بررسی دلایل افزایش قیمت اینترنت

در این روزها همگی شاهد ضعیف شدن و سرعت پایین اینترنت هستیم که پاسخ‌های گوناگونی از شرکت مخابرات، اپراتورها و معاون وزیر ارتباطات شنیده‌ایم. در حال حاظر برخی از کاربران در شبکه‌های اجتماعی اعتراض دارند که در نحوه محاسبه پهنای باند ترافیک داخلی و تعرفه اینترنت پیام‌رسان‌های بومی ایراداتی وجود دارد. و اپراتورها تعرفه نیم بهای ترافیک داخل را رعایت نمی‌کنند و همچنان هزینه ترافیک خارجی در بسته اینترنت آن‌ها محاسبه می‌شود. قیمت تعرفه بسته‌های اینترنتی افزایش صد در صدی داشته است. در این مقاله به دلایل افزایش قیمت اینترنت خواهیم پرداخت.

 دلایل افزایش قیمت اینترنت به طور ناگهانی

یکی از دلایل افزایش قیمت اینترنت این است که اپراتورها در طی چند سال گذشته به صورت پلکانی افزایش قیمت نداشته‌اند. و به همین علت مقدار قابل توجهی قیمت بسته ها افزایش یافته است. در پی اعتراضات کاربران که گفته بودند بعضی از بسته های اینترنتی هنگام خرید دیگر در بین گزینه های انتخاب برای خرید نیستند.

معاون وزیر و رئیس سازمان مقررات و ارتباطات رادیویی (آقای صادق عباسی شکوه) در جواب به این اعتراضات گفته است که قیمت این بسته‌های حذف شده زیر قیمت کف بوده است. و اپراتورهایی که قیمت را بیش از اندازه گران کرده‌اند جریمه می‌شوند. همچنین وزیر ارتباطات در آغاز سال نو به این نکته اشاره کرده است که سعی بر این موضوع دارند که تعرفه‌های اینترنتی طوری باشد که قیمت مناسبی داشته باشد. و هم خدمات مناسبی را ارائه دهند. برخی از اپراتورها با بالا بردن قیمت بسته‌های اینترنتی در تلاش هستند که نسبت به افزایش قیمت خدمات بیشتری هم به کاربران ارائه دهند.

سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی
سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، طبق واکنش‌های کاربران اعلام کرده است که کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات به‌ عنوان بالاترین رکن تصمیم‌گیر در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به هیچ وجه مصوبه جدیدی در مورد افزایش تعرفه اینترنت نداشته است و آخرین تعرفه مصوب اینترنت همراه مربوط به سال ۹۵ و برای دسترسی ثابت مربوط به سال ۹۶ است. که طی آن ها سقف و کف قیمت تعیین شده تا اپراتورهای بخش خصوصی نسبت به تعیین قیمت خدمات و بسته‌های اینترنتی در محدوده سقف و کف اقدام کنند. مورد اخیر افزایش قیمت اینترنت ثابت در برخی اپراتورها در دست بررسی است تا چنانچه در خارج از چارچوب قانونی (مصوبات سال‌های ۹۵ و ۹۶) باشد، نسبت به اصلاح صریح و جریمه قانونی متخلفان اقدام شود.

قیمت پایه و رسمی تمام سرویس و خدمات اینترنت در کشور توسط کمیسیون تنظیم قوانین و مقررات ارتباطات تعیین می‌شود. این کمیسیون در زیرمجموعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات قرار دارد. بنابراین برای هر نوع دلایل افزایش قیمت اینترنت، مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات مورد نیاز است.

اپراتورها وظیفه دارند برای هرگونه افزایش تعرفه‌ یا حذف بسته از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مجوز دریافت کنند. برای رفع این مشکل سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی درحال برگزاری جلسه با اپراتورهاست تا در خصوص قیمت‌گذاری اینترنت، تصمیم‌گیری شود. همچنین یکی دیگر از وظایف اپراتورها این است که قبل از گران کردن بسته‌های اینترنتی به کاربران خود اطلاع دهند. تا باعث شاکی شدن و گله‌مند کردن کاربران نشوند.

بیانیه‌ی شرکت مخابرات در رابطه با دلایل افزایش قیمت اینترنت
شرکت مخابرات اعلام کرده است که بعضی از اپراتورهایی که زیر نظر خود مخابرات هستند هیچ افزایش قیمتی در تعرفه بسته‌های اینترنتی نداشتند. محمدرضا بیدخام مدیر کل ارتباطات و امور بین الملل شرکت مخابرات اعلائم کرده است که با توجه به بالا رفتن قیمت بسته‌های اینترنتی این سازمان به هیچ وجه افزایش قیمت نداشته است. وی همچنین در ادامه صحبت‌های خود گفته است اینترنت پرسرعت ثابت را با زیرساخت سیم مسی و فیبر نوری به صورت ADSL، VDSL و FTTH با همان تعرفه‌های قبلی در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

چگونگی علمکرد اپراتورها در ارائه اینترنت
اپراتورها با توجه به قیمت تمام شده اینترنت و بازار رقابتی، قیمت سرویس‌های خود را در محدوده بین کف و سقف تعرفه تعیین می‌کنند.بسته به بازار و طرح تجاری خود، گاهی تخفیف‌های بیشتری را هم در نظر می‌گیرند.طبیعی است که شرکت ها در ارائه یا حذف این تخفیف ها در محدوده مجاز هستند.

نتیجه گیری
در نتیجه  ضروری است اپراتورهای ارتباطی با رعایت شرایط تمام افراد جامعه و حتی الامکان تامین بخشی از منابع مالی مورد نیاز خود از راه‌های دیگر افزایش حداقلی قیمت‌ها را مطابق بر چارچوب مصوبات مدنظر قراردهند. و بخش عمده درآمد حاصله هم باید برای توسعه شبکه مصرف شود.

 

نرم افزار مانیتورینگ OpManager؛ ناظر شبانه‌روزی شبکه‌ها

مدیریت شبکه یا مانیتورینگ یک عنصر مهم برای حفظ زیرساخت‌های سالم و کارآمد در دنیا شناخته می‌شود. مانیتورینگ شبکه در درجه اول مستلزم آن است که سخت افزارهای سرور، شبکه‌های مجازی و داده‌ها به طور همزمان مدیریت شوند. در واقع، می‌توان گفت که نظارت سراسری عملکرد شبکه برای مدیریت موثر سیستم‌ها امری حیاتی می‌باشد. حال بیایید کمی عمیق‌تر جنبه‌های کلیدی این نرم افزار را بررسی کنیم. در این مقاله به معرفی نرم افزار مانیتورینگ OPManager خواهیم پرداخت.

از نرم افزار مانیتورینگ OPManager چه می‌دانید؟
OpManager یک پلتفرم مدیریت شبکه و مانیتورینگ است که به شرکت­‌های کوچک و بزرگ کمک می‌کند تا مراکز داده و زیرساخت‌های فناوری اطلاعات خود را به طور کارآمد و مقرون به صرفه مدیریت کنند. این نرم‌افزار کارهای مختلفی مانند: نظارت بر عملکرد شبکه، نظارت فیزیکی و مجازی سرور، تجزیه و تحلیل ترافیک، مدیریت پیکربندی و آدرس IP را ارائه می‌دهد. از دیگر امکانات این نرم افزار می‌توان به هشدار پیامکی، اتوماسیون گردش کار و گزارش‌ سفارشی اشاره کرد.

نرم افزار مانیتورینگ OPManager یکی از قوی‌ترین ابزارهای مدرن در حوزه فناوری می‌باشد. و به عنوان اولین نرم افزار مدیریت شبکه در جهان شناخته می‌شود. درواقع، این نرم افزار مدیریت شبکه برای شبکه‌های فناوری اطلاعات multi-vendor طراحی شده‌ است و اساسا یک رویکرد واحد را ارائه می‌دهد. واضح است که هدف این رویکرد مدیریت زیرساخت‌های فناوری اطلاعات است. این استراتژی در منابع مهم فناوری اطلاعات مانند: WAN، سرورها، شبکه‌های VoIP، MS SQL و بسیاری دیگر از اجزای مهم این حوزه کاربرد دارد.

ویژگی‌های نرم افزار مانیتورینگ OPManager
فرآیند نصب این نرم‌افزار بسیار ساده و سریع است و در طول آن چندین گزینه به شما ارائه می‌شود. با کمک این آپشن‌ها می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید این نرم افزار را در سیستم خود نصب کنید یا خیر.

هنگامی که این نرم افزار را نصب کردید، می‌توانید از طریق یک پورت پیش فرض در مرورگر خود به برنامه دسترسی داشته باشید. بلافاصله پس از نصب نرم افزار با صفحه‌ای مواجه خواهید شد که به شما امکان می‌دهد یک برنامه بر اساس نیازهای خاص خود در 5 مرحله آماده کنید. خبر خوب این است که تمام این مراحل را می‌توانید با سرعت قابل قبولی انجام دهید. به کمک این نرم افزار می‌توانید قالب‌های اختصاصی برای دیوایس‌ها طراحی کنید و دستگاه‌های متعدد را به راحتی تنظیم نمایید.

یکی دیگر از جنبه‌های نرم‌افزاری که واقعا جایگاه OpManager  را در صنعت فناوری اطلاعات ارتقا داده است، ردیابی زیرساخت‌ها و شبکه‌های مجازی می‌باشد. این نرم افزار از Citrix Xen و Nutanix نیز پشتیبانی می‌کند. با تمام ویژگی‌های قدرتمندی که به آن‌ها اشاره کرده‌ایم، بدون شک ویژگی مانیتورینگ OpManager به عنوان بزرگترین جذابیت آن شناخته می‌شود.

راه اندازی نرم افزار مانیتورینگ OPManager چگونه است؟
این نرم‌افزار یک رابط جدید دارد که به نظر می‌رسد تا حدودی شلوغ باشد. در ابتدا کنسول مدیریت این برنامه حدودا 9 tab را به شما ارائه می‌دهد که می‌توانید از آن‌ها برای دسترسی به تمام بخش‌های اصلی برنامه استفاده کنید. از آنجایی که گزینه‌های زیادی در این برنامه وجود دارد، ممکن است در ابتدا نتوانید با آن ارتباط برقرار کنید. با این حال نگران نباشید! پس از چند بار تمرین به آن عادت می‌کنید.

برای تنظیمات نمایشگر در صفحه اصلی خود می‌توانید سه فرمت انتخاب کنید:

داشبورد سازمانی
داشبورد Real-Time
عملکرد سیستم
اگرچه ساختار این ابزار کمی نامنظم است، اما همچنان طراحی بصری نسبتا قانع‌کننده‌تری نسبت به سایر رقبای خود در بازار دارد. در این برنامه می‌توانید داشبورد خود را سفارشی سازی کنید و مسیر خود را با ابزارک‌های دلخواه خود طراحی کنید. علاوه بر این، می‌توانید از ابزارهای جدیدNOC  نیز استفاده کنید؛ یک داشبورد برای کل تیم.

نرم افزار قدرتمند نظارت بر عملکرد شبکه
یک برنامه خوب برای مانیتورینگ باید ضررهایی که مشاغل در صورت قطع ناگهانی شبکه متحمل خواهند شد را به خوبی درک کند؛ چرا که یک کسب و کار صرف نظر از کوچک یا بزرگ بودن آن، نمی‌تواند بدون زیرساخت شبکه‌ای قوی در هسته خود کار کند.

مانیتورینگ شبکه به دستگاه‌های مبتنی بر IP کمک می‌کند تا درک بهتری از عملکرد فعلی خود داشته باشند. این ابزار بر استفاده از پهنای باند، روترها، جریان ترافیک، سوئیچ‌ها و خدمات شبکه نیز نظارت می‌کند. نرم افزار مانیتورینگ OPManager کاربران را با داشبوردها و نمودارهای مانیتورینگ شبکه آشنا می‌کند و آن‌ها را قادر می‌سازد تا با کمک سیستم های هشدار به مشکلات شبکه رسیدگی کنند. می‌توانید برای هر عملکرد چند آستانه هشدار تعیین کنید و برای همه آن‌ها اعلان دریافت نمایید. نیازی به گفتن نیست که این نرم افزار یک ابزار توانمند برای مدیریت موثر خطا و عملکرد شبکه است.

نتیجه گیری
نرم افزار مانیتورینگ OPManager با ارائه ابزار مانیتورینگ شبکه، از رقبای خود در بازار پیشی گرفته است. این نرم افزار برای مدیران شبکه بسیار مفید واقع شده‌است و به آن‌ها کمک می‌کند تا مشکلات شبکه را قبل از این که بر کاربر تاثیر بگذارد، حل کنند. نسخه‌های استاندارد با قیمت مناسب، این نرم افزار را به گزینه‌ای عالی برای مدیریت دستگاه‌های شبکه در مشاغل مختلف تبدیل کرده است.

چند جهانی یا مولتی ورس؛ آیا در جهان موازی زندگی می کنیم؟

مولتی ­ورس و متاورس واقعا وجود دارند؟ درست از زمانی که مارک زاکربرگ در پایان اکتبر 2021 یک کنفرانس برگزار کرد، هیجان و انتظاری که طرفداران واقعیت مجازی و شرکت‌های فناوری برای آن دارند می‌تواند شبیه به عرضه آیفون جدید در بلک فرایدی باشد، همانقدر دست نیافتنی! اما متاورس هنوز بالقوه است و افراد مختلف از جمله خالقان متاورس نظرات متفاوتی در مورد آینده آن دارند. این دقیقا همان چیزی است که باید از اینترنت جدید انتظار داشت. این مقاله دو مفهوم متاورس و چند جهانی یا مولتی ورس را توضیح می‌دهد که برای درک جهان جدید به آن نیاز خواهید داشت.

مولتی ورس همان متاورس است؟
خبر خوب برای آن دسته از افرادی که به پاسخ‌ قطعی نیاز دارند این است: البته که ما می‌دانیم متاورس چیست. متیو بال، اینفلوئنسر واقعیت مجازی متاورس را اینگونه توصیف می­‌کند:
متاورس یک شبکه انبوه از جهان‌های مجازی سه‌ بعدی در زمان واقعی است که تعداد نامحدودی از کاربران می­‌توانند به طور همزمان با حضور و با ارائه داده‌های فردی مانند هویت آن را تجربه کنند.
بنابراین، برخلاف برخی از نظرات رایج میان افراد: متاورس فقط واقعیت مجازی یا واقعیت افزوده نیست. متاورس فقط مجموعه‌ای از بازی‌های آنلاین چندنفره، مراکز خرید مجازی، محیط‌های اجتماعی یا شبیه‌سازی نیست. همچنین فقط یک محصول نیست که توسط متا، فیسبوک سابق، ساخته شده باشد. متاورس شامل همه این چیزها خواهد بود، اما برای رسیدن به مرحله نهایی باید چیزی ارائه دهد که تا به الان وجود نداشت.

چند جهانی یا مولتی ورس یعنی چه؟
مولتی ورس (Multiverse) یا چند جهانی در لغت به معنای جهان­‌های متعدد است. البته این ایده هنوز اثبات نشده است، اما قدمت این تئوری احتمالا به تمدن بشریت می­رسد. یکی از این نظریه‌ها می‌گوید که از آنجایی که کیهان متشکل از ذرات اتمی (یا زیر اتمی) است و همه آن­‌ها به‌طور تصادفی حرکت می‌کنند، جهان ما یکی از هزاران جهان‌هایی است که می‌تواند وجود داشته باشد! هر کدام از این جهان­‌ها تاریخ متفاوتی دارند و گاهی اوقات قوانین فیزیکی متفاوتی در آن­‌ها حکم فرماست.

نظریه جهان‌های متعدد فیزیک کوانتوم ادعا می‌کند که نه تنها وجود جهان‌های جایگزین غیرممکن نیست، بلکه همه آن­‌ها به طور همزمان وجود دارند. این تئوری مبتنی بر اصل برهم نهی کوانتومی است: هر ذره هم در حالت A است و هم در حالت B و تا زمانی که مشاهده نشود به طور هم زمان می تواند در تمام حالت­‌های ممکن قرار داشته باشد.

تئوری جهان های متعدد
تئوری جهان­‌های متعدد می­‌گوید که جهان­‌های موازی اینگونه ایجاد می‌شوند: به عنوان مثال، در یک جهان در حال خواندن این مقاله هستید و در جهان دیگر چیزی نمی‌خوانید. همچنین، جهان­‌هایی وجود دارند که در آن‌ها اینترنت وجود ندارد. مجموعه همه این جهان­‌های موازی چند جهانی یا مولتی ورس نامیده می‌­شود. در این چارچوب، همه آن­‌ها قوانین فیزیکی یکسانی دارند، اما برخی از نظریه­‌های کیهان شناسی ادعا می­‌کنند که تعداد بی­‌نهایت جهان نیز وجود دارد که قوانین فیزیکی متفاوتی در آن­‌ها اعمال می­‌شود. اصل اساسی این است: هر جهان در چندجهانی مجزا است؛ اگرچه نظریه‌­هایی در مورد امکان سفر از یک جهان به جهان دیگر نیز وجود دارد.

آیا متاورس وجود دارد؟
در حال حاضر بسیاری از شرکت­‌ها و سازمان­‌ها در حال ساخت دنیای مجازی اختصاصی برای خود هستند. برخی از آن­‌ها جوامع آنلاینی دارند که از دنیای خود استفاده می­‌کنند، درست مانند متاورس ما. در این دنیای مجازی
فعالیت­‌های واقعی بدون نیاز به یک محیط واقعی انجام می­‌شود. فعالیت­‌هایی مانند: بازی، تعامل، خرید، سرمایه گذاری، کار، بازدید از رویدادها و ساختن خانه.

در اینجا باید به شما بگوییم که متاورس هنوز وجود ندارد! شرکت‌های توسعه‌دهنده متاورس مانند: مایکروسافت ممکن است دوست داشته باشند نام “واقعیت مجازی” خود را متاورس بگذارند، اما این مفهوم بسیار گمراه‌کننده خواهد بود. آنچه اکنون داریم یک چند جهانی یا مولتی ورس است.

ادغام جهان فیزیکی و مجازی
راه دیگر برای درک متاورس دیجیتال این است که تا زمانی که واقعیت مجازی از دنیای فیزیکی جدا باشد، ما هنوز در عصر چند جهانی یا مولتی ورس هستیم. متاورس “واقعی” تعامل عمیق بین دو قلمرو را امکان پذیر می­‌کند. به عنوان مثال: هنگامی که شما یک ماشین را در دنیای واقعی خریداری می‌­کنید، بلافاصله در متاورس در دسترس می­‌شود. یا وقتی در دنیای مجازی قانونی را زیر پا بگذارید، از شغل واقعی خود اخراج خواهید شد. یا وقتی پایتان در دنیای واقعی بشکند، راه رفتن در متاورس نیز سخت می­‌شود. متاورس دقیقا مانند یک لایه مجازی از جهان فیزیکی ما خواهد بود.

از دیدگاه فناوری، این مدل به این معنی است که متاورس را به صورت واقعیت افزوده یا هولوگرام در مکان‌های فیزیکی مشاهده می­‌کنید. اما در چند جهانی یا مولتی ورس، واقعیتی مجزا با ساختار زمانی و مکانی خاص خود را تجربه خواهید کرد.
ما در حال حاضر در چندجهانی زندگی می‌­کنیم. چه برای بازی­‌های آنلاین (Fortnite، GTA، Roblox، Minecraft)؛ چه برای کار (Microsoft Mesh، Horizon World)؛ چه برای علم، پزشکی، مهندسی (nVidia omniverse)؛ یا صرفا برای داشتن یک زندگی با کار و ثروت مجازی (Second life, VRchat, Decentraland).

برای تبدیل شدن تجربیات آنلاین مولتی ورس به متاورس، این جهان­‌های مجازی باید به یکدیگر متصل شده و با واقعیت فیزیکی ادغام شوند. تا زمانی که بتوانید با دوستان خود به صورت آنلاین در فضای مجازی Fortnite ورزش کنید یا فیلم تماشا کنید، یا ماشینی را که در GTA دزدیده­اید در بازار سیاه در Decentraland  بفروشید، ما هنوز در جایی قرار داریم که در دو دهه گذشته بوده­ایم. جایی که صنعت گیم در حال تلاش است تا توجه مخاطبان خود را جلب کند.

مدل جهان های موازی چگونه است؟
ما می‌توانیم متاورس و مولتی­ورس را بر اساس نحوه مدیریت و خطی بودن زمان متمایز کنیم. آیا پروفایل شما در این جهان‌ها یکسان است و فقط ظاهرش با توجه به ویژگی‌های گرافیکی تغییر می­‌کند؟ آیا شما با ثروت، دارایی و اعتبار اجتماعی خود در تمام دنیاهای مجازی، چند جهانی یا مولتی ورس همیشه یک نفر هستید؟ یا در هر کدام هویت متفاوتی دارید؟
آیا همه چیز مانند جهان فیزیکی برای شما در یک جدول زمانی اتفاق می‌افتد؟ یا می­توانید زندگی‌های متعددی را به عنوان چندین شخصیت داشته باشید؟ و اینکه اگر در دنیای مجازی بمیرید، می توانید دوباره زنده شوید یا بازی تمام شده است؟!

نتیجه گیری
بر اساس چشم‌انداز سیاسی کنونی و ماهیت جهان‌های مجازی، بخش بزرگی از آینده متاورس احتمالا در چند جهانی یا مولتی ورس باقی خواهد ماند. شاید ما به سمت دنیای چند جهانی پیش می‌رویم که به حباب‌های چندگانه تقسیم شده‌­اند. هر یک از این حباب­ ها می­‌توانند قوانین متفاوتی داشته باشند که توسط دولت ها اتخاذ می­‌شود. اما با این روند تکنولوژی که به سرعت در حال رشد و تغییر است، مسیر آینده ممکن است خیلی زود توسط اولین افراد متخصص در این حوزه تعیین شود.

دلایل استفاده از مجازی سازی دسکتاپ توسط سازمان ها چیست؟

مجازی سازی دسکتاپ در سال‌های گذشته بسیار رونق گرفته ‌است. بیش از نیمی از کسب و کارهای بزرگ و کوچک در سراسر جهان به مجازی سازی دسکتاپ روی آورده‌اند. مجازی سازی دسکتاپ مزایای مختلفی از جمله: کاهش هزینه و تجربه کاربری بهتری ارائه می‌دهد که در این مقاله بیشتر با آن‌ها آشنا می‌شوید.

سازمان‌هایی که قصد دارند از این امکان ویژه استفاده کنند باید یک گام به عقب بردارند و بررسی کنند که چه زمانی استفاده از دسکتاپ مجازی برایشان مناسب است و چه زمانی باید به گزینه‌های جایگزین آن فکر کرد؟ تقاضا برای مجازی سازی دسکتاپ سوالات مشابهی را برای کسب و کارها ایجاد کرده‌است: دسکتاپ مجازی چیست؟ چگونه آن را پیاده سازی کنیم؟ آیا vdi برای سازمان ما کار خواهد کرد؟ متخصصان فناوری اطلاعات در سراسر جهان نقشی تعیین کننده در این امر دارند و به شما کمک می‌کنند تا بهترین تصمیم را برای سازمان خود اتخاذ کنید.

روش‌های اتصال به دسکتاپ مجازی یا VDI

زیرساخت دسکتاپ مجازی از ماشین‌های مجازی برای اتصال دسکتاپ به یک ترمینال استفاده می‌کند و این فرایند به دو روش پیاده‌سازی می‌شود: دائمی و موقت.

مجازی سازی دسکتاپ از چندین سرور قدرتمند تشکیل شده‌است که برای هر کاربر یک سیستم عامل روی آن نصب می‌شود. زیرساخت دسکتاپ مجازی به گونه‌ای است که کاربر می‌تواند با استفاده از یک ترمینال به دسکتاپ خود دسترسی داشته باشد. مدیریت دسکتاپ‌های مجازی برای مدیران آسان‌تر است و به همین دلیل، این دسکتاپ‌ها بسیار محبوب‌تر از سیستم‌های کامپیوتری می‌باشند.

عملکرد دسکتاپ مجازی چگونه است؟

در VDI، نرم افزاری به نام Hypervisor سخت افزار را به چندین ماشین مجازی تقسیم می‌کند که هرکدام از آن‌ها تنظیمات منحصر به فرد خود را دارند. در این سرویس Hypervisor دسکتاپ‌های مجازی مختلفی ایجاد می‌کند که می‌توانند به طور جداگانه مورد استفاده قرار بگیرند. از آنجایی که عملکرد ماشین‌های مجازی بی شباهت به ماشین‌های فیزیکی نیست، مجازی‌سازی به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا چندین سیستم عامل را روی یک سرور واحد اجرا کنند. 

زمانی که کاربر وارد دسکتاپ خود می‌شود، Connection Broker احراز هویت او را بررسی می‌کند و پس از تایید، کاربر را به Desktop Pool منتقل می‌کند. پس از آن، Hypervisor تعدادی ماشین مجازی می‌سازد که دسکتاپ‌ها روی آن قرار می‌گیرند. در اینجا، منابع سرورهای مختلف با هم ترکیب می‌شوند و یا به سرور دیگری انتقال می‌یابند. در صورت استفاده نشدن یک دسکتاپ مجازی می‌توان آن را خاموش کرد؛ بنابراین کاربران بیشتر از ظرفیت واقعی سرور می‌توانند در این فضا فعالیت کنند.

مزایای استفاده از VDI

صرف نظر از اندازه و حوزه فعالیت، این روش به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد تا به سادگی دسکتاپ، برنامه‌ها و کاربران خود را مدیریت کنند.

1) استفاده از نیروی دورکار 

یکی از مزایای کلیدی دسکتاپ مجازی این است که به کارمندان امکان دسترسی به برنامه‌های کاربردی خود را در هر دستگاه و هر مکان می‌دهد. با استفاده از قابلیت Active Directory برای احراز هویت، سیستم و داده‌های شما ایمن باقی خواهند ماند.

 2) نظارت و امنیت

داده‌های حساس در سازمان‌های دولتی، بهداشتی، حقوقی و مالی به صورت روزانه مدیریت می‌شوند. دسکتاپ مجازی تمام ویژگی‌های امنیتی را برای حفظ داده‌های مهم ارائه می‌دهد. به این معنی که مشاغل می‌توانند مدیریت داده‌ها را به راحتی انجام دهند و در عین حال امکان دورکاری کارمندان نیز فراهم شود. 

3) هزینه 

با استفاده از VDI، شرکت‌ها می‌توانند به روش‌های مختلف در هزینه‌ها صرفه جویی کنند. با استفاده از دسکتاپ مجازی هزینه‌های خرید و نصب دستگاه به طور چشمگیری کاهش می‌یابد و به دنبال آن مدیریت متمرکز بیشتر می‌شود.

چرا کسب و کارها باید از دسکتاپ مجازی استفاده کنند؟ 

کار از راه دور برای بسیاری از سازمان‌ها یک فاکتور کلیدی محسوب می‌شود. فناوری دسکتاپ مجازی امکان اتصال دسکتاپ‌ها را به سرور در هر مکان فراهم می‌کند. صرف نظر از نوع دستگاه، هر بار که کاربران وارد سیستم می‌شوند، تجربه یکسانی از دسکتاپ و محیط کار خود خواهند داشت؛ این همان ثباتی است که بهره‌وری را افزایش می‌دهد. هم‌چنین، دسکتاپ‌های مجازی باعث بهبود امنیت سایبری می‌شوند و هزینه‌ها را بطور کاملا محسوس کاهش می‌دهند.

نتیجه‌گیری

با پیشرفت تکنولوژی دیگر مدیریت هر سیستم به صورت جداگانه کار آسانی نبود. مجازی سازی دسکتاپ یکی از فناوری های مدرن است که راهکاری عالی برای مدیریت یکپارچه سیستم‌ها ارائه می‌دهد. مجازی سازی دسکتاپ یا VDI از جهات بسیاری برای سازمان ها سودمند واقع شد و تجربه کاربری قابل قبولی را ارائه داده‌ است.

پیشرفت تکنولوژی به گونه‌ای است که بدون اینکه متوجه آن شوید، بخشی از زندگی روزمره تان خواهد شد.