دارک وب چیست؟

احتمالا واژه دارک وب به گوشتان خورده است و با خود فکر کرده‌اید که دارک وب چیست ؟ از زمانی که اینترنت برای اولین بار در دهه 1990 در دسترس عموم قرار گرفت، به طرق مختلف تغییر کرده است، و یکی از بحث برانگیزترین تحولات، رشد به اصطلاح دارک وب است. بزرگسالان ممکن است نگران بازدید جوانان از دارک وب باشند، به خصوص که گزارش‌های مطبوعاتی اغلب آن‌ها را با فعالیت آنلاین خطرناک یا غیرقانونی مرتبط می‌کنند. با این حال، برخی از جنبه‌های مثبت نیز در آن وجود دارد. در واقع مشکلات از خود فناوری ناشی نمی‌شوند، بلکه ناشی از روش‌هایی هستند که مردم از آن استفاده می‌کنند.

دارک وب چیست؟

در اینجا توضیح کوتاهی در مورد “دارک وب”، نحوه دسترسی به آن و خطرات آن ارائه کرده‌ایم.

اپن وب چیست؟

این بخش از اینترنت برای عموم قابل مشاهده است که اکثر ما هر روز از آن استفاده می‌کنیم و از طریق موتورهای جستجو مانند گوگل یا بینگ به آن دسترسی داریم.

دیپ وب چیست؟

این بخشی از اینترنت است که معمولا از دید عموم پنهان است. از طریق موتورهای جستجوی معمولی نمی‌توان به آن دسترسی داشت و از راه های دیگر و کمتر شناخته شده، قابل دسترسی است. بخش عمده “دیپ وب” از پایگاه‌های داده‌ای تشکیل شده است که می‌توان به طور ایمن از طریق “اپن وب” به آن‌ها دسترسی داشت. به عنوان مثال، پایگاه‌های اطلاعاتی مرتبط با رزرو هتل، خریدهای آنلاین، سوابق پزشکی، بانکداری و غیره. محتوا فقط توسط افراد مجاز (مانند کارمندان) قابل خواندن است و با استفاده از رمز عبور محافظت می‌شود.

دارک وب چیست؟

دستگاه و دیوایسی که شما از طریق آن آنلاین می‌شوید، دارای آدرس IP (پروتکل اینترنت) است. که یک هویت آنلاین منحصر به فرد است. آدرس IP شبکه‌ها را قادر می‌سازد تا اطلاعات مناسب را به مکان مناسب ارسال کنند. اطمینان از رسیدن ایمیل به مقصد میتواند به عنوان یک مثال مناسب از آن نام برد. در همین جهت، فعالیت اینترنتی افراد را می‌توان با استفاده از آدرس IP آن‌ها ردیابی و نظارت کرد.

دارک وب از سیستم‌های پیچیده‌ای استفاده می‌کند که آدرس IP واقعی کاربر را ناشناس می‌سازد، و تشخیص اینکه دستگاه از کدام وب‌سایت‌ها بازدید کرده است، بسیار دشوار است.

با استفاده از نرم افزار اختصاصی قابل دسترسی است که شناخته شده‌ترین آن Tor (The Onion Router) نام دارد.

روزانه حدود 2.5 میلیون نفر از Tor استفاده می‌کنند. Tor به خودی خود دارک وب نیست، بلکه راهی است که از طریق آن می‌توان در اپن وب و دارک وب بدون اینکه کسی قادر به شناسایی کاربر یا ردیابی فعالیت آن‌ها باشد، فعالیت کرد.

عملکرد Tor چگونه است؟

Tor نرم‌افزار ناشناس‌سازی است که می‌توان از طریق یک موتور جستجو به آن دسترسی پیدا کرد و سپس دانلود کرد.

Tor پیام فرستنده را در لایه‌های رمزگذاری می‌پیچد. جستجوها یا پیام‌های ارسال شده از طریق مرورگر Tor مستقیماً به مقصد مورد نظر خود نمی‌روند. آن‌ها از طریق گره‌ها که رایانه‌های دیگری هستند و توسط کاربران Tor اداره می‌شوند، منتقل می‌شوند. در هر گره، یک لایه رمزگذاری شده برداشته می‌شود و سپس پیام به گره بعدی ارسال می‌شود. هر گره هویت گره قبلی و گره بعدی را می‌داند، اما سایر گره‌ها را در زنجیره نمی‌شناسد. بنابراین، پیگیری کل سفر یک پیام یا تعیین اینکه از کجا شروع شده و چه کسی آن را ارسال کرده، بسیار دشوار است.

چه کسانی از “دارک وب” استفاده می‌کنند؟

اغلب کسانی که از دارک وب استفاده می‌کنند سه دلیل اصلی دارند:

ناشناس سازی

افراد ممکن است دلایل زیادی برای محافظت از هویت آنلاین خود داشته باشند. در برخی موارد، این به این دلیل است که اگر هویت آن‍‌ها مشخص شود در خطر خواهند بود. برای مثال در کشورهایی که دولت مطبوعات آزاد را ممنوع می‌کند یا جایی که سانسور سیاسی وجود دارد، دیگران ممکن است از آن برای کاهش خطر قربانی شدن استفاده کنند. مانند افرادی که تحت تعقیب سایبری قرار گرفته‌اند یا نگران امنیت بانکداری آنلاین هستند.

دسترسی به سرویس های پنهان دارک وب چیست؟

سرویس مخفی (که به عنوان سرویس پیاز نیز شناخته می‌شود) سرویسی است که نه تنها کاربر، بلکه ناشناس بودن خود وب سایت نیز توسط Tor محافظت می‌شود. این بدان معنی است که آدرس IP سایت قابل شناسایی نیست. و به این معنی که اطلاعات مربوط به میزبان، مکان یا محتوای آن پنهان است. سرویس‌های مخفی گاهی اوقات «آدرس پیاز» نامیده می‌شوند زیرا نام وب‌سایت اغلب به .onion ختم می‌شود.

Tor به خودی خود یک سرویس مخفی نیست، اما سایت‌هایی که میزبان آن هستند جزو سرویس مخفی هستند. از سرویس‌های مخفی می‌توان به طور قانونی استفاده کرد، به عنوان مثال برای افشای اطلاعات یا به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس مانند موارد مربوط به جنایات است. با این حال عموما اعتقاد بر این است که اکثر سرویس‌های پنهان حاوی مطالب غیرقانونی هستند. آن‌ها اغلب نیاز به ثبت نام دارند (نام کاربری، رمز عبور و غیره) و برخی دارای بخش‌های “VIP” هستند که فقط با دعوت از طرف مدیران یا از طریق برنامه‌ای که توسط یکی از اعضا ساخته شده و توسط مدیران تأیید شده است قابل دسترسی است.

فعالیت غیرقانونی.

دارک وب ممکن است توسط افرادی استفاده شود که مایل به انجام فعالیت‌های غیرقانونی آنلاین، مانند فروش سلاح یا مواد مخدر هستند.توجه نمایید که این نوع عملیات و وب‌سایت‌هایی که آن‌ها را ارائه می‌دهند، اغلب به عنوان سرویس‌های پنهان نامیده می‌شوند.

آیا استفاده از Tor قانونی است؟

استفاده از Tor یا بازدید از دارک وب به خودی خود غیرقانونی نیست. انجام اقدامات غیرقانونی به صورت ناشناس، مانند دسترسی به تصاویر کودک آزاری، ترویج تروریسم، یا فروش اقلام غیرقانونی مانند سلاح، غیرقانونی است.

دارک وب چه خطراتی دارد؟

از بسیاری جهات، خطرات دارک وب مانند خطراتی است که ممکن است در اپن وب با آن مواجه شوید. افراد جوان در هر دو محیط ممکن است به پورنوگرافی، تصاویر کودک آزاری، یا سایت‌های فروش مواد مخدر و سلاح دسترسی داشته باشند.بسیاری از افراد جوان همچنین در معرض خطر استثمار و سوء استفاده از سوی مجرمان جنسی هستند که از تمام بخش‌های اینترنت برای هدف قرار دادن قربانیان استفاده می‌کنند. البته ناگفته نماند، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مجرمان بیشتر در اپن وب با قربانیان تعامل دارند. وب تاریک یا دارک و بیشتر توسط مجرمان جنسی استفاده می‌شود تا آشکارا درباره «تاکتیک‌ها» برای استثمار جوانان صحبت کنند.

نتیجه گیری

داشتن مکالمات صادقانه برای کمک به جوانان در جهت ایجاد رفتارهای امن‌تر بسیار مهم است. توضیح دهید که محتوای غیرقانونی زیادی در دارک وب وجود دارد. و شما نمی‌خواهید آن‌ها در معرض این موضوع قرار گیرند. انگیزه‌های آن‌ها برای استفاده از Tor را بررسی کنید. و همه گزینه‌ها را با هم مورد بحث قرار دهید. برای مثال، اگر انگیزه آن‌ها افزایش حریم خصوصی اینترنتی است، ممکن است مسیرهای دیگری نیز وجود داشته باشد که هر دوی شما با آن موافق باشید. امیدواریم مطالبی که در ارتباط با دارک وب چیست بیان شد کمک شایانی به شما کرده باشیم.

راهنمای جامع نصب آفیس در ویندوز!

برای نصب آفیس در ویندوز این راهنما را به دقت مطالعه کنید. این راهنما حتی برای افرادی که با  Command Prompt آشنایی ندارند مناسب است. بنابراین با هر میزان تسلط می‌توانید از آن برای نصب آفیس استفاده کنید.

چگونه نصب آفیس در ویندوز را انجام دهیم؟

مرحله 1: پیش نیاز آماده‌سازی نصب آفیس در ویندوز

الف) نسخه‌های قبلی نرم‌افزار مایکروسافت را حذف نصب کنید.

توجه: اگر برنامه Microsoft قبلاً نصب شده باشد، صرف نظر از نسخه، نصب کار نخواهد کرد.

ب) مهم! بررسی کنید که در رایانه شما Office 365 از قبل نصب نشده باشد.

زیرا بسیاری از ویندوزهای جدید با Office 365 نصب شده‌اند. برای بررسی:

روی منوی Start کلیک کنید. « Apps and features » را تایپ کنید.(توجه: از طریق کنترل پنل نمی‌توانید به صفحه مورد نیاز دسترسی پیدا کنید).

در فهرست Apps and features گزینه «Microsoft Office» را جستجو کنید.

اگر نتایج “Microsoft Office Desktop Apps” یا “Microsoft Office 365” را فهرست کرد،کلیک کنید و سپس روی “Uninstall” کلیک کنید. در غیر این صورت، می‌توانید به مرحله 2 بروید.

مرحله 2: نرم افزار Office Deployment Tool را دانلود و نصب کنید.

الف) یک پوشه جدید روی دسکتاپ خود ایجاد کنید. نام آن را “ODT” بگذارید.

ب) Office deployment tool (ODT) را دانلود کنید.

ج) ODT را نصب کنید.

فایل را باز کنید تا نصب شود. شرایط مجوز نرم افزار مایکروسافت را بپذیرید.

د) فایل های استخراج شده را در پوشه سمت راست ذخیره کنید.

در اولین مراحل نصب آفیس در ویندوز ، از شما خواسته می‌شود که پوشه‌ای را برای ذخیره فایل‌های استخراج شده انتخاب کنید. اطمینان حاصل کنید که نام کاربری شما در کادر گفتگو نشان داده شده است.

فایل های استخراج شده از Office Deployment Tool را در پوشه جدید “ODT” در دسکتاپ خود ذخیره کنید. این پوشه ای است که در مرحله 2 قسمت A ایجاد کردیم.

اگر پوشه ODT خود را روی دسکتاپ باز کرده اید، باید مانند تصویر زیر باشد:

مرحله 3: فایل پیکربندی خود را دانلود کنید

الف) فایل XML مناسب برای نرم افزار خود را انتخاب کنید.

در مرحله سوم نصب آفیس در ویندوز ، بایستی برای دسترسی به نسخه و زبان مورد نیاز خود، روی نام نرم افزاری که می‌خواهید نصب کنید کلیک کنید.

ب) فایل XML را دانلود کنید.

با کلیک بر روی Download در گوشه سمت راست بالای پنجره، فایل را دانلود کنید.

ج) فایل XML را به پوشه “ODT” منتقل کنید.

فایل XML را از پوشه دانلودها به پوشه ODT جدید خود در دسکتاپ منتقل کنید. این پوشه‌ای است که در مرحله 2 قسمت A ایجاد کردیم.

اگر پوشه ODT خود را باز کرده اید، باید مانند تصویر زیر باشد:

مهم! نام فایل شما باید به صورت “configuration.xml” یا “configuration” نمایش داده شود. تغییرات در نام فایل باعث ایجاد مشکلاتی در مرحله 4C می‌شود.

مرحله 4: برنامه خود را از طریق برنامه “Windows Command Prompt” دانلود و نصب کنید.

الف) Command Prompt ویندوز را باز کنید.

Command Prompt ویندوز را با کلیک بر روی دکمه Start و تایپ cmd باز کنید. برنامه را باز کنید. تا اینجا مراحل نصب آفیس در ویندوز اصلا پیچیده نبوده است.

ب) دایرکتوری فعلی خود را به پوشه ODT روی دسکتاپ خود تغییر دهید.

دستور زیر را کپی کنید:

cd Desktop\ODT

این دستور را در خط فرمان جایگذاری کنید.

روی صفحه کلید Enter را بزنید تا دستور اجرا شود. این باید دایرکتوری فعلی شما را به پوشه ODT در دسکتاپ تغییر دهد.

ج) برنامه های مایکروسافت 2019 خود را دانلود کنید.

دستور زیر را کپی و پیست کنید:

setup /download configuration.xml

Enter را بزنید.

اجرای این دستور ممکن است حدود 10 دقیقه طول بکشد. به نظر می‌رسد که هیچ اتفاقی نمی‌افتد، اما فایل‌ها در پوشه ODT شما دانلود می‌شوند.

اگر پوشه ODT خود را باز کرده‌اید، باید مانند تصویر زیر باشد:

هنگامی که پنجره Command Prompt به شکل زیر باشد، متوجه خواهید شد که اجرای دستور به پایان رسیده است:

یک خط جدید وجود دارد که با C:\Users\username شروع می شود که در آن دستوری را وارد نکرده اید.

د) برنامه های Microsoft 2019 را  برای نصب آفیس در ویندوز نصب کنید.

پس از اتمام اجرای دستور قبلی، باید دستور زیر را کپی و پیست کنید:

setup /configure configuration.xml

Enter را بزنید.

از شما خواسته می شود که به مایکروسافت اجازه دهید تا تغییراتی در دستگاه شما ایجاد کند.

پس از موافقت، یک پنجره نمایش داده می شود که پیشرفت نصب شما را نشان می دهد.

پس از اتمام نصب، صفحه نمایش ناپدید می‌شود. سپس می‌توانید خط فرمان را ببندید. حالا می‌توانید از نصب آفیس در ویندوز خود لذت ببرید. برنامه‌های مایکروسافت 2019 میانبر برای دسکتاپ شما ایجاد نمی‌کنند. برای سهولت دسترسی به آن‌ها، روی منوی استارت کلیک کنید و لیست برنامه‌های خود را پایین بیاورید تا برنامه های Microsoft Office را پیدا کنید.

راهنمای جامع سیستم عامل لینوکس

برای این که بدانید سیستم عامل لینوکس چیست ابتدا به دنیای اطراف خود نگاهی بیاندازید. از گوشی‌های هوشمند گرفته تا خودروها، ابررایانه‌ها، رایانه‌های رومیزی خانگی و سرورهای سازمانی، در همه جا رد پای لینوکس به چشم می‌خورد. لینوکس از اواسط دهه 1990 به یک پایگاه کاربری تبدیل شد و در سراسر جهان انتشار یافت.

لینوکس علاوه بر پلتفرم انتخابی برای اجرای دسکتاپ، سرورها و سیستم‌های جاسازی شده در سراسر جهان، یکی از مطمئن‌ترین و امن‌ترین سیستم‌عامل‌های موجود است. در این‌جا تمام اطلاعاتی که برای سرعت بخشیدن به پلتفرم لینوکس نیاز دارید بررسی خواهد شد.

لینوکس چیست؟

سیستم عامل نرم افزاری است که تمام منابع سخت افزاری مرتبط با دسکتاپ یا لپ تاپ را مدیریت می‌کند. به بیان ساده، سیستم عامل ارتباط بین نرم افزار و سخت افزار شما را مدیریت می‌کند. و بدون سیستم عامل (OS)، نرم افزار کار نمی‌کند. درست مانند: ویندوز، iOS و سیستم عامل مک، LINUX هم یک سیستم عامل است. در واقع، اندروید به عنوان یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌ها، توسط سیستم عامل لینوکس پشتیبانی می‌شود.

سیستم عامل لینوکس از چندین بخش مختلف تشکیل شده است؟

Bootloader

نرم افزاری که فرآیند بوت کامپیوتر شما را انجام می‌دهد

هسته

هسته پایین‌ترین سطح سیستم عامل است.

سیستم Init

یک سیستم فرعی‌ است که فضای کاربر را بوت استرپ می‌کند و با کنترل دیمون‌ها شارژ می‌شود. سیستم init است که فرآیند بوت را پس از این که بوت اولیه از بوت لودر (یعنی GRUB یا Grand Unified Bootloader) تحویل داده شد، مدیریت می‌کند.

دیمون‌ها

دیمون‌ها خدمات پس زمینه‌ای هستند (چاپ، صدا، زمان بندی، و غیره) که یا در حین راه اندازی یا پس از ورود به دسکتاپ انجام می‌شوند.

سرور گرافیکی

زیرمجموعه سیستمی است که گرافیک را روی مانیتور شما نمایش می‌دهد.

محیط دسکتاپ

این قسمتی است که در واقع کاربران با آن تعامل دارند. محیط‌های زیادی برای انتخاب دسکتاپ وجود دارد (GNOME، Cinnamon، Mate، Pantheon، Enlightenment، KDE، Xfce، و غیره). هر محیط دسکتاپ شامل: برنامه‌های داخلی (مانند مدیریت فایل، ابزارهای پیکربندی، مرورگرهای وب و بازی‌ها) است.

برنامه‌ها

محیط‌های دسکتاپ مجموعه کاملی از برنامه ها را ارائه نمی دهند. درست مانند: ویندوز و macOS، لینوکس هزاران هزار عنوان نرم افزاری با کیفیت بالا را ارائه می‌دهد. که به راحتی می توان آن‌ها را پیدا و نصب کرد. اکثر توزیع‌های لینوکس مدرن (در زیر در این مورد بیشتر توضیح می‌دهیم) ابزارهایی شبیه به App Store هستند. که نصب برنامه را متمرکز و ساده می‌کنند. برای مثال، لینوکس اوبونتو دارای مرکز نرم‌افزار اوبونتو (نام تجاری جدید نرم‌افزار GNOME؟ شکل 1) است که به شما امکان می‌دهد به سرعت در میان هزاران برنامه جستجو کرده و آن‌ها را از یک مکان متمرکز نصب کنید.

چرا از سیستم عامل لینوکس استفاده کنیم؟

اغلب مردم بعد از مطرح کردن لینوکس چیست، دومین سوالی که می‌پرسند این است که چرا از لینوکس استفاده کنیم؟ وقتی سیستم عامل‌های رایج که با اکثر رایانه‌های رومیزی، لپ تاپ‌ها و سرورها عرضه می‌شود، به خوبی کار می‌کند، چرا خود را با یادگیری یک محیط محاسباتی خسته کنیم؟

برای پاسخ به این سوال، من یک سوال دیگر مطرح می‌کنم. آیا سیستم عاملی که در حال حاضر استفاده می کنید واقعا کار می‌کند؟ یا گاها با موانعی مانند ویروس‌ها، بدافزارها، کاهش سرعت، خرابی‌ها و تعمیرات پرهزینه دست و پنجه نرم می‌کنید؟ اگر با موارد فوق مشکل دارید، لینوکس ممکن است پلتفرم مناسبی برای شما باشد. چرا که لینوکس به یکی از قابل اعتمادترین اکوسیستم‌های کامپیوتری تبدیل شده است.

توزیع در لینوکس چیست؟

لینوکس دارای چندین نسخه مختلف برای هر نوع کاربری است. به این نسخه‌ها توزیع می‌گویند. تقریبا هر توزیع لینوکس را می‌توان به صورت رایگان بارگیری کرد، روی دیسک USB رایت کرد و در هر تعداد ماشینی نصب کرد.

کدام توزیع برای شما مناسب است؟

اگر مهارت‌های کامپیوتری شما نسبتا ابتدایی هستند، باید از توزیع‌های تازه‌کار مانند: لینوکس مینت، اوبونتو، سیستم عامل ابتدایی یا دیپین استفاده کنید. اگر مجموعه مهارت‌های شما در محدوده بالاتر از حد متوسط ​​قرار دارد، می‌توانید از توزیعی مانند: دبیان یا فدورا استفاده کنید. با این حال، اگر تا حد زیادی بر مدیریت کامپیوتر و سیستم تسلط دارید، از توزیعی مانند جنتو استفاده کنید. و اگر جویای چالش‌های جدید هستید، می‌توانید توزیع لینوکس خود را با کمک Linux From Scratch بسازید.

نتیجه گیری

برای بسیاری از افراد، ایده نصب یک سیستم عامل ممکن است کاری بسیار دلهره آور به نظر برسد. باور کنید یا نه، سیستم عامل لینوکس یکی از ساده‌ترین نصب ها را در بین تمام سیستم عامل ها ارائه می‌دهد.

در واقع، اکثر نسخه های سیستم عامل لینوکس چیزی را ارائه می‌دهند که توزیع زنده نامیده می‌شود؟ به این معنی که سیستم عامل را از CD/DVD یا USB Flash Drive اجرا می‌کنید بدون اینکه هیچ تغییری در هارد دیسک خود ایجاد کنید. شما بدون نیاز به نصب و راه اندازی، عملکرد کامل را دریافت می کنید.

تفاوت پروکسی با وی پی ان

در این مقاله قصد داریم تا با مفهوم تفاوت پروکسی با وی پی ان آشنا شویم. به همین منظور بگذارید قبل از بحث اصلی با یک مثال ذهنیت نزدیک تری به داستان ایجاد کنم. فرض کنید دو کامپیوتر از طریق سرور پروکسی به یکدیگر متصل شده اند. رایانه اول به سرور پروکسی می گوید: از رایانه دوم ساعت را بپرسید.

ارتباط بین دو کامپیوتر از طریق رایانه سوم متصل می شود که به عنوان یک سرور پروکسی عمل می کند. آن شخص نمیداند که اطلاعات به سمت کسی می رود. به همین دلیل است که می توان از پروکسی ها برای حفظ حریم خصوصی استفاده کرد.

در شبکه های کامپیوتری ، سرور پروکسی یک برنامه در سرور است که به عنوان واسطه بین درخواست کننده منبع و سرور ارائه کننده آن منبع عمل می کند.

به جای اتصال مستقیم به سروری که می تواند منابع درخواستی را ارائه دهد ، مانند یک فایل یا صفحه وب ، سرویس گیرنده، درخواست را به سرور پروکسی هدایت می کند تا آن درخواست را ارزیابی کرده و تراکنش های مورد نیاز شبکه را انجام می دهد. به این ترتیب به عنوان روشی برای ساده سازی یا کنترل پیچیدگی درخواست های مازاد مانند تعادل بار ، حریم خصوصی یا امنیت عمل می کند. پروکسی ها برای افزودن ساختار و محصورسازی به سیستم های توزیع شده ابداع شدند.

VPN چیست؟

VPN یا شبکه امن (خصوصی) مجازی در وهله اول همه ما را به یاد سرویس دهنده‌های گذر از فیلترینگ یا تحریم شکن‌ها می اندازد، اما محبث بسیار بزرگ‌تر و کار آمدتری در پشت این سیستم هست. ابتدا بیاید کمی با مدل کار کردن این سیستم آشنا شویم. سرویس وی پی ان به این صورت کار می‌کند که با متصل شدن به سرور وی پی ان تمام یا قسمتی از ترافیک شما از سرور وی پی ان عبور کرده و دسترسی به شبکه ها موجود در سمت سرور را برای شما بازمی‌کند. 

ابتدا کلاینت به سمت سرور وی پی ان رفته و درخواست های اینترنت خود را به وی پی ان سرور می‌دهد. سپس وی پی ان سرور درخواست دریافت شده را به سمت اینترنت فرستاده و جواب را به کلاینت برمی‌گرداند. این مدل ساده عملکرد کلی وی پی ان را نشان میدهد سرویس های گذر از تحریم نیز همین‌گونه کار می‌کنند.

پراکسی چیست؟

پراکسی نیز از مکانزیمی شبیه به وی پی ان استفاده میکند، و به صورت کلی ترافیک شما را از سمت سرورهای پراکسی عبور می‌دهند.

تفاوت پروکسی با وی پی ان در چیست؟

تفاوت های عمده این دو سرویس در نحوه رمزنگاری ترافیک از کلاینت به سمت سرور، نوع پروتکل های ارتباطی و مدل عبور ترافیک در این پروتکل های می‌باشد. که در وی پی ان به این صورت است که تمامی ترافیک ارسال شده به سمت وی پی ان سرور از رمزنگاری سراسری بهره می‌برد اما در پراکسی احتمال نشت اطلاعات هست. در پراکسی امکان استفاده از پراکسی برای سرویس خاص می‌باشد. اما در وی پی ان ترافیک به صورت سیستم به صورت کامل به سمت وی پی ان ارسال می‌شود. توجه نمایید که امکان تغییر روتینگ نیز وجود دارد که بحت تخصصی تری است.

در هر سازمان وی پی ان چه استفاده ای دارد؟

سوال اصلی اینجاست که وی پی ان در زیر ساخت فناوری هر سازمانی نیاز است. چرا که در مواقع دور بودن از محل فیزیکی ساختار بتوان به صورت کامل دسترسی به زیرساخت داشت. علاوه بر این شما می‌توانید به صورت کاملا رمزنگاری شده ارتباطات بین شعب و ساختارهای جدا از هم را به صورت یکپارچه به یکدیگر متصل نمایید.

نتیجه گیری

اغلب مردم درک مبهمی از تفاوت پروکسی با وی پی ان و هدف پروکسی سرور دارند. اکثر افراد تصور میکنند که احتمالا از سرورهای پروکسی صرفا برای رفع انسداد محتوای Netflix از کشورهای دیگر یا امنیت بیشتر در یک شبکه WIFI باز استفاده می‌شود. با این حال، واقعیت این است که سرورهای پروکسی کارهای بیشتری انجام می‌دهند و حتی برای بعضی مشاغل حیاتی هستند. سرورهای پروکسی یک مکانیسم واسطه نسبتا ساده بین رایانه ای با آدرس IP خصوصی و سرور دیگری در اینترنت هستند. سرور پروکسی آدرس IP مخصوص خود را دارد. در حالی که ظاهرا یک تغییر ناچیز است. آدرس IP پروکسی می‌تواند برای تعدادی از عملکردهای مهم تجاری، از امنیت گرفته تا تجربه مشتری استفاده شود.

 

آشنایی با مفهوم امنیت اطلاعات

قبل از شناخت امنیت اطلاعات بهتر است به تعرفی کلی اطلاعات بپردازیم. اطلاعات به تمام داده های بامعنی و هدف دار گفته می شود که میتواند به گونه های مختلفی نگه داری شوند. دلایل بسیاری وجود دارند که ما را موظف به اهمیت دادن به مقوله حفاظت از اطلاعات می‌کند. مقوله امنیت برای اطلاعات یک مقوله مهم، بسیار وسیع و پیچیده است که دستیابی به آن علاوه بر زیرساخت های لازم، نیازمند دانش تخصصی درباره مدیریت اطلاعات، فناوری‌های جدید است.

تعریف جهانی امنیت اطلاعات

امنیت اطلاعات شامل فرایند محافظت از تمامی اطلاعات حساس در مقابل حملات عمد و یا غیرعمد و فعالیت های غیرمجاز از جمله دسترسی، استفاده، افشاء، تغییر، تخریب و یا اختلال در اطلاعات خواهد بود. ذاتا افراد برای ادامه حیات خود نیاز به حفاظت از اطلاعات و دارایی های خود دارند. و برای این حفاظت نیاز است تا دانش و علم خود را افزایش دهند. پس امنیت اطلاعات نیازمند دانش تخصصی و  استفاده از ابزارها و روش های حفاظت از داده ها در برابر دسترسی و تغییرات است.

3 اصل مهم امنیت اطلاعات

محرمانگی Confidentiality: محرمانگی به این موضوع میپردازد که اطلاعات درحال ارسال تنها توسط فرستنده و گیرنده قابل مشاهده باشد.

یکپارچگی Integrity: یکپارچگی یعنی تمامی اطلاعاتی که درحال ارسال هستند بدون هرگونه تغییری ارسال شود و به دست گیرنده برسد.

در دسترس بودن Availability: دردسترس بودن نیز به این معناست که داده ها برای ذخیره سازی پذیرش و یا محافظت در دسترس باشند.

موارد بالا سه مفهوم اساسی برای حفاظت از اطلاعات وجود دارد. توجه نمایید که این مفاهیم را به صورت اختصار با عنوان CIA می‌شناسند. مفهوم CIA در کنار امنیت سخت افزار و نرم افزار مفهوم پیدا میکند. قبل از هر اقدامی لازم است تا زیرساخت مناسب فراهم نمایید. در این مرحله لازم است تا میزان آسیب پذیری بررسی شود. و از میزان و سطح محرمانه بودن اطلاعات آگاهی داشته باشید تا بهترین راهکار را انتخاب نمایید.

اقدامات لازم جهت حفاظت از اطلاعات

قبل از هر اقدامی برای امنیت اطلاعات لازم است تا زیرساخت مناسب فراهم نمایید. در این مرحله لازم است تا میزان آسیب پذیری بررسی شود. و از میزان و سطح محرمانه بودن اطلاعات آگاهی داشته باشید تا بهترین راهکار را انتخاب نمایید. تست نفوذ به عنوان یک ضرورت در این امر به شمار میرود. تمامی موارد زیر برای تهیه یک سیستم حفاظت از اطلاعات در برابر تهدیدات نیاز به بررسی دارند.

MAIL

DNS

سیستم های فایروال

ساختار کلمات عبور

سیستم های پروتکل انتقال فایل FTP

وب سرورها

PBX

به مرور زمان روش‌های حفاظت از اطلاعات تغییر پیدا کرده‌اند و امروزه برای امنیت اطلاعات بیشتر از ابزارهای خودکار و هوشمند استفاده می‌شود.

دلایل نیاز به تکنیک‌های حفاظت از اطلاعات

هر سازمان در حیطه کاری خود به موارد زیر حتما نیاز پیدا خواهد کرد. بنابراین لازم است تا راهکارهایی برای این موارد در برابر آسیب در نظر گرفته شود.

جابه جایی امن اطلاعات

جلوگیری از سرقت اطلاعات

حفاظت از حقوق معنوی داده ها

نظارت به دسترسی ها

یکی از کاربردی‌ترین راهکارهای پیشنهادی ممکن برای مدیریت تهیدات استفاده از UTM است. این سامانه در دسته فایروال‌های نسل 3 شناخته شده است. UTM یعنی سامانه مدیریت یکپارچه تهدیدات و یکپارچه بودن آن به این معناست که علاوه بر فایروال شامل سیستم های دیگری نظیر سیستم های مدیریتی، امنیتی و نظارتی نیز می‌شود.

سامانه utm رها

سامانه مدیریت یکپارچه تهدیدات رها بر پایه محصولات امنیتی Kerio و SOPHOS و Bitdefender یک راهکار جامع امنیتی، نظارتی و مدیریتی است که شمارا از انواع دیگر محصولات بی‌نیاز می‌کند. به‌ طور کل این سامانه جوابگوی نیاز تمام مجموعه‌های کوچک و بزرگ است. سامانه مدیریت یکپارچه تهدیدات رها ویژگی‌های بسیار کاربردی دیگر را نیز در قالب یک سامانه با محیط کاری کاربرپسند در اختیار مدیران قرار می‌دهد، به‌ نحوی‌ که هرگونه سیاست را با کمترین دانش شبکه و به‌سرعت بتوانید اعمال کنید. این سامانه  تمامی نیازهای یک سازمان را در نظر گرفته تا بالاترین حفاظت و امنیت اطلاعات را فراهم کند. جهت کسب اطلاعات بیشتر به صفحه سامانه UTM رها مراجعه کنید.

نتیجه گیری

مقوله امنیت اطلاعات بسیار وسیع و پیچیده است که دستیابی به بالاترین کیفیت و کارایی در این راستا بسیار کار دشواری است. بنابراین توصیه موکد مجموعه رها به شما این است که سامانه مدیریت یکپارچه تهدیدات خود را صرفا از شرکت‌های مذکور تهیه نمایید و به تهیه کردن آن بسنده نکنید! رها باسابقه بیش از ۲۰ ساله در حوزه آی تی و امنیت اطلاعات با بهره‌گیری از تیمی متخصص با مدارک و مدارج بین‌المللی که ممیزی مدیریت امنیت اطلاعات از آن جمله است، در کنار شماست. تا ضمن رعایت الزامات امنیتی نسبت به پیکربندی این سامانه شما اقدام و درنهایت گزارشی از وضعیت و نقشه پیکربندی و نتیجه تست نفوذ شبکه شما را ارائه دهد.

 جهان با گذشت زمان به سوی نوعی فشردگی پیش می‌رود، و زمان و مکان درهم آمیخته خواهد شد.

تمام چیزی که نیاز دارید تا درباره تفاوت پردازنده اینتل و AMD بدانید

وقتی صحبت از تفاوت پردازنده اینتل و AMD می‌شود، همه چیز بستگی به نوع استفاده شما دارد. برای چندین دهه، Intel بر AMD تسلط داشت و در بازار CPU، پیشروترین نام تجاری محسوب می‌شد. اما وقتی AMD سری Ryzen 7 را منتشر کرد که برای رقابت با Core i7 اینتل ساخته شده بود، وضعیت تغییر کرد. از آنجایی که بحث تفاوت پردازنده اینتل و AMD در چند سال اخیر داغ تر شده است. قصد داریم تا در این مقاله یک بررسی اجمالی از تفاوت این دو پردازنده و کمپانی سازنده آن‌ها ارائه دهیم. همچنین در این نوشتار با مقایسه مزایا و معایب هرکدام، می‌توانید روند تصمیم‌گیری سریع‌تری داشته باشید.

تفاوت سرعت و قدرت پردازنده های اینتل و AMD چیست؟
clock speed معیاری برای سنجش عملکرد پردازنده‌هاست. زمانی که صحبت از clock speed می‌شود پردازنده‌های اینتل حرف بیشتری برای گفتن دارند. به این معیار clock rate نیز گفته می‌شود که براساس GHz یا گیگاهرتز بیان شده‌است. از سوی دیگر سرعت پردازنده AMD تقریبا شبیه به اینتل است اما انرژی مصرفی بیشتری دارد، بنابراین در مقایسه با پردازنده‌های Intel Core ، مصرف برق بسیار بیشتری خواهد داشت. از این رو اگر به دنبال یک پردازنده کم مصرف با سرعت بالا هستید اینتل گزینه بهتری‌ست.

معیارهای دیگر تفاوت پردازنده اینتل و AMD چگونه است؟
Overclocking
Overclocking عملکرد اجرای یک پردازنده با سرعتی بالاتر از سرعت مورد نظر و توصیه شده توسط سازندگان آن است. پردازنده‌های AMD در اورکلاک از پردازنده‌های اینتل بهتر عمل می‌کنند، چرا که برخلاف AMD، پردازنده‌های Intel Core قفل شده‌اند و اجازه اورکلاک را نمی‌دهند. مگر در تراشه‌هایی که انتهای شماره پردازنده با حرف K آمده است. این مبحث یکی از موارد تفاوت پردازنده اینتل و AMD است.

پرفورمنس و راندمان
در این مورد باید بگوییم که پردازنده AMD می‌تواند عملکرد بهتری نسبت به اینتل داشته باشد. درواقع این پردازنده مولتی تسک است. سنجش‌های متعدد نشان داده است که آن‌ها برای انجام یک تسک، به 47 ثانیه زمان نیاز دارند و این درحالی‌ست که این زمان برای پردازنده‌های Intel Core می توانند تا 60 ثانیه نیز اقزایش پیدا کنند. با این حال، تراشه‌های اینتل می‌توانند دستورالعمل‌های تک رشته را به شیوه بهتری اجرا کنند.

قیمت
در این خصوص، یک نکته حائز اهمیت درباره AMD وجود دارد. این شرکت سوای اینکه هسته‌های بیشتر و در نتیجه عملکرد بهتری در رابطه با هسته‌ها را ارائه می‌کند، به دلیل داشتن یک استراتژی قیمت گذاری رقابتی، پردازنده‌های‌ آن را با مناسب ترین قیمت در بازار خواهید یافت. در مقایسه، اینتل توانمندی و قدرت این را دارد که به عنوان هد و رهبر باراز تعیین کننده قیمت خود در قطعات رایانه و بازار لوازم جانبی باشد. بنابراین شما پردازنده‌های اینتل را با قیمت بالاتر و خاص خود برند خریداری می‌کنید.

بازی و گیمینگ
در جایی که صحبت از بازی و گیمینگ نقل مجلس باشد، تفاوت پردازنده اینتل و AMD بسیار محسوس خواهد بود. با توجه به کارت‌های گرافیکی سطح بالا ، پردازنده‌های اینتل حداقل 5 تا 10 درصد سریعتر از پردازنده‌های AMD بوده و برای بازی‌های سطح بالا ، این تفاوت می‌تواند تا 15 درصد نیز افزایش داشته باشد.

امنیت
اینتل به دلیل اینکه بازار وسیع‌تری نسبت به AMD دارد و به طبع آن استفاده بیشتری دارد، در نتیجه بیش از AMD مورد حملات شبکه قرار می‌گیرد. این شرکت در حال ایجاد تغییراتی برای غلبه بر این مشکل است، اما با تغییرات و اصلاحات مداوم، پردازنده‌های Intel Core ممکن است در یک بازه زمانی از پردازنده‌های AMD عقب بمانند. در مقایسه ، پردازنده های AMD به دلیل بازار کوچکتر کمتر با چنین مساله‌ای رو به رو می‌شوند، و بنابراین از امنیت بیشتری برخوردار هستند.

مصرف برق
پردازنده های اینتل برق کمتری مصرف کرده و در حالت ایده‌آل 95 وات مصرف می‌کنند. با این حال بر روی عملکرد پردازنده تاثیر نمی‌گذارند.
اما در اینجا تفاوت پردازنده اینتل و AMD این است که AMD 105 وات برق مصرفی دارد و در مقایسه با اینتل، نیمی از عملکرد را خواهیم داشت. البته این مورد درمورد صد در صد موقع صدق نمی‌کند.

سهم بازار
اینتل در زمینه پردازنده های مبتنی بر x86 بزرگترین تولید کننده در جهان شناخته شده است. در واقع بیش از سه چهارم سهم بازار پردازنده های x86 را در دست دارد. از سوی دیگر با اینکه پردازنده های AMD ارزان تر هستند، سهم بسیار کمتری در بازار دارند.

نتیجه گیری
بیان تفاوت پردازنده اینتل و AMD و همچین انتخاب گزینه بهتر میان این دو کار آسان و دقیقی نیست. هرکدام از این شرکت‌ها مدل‌ها و نسخه‌های متفاوتی از یک پردازنده را ارائه می‌دهند که از جنبه‌های مختلفی مانند تعداد هسته، اورکلاک، و سایر مشخصات متفاوت است. نکته دیگری که باید بدانید این است که اینتل تنها چندین سال به دلیل عملکرد بهتر نسبت به AMD بر بازار تسلط داشت و پس از عرضه Ryzen 7 AMD ، کمپانی AMD قدرت و توانایی رقابت با اینتل، به ویژه پردازنده‌های Intel Core i7 را داشت.
بنابراین، برای سهولت فرآیند انتخاب خود، باید بدانید: هر کدام از این برند ها چه چیزی را ارائه می‌دهد! شما برای چه هدفی اقدام به خرید می‌کنید و ویژگی‌های مورد نیاز شما چیست!

کنترل پنل مرکز تنظیمات در رایانه

کنترل پنل مرکز تنظیمات ویندوز است. که برای ایجاد هرگونه تغییر در اجزای مختلف رایانه باید به سراغ این قسمت بروید. درواقع یک فضا برای مدیریت رایانه بشمار میرود. در نسخه های جدید ویندوز، control panel از طریق پوشه System32 و همچنین لیست برنامه ها در منوی استارت قابل دسترسی است. در نسخه های قدیمی هم، از طریق منوی استارت و بخش Settings اجرا می‌شود. در ادامه به معرفی ابزارهای کنترل پنل و کاربرد هریک می‌پردازیم.

ابزارهای کنترل پنل

در این قسمت برخی از ابزارهای کاربردی control panel معرفی شده و توضیح مختصری در رابطه با هریک بیان کرده‌ایم. توجه نمایید هنگامی که وارد صفحه control panel شوید گزینه‌ای برای تقسیم بندی ابزارهای کنترل پنل وجود دارد. برای این که بتوانید به تمامی ابزارها دسترسی داشته باشید لازم است تا گزینه را در حالت Large icons قرار دهید.

Action Center

به طور مداوم وضعیت امنیتی سیستم شما را مانیتور می‌کند. و اگر متوجه هر نوع مشکل و یا اخطاری شود فورا شما را مطلع می‌کند، در نتیجه می‌توانید اقدامات اصلاحی را به عمل آورید برای مشاهده پیام‌هایی که ویندوز ارسال می‌کند و راه کارهای پیشنهادی باید به این قسمت مراجعه نمایید. شما احتمالا به هنگام کار با رایانه خود متوجه آیکون یک پرچم کوچک و سفید در notification area شده‌اید. این آیکون Action Center است. هنگامی که پیامی برای کاربر موجود باشد یک آیکون کوچک دیگر نیز روی این آیکون پرچم قرار می‌گیرد. معمولا یک علامت x قرمز رنگ و یا یک ساعت سیاه رنگ روی آن قرار می‌گیرد. هنگامی که آیکون x قرمز رنگ را روی آیکن پرچم می بینید، به این معنا است که پیام مهمی برای مشاهده دارید، بنابراین باید به آن توجه کنید.

Administrative Tools

Administrative Tools پوشه‌ای در کنترل پنل که شامل ابزارهایی برای مدیران سیستم و کاربران حرفه ای است.

AutoPlay

AutoPlay در ویندوز به کاربر این امکان را می‌دهد تا اقدامات و اکشن های مختلفی را زمانی که یک مدیای خارجی مثل CD/DVD یا فلش مموری را به سیستم متصل می‌کنید، نمایش دهد. اگر لازم دارید برای پخش آهنگ و ویدیو تغییراتی را ایجاد کنید باید این قست در کنترل پنل مراجعه شود.

Backup And Restore

همانطور که آگاهید فایل های مهم سیستم عامل و داده های روی هارد دیسک همیشه در معرض آسیب های پیش بینی نشده و خطر حذف ناگهانی هستند. پشتیبان‌گیری از فایل های مهم سیستم عامل و پوشه ها، به منظور جلوگیری از حذف اطلاعات مهم در رایانه، سیستم عامل ویندوز برنامه‌ی Backup and Restore را در اختیار کاربران خود قرار داده است. این قسمت قادر است از تمامی فایل ها و تنظیمات مربوط به ویندوز پشتیبان گیری کند و در صورت نیاز آن ها را بازگرداند.

دیگر ابزارهای کنترل پنل

Performance Informations And Tools:اطلاعاتی در مورد عملکرد سیستم و سرعت آن به همراه راه حل هایی برای بهبود عملکرد می‌دهد.

Recovery:ساخت ریکاوری در زمان مشخص از ویندوز و بازگرداندن آن بعد از ایجاد مشکل بر عهده این قسمت است.

System: اطلاعات درباره کامپیوتر و تغییر تنظیمات سخت افزار در این قسمت قرار دارد.

BitLocker Drive Encryption: جهت رمزگذاری روی درایوهای هارد دیسک استفاده می‌شود.

Color Management: برای تغییرات رنگ مانیتور، اسکنر و پرینتر در ویندوز باید به این لایه مراجعه نمایید.

Device Manager: مربوط به شناسایی سخت افزار و به روز رسانی درایور آن ها است.

Programs And Features: نصب و حذف برنامه ها و اضافه کردن ویژگی های ویندوز.

Region And Language: تغییر و اضافه کردن زبان ویندوز.

Sound: تنظیمات مربوط به کارت صدا و افکت های ویندوز.

Power Options: کنترل مصرف انرژی کامپیوتر

Sync Center: همگام سازی فایل ها بین کامپیوتر و پوشه های شبکه را برعهده دارد.

Taskbar And Start Menu: تنظیمات مربوط به منو استارت ویندوز و نوار تسکبار

User Account: ایجاد و تغییر یوزرهای ویندوز و انتخاب پسورد برای آن ها

Windows Firewall: تنظیمات فایروال ویندوز

تنظیمات مربوط به نمایش در رایانه

Display: تنظیمات مربوط به صفحه نمایش را می‌توانید در این قسمت مشاهده کنید.

Folder Options: تنظیمات مربوط به نمایش فایل ها و پوشه ها در این آپشن قرار دارد.

Notification Area Icons: تنظیم نمایش آیکون ها در نوار ابزار پایین ویندوز مربوط به این لایه است.

Network And Sharing Center: اتصال، نمایش و تنظیمات مربوط به شبکه وایرلس و یا LAN در این قسمت قرار دارد.

نتیجه گیری

در کنترل پنل با مراجعه به Remote And Desktop Connections میتوان از راه دور به کامپیوترهای دیگر وصل شد. هم چنین قابلتی با نام Windows Defender وجود دارد که محافظت کننده ویندوز از نرم افزار های جاسوسی است. و توجه نمایید که شما میتوانید با مراجعه به قسمت Windows Update برای به روزرسانی ویندوز خود اقدام کنید.

نحوه اتصال لپ تاپ به تلویزیون

زندگی در دنیای اینترنت به لطف پیشرفت نرم افزارهای ارتباطی بسییار جذاب تر و کاربردی تر از گذشته شده است. امروزه رایانه ها به یکی از اجزاء مهم در زندگی افراد تبدیل شده اند. و به عنوان یکی از همراهان همیشگی در کنار تلفن های همراه محسوب می شوند. در این مقاله قصد داریم تا به معرفی نحوه اتصال لپ تاپ به کامپیوتر بپردازیم. روش های اتصال لپ تاپ به تلویزیون بسیاری وجود دارد. که در ادامه به معرفی هر یک از آن ها می‌پردازیم. به طور کلی دو روش اتصال بی سیم و باسیم وجود دارد.

روش‌های اتصال لپ تاپ به تلویزیون باسیم

اتصال با کابل HDMI

این روش  یکی از آسوده ترین روش‌های اتصال لپ تاپ به تلویزیون است. اکثر غریب به اتفاق رایانه ها دارای پورت HDMI هستند. با کابل HDMI میتوانید بهترین کیفیت تصویر و کمترین تاخیر ورودی را به هنگام مشاهده داشته باشید. هنگام اتصال لپ تاپ به تلویزیون اگر از کابل HDMI استفاده نمایید. دیگر نیازی به تغییر تنظیمات لپ تاپ نیست و این اتصال به صورت اتومات صورت خواهد گرفت. در صورتی که مشاهده کردید تصویر به درستی نمایش داده نمی شود به راهکار زیر مراجعه نمایید.

• کلید Windows Key + P را همزمان فشار دهید. یک نوار ابزار در کنار صفحه ایجاد می‌شود که باید تنظیمات آن را روی Duplicate یا Second Screen Only قرار دهید.

• مراحل>TV Display Settings > Display > Adjust Resolutionرا در تنظیمات انجام دهید.

 اتصال با کابل USB-C

اگر لپ تاپ شما دارای پورت USB-C است میتوانید به دو روش اقدام نمایید.

حالت اول : به صورت مستقیم از طریق این کابل اتصال لپ تاپ به رایانه را برقرار کنید.

حالت دوم: از طریق کابل به HDMI این کار را انجام دهید. کابل USB-C را به لپ تاپ و کابل HDMI را به تلویزیون وصل کنید. سپس سر دیگر کابل HDMI را به آداپتور وصل کنید تا دو دستگاه به یکدیگر متصل شوند.

اتصال با کابل VGA

اگر لپ تاپ شما قدیمی است باید دارای درگاه VGA باشد. همانطور که میدانید رزولوشن VGA به اندازه HDMI خوب و با کیفیت نیست. برای اتصال لپ تاپ به تلویزیون از طریق کابل VGA باید طبق دستور زیر عمل کنید.

• لپ تاپ را با کابل VGA به تلویزیون وصل کنید.

• دو دستگاه را با کابل صوتی 3.5 میلی متری به هم متصل کنید.

• هر دو دستگاه را روشن کنید.

• ورودی PC یا RGB را در تلویزیون با ریموت انتخاب کنید.

• ارتباط بین دو دستگاه باید به طور خودکار برقرار شود. اما در صورت عدم موفقیت، مراحل Settings > System > Display انجام دهید و مطمئن شوید گزینه TV انتخاب شده است.

روش‌های اتصال لپ تاپ به تلویزیون بی سیم

اتصال لپ تاب به تلویزیون با دانگل Google Chromecast

Chromecast به عنوان یک راه حل بی سیم برای افرادی طراحی شده است که در درجه اول می‌خواهند از طریق لپ تاپ در تلویزیون خود فیلم یا محتوای متناوب مثل YouTube را از این طریق تماشا کنند. همچنین Chromecast برای افرادی تولید شده است که می‌خواهند از طریق تلویزیون به موسیقی گوش دهند. برای این اتصال تنها کافیست تا آن را به به تلویزیون متصل نمایید.

میراکست Miracast

Miracast در واقع نوعی دانگل است که فناوری مشابه سیستم Wi-Fi را دارد. عملکرد میراکست مانند: کابل HDMI است این دستگاه کوچک بسته به سازنده در اشکال مختلف تولید می‌شود. اما همگی به روشی مشابه کار می‌کنند. یک دانگل به درگاه HDMI لپ تاپ متصل شده و به لپ تاپ امکان می دهد دستگاه دیگری مانند تلویزیون را پیدا کرده و به آن وصل شود. میراکست توسط ویندوز 8.1، ویندوز 10 و برخی از برنامه سازان تلویزیون‌های هوشمند پشتیبانی می‌شود و نسبتا ارزان هستند. این روش معمولا از کیفیت K4 پشتیبانی نمی‌کند و تاخیر بیش از حد در انتقال تصویر ممکن است برای بازی‌ها مشکل ایجاد کند.

هنگام اتصال لپ تاپ به تلویزیون باید به چه نکاتی توجه نمود؟

توصیه می شود هنگام اتصال به تلویزیون لپ تاپ خود را خاموش کنید. البته برای اتصالات HDMI، نیازی به خاموش کردن لپ تاپ نیست. به کمک دفترچه راهنمای تلویزیون درگاه ورودی درست را پیدا کنید. برای این که لپ تاپ، نمایشگر را پیدا کند و تشخیص دهد، باید تلویزیون شما روشن باشد. کاربران ویندوز 10 و 8 می توانند برای نمایش منوی Project ، کلید Windows + P را فشار دهند تا به تنظیمات نمایشگر دسترسی داشته باشند. در هنگام نصب کابل به ویژه کابل HDMI تمام پردازش به صورت اتومات انجام می‌شود و شما تصاویر لپ تاپ را در تلویزیون خواهید دید. اگر موفق به ایجاد اتصال نشدید موارد زیر را دوباره چک کنید.

 روی دسکتاپ خود راست کلیک کرده و Properties / Screen Resolution را انتخاب کنید.برای انتخاب نحوه نمایش تصویر در تلویزیون، از منو گزینه “نمایشگرهای چندگانه” استفاده کنید.

در صورت لزوم وضوح صفحه را تنظیم کنید. برای این کار روی دسکتاپ کلیک راست کرده و گزینه Properties / Screen Resolution را انتخاب کرده و صفحه نمایشی را که می خواهید برای آن وضوح تغییر دهید انتخاب کنید.

 بعضی از تلویزیون‌ها سعی می‌کنند با بزرگنمایی تصویر نسبت‌های مختلف آن را اصلاح کنند. اگر هنگام مشاهده در تلویزیون متوجه شدید که صفحه نمایش شما در اطراف لبه ها قطع شده است، تنظیمات تلویزیون را بررسی کنید

مزایای اتصال لپ تاپ به تلویزیون

تلویزیون‌ها صفحه‌های بزرگتری دارند و در مقایسه با مانیتورها دورتر از چهره قرار می‌گیرند.

یک صفحه نمایش بزرگ دید واضح‌تری را ارائه می‌دهد که منجر به تسلط بیشتر بر موضوع می شود.

صفحه نمایش بزرگ برای آن دسته از افرادی که طرفدار تماشای فیلم هستند کاربرد زیادی دارد.

نتیجه گیری

اگر دارای تلویزیون هوشمند سازگار هستید می‌توانید لپ تاپ خود را به راحتی از طریق Airplay به آن متصل کنید. دستگاه‌های سازگار شامل تلویزیون‌های هوشمند 2019 به بعد برند سامسونگ و LG این امکان را می‌دهند. که بتوانید سریال‌های و شبکه‌‌های آنلاین را تماشا کنید. برای این کار مطمئن شوید که لپ تاپ و Apple TV یا Smart TV مجهز به Airplay 2 یا همان شبکه Wi-Fi هستند. برای اتصال لپ تاپ به تلویزیون هوشمند از طریق زیر اقدام نمایید.

1. برنامه یا وب سایتی را که می‌خواهید ویدیو را از آن ببینید در لپ تاپ، باز کنید.

2. در قسمت کنترل پخش ویدئو، نماد Screen Mirroring را انتخاب کنید.

3. برای پایان دادن به جلسه پخش جریانی، روی نماد Mirroring روی صفحه نمایش در کنترل‌های پخش ویدئو ضربه بزنید سپس گزینه Turn Off AirPlay را انتخاب کنید.

راهنمای خرید کیبورد مناسب

 

کیبورد یکی از اصلی ترین لوازم جانبی برای کامپیوتر محسوب می شوند که بدون آن نمیتوان بخش عمده‌ای از فعالیت ها را انجام داد. انواع کیبورد برای فعالیت های مختلف در بازار وجود دارند. که هریک از آن ها بر اساس کاربری و نقشی که دارند تقسیم بندی شده اند. کیبوردهای مخصوص تایپ و امور اداری جزو دسته کیبوردهای معمولی به شمار می‌روند که مشخصات آن ها در مقایسه با کیبوردهای گیمینگ بسیار متفاوت است. در ادامه به بررسی جزئیات خرید کیبورد مناسب می‌پردازیم.

عوامل مهم برای خرید کیبورد مناسب 

نوع و مدل کیبورد

نخستین نکته‌ای که به هنگام خرید کیبورد باید به آن توجه شود نوع و مدل کیبورد است. منظور از نوع کیبورد انتخاب کیبوردی با سوییچ ها و دکمه هایی از نوع مکانیکی و یا غیر مکانیکی است. کیبوردهایی که دارای دکمه های مکانیکی هستند بهترین نوع کیبورد برای تایپ محسوب می شوند که به دلیل عملکردی که دارند در دراز مدت به ندرت دچار خرابی می‌شوند. و در مقایسه با دیگر مدل های کیبورد عمر طولانی‌تری دارند.

کیبورد مکانیکی چیست؟

اخیرا کیبردهای جدیدی به بازار آمده‌اند که کیبوردهای مکانیکی نام دارند و در آن‌ها به جای پلاستیک، زیر هر دکمه یک فنر ارتجاعی قرار دارد که باعث می شود دیگر مشکل بازگشت دکمه وجود نداشته باشد. در کیبورد های مکانیکی دکمه ها کمی سفت تر هستند و باید انرژی بیشتری برای فشار دادن آن‌ها صرف کنید اما دیگر مشکل بازگشت دکمه ها به حالت اول را نخواهید داشت.

امکانات موجود بر روی کیبورد

هر کیبورد دارای یک سری امکانات مشخص مانند: دکمه های میانبر، قابلیت اتصال کیبورد به سیستم به صورت بی‌سیم، تنظیمات نورپردازی موجود در دکمه های کیبورد، رنگ کیبورد، قابلیت حمل بودن و ابعاد کیبورد یکی از مهم ترین امکانات کیبورد محسوب می‌شوند. که به هنگام خرید کیبورد مناسب باید به آن ها توجه نمایید. برای انتخاب کیبورد، به سراغ کیبوردهایی بروید که بتوان شیب و ارتفاعشان را تنظیم کرد. همچنین بهتر است که کیبورد لبه ای مخصوص قرار گرفتن مچ دست داشته باشد.

قابلیت حمل

اگر به دنبال کیبوردهایی هستید که قابلیت حمل و نقل آسان داشته باشند یا در کنار لپ تاپ خود عادت به استفاده از کیبورد جانبی دارید، اخیرا کیبوردهایی به بازار آمده که لاستیکی هستند و میتوان آن‌ها را تا کرد، لوله کرد، یا به هرشکلی که حمل و نقل آن آسان تر است در آورد.

انواع کاربران کیبورد

کیبوردهای موجود در بازار بر اساس موارد گوناگونی از جمله گروه کاربری تقسیم بندی می‌شوند که در ادامه به برخی از این عوامل می‌پردازیم. تا به هنگام خرید کیبورد مناسب کاربری خود را انتخاب نمایید.

گروه کاربری حرفه‌ای: گیمیرها و کاربرانی که کیبوردهایی با کلیدهای خاص و مقاوم نیاز دارند.

گروه کاربری نیمه حرفه‌ای: کاربرانی که به کیبوردی کمی پیشرفته تر از کیبورد معمولی نیاز دارند.

کاربران معمولی: منجمله تایپیست ها ، کاربران اداری و خانگی از این دسته افراد هستند.

انواع کیبورد

کیبورد وایرلس یا سیم دار

کیبورد مکانیکی یا ممبران

کیبورد ارگونومیک

دقت نمایید که کیبوردهای وایرلس به دو دلیل برای گیمینگ به هیچ وجه مناسب نیستند. یک این که دارای لگ و تاخیر هستند و دوم این که برای شارژ شدن نیاز به باتری دارند. از طرفی کیبوردهای سیم دار نیز شامل محدودیت هایی می‌باشند. طول سیم به شما امکان جابه جایی تا بازه‌ای از فضا را می‌دهد و همچنین سیم کیبورد ممکن است دست و پا گیر و دردسر ساز باشد.

برای انتخاب کیبورد مناسب باید ابتدا نوع استفاده ای که از آن خواهید داشت را در نظر بگیرید. زیرا هر یک از این دسته بندی ها معایب و مزایایی دارند. یکی از تفاوت هایی که کیبوردهای گیمینگ با کیبوردهای عادی دارند در نوع نحوه اتصال آن ها به رایانه است. ابتدایی ترین راه اتصال کیبورد به کامپیوتر از طریق پورت یو اس بی است.

نکته طلایی به هنگام خرید کیبورد مناسب

یکی از نکاتی که کمتر کسی به هنگام خرید کیبورد به آن توجه می‌نماید ارگونومیک کیبورد است. طراحی ارگونومیک کیبورد به راحتی در استفاده از آن کمک می‌کند. ارگونومیک کیبورد مربوط به چیدمان دکمه ها، شکل دکمه ها، اندازه آن‌ها، و فاصله دکمه ها با یکدیگر و مقدار حرکت آن ها در هنگام تایپ مربوط می‌شود. بنابراین پیشنهاد می‌کنیم تا قبل از خرید کیبورد آن ها را حتما تست نمایید. تا راحت ترین کیبورد مناسب برای کاربری خود را پیدا نمایید. یک کیبورد حرفه ای به شما دکمه های اضافه برای کنترل سریع مدیا پلیر، صدا و حتی اجرای برخی از برنامه ها را می‌دهد.

تفاوت کیبورد وایرلس و سیم دار

کیبوردهای سیم دار نسبت به کیبوردهای بی سیم از سرعت بالاتری برخوردار هستند. به هنگام انتخاب وایرلس بودن یا نبودن پیشنهاد می‌شود که موس را بی سیم خریداری نمایید زیرا موس ابزاری است که بیشتر در حال حرکت است و سیم دار بودن آن ممکن است کمی ازار دهنده باشد. اما کیبورد به دلیل ثابت بودن این مشکلات را ندارد. به هنگام خرید کیبورد مناسب به این نکات توجه نمایید.

نکاتی در رابطه با کیبورد وایرلس

کیبورد وایرلس نیازمند منبع تغذیه مانند باطری دارد.

کیبوردهای وایرلس علاوه بر استفاده از کامپیوتر و لپ تاپ برای کار با سینمای خانگی را نیز دارد.

نور پس زمینه کیبورد قابل تغییر است.

نتیجه گیری

کیبورد یک عضو مکمل برای کامپیوتر است. در نتیجه خرید کیبورد مناسب به خصوص برای کسانی که شغل آن ها مرتبط با تایپ است بسیار حائز اهمیت می‌باشد. به دلیل این که بیشتر از سایر افراد از کیبوردها استفاده می‌کنند درنتیجه نوع دکمه ها و نحوه عملکرد آن‌ها برای این دسته از کاربران حیاتی است.

نحوه تمیز کردن کارت گرافیک به صورت اصولی

در این روزها خرید قطعات سخت افزاری جدید به دلیل قیمت های هجومی که پیدا کرده‌اند کار آسانی نیست در نتیجه لازم است تا از سیستم خود به خوبی مراقبت کنیم. با گذشت زمان، عناصر چرخشی مقدار زیادی گرد و غبار را جمع می کنند. این گرد و غبارها عملکرد دستگاه را کاهش می‌دهند. در این مقاله، ما به طور کامل توضیح خواهیم داد که چگونه کارت گرافیک خود را کاملا از گرد و غبار پاک کنیم.

و با تمیز کردن کارت گرافیک به صورت اصولی خرابی این قطعه سخت افزاری بسیار مهم و گران قیمت را به حداقل برسانیم. کارت گرافیک وظیفه تبدیل تصاویر به سیگنال هایی قابل فهم برای مانیتور را به عهده داشته و اطلاعات را از طریق رابط‌ های مخصوص به مادربرد منتقل می کند. وجود کارت گرافیک قوی‌تر، سبب ارائه تصاویری روان‌تر و صاف‌تر می شود. و همین امر طبیعتا برای گیمرها و ویرایشگران فیلم بسیار با اهمیت تلقی می‌شود. تمیز کردن یک کامپیوتر شخصی اصلا سخت نیست. و تنها با صرف 30 دقیقه زمان و گذراندن چند مرحله می‌توانید این کار را انجام دهید. پس با ما همراه باشید تا با این مراحل آشنا شوید.

مراحل نحوه تمیز کردن کارت گرافیک

برای تمیز کردن کیس خود و قطعات درون آن به ابزارهای از جمله موارد زیر نیاز دارید:

آچار آلن یا پیچ گوشتی متناسب با پیچ های کیس

اسپری کنتاک شور

خمیر حرارتی یا خمیر سیلیکون

فرچه

مرحله اول

برای انجام این کار در مرحله اول نیازمند باز کردن قاب کارت گرافیک هستید که بر روی دمنده نصب شده است. برای این کار نیازمند آچارهای آلن هستید. این قاب اکثرا به وسیله پیچ هایی که دارای 4 و 6 پر هستند نصب می‌گردد. توجه کنید که به هنگام باز کردن قاب ها به مدار کارت گرافیک فشار وارد نکنید.

مرحله دوم

در این مرحله لازم است تا رابط فن به کارت گرافیک را جداکنید. برای این کار ابتدا به جداکردن پیچ های هیت سینک بپردازید. و هیت سینکی که یک قطعه فلزی و آلومینیومی است را به صورت جداگانه بشورید. و صبور باشید تا هیت سینک به طور کامل خشک شود. این قسمت یکی از ساده ترین بخش های کار است. حالا نوبت به تمیز کردن فن میرسد. بعد از جدا کردن فن به وسیله یک قلمو و یا فرچه پره های فن و زیر موتور را از گرد و غبار پاک کنید.

برای پاک کردن غبارهایی که زیر موتور و فن وجود دارد اسپری کنتاک شور را به داخل فن اسپری کنید و با چرخاندن پره های فن به صورت دستی به گردش بهتر فن و تمیز شدن داخل موتور کمک کنید. تا به این مرحله فن و هیت سینک را عاری از غبار کرده‌ایم. و حالا نوبت به تمیز کردن pcb میرسد.

مرحله سوم

مدار pcb تشکیل شده از تعداد متعددی قطعات دیجیتال و آنالوگ است. بهتر است قبل از باز کردن کارت گرافیک از دستکش استفاده نمایید تا جریان احتمالی بدن خود را به دستگاه منتقل نکنید. جریان بدن می‌تواند منجر به سوختن تراشه های مربوط به حافظه، gpu و دیگر قطعات الکترونیکی شود. برای پاک کردن برد به یک فرچه نسبتا بزرگ احتیاج دارید. بعد از پاک کردن گرو غبار با یک فرچه و اسپری کنتاک شور خشک برد را تمیز کنید.

مرحله چهارم

بعد از انجام این عملیات نوبت به جدا کردن خمیر سیلیکون قدیمی از قسمت های به کار رفته در دستگاه است. و بعد از آن خمیر سیلیکون جدید را با دقت تمام به هیت سینک و دیگر قسمت های مورد نیاز بزنید. و مجددا هیت سینک را در جای خود قرار دهید.

و بعد فن و قاب کارت گرافیک را به جای قبلی خود بازگردانید. با رعایت نکات بیان شده می‌توانید کارت گرافیک دمنده خود را تمیز کرده و به افزایش طول عمر کارت گرافیک خود کمک کنید.

ممکن است این سوال مطرح شود که هرچند وقت یک بار سیستم خود را تمیز کنیم؟

میزان آلودگی قطعات کامپیوتر بستگی به اتاقی که دستگاه در آن است و میزان پاکیزگی محیط دارد. توصیه می‌شود حداقل یک بار در هر شش ماه به تمیز کردن کامل سیستم خود بپردازید. تا تمام قطعات طول عمر طولانی‌تری داشته باشند.

نتیجه گیری

یکی از عواملی که منجر به افزایش دما می شود گرد و غبار است درنتیجه بهتر است تا به تمیز کردن کارت گرافیک اهمیت بسزایی بدهید. اگر سیستم خود را بالاتر از سطح زمین قرار دهید. ذرات و گرد غبار کمتری وارد دستگاه شما خواهد شد. با نحوه تمیز کردن کارت گرافیک و کیس به صورت منظم و هرچند وقت یکبار مانع از افت عملکرد آن بشوید. و در نهایت هم هر وقتی که متوجه گرمای غیر عادی در سیستم شدید آن را باز کنید و داخل آن را چک کنید. محل قرارگیری کیس یک فاکتور بسیار مهم است. پس به آن توجه نمایید و به آسانی از این موضوع گذر نکنید.

انگیزه باعث پیشرفت شما می‌شود اما نظم و انظباط رشد شما را حفظ می‌کند.