افزایش ظرفیت سخت افزار

افزایش عملکرد

ساده سازی مدیریت فناوری اطلاعات از طریق مدیریت متمرکز

کاهش CapEx و OpEx

کاهش منابع سخت افزاری مورد نیاز برای اجرای هایپروایزر و کارایی بیشتر

نرم افزار ESXi را چگونه می‌توان نصب کرد؟

وقتی صحبت از راه اندازی یک محیط جدید VMware vSphere می‌شود، موارد زیادی را باید در نظر گرفت. در حالی که نصب این نرم افزار کار سختی نیست، فکر کردن به ان می‌تواند کارها را در آینده بسیار آسان‌ کند. فراتر از نحوه نصب ESXi، باید این سوال را از خود بپرسید که «ESXi را کجا نصب کنم؟». اکنون، بیایید به گزینه‌های مختلفی که در مورد نصب نرم افزار ESXi در محیط VMware vSphere وجود دارد، نگاهی بیندازیم. ESXi را می‌توان در مکان‌های زیر نصب کرد:

هارد دیسک

دستگاه USB

کارت SD

ویژگی‌های نرم افزار ESXi

ESXi  با ادغام چندین سرور فیزیکیُ نیازهای مدیریتیIT  را کاهش می‌دهد و در عین حال عملکرد پرسرعتی را ارائه می‌کند.

هزینه ها

ESXi به شما این امکان را می‌دهد که کارها را با کمترین هزینه انجام دهید و در عین حال تهدیدات امنیتی وارد شده به هایپروایزر را به حداقل برسانید.

عملکرد نرم افزار

ماشین‌های مجازی را طوری پیکربندی کنید تا تمام نیازهای شما را برآورده کنند. با وجود محدودیت هایی که وجود داردُ سعی کنید از مهندسان IT مشورت بگیرید تا مطمئن شوید تنظیمات انجام شده در محیط نرم افزار خللی در کار ایجاد نمی‌کند.

امنیت 

از داده‌ها و اطلاعات ماشین مجازی با استفاده از قابلیت رمزگذاری قدرتمند محافظت کنید. ایجاد دسترسی برای هر کاربر، مدیریت را ساده، مسئولیت پذیری را بیشتر و تجزیه و تحلیل آسان‌تر می‌کند.

اکوسیستم

از اکوسیستم گسترده‌ ارائه دهندگان سخت افزار، خدمات فناوری، برنامه‌ها و سیستم عامل‌ها مشاوره و پشتیبانی دریافت کنید.

تجربه کاربران

این روزها مدیریت عملیات اداری با رابط کاربری داخلی و بر اساس استانداردهای HTML5 انجام می‌شود. VMware نیز یک رابط vSphere دارد و IP هایی را توسعه دهندگان ارائه می‌دهد.

vSphere  یک پایه و اساس ایده‌آل برای محیط های رایانش ابری محسوب می‌شود و به کمک آن می‌توانید بهترین عملکرد و کارایی را از زیرساخت‌ها و برنامه‌ها دریافت کنید. علاوه بر این، با گسترش قابلیت‌های نرم افزار ESXi، پیچیدگی‌های فناوری اطلاعات و دردسرهای مدیریتی به حداقل خواهد رسید.

نسخه رایگان یا پولی نرم افزار ESXi؟

نسخه رایگان ESXi  از ویژگی‌های کمتری پشتیبانی می‌کند. اگرچه این نسخه نمی‌تواند با سرور vCenter ارتباط برقرار کند، اما مجازی سازی سرورها را با گزینه‌هایی مانند thin provisioning انجام می‌دهد. مشاغل کوچک می‌توانند از نسخه رایگان vSphere Hypervisor سرور استفاده کنند.

ESXi رایگان مزیت‌های زیادی دارد. با این حال، اگر زیاد از آن استفاده کنید، با محدودیت‌هایی مواجه خواهید شد. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، باید روی مجوز سرورهای ESXi خود سرمایه گذاری کنید. مجوزهای Enterprise را می‌توان به عنوان بخشی از نسخه پولی vSphere دریافت کرد.

الزامات و راه اندازی ESXi

ESXi به حداقل منابع سخت افزاری نیاز دارد. به طور خاص، نسخه 6.7 ESXi به یک سیستم میزبان با حداقل دو CPU و 4 یا ترجیحا 8 گیگابایت رم نیاز دارد. مدیران می‌توانند فهرست کاملی از منابع مورد نیاز برای راه اندازی این نرم افزار را در راهنمای نصب و راه اندازی ESXi VMware بیابند.

نتیجه گیری

ESXi  از سری محصولات WMware می‌باشد و در این نرم افزار از تکنولوژی Bare Metal استفاده شده است. مدیران با استفاده از این نرم افزار می‌توانند دسترسی بهتر و کنترل بیشتری بر علمکرد کارمندان خود داشته باشند و هزینه‌ها را به مقدار قابل قابل توجهی کاهش دهند. نرم افزار ESXi  در ابتدا برای رفع نیازهای سازمان‌های بزرگ طراحی شده بود و در حال حاظر با روند پیشرفت تکنولوژی سازمان‌های دیگری هم مانند: کسب وکارهای کوچک، مدارس، باشگاه‌ها، دانشگاه‌ها و همچنین سازمان‌های دولتی از این نرم افزار استفاده می‌کنند.